Μεγάλα προβλήματα για το κράτος δημιουργεί η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που κρίνει ως αντισυνταγματικό το νόμο που επέτρεψε τις μειώσεις των μισθών των κρατικών υπαλλήλων, των ημικρατικών και των υπαλλήλων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, για αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.
Ειδικότερα το τριμελές Δικαστήριο με πλειοψηφική απόφαση έκρινε ότι οι εν λόγω νομοθεσίες που θεσπίστηκαν κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης (2012) παραβιάζουν το άρθρο 23 του Συντάγματος που αφορά την προστασία του δικαιώματος ιδιοκτησίας.
H Δημοκρατία έχει περιθώριο 42 ημερών να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης. Τονίζεται πως στο θέμα της μείωσης των απολαβών η απόφαση ήταν ομόφωνη. Οι εξελίξεις αναμένεται να είναι απρόβλεπτες για την κυπριακή οικονομία, αφού με τη δικαίωση των αιτούντων, θα χρειαστούν δεκάδες εκατομμύρια για επιστροφή των μειώσεων οι οποίες δεν έχουν υπολογιστεί επ’ ακριβώς και θα φέρουν την οικονομία σε νέες δοκιμασίες. Ο νόμος για τις μειώσεις των μισθών των κρατικών υπαλλήλων ψηφίστηκε την 1/12/2012 και τέθηκε αμέσως σε ισχύ, αφού κρίθηκε αναγκαίο και επιβεβλημένο μέτρο για να αντιμετωπισθεί η οικονομική κρίση και για να χρειαστούν λιγότερα ποσά στήριξης. Με τον ίδιο νόμο μειώθηκαν και οι προσαυξήσεις για δύο χρόνια (στη συνέχεια επανήλθαν). Η νομοθεσία αυτή προσβλήθηκε με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο με το αιτιολογικό ότι παραβιάζεται το άρθρο 9 του Συντάγματος που προβλέπει αξιοπρεπή διαβίωση. Υποστηρίχθηκε επίσης ότι επρόκειτο για αναδρομική φορολογία και πως παραβιάστηκε επίσης το άρθρο 23 του Συντάγματος που αφορά στο ιδιοκτησιακό δικαίωμα, ότι δηλαδή ουδείς μπορεί να παρέμβει στο δικαίωμα ιδιοκτησίας. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Η οικονομία κρέμεται από μια απόφαση Από πλευράς Νομικής Υπηρεσίας υποστηρίχθηκε ότι το μέτρο αυτό λήφθηκε επειδή η κατάσταση ήταν τέτοια και αφορούσε τη σωτηρία του κράτους και πως τα μέτρα ήταν πλήρως συμμορφούμενα με το Σύνταγμα. Υποστηρίχθηκε επίσης ότι επρόκειτο για μείωση μισθών και όχι φορολογία και πως η ενέργεια αυτή δεν επηρεάζει τον πυρήνα των μισθών, ότι δηλαδή οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν αποστερήθηκαν τους μισθούς τους, αλλά έγινε αποκοπή ενός μικρού μέρους τους. Αναφέρθηκε επίσης ότι οι δημοσιονομικές εξελίξεις ήταν τέτοιες που επιβαλλόταν να γίνουν περικοπές και πως αυτό ήταν προς το συμφέρον του κράτους. Περαιτέρω αναφέρθηκε ότι τα άρθρα 24 και 28 του Συντάγματος καλύπτουν τη νομοθεσία, αφού αναφέρουν ότι έκαστος υποχρεούται να συνεισφέρει στα οικονομικά του κράτους.
