Πηγή: http://www.dsanet.gr
ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»
ΔΕφΑθ (Ακ) 10/2019
Αίτηση ακύρωσης – Προϋποθέσεις κήρυξης αναδάσωσης -.
Κάθε αποψιλούμενη δασική έκταση, δημόσια ή ιδιωτική, κηρύσσεται υποχρεωτικώς αναδασωτέα με μόνη την αντικειμενική διαπίστωση της συνδρομής των προϋποθέσεων που προβλέπει το Σύνταγμα, η δε απόφαση περί αναδασώσεως πρέπει να αιτιολογείται πλήρως ως προς το χαρακτηρισμό της έκτασης ως δάσους ή δασικής εκτάσεως, η αιτιολογία, όμως, αυτή μπορεί να συμπληρώνεται και από τα λοιπά στοιχεία του φακέλου. Δεκτή αίτηση ακυρώσεως κατά πράξεως με την οποία κηρύσσεται έκταση αναδασωτέα. Η προσβαλλόμενη πράξη παρίσταται ανεπαρκώς αιτιολογημένη.
Αριθμός απόφασης 10/2019
ΤΟ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΚΥΡΩΤΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ
Τμήμα Β΄
Με μέλη τους: Γεώργιο Αντωνάκο, Πρόεδρο Εφετών Διοικητικών Δικαστηρίων, Σταυρούλα Μπρούστα, και Μαρία Περσελή – Μανιαβού Εφέτες Διοικητικών Δικαστηρίων,
συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 6 Νοεμβρίου 2018, με γραμματέα τη Σταματίνα Παπακωνσταντίνου, δικαστική υπάλληλο, για να δικάσει την από 11 Νοεμβρίου 2015 (αριθμ. καταχ. ΑΚ ./11.11.2015) αίτηση ακύρωσης,
της …… του …., κατοίκου ……. Αττικής (οδός …… αρ. …. ), η οποία παραστάθηκε με τον πληρεξούσιό της δικηγόρο Απόστολο Παπακωνσταντίνου, που τον διόρισε με προφορική δήλωση στο ακροατήριο,
κατά των: 1) Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας 2) Γενικού Γραμματέα (και ήδη Συντονιστή) Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής (Διεύθυνσης Δασών Αθηνών), οι οποίοι παραστάθηκαν με την πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Γιολάντα Παπαρούνη.
Οι πληρεξούσιοι των διαδίκων που παρέστησαν, δήλωσαν, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 33 του Π.Δ/τος 18/1989 (Α΄8), που προστέθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 32 του ν. 3772/2009 (ΦΕΚ Α 112/10.7.2009) και αντικαταστάθηκε από το άρθρο 6 παρ. 4 του ν. 3900/2010 (Α΄ 213) ότι δεν θα προβούν σε προφορική ανάπτυξη της υπόθεσης.
Η υπόθεση συζητήθηκε, κατά προτεραιότητα μετά την προεκφώνηση, χωρίς ανάγνωση από την εισηγήτρια Σταυρούλα Μπρούστα, της σχετικής εκθέσεώς της.
Μετά τη συνεδρίαση, το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και, αφού
μελέτησε τη δικογραφία και τις σχετικές διατάξεις,
αποφασίζει τα εξής:
1. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (σχ. τα ., ./2015 ειδικά έντυπα παραβόλου), ζητείται η ακύρωση της υπ΄ αριθμ. 2002/20.10.2014 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, με την οποία κηρύχθηκε ως αναδασωτέα έκταση, εμβαδού 1,04252 στρέμματος, στη θέση <Λόφος Κόκκου> περιφέρειας Δήμου Γαλατσίου Αττικής, επί της οποίας η αιτούσα προβάλλει δικαιώματα κυριότητας.
