Μια ενδιαφέρουσα απόφαση εξέδωσε την 12.3.2019 το LG Berlin (Akz 67 S 345/18). Σύμφωνα με αυτή, το δικαστήριο απορρίπτει αγωγή εξώσεως που άσκησε εκμισθώτρια κατά του ζεύγους των μισθωτών της, επειδή η τελευταίοι είναι υπερήλικες (87 και 84 ετών αντίστοιχα) με σοβαρά κλονισμένη υγεία. Το δικαστήριο στάθμισε τα συμφέροντα των μισθωτών με αυτά της εκμισθώτριας, καταλήγοντας ότι εν προκειμένω υπερισχύουν τα πρώτα. Η εκμισθώτρια δεν επεδίωκε να καλύψει επιτακτικές ανάγκες στέγασης με την ιδιόχρηση του μισθίου, ενώ επρόκειτο να το χρησιμοποιεί σποραδικά μέσα στον χρόνο.
Υπενθυμίζεται, ότι στο ελληνικό δίκαιο δεν προβλέπεται (πλέον) η καταγγελία μίσθωσης ακινήτου που χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία από τον μισθωτή για ιδιοκατοίκηση από τον εκμισθωτή. Καταγγελία μίσθωσης προς κάλυψη τέτοιας ανάγκης θα πρέπει να προβάλλεται ως «σπουδαίος λόγος» με τους όρους που έχουν διαπλασθεί νομολογιακά.
