To Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Ελλάδα με απόφασή του στις 18 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση Χατζηγιαννάκου κατά Ελλάδας (αρ. αίτησης 58774/12) για παραβίαση του άρθρου 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ (προστασία της περιουσίας) και του άρθρου 13 της ΕΣΔΑ (δικαίωμα σε αποτελεσματικό ένδικο μέσο). Η υπόθεση αφορούσε στην μη εκτέλεση απόφασης που διέταζε την κατεδάφιση τμημάτων κτιρίου που βρίσκεται στην Αθήνα λόγω μη συμμόρφωσής με τους κανονισμούς αντισεισμικής προστασίας. Η προσφεύγουσα ζούσε δίπλα στο συγκεκριμένο κτίριο και ισχυρίστηκε ότι το σπίτι της κινδύνευε να καταρρεύσει. Το Δικαστήριο επεσήμανε ότι οι Αρχές στην Ελλάδα ζήτησαν να ληφθούν μέτρα για την άρση της παρανομίας του κτιρίου. Μάλιστα διαπίστωσαν ότι απέτυχαν να εφαρμόσουν τα μέτρα αυτά και αναγνώρισαν ότι ήταν ανίσχυροι να εξασφαλίσουν την εκτέλεση της απόφασης. Η αδυναμία της προσφεύγουσας να επιτύχει την εκτέλεση διοικητικής απόφασης – της οποίας η εγκυρότητα δεν αμφισβητήθηκε ποτέ και η οποία είχε σημαντικές επιπτώσεις στην ατομική περιουσία της – είχε ανατρέψει τη δίκαιη ισορροπία μεταξύ των απαιτήσεων του γενικού συμφέροντος και της επιταγής διαφύλαξης των ατομικών δικαιωμάτων. Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε επίσης ότι το εγχώριο ένδικο βοήθημα που επικαλείται η κυβέρνηση ότι μπορούσε να ασκήσει η προσφεύγουσα, δεν επέτρεπε στην προσφεύγουσα να υποβάλει αποτελεσματικά ένα παράπονο στη βάση ότι οι Αρχές δεν είχαν ενεργήσει έτσι ώστε να αναγκάσουν την κατασκευάστρια εταιρία να συμμορφωθεί με την απόφαση που προέβλεπε την υποχρεωτική εκκένωση των διαμερισμάτων στο κτίριο και την άμεση κατεδάφιση των επικίνδυνων τμημάτων του. Με το σκεπτικό αυτό το Δικαστήριο επιδίκασε κατά της Ελλάδας αποζημίωση 10.000 ευρώ υπέρ της προσφεύγουσας και 4.515,39 ευρώ για δικαστικά έξοδα. (legalnews24.gr/ ECHR)
