Οι πλημμύρες, οι ξηρασίες, οι καταιγίδες και άλλα ακραία φαινόμενα που σχετίζονται με το κλίμα προκάλεσαν οικονομικές απώλειες ύψους 453 δισεκατομμυρίων ευρώ μεταξύ 1980 και 2017, στοιχίζοντας τη ζωή περισσότερων από 115.000 ανθρώπων στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) την Τρίτη (2 Απριλίου), οι 33 χώρες του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου έχουν σημειώσει συλλογική απώλεια 13 δισ. Ευρώ ετησίως από την αρχή της δεκαετίας.
Η Γερμανία, η Ιταλία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο βρέθηκαν στην κορυφή του καταλόγου των χωρών που πλήττονται περισσότερο από τις ζημίες. Η Γαλλία κατέγραψε τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων, με απώλειες 23.415 ανθρώπων από το 1980.
Ένα τεράστιο 68% αυτών των θανάτων προκλήθηκαν από αυτό που ο Οργανισμός ταξινομεί ως «Κλιματολογικά – Γεγονότα Θερμότητας», ενώ το 22% προκλήθηκε από «γεωφυσικά γεγονότα» όπως οι σεισμοί και οι κατολισθήσεις.
Οι ζημιές σχεδόν μισού τρισεκατομμυρίου ευρώ αντιστοιχούν κατά προσέγγιση στο συνολικό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) του Βελγίου.
Σχεδόν το ένα τρίτο των συνολικών οικονομικών απωλειών προκλήθηκαν από ζημιές από πλημμύρες και ένα άλλο τρίτο προκλήθηκε αποκλειστικά από καταιγίδες. Οι πιο ακριβές μεμονωμένες εκδηλώσεις ήταν οι πλημμύρες της Κεντρικής Ευρώπης το 2002 (21 δισ. Ευρώ) και η ξηρασία και ο καύσωνας του 2003 (15 δισ. Ευρώ).
Σύμφωνα με τον γερμανικό όμιλο αντασφάλισης Munich Re, το 2017 ήταν παγκοσμίως το δεύτερο πιο δαπανηρό έτος για τις φυσικές καταστροφές, μετά το 2011, με απώλειες από καταστροφές που σχετίζονται με τις καιρικές συνθήκες να σπάνε τα προηγούμενα ρεκόρ.
Η Munich Re εκτιμά ότι οι συνολικές απώλειες ξεπέρασαν τα 330 δισεκατομμύρια δολάρια (293 δισεκατομμύρια ευρώ) και ότι οι ασφαλισμένες ζημίες ανήλθαν στα 135 δισεκατομμύρια δολάρια, καθιστώντας το ένα έτος – ρεκόρ την περίοδο 1980-2017. Ο όμιλος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι τυφώνες και οι σεισμοί ήταν οι δύο πιο σημαντικές αιτίες.
Το 2017 μόλις για λίγο δεν ξεπέρασε το ρεκόρ των 350 δισεκατομμυρίων δολαρίων του 2011, κάτι που προκλήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον καταστροφικό σεισμό της Ιαπωνίας, τον τέταρτο ισχυρότερο από τότε που άρχισε η καταγραφή, ο οποίος πυροδότησε την καταστροφή του πυρηνικού εργοστασίου της Φουκουσίμα.
Αν και οι ζημίες που σχετίζονται με το κλίμα και τις καιρικές συνθήκες είναι σαφώς σημαντικές τόσο από την πλευρά της απώλειας ανθρώπινων ζωών όσο και από οικονομική άποψη, οι διαμορφωτές πολιτικής διστάζουν να τις συμπεριλάβουν όταν θεσπίζουν νέους κανόνες και στόχους.
Η Ελλάδα “προσαρμόζεται” στην κλιματική αλλαγή με κοινοτικούς πόρους και εργαλείο το νέο έργο LIFE IP Adapt GR
Οκταετές ερευνητικό πρόγραμμα – σύμφωνο με τις προτεραιότητες ΕΕ – το οποίο θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων πιλοτικές δράσεις και σχέδια προσαρμογής για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, παρουσίασε το υπουργείο Περιβάλλοντος.
Πρόκειται για το δεύτερο σε σειρά πρόγραμμα περιβαλλοντικής διακυβέρνησης που …
Για παράδειγμα, η πρόσφατη κλιματική στρατηγική «Καθαρός Πλανήτης για όλους» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2050 αναγνωρίζει ότι οι θερμοκρασίες ρεκόρ και τα καιρικά φαινόμενα «επιβάλλουν συνεχώς αυξανόμενο κόστος και απειλούν το βιοτικό επίπεδο όλων μας».
Ωστόσο, η μοντελοποίηση δεν λαμβάνει υπόψη αυτές τις συγκεκριμένες απώλειες και ακόμη και ο ΕΟΠ λέει ότι «η μεγάλη διακύμανση καθιστά δύσκολη την ανάλυση των ιστορικών τάσεων, καθώς η επιλογή των ετών επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τα αποτελέσματα των τάσεων».
Ο Οργανισμός υποστηρίζει επίσης ότι αποτελεί πολύπλοκο παράγοντα ερμηνείας, δεδομένου ότι «μεγάλο μέρος των συνολικών αποπληθωρισμένων ζημιών προκλήθηκε από μικρό αριθμό γεγονότων. Συγκεκριμένα, πάνω από το 70% των οικονομικών ζημιών προκλήθηκαν από λιγότερο από το 3% όλων των μοναδικών καταχωρισμένων γεγονότων.»
Είναι επίσης δύσκολο να προβλεφθούν οι οικονομικές απώλειες όσον αφορά τη γεωργία. Τομείς – βιομηχανίες όπως η οινοποιϊα και ζυθοποιία αναμένεται να πληγούν σκληρά από τις θερμοκρασίες, αλλά η πραγματική επίπτωση απλώς δεν μπορεί να συνοψιστεί σε ένα συγκεκριμένο αριθμό.
Περιβαλλοντικές ομάδες έχουν εδώ και καιρό ζητήσει από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να βρουν έναν τρόπο ενσωμάτωσης των αριθμών, αλλά αντιμέτωπες με τον αντίλογο, επικεντρώθηκαν στην εξασφάλιση ότι οι ασκήσεις καθορισμού στόχων υπερασπίζονται τα λεγόμενα παράλληλα οφέλη της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.
Το σχέδιο κλιματικής αλλαγής του 2050 της Επιτροπής χαιρετήθηκε ευρέως στο σημείο αυτό καθώς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μια φιλόδοξη πολιτική για την κλιματική αλλαγή θα μείωνε το κόστος της υγειονομικής περίθαλψης κατά περίπου 200 δισ. Ευρώ ετησίως, θα μείωνε τους πρόωρους θανάτους και θα βελτίωνε μαζικά την ποιότητα του αέρα.