2. Επειδή, το άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος ορίζει ότι «Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται, δεν αποβάλλουν για το λόγο αυτό το χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό». Περαιτέρω, κατά το άρθρο 38 παρ. 1 του ν. 998/1989 «Κηρύσσονται υποχρεωτικώς ως αναδασωτέα τα δάση και αι δασικαί εκτάσεις, ανεξαρτήτως της ειδικωτέρας κατηγορίας αυτών ή της θέσεως εις ήν ευρίσκονται, εφ’ όσον ταύτακαταστρέφονται ή αποψιλούνται συνεπεία πυρκαϊάς ή παρανόμου υλοτομίας αυτών…», κατά δε το άρθρο 41 παρ. 1 του ίδιου νόμου, «Η κήρυξις εκτάσεων ως αναδασωτέων ενεργείται δι’ αποφάσεως του οικείου νομάρχου [και, ήδη, του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, άρθρο 280 του ν. 3852/2010 – Α΄ 87], καθοριζούσης σαφώς τα όρια της εκτάσεως η οποία κηρύσσεται αναδασωτέα και συνοδευομένης υποχρεωτικώς υπό σχεδιαγράμματος, το οποίον δημοσιεύεται εν φωτοσμικρύνσει μετά της αποφάσεως εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως». Τέλος, σύμφωνα με το ίδιο άρθρο 41 παρ. 3 του ν. 998/1979 «Ειδικώς προκειμένου περί κηρύξεως εκτάσεων ως αναδασωτέων ένεκα μερικής ή ολικής καταστροφής δάσους ή δασικής εκτάσεως εκ πυρκαϊάς ή άλλης αιτίας εκ των εν άρθρω 38 παρ. 1 αναφερομένων, η κατά την παρ. 1 του παρόντος άρθρου απόφασις … εκδίδεται μετά εισήγησιν της αρμοδίαςδασικής υπηρεσίας, υποχρεωτικώς εντός τριών μηνών [βλ. και άρθρο 1 παρ. 15 του ν. 3208/2003 (Α΄ 303)] από της καταστολής της πυρκαϊάς ή της διαπιστώσεως της εξ άλλης αιτίας καταστροφής …».
3. Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, κάθε αποψιλούμενη δασική έκταση, δημόσια ή ιδιωτική, κηρύσσεται υποχρεωτικώς αναδασωτέα με μόνη την αντικειμενική διαπίστωση της συνδρομής των προϋποθέσεων που προβλέπει η ως άνω συνταγματική διάταξη, η δε απόφαση περί αναδασώσεως πρέπει να αιτιολογείται πλήρως ως προς το χαρακτηρισμό της έκτασης ως δάσους ή δασικής εκτάσεως, η αιτιολογία, όμως, αυτή μπορεί να συμπληρώνεται και από τα λοιπά στοιχεία του φακέλου (ΣτΕ 2628/2016, 4361/2015, 2939/2014, 3197/2012 κα.).
4. Επειδή, εξάλλου, στο άρθρο 3 του ν. 998/1979 (Α` 289), όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, αντικατασταθέν από την παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 3208/2003 (Α` 303) και την παρ.1 άρθρου 9 ν. 3818/2010 ( Α 17), όπως αυτή συμπληρώθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 25 ν. 3889/2010 (Α 182), ορίζονται τα εξής: «1. Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές). 2… 3. Ως δασικές εκτάσεις νοούνται και οι οποιασδήποτε φύσεως ασκεπείς εκτάσεις (φρυγανώδεις ή χορτολιβαδικές εκτάσεις, βραχώδεις εξάρσεις και γενικά ακάλυπτοι χώροι) που περικλείονται από δάση ή δασικές εκτάσεις, καθώς και οι υπεράνω των δασών ή δασικών εκτάσεων ασκεπείς κορυφές ή αλπικές ζώνες των ορέων…..Οι εκτάσεις των περιπτώσεων α`, δ` και ε` της παραγράφου 6 του παρόντος άρθρου δεν υπάγονται στις διατάξεις αυτής της παραγράφου, έστω και αν περικλείονται από δάση ή δασικές εκτάσεις. 4… 6. Δεν υπάγονται οπωσδήποτεεις τας διατάξεις του παρόντος νόμου: (α) Αι γεωργικώς καλλιεργούμεναι εκτάσεις, β) Αι χορτολιβαδικαί εκτάσεις, αι ευρισκόμεναι επί πεδινών εδαφών ή επί ανωμάλου εδάφους ή λόφων, εφόσον δεν εμπίπτουν εις τας περιπτώσεις της παρ. 3 του παρόντος άρθρου ή δεν έχουν κηρυχθεί ένεκα του προστατευτικού αυτών χαρακτήρος ή εξ άλλου λόγου δασωτέαι κατά τα εις το άρθρον 38 του παρόντος νόμου οριζόμενα, γ)……». Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων υπάγονται στις ρυθμίσεις του ν. 998/1979 και τα εντός ή υπεράνω δασών και δασικών εκτάσεων ορεινά χορτολιβαδικά εδάφη, που δεν έχουν ξυλώδη, αλλά ποώδη ή φρυγανώδη βλάστηση και, συνεπώς, δεν υπάγονται στις κατηγορίες των εκτάσεων δασικού χαρακτήρα. Τούτο δε διότι και τα ορεινά αυτά χορτολιβαδικά εδάφη αποτελούν ευπαθή οικοσυστήματα που συνδέονται με το δασικό οικοσύστημα των γύρω εκτάσεων και χρήζουν προστασίας. Εξάλλου, δεν υπάγονται στις διατάξεις του ν. 998/1979, μεταξύ άλλων, οι πεδινές χορτολιβαδικές εκτάσεις (βλ. ΣτΕ 4932/2013, 4924/2013, 2938/2012 σκ. 11).
5. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Κατά την αυτοψία που πραγματοποιήθηκε από αρμόδιους δασικούς υπαλλήλους στη θέση < Λόφος Κόκκου> περιφέρειας Δήμου Γαλατσίου Αττικής, σε έκταση, συνολικού εμβαδού 9,01102 στεμμάτων (που διαιρείται σε δυο επιμέρους τμήματα εμβαδού 7,96850 στρ. και 1,04245 στρ.), όπως αυτή απεικονίζεται στο, από Ιούνιο 2008 τοπογραφικό διάγραμμα του αγρονόμου – τοπογράφου μηχανικού … και στο ενσωματωμένο σ΄ αυτό απόσπασμα πινακίδας Γ.Υ.Σ. κλ. 1:5000 με αριθμ. …, διαπιστώθηκε ότι το τμήμα που αποτελεί την επίδικη έκταση (εμβαδού 1,04245 στρ.), συνιστά τμήμα χέρσας έκτασης, επί της οποίας έχουν φυτευτεί ελαιόδεντρα σε σειρές και μεμονωμένα, συκιές, καθώς και τμήμα τσιμεντοστρωμένης (έκτασης), επί της οποίας έχουν εναποτεθεί διάφορα παλιοσίδερα και αποτελεί τμήμα ευρύτερης έκτασης νεοφυτείας πεύκηςπου συνιστά δασικό οικοσύστημα, καθώς και οικοδοποιημένης – οικοδομημένης έκτασης. Η ανωτέρω έκταση συνορεύει βόρεια, ανατολικά και δυτικά με αναδασωτέα έκταση, σύμφωνα με την υπ΄αριθμ. ./1994 απόφαση του Νομάρχη Αθηνών, καθώς και οικοδοποιημένη – οικοδομημένη έκταση και νότια με αναδασωτέα έκταση, σύμφωνα με την ίδια απόφαση του Νομάρχη. Η ευρύτερη έκταση στην οποία περιλαμβάνεται και η επίδικη, έχει κηρυχθεί δασωτέα σύμφωνα με το από 14.3.1915 Β.Δ. (Φ.Ε.Κ.105Α/18.3.1915) και αναδασωτέα ι) με την 108424/l3-9-1934 απόφαση του Υπ. Γεωργίας (Φ.Ε.Κ. 133Β71 1934) η οποία δεν έχει ανακληθεί με πράξη της Διοίκησης η ακυρωθεί μέχρι σήμερα με άλλη απόφαση Δικαστηρίου, καθώς και ιι) με την 1147/1994 απόφαση του Νομάρχη Αθηνών (ΦΕΚ 11 Δ725-10-1994) εντός του περιγράμματος της οποίας εμπεριέχεται και η οποία σύμφωνα με τις 4643/2011 & 4644/2011 αποφάσεις Σ.Τ.Ε. έχει αναπεμφθεί στη Διοίκηση, προκειμένου αυτή να εξετάσει την συνδρομή των προϋποθέσεων έκδοσής της. Στην έκθεση αυτή περιγράφεται η μορφή της έκτασης κατά το παρελθόν, σύμφωνα με ερμηνεία αεροφωτογραφιών ( Α/Φ). Συγκεκριμένα εξετάστηκαν οι Α/Φ από το 1937 και εντεύθεν για την εν λόγω έκταση και αναφέρονται εξής: «Στις Α/Φ 17898-9 λήψης 1937 αποτελεί τμήμα ευρύτερης έκτασης που καλύπτεται από ασβεστόλιθο (βράχο), επί του οποίου φύεται χορτολιβαδική βλάστηση (φρύγανα και χόρτα) και ισχνή δασική βλάστηση (σχίνα, πρίνα), που συνιστά δασικό οικοσύστημα. Στις Α/Φ 1224-1226 λήψης 1939, ομοίως όπως το 1937. Στις Α/Φ 080-081 λήψης 1945 αποτελεί τμήμα ευρύτερης έκτασης που καλύπτεται από ασβεστόλιθο (βράχο), επί του οποίου φύεται χορτολιβαδική βλάστηση (φρύγανα και χόρτα). Στις