Σημαντικές ελλείψεις στις διαδικασίες από αστυνομικές και δικαστικές αρχές – Αποζημιώσεις για τις προσφεύγουσες
Την καταδίκη της Ελλάδας για την ανεπάρκεια του νομικού πλαισίου, καθώς και σημαντικές ελλείψεις στη διαδικασία διερεύνησης περιστατικών δουλεμπορίου και καταναγκαστικής εργασίας, αποφάσισε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Η υπόθεση αφορά σε τρεις Ρωσίδες υπηκόοους, οι οποίες ισχυρίστηκαν ότι υπήρξαν θύματα καταναγκαστικής εργασίας, και συγκεκριμένα πως αναγκάστηκαν να εργαστούν ως ιερόδουλες στην Ελλάδα.
Μεταξύ άλλων, οι προσφεύγουσες κατηγόρησαν ότι υπάλληλοι του γενικού προξενείου της Ελλάδας στη Μόσχα το 2003 είχαν δωροδοκηθεί από Ρώσους διακινητές και είχαν εκδώσει βίζα που τους επέτρεπε να μεταφερθούν στην Ελλάδα για σκοπούς σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
Οι τρεις τους αναγνωρίστηκαν ως «θύματα εμπορίας ανθρώπων» και από τις Αρχές κινήθηκαν ποινικές διαδικασίες κατά των προσώπων που θεωρήθηκαν ύποπτα, αλλά και στο πλαίσιο εξέτασης των διαδικασιών για την έκδοση βίζα.
Τον Σεπτέμβριο του 2003 μια από τις προσφεύγουσες συνελήφθη από την ελληνική αστυνομία για πορνεία και υποστήριξε ότι είχε εξαναγκαστεί να εργαστεί ως ιερόδουλη.
Τον επόμενο μήνα, κινήθηκαν ποινικές διαδικασίες εναντίον τριών ατόμων, ενώ τον Ιούνιο του 2011 το Εφετείο Θεσσαλονίκης καταδίκασε δύο εξ αυτών σε φυλάκιση πέντε ετών και δέκα μηνών με αναστολή με το τρίτο άτομο να αθωώνεται.
Τον Δεκέμβριο του 2003 οι άλλες δύο προσφεύγουσες κατήγγειλαν στο Τμήμα Ασφάλειας της Ερμούπολης ότι ήταν θύματα trafficking, αναγνωρίζοντας τρία άτομα ως δράστες, εναντίον των οποίων κινήθηκε ποινική διαδικασία.
Τον Μάρτιο του 2010, το αρμόδιο δικαστήριο επέβαλε σε δύο άτομα ποινές φυλάκισης για σειρά αδικημάτων, μεταξύ άλλων, για χρήση πλαστογραφημένων εγγράφων, με τις ποινές φυλάκισης να είναι μετατρέψιμες σε χρηματικές ποινές προς 10 ευρώ ανά ημέρα φυλάκισης.
Τον Μάρτιο του 2013 το Εφετείο Αθηνών αθώωσε δύο άτομα που είχαν διωχθεί για εγκληματική οργάνωση και εμπορία ανθρώπων.
Τον Μάιο του 2005, οι προσφεύγουσες υπέβαλαν μήνυση ενώπιον του εισαγγελέα που ήταν αρμόδιος για ζητήματα που σχετίζονται με την εμπορία ανθρώπων, αναφέροντας ότι τα έγγραφα που χρησιμοποιήθηκαν για την έκδοση των βίζα περιέχουν ψευδείς πληροφορίες.
Κατηγορούσαν υπαλλήλους του προξενείου και εταιρειών πως διευκόλυναν τη μεταφορά τους στην Ελλάδα, με την Εισαγγελία να ασκεί ποινική δίωξη σε βάρος πολλών ατόμων, συμπεριλαμβανομένων τριών υπαλλήλων του Προξενείου, με κατηγορίες για εμπορία ανθρώπων.
Ωστόσο, τον Φεβρουάριο του 2016 η διαδικασία τερματίστηκε, καθώς κρίθηκε ότι η δίωξη των αδικημάτων σχετικά με την εμπορία ανθρώπων είχε παραγραφεί για δύο κατηγορουμένους, ενώ για έναν άλλο δεν υπήρχαν ουσιαστικές αποδείξεις.
Η απόφαση του ΕΔΔΑ: Καταδίκη της Ελλάδας και αποζημίωση 15.000 ευρώ σε κάθε προσφέυγουσα
Κρίνοντας με βάση τα περαστατικά της υπόθεσης, το ΕΔΔΑ έκρινε ότι το σχετικό νομικό πλαίσιο δεν ήταν αποτελεσματικό και επαρκές ούτε για να τιμωρηθούν οι διακινητές, ούτε για να εξασφαλίσει την αποτελεσματική πρόληψη της εμπορίας ανθρώπων.
Επιπλέον, το ΕΔΔΑ έκρινε ότι οι αρμόδιες αρχές δεν εξέτασαν την υπόθεση με το επίπεδο επιμέλειας που απαιτείται από το άρθρο 4 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Τελικώς, το δικαστήριο έκρινε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να καταβάλει σε κάθε μία από τις προσφεύγουσες το ποσό των 15.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 3.000 ευρώ από κοινού για δικαστικά.
Δείτε αναλυτικά την απόφαση στη γαλλική γλώσσα.
