Πριν από μερικά χρόνια η κληρονομιά ειδικά ενός ακινήτου ήταν όνειρο ζωής για τους κληρονόμους. Σήμερα έχει μετατραπεί σε εφιάλτη. Χιλιάδες ανυποψίαστοι φορολογούμενοι ακόμη και ανήλικα παιδιά γίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη, όμηροι της εφορίας και των τραπεζών. Είναι οι κληρονόμοι ενός αδερφού ή ενός μακρινού θείου και ξαφνικά πληροφορούνται ότι κληρονόμησαν αντί για χρήματα ή ακίνητα, μόνο χρέη.
Σύμφωνα με τη νομοθεσία για την εξ αδιαθέτου κληρονομική διαδοχή καθιερώνονται έξι τάσεις οι οποίες αποτελούνται από συγγενείς του αποβιώσαντος που κληρονομούν κατά σειρά προτεραιότητας. Αυτό σημαίνει ότι εάν δεν βρεθεί κληρονόμος από την πρώτη τάξη, θα κληρονομήσουν οι κληρονόμοι από τη δεύτερη τάξη κι αν δεν βρεθεί ούτε από αυτή, της τρίτης τάξης κ.α.
Στην πρώτη τάξη ανήκουν: οι κατιόντες του κληρονομούμενου (παιδιά και εγγόνια) και η σύζυγός του. Αν δεν υπάρχουν κληρονόμοι πρώτης τάξης, κληρονομούν οι της δεύτερης τάξης, δηλ. γονείς και αδέλφια. Αν δεν υπάρχουν ούτε κληρονόμοι της δεύτερης τάξης, κληρονομούν οι της τρίτης τάξης δηλ. οι παππούδες και οι γιαγιάδες.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου μπορεί η αποποίηση κληρονομιάς να είναι άκυρη:
1. Ο κληρονόμος έχει ρητά ή σιωπηρά δηλώσει ότι αποδέχεται την κληρονομιά
2. Αν περάσει η προθεσμία των τεσσάρων μηνών για αποποίηση, η κληρονομιά θεωρείται ότι έχει γίνει αποδεκτή. Αρκεί μία ημέρα καθυστέρηση.
3. Οι φορολογούμενοι δεν έχουν “χριστεί” νόμιμα ως κληρονόμοι. Αν για παράδειγμα, ο φορολογούμενος είναι κληρονόμος δεύτερου βαθμού, δεν μπορεί να καταθέσει αποποίηση, αν δεν αποποιηθούν πρώτα οι κληρονόμοι πρώτου βαθμού.
4. Έγινε υπό αίρεση ή προθεσμία ή για μέρος της κληρονομιάς. Οι φορολογούμενοι δεν μπορούν να αποποιηθούν μέρος της κληρονομιάς ή να αποποιηθούν θέτοντας προϋποθέσεις.