Α/Φ 2281-2 λήψης 1960 ομοίως, όπως το 1945, με σταδιακή επανεγκατάσταση της δασικής βλάστησης (σχίνα, πρίνα), στις Α/Φ 64508-9 λήψης 1972 ομοίως όπως το 1960 . Στις Α/Φ . λήψης 1979 και Α/Φ 185830-1 λήψης 1988, ομοίως όπως το 1972 και 1979. Στον Ο/Φ με αριθ. Φύλλου ./5 έτους 2007, η έκταση είναι διαμορφωμένη με φυτεία ελαιοδέντρων και αποτελεί ευρύτερη έκταση που καλύπτεται από ασβεστόλιθο ( βράχο), επί της οποίας φύεται αραιή χορτολιβαδική βλάστηση (φρύγανα, χόρτα) και μεμονωμένα άτομα πεύκης». Ακολούθως, στην ίδια έκθεση ο συντάκτης της αναφέρει ότι: «Αδιάψευστο στοιχείο της ανέκαθεν, όπως παραπάνω, μορφής δάσους της έκτασης αυτής είναι:1.Ο χάρτης του Γερμανού αρχαιολόγου Kaupert των ετών 1878/79, κλίμακας 1:25.000 – φύλλο KEPHISIA, όπου η επίδικη έκταση εμφανίζεται ως αναπόσπαστο τμήμα ευρύτερου δάσους κωνοφόρων. 2. Η από 25-11-1987 έκθεση φωτοερμηνείας Δασολόγων … του 3ου Συν. Κτημ/σης, που αφορούν την κτηματογράφηση της περιοχής Τουρκοβουνίων Αττικής, όπου η επίδικη έκταση εμφανίζεται με πράσινο χρώμα ως δασική έκταση στις Α/Φ 1937-1938-1945, δασική έκταση κατά την ημερομηνία σύνταξης της. 3. Η έκθεση Φωτοερμηνείας του 4ου Συνεργείου Κτηματογραφήσεως (21/2-6-1994) και το διάγραμμα με το υπόμνημα που τη συνοδεύει, όπου αποτυπώνεται ως δασική στις 9.9.1994 και στις Α/Φ 1937. 4. Η ./23-6-2010 θεώρηση του Δ/ντή Δασών Αθηνών στο φύλλο . του προς ανάρτηση προσωρινού δασικού χάρτη των Δήμων Αθηναίων-Γαλατσίου-Ψυχικού- Ν. Χαλκηδόνας-Νέας Φιλαδέλφειας, όπου η συνολική έκταση εμβαδού 9,01102 στρεμμάτων, αναφέρεται με κωδ. ΔΑ. ως δάσος και δασική έκταση στις Α/Φ παλαιότερης λήψης- άλλης μορφής, κάλυψης έκταση στις Α/Φ πρόσφατης λήψης και στις αυτοψίες, όπως προκύπτει από το ενσωματωμένο σε αυτό το φύλλο υπόμνημα. 5. Η Δ.Α.Δ. του Δασάρχη Αθηνών με αριθμό ./5-6-1912 ,σύμφωνα με την οποία η ευρύτερη περιοχή στη θέση Ομορφοκκλησιά – ʼγιος Γεώργιος Γαλατσίου, αποτελούσε Δάσος Πεύκης επί του οποίου απαγορεύτηκε η ρυτινοσυλλογή>>. Από τα στοιχεία αυτά του παρελθόντος, η δασική αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι η έκταση ήταν δάσος της παρ.1 του αρθ.3 του ν.998/79, που εκχερσώθηκε και εισηγήθηκε την αναδάσωσή της. Ακολούθως εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία κηρύχθηκε αναδασωτέα η επίδικη έκταση.
6. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση προβάλλονται λόγοι περί του μη δασικού χαρακτήρα της επίδικης έκτασης και της πλημμελούς αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης περί αναδάσωσης.
