Ενόψει της υπερέχουσας συνταγματικής προστασίας της παιδικής ηλικίας και της αξίας του παιδιού, καθώς και των σχετικών ρυθμίσεων της Διεθνούς Σύμβασης για την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού
ΑΠΟΦΑΣΗ 2076/2018 II ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
Σύνταξη ανηλίκου τέκνου κατά μεταβίβαση της θανούσας μητρός του, το οποίο προκάλεσε το θάνατο αυτής, ενόψει της υπερέχουσας συνταγματικής προστασίας της παιδικής ηλικίας και της αξίας του παιδιού, καθώς και των σχετικών ρυθμίσεων της Διεθνούς Σύμβασης για την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού.
Απόσπασμα της απόφασης
20. Με τα δεδομένα αυτά, και σύμφωνα με όσα αναλυτικά εκτέθηκαν στις σκέψεις 10, 11, 12, 13, 14, 15 και 16 της παρούσας, το Τμήμα άγεται στην κρίση ότι μη νομίμως απορρίφθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη η αίτηση του εκκαλούντος για τον κανονισμό σύνταξης από το Δημόσιο, με την ιδιότητά του ως ανηλίκου τέκνου της θανούσας μητέρας του, με την αιτιολογία ότι δεν εμπίπτει στο προστατευτικό πεδίο του άρθρου 5 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα, καθόσον προκάλεσε τον θάνατό της, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με την έφεση και το δικόγραφο προσθέτων λόγων αυτής.
Και τούτο, διότι, δεν υφίσταται διάταξη νόμου που να προβλέπει τη στέρηση της σύνταξης για την αιτία αυτή, ενόψει και της υπερέχουσας συνταγματικής προστασίας της παιδικής ηλικίας και της αξίας του παιδιού, κατ’ άρθρα 2 παρ. 1, 5 παρ. 1, 21 παρ. 1, 25 παρ 1 α του Συντάγματος και των σχετικών ρυθμίσεων της Διεθνούς Σύμβασης για την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού, αλλά και της συνταγματικής κατοχύρωσης των περιουσιακών δικαιωμάτων κατ’ άρθρο 17 παρ. 1 του Συντάγματος. Αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή που θα οδηγούσε σε πλήρη στέρηση της σύνταξης του τέκνου, χωρίς την τήρηση καμίας διαδικαστικής εγγύησης προς τούτο, θα έθιγε, ενόψει και της αρχής της αναλογικότητας, τον πυρήνα των δικαιωμάτων του.
Σε κάθε δε περίπτωση, η προσβαλλομένη είναι μη νόμιμη και για τον πρόσθετο λόγο ότι δεν στηρίζει την αιτιολογία της σε αμετάκλητη απόφαση ποινικού δικαστηρίου, με την οποία ο εκκαλών να έχει κριθεί ένοχος για την αποδιδόμενη σ’ αυτόν πράξη, παραβιάζοντας το κατ’ άρθρα 2 παρ. 1, 5 παρ. 1, 6 και 7, 20 παρ.1 και 25 παρ. 1 α και δ του Συντάγματος, 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ και 40 της Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού, τεκμήριο αθωότητας του εκκαλούντος.
Περαιτέρω, με την προσβαλλομένη παραβιάστηκαν και τα άρθρα 6 και 7 της ΕΣΔΑ, καθόσον, λόγω της σφοδρότητας των συνεπειών στέρησης της σύνταξης σε βάρος του εκκαλούντος, με την ερμηνεία που δόθηκε στο άρθρο 5 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα, κατ’ ουσίαν του επιβλήθηκε ποινή χωρίς απόφαση ποινικού δικαστηρίου και χωρίς η έννομη συνέπεια να προβλέπεται από ειδικό, ρητό και σαφή κανόνα δικαίου. Ακολούθως, με την προσβαλλομένη παραβιάστηκε και το δικαίωμα του εκκαλούντος στην οικογενειακή ζωή, κατ’ άρθρο 8 της ΕΣΔΑ, με την μορφή των οικονομικών ωφελημάτων που συνδέονται με την προστασία της οικογένειας από το Κράτος, καθώς και το κατ’ άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ δικαίωμά του στην περιουσία, αφού στερήθηκε των σχετικών οικονομικών ωφελημάτων, χωρίς τούτο να προβλέπεται από διάταξη νόμου και χωρίς την τήρηση των αναγκαίων για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων αυτών διαδικαστικών εγγυήσεων.
21. Κατά ειδικότερη την γνώμη του Συμβούλου Σταμάτιου Πουλή, με την οποία συντάχθηκε και η έχουσα συμβουλευτική γνώμη Πάρεδρος Αικατερίνη Μποκώρου, σύμφωνα και με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 17, βάσει του άρθρου 5 παρ. 1 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα ανήλικο τέκνο το οποίο αφαίρεσε με πρόθεση τη ζωή του γονέως του δημοσίου υπαλλήλου από τον οποίο έλκει το συνταξιοδοτικό του δικαίωμα δεν εμπίπτει στο προστατευτικό πεδίο του άρθρου 5 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα, ερμηνευόμενο υπό το φως των άρθρων 21 παρ. 1 και 25 παρ. 2 και 3 του Συντάγματος. Περαιτέρω, όμως η προσβαλλομένη είναι μη νόμιμη στο βαθμό που κατά παράβαση του απορρέοντος από τα άρθρα 2 παρ. 1, 5 παρ. 1, 6 και 7, 20 παρ.1 και 25 παρ. 1 α και δ του Συντάγματος, 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ και 40 της Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού τεκμηρίου αθωότητας προέβη στη στέρηση της σύνταξης του εκκαλούντος, χωρίς προηγουμένως να έχει εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση του ποινικού δικαστηρίου με την οποία καταφάσκεται η ενοχή του για την αποδιδόμενη σ’ αυτόν πράξη. Για το λόγο δε αυτό με την προσβαλλομένη παραβιάστηκαν οι διατάξεις του άρθρου 5 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα, το συνταγματικώς κατοχυρωμένο δικαίωμα του εκκαλούντος στην περιουσία κατ’ άρθρο 17 παρ. 1 του Συντάγματος, καθώς και τα απορρέοντα από τα άρθρα 8 της ΕΣΔΑ και 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου αυτής δικαιώματα του εκκαλούντος στην οικογενειακή ζωή και την περιουσία.
22. Κατ’ ακολονθίαν ατών, η έφεση πρέπει να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη, καθ’ ο μέρος απορρίφθηκε με αυτήν αίτημα του εκκαλούντος για τον κανονισμό σ’ αυτόν σύνταξης με την ιδιότητά του ως ανηλίκου τέκνου της θανούσας μητέρας του, να αναπεμφθεί δε η υπόθεση στη Διοίκηση προκειμένου μετά την εξέταση των λοιπών νομίμων προϋποθέσεων να κανονίσει σύνταξη στον εκκαλούντα από τις ………… επομένη της ημερομηνίας θανάτου της μητέρας τον. Περαιτέρω, η εξέταση των λοιπών ισχυρισμών του εκκαλούντος για την κατάσταση της ψυχικής του υγείας και την αναπηρία του, παρίσταται αλυσιτελής στο παρόν στάδιο, πρέπει δε να υποβληθούν ενώπιον της Διοίκησης, προκειμένον μετά την τήρηση της σχετικής διαδικασίας, να κριθεί εάν υφίσταται νόμιμος λόγος, για τη συνέχιση καταβολής σύνταξης και μετά την ενηλικίωση του εκκαλούντος. Μετά δε την παραδοχή της ένδικης έφεσης, πρέπει να επιστραφεί στον εκκαλούντα, το παράβολο πον κατέθεσε για την άσκησή της, κατ’ άρθρο 73 τον Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4129/2013 (Α’ 52), ενώ εκτιμωμένων των περιστάσεων το Δημόσιο πρέπει να απαλλαγεί από τη δικαστική δαπάνη του εκκαλούντος, σύμφωνα με την αναλόγως εφαρμοστέα εν προκειμένω, κατ’ άρθρο 123 του π.δ/τος 1225/1981, όπως ισχύει μετά το ν. 3472/2006 (Α’ 135), διάταξη τον άρθρον 275 παρ. 1 τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο τον ν. 2717/1999 (Α’ 97).
Για τους λόγούς αυτούς
Δέχεται την έφεση.
Ακυρώνει την ………… πράξη του Διευθυντή της Διεύθυνσης Κανονισμού και Εντολής Πληρωμής Πολιτικών Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, κατά το μέρος με το οποίο απορρίφθηκε το αίτημα του εκκαλούντος για τον κανονισμό σύνταξης από το Δημόσιο. Αναπέμπει την υπόθεση στη Διοίκηση, προκειμένου να εξετάσει το αίτημα συνταξιοδότησης του εκκαλούντος, κατά τα διαλαμβανόμενα στο σκεπτικό. Διατάσσει την επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου στον εκκαλούντα. Και Απαλλάσσει το Ελληνικό Δημόσιο από τη δικαστική δαπάνη του εκκαλούντος.
Δείτε αναλυτικά την απόφαση στο elsyn.gr