7. Επειδή, η προσβαλλόμενη απόφαση αναδάσωσης στηρίζεται στο ότι η επίδικη έκταση αποτελεί τμήμα μεγαλύτερης έκτασης που έχει κηρυχθεί αναδασωτέα με την υπ` αρ. 108424/1934 απόφαση του Υπουργού Γεωργίας (ΦΕΚ Β΄ 134) και την υπ` αρ. 1147/1994 απόφαση του Νομάρχη Αθηνών (ΦΕΚ Δ΄ 1110). Όμως, από το Ε.Δ.Δ.Α. (απόφαση της 10.4.2003, Παπασταύρου κ.λπ. κατά Ελλάδας) και από το Συμβούλιο της Επικρατείας (βλ. ΣτΕ 2208/2011, 4644/2011) κρίθηκε ότι η απόφαση του Νομάρχη της 10ης Οκτωβρίου 1994, που κήρυξε αναδασωτέα ευρύτερη έκταση, βασίστηκε στην απόφαση 108424/1934 του Υπουργού Γεωργίας, χωρίς καμία νέα επανεκτίμηση της κατάστασης, όπως αυτή απεικονίζεται στην τελευταία απόφαση και ότι, ενόψει του εξαιρετικά παρωχημένου χρόνου της κήρυξής της και του γεγονότος ότι αυτή αφορά γενικώς στην περιοχή όλου του Λεκανοπεδίου Αττικής, που ορίζεται ευρύτατα και χωρίς διάγραμμα, εξαιρουμένων, μάλιστα, σημαντικών κατηγοριών εκτάσεων, δεν συνεπάγεται τον αυτόματο χαρακτηρισμό της επίδικης έκτασης ως αναδασωτέας, αλλά θα έπρεπε να αιτιολογείται με νεότερα στοιχεία η συνδρομή των προϋποθέσεων έκδοσής της. Περαιτέρω, η αναφερόμενη, στην υπ΄αριθμ. πρωτ. ΔΥ /7.10.2014 πρόταση της δασικής αρχής, χορτολιβαδική βλάστηση ( φρύγανα και χόρτα) δεν μπορεί, ενόψει των ανωτέρω, να της προσδώσει δασική μορφή, εφόσον δεν προκύπτει από άλλα νεότερα στοιχεία, παρά μόνο από την Υπουργική Απόφαση έτους 1934, που, κατά τα ανωτέρω, κρίθηκε μη επαρκής, ότι αυτή περικλείεται από δάσος ή δασική έκταση, οπότε και θα υπαγόταν στη δασική νομοθεσία, ως χορτολιβαδική έκταση, σύμφωνα με την παρ. 3(4) του άρθρου 3 του ν. 998/1979. Επίσης, η ύπαρξη ισχνής δασικής βλάστησης (σχίνων, πρίνων) και μεμονωμένων πεύκων, δεν μπορεί, ενόψει των ανωτέρω να στοιχειοθετήσει δασικό οικοσύστημα (πρβλ. ΣτΕ 2729/2014, 2515/2009). Τέλος, τα πρόσθετα στοιχεία, που αναφέρονται στην ανωτέρω πρόταση, ως στοιχεία ενισχυτικά του δασικού χαρακτήρα της επίδικης έκτασης (χάρτης του Γερμανού αρχαιολόγου Kaupert των ετών 1878/79, η από 25-11-1987 έκθεση φωτοερμηνείας Α/Φ των ετών 1937-1938-1945 των δασολόγων …, ο προσωρινός δασικός χάρτης Δήμων Αθηναίων, Γαλατσίου, Ψυχικού, η με αρ. ./1912 ΔΑΔ του Δασάρχη Αθηνών και διάφορες εγκρίσεις υλοτομίας πευκοδένδρων των ετών 1915 και 1917), ανάγονται σε χρόνο τόσο παρωχημένο (1915 -1917-1945 -1879), ώστε δεν συγκροτούν επαρκές αιτιολογικό έρεισμα για την κρίση της Διοίκησης, ως προς το δασικό χαρακτήρα της κηρυχθείσας ως αναδασωτέας έκτασης (ΣτΕ 713/2014 σκ. 8).
8. Επειδή, ενόψει των όσων προπαρατέθηκαν, η προσβαλλόμενη πράξη, με την οποία κηρύσσεται αναδασωτέα η ιδιοκτησία της αιτούσας, με το αιτιολογικό ότι πρόκειται για δασική έκταση των παρ. 2 και 4 του άρθρου 3 του ν. 998/1979, που έχει εκχερσωθεί, παρίσταται ανεπαρκώς αιτιολογημένη και, για το λόγο αυτό, βασίμως προβαλλόμενο, η αίτηση ακύρωσης πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη αναδάσωσης. Τέλος, πρέπει να επιβληθεί σε βάρος του Δημοσίου η δικαστική δαπάνη της αιτούσας, ανερχόμενη στο ποσό των τετρακοσίων ενενήντα ενός (491) ευρώ.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Δέχεται την αίτηση ακύρωσης.
Ακυρώνει την υπ΄ αριθμ. 2002/20.10.2014 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής.
Διατάσσει την επιστροφή του καταβληθέντος παραβόλου στην αιτούσα.
Επιβάλλει στο Δημόσιο τη δικαστική δαπάνη της αιτούσας, ανερχόμενη στο ποσό των τετρακοσίων ενενήντα ενός (491) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 12 Δεκεμβρίου 2018 και δημοσιεύθηκε στον ίδιο τόπο, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, στις 4 Ιανουαρίου 2019.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΣΤΙΣ
Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ
