Την ευθύνη αλλά και την υποχρέωση εργολάβων και υπεργολάβων να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να αποτρέψουν εργατικά ατυχήματα, αναδεικνύει εφετειακή απόφαση, που επιδικάζει υψηλή αποζημίωση στους συγγενείς θύματος για την ψυχική οδύνη που υπέστησαν από το θάνατο του δικού τους ανθρώπου εν ώρα εργασίας.
Την ευθύνη αλλά και την υποχρέωση εργολάβων και υπεργολάβων να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να αποτρέψουν εργατικά ατυχήματα, αναδεικνύει εφετειακή απόφαση, που επιδικάζει υψηλή αποζημίωση στους συγγενείς θύματος για την ψυχική οδύνη που υπέστησαν από το θάνατο του δικού τους ανθρώπου εν ώρα εργασίας.
Η συγκεκριμένη απόφαση, την οποία παρουσιάζει το «L&O», αφορά στο θάνατο 54χρονου εργάτη σε οικοδομή, ο οποίος έχασε την ισορροπία του και έπεσε στο κενό από τον πρώτο όροφο του υπό κατασκευή κτιρίου. Από την πτώση ο άτυχος άνδρας, υπέστη σοβαρές σωματικές κακώσεις στο θώρακα, οι οποίες και του στοίχησαν τη ζωή του.
Όπως αναφέρεται, στη δικαστική απόφαση, το τραγικό συμβάν έλαβε χώρα ενώ ο 54χρονος, βρίσκονταν στην άκρη του εξώστη του πρώτου ορόφου της οικοδομής για να μεταφέρει ξυλεία από τον τρίτο και τέταρτο όροφο προς τα κάτω με τη μέθοδο της «πάσας». Σε κάθε εξώστη, δηλαδή, υπήρχε ένας εργάτης, ο οποίος και παρέδιδε την ξυλεία κατακόρυφα στον εργάτη που βρισκόταν στον από κάτω όροφο μέχρι το έδαφος.
Σύμφωνα, ωστόσο, με τη δικαστική απόφαση, «η όλη διαδικασία μεταφοράς των ξύλων ξεκίνησε χωρίς να έχουν ληφθεί προστατευτικά μέτρα για την αποφυγή πτώσης των απασχολούμενων εργατών και ιδίως δεν υπήρχε προστατευτικό κιγκλίδωμα ή άλλη πλευρική προστασία στο πέρας της πλάκας και του εξώστη του πρώτου ορόφου». Το αποτέλεσμα ήταν ο 54χρονος κατά την προσπάθεια του να πιάσει ένα ξύλινο δοκάρι που του έδωσαν από τον 2° όροφο κατακόρυφα, να χάσει την ισορροπία του και να βρεθεί στο κενό.
Εξετάζοντας τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης , το δικαστήριο έκρινε καταρχάς πως ο θανάσιμος τραυματισμός του 54χρονου οφείλεται σε βαριά αμέλεια των υπεύθυνων των υπεργολάβων που ανέλαβαν το έργο της τοποθέτησης ξυλείας στην οικοδομή και ειδικότερα σε αμέλεια του εργοδηγού της, ο οποίος ήταν ο επικεφαλής του συνεργείου.
Σύμφωνα με την απόφαση «δεν λήφθηκαν προστατευτικά μέτρα στο πέρας της πλάκας και του εξώστη του 1ου ορόφου της οικοδομής» ενώ ο εγοδηγός επέλεξε «μη ενδεδειγμένη μέθοδο μεταφοράς της ξυλείας («της κατακόρυφης πάσας») αντί της ασφαλούς μεταφοράς με γερανό».
Οι ευθύνες των εργολάβων
Το δικαστήριο αναγνώρισε, όμως, και ευθύνη των εργολάβων, οι οποίοι «είναι συνυπεύθυνοι με τον υπεργολάβο». Και αυτό καθώς, ούτε και οι εργολάβοι «μερίμνησαν ώστε να ληφθούν μέτρα ασφαλείας και να διενεργηθεί η ασφαλής μεταφορά της ξυλείας από τους ορόφους στο έδαφος με χρήση γερανού και όχι με τη μέθοδο που έγινε» .
Αναφέρεται χαρακτηριστικά στη Εφετειακή απόφαση: «Η εργολήπτρια, ευθύνεται επιπλέον για τις αδικοπραξίες του υπεργολάβου, τον οποίο προέστησε στην εκτέλεση του έργου, ο δε υπεργολάβος για την αδικοπραξία του εργοδηγού του, τον οποίο προέστησε στην εκτέλεση του έργου. Τον θανόντα δεν βαρύνει καμία συνυπαιτιότητα στην επέλευση του ως άνω ατυχήματος και του θανατηφόρου αποτελέσματος αυτού, αφού ο ίδιος, ως ανειδίκευτος εργάτης, παρέχων εξαρτημένη εργασία δεν μπορούσε, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, να αρνηθεί την παροχή της εργασίας που του ζητήθηκε, ήτοι της μεταφορά των ξύλων στο έδαφος με τη μη ενδεδειγμένη και ασφαλή μέθοδο της «πάσας» και να απαιτήσει τη μεταφορά με τη χρήση γερανού. Η δε παράλειψη της χρήσης κράνους εκ μέρους του παρότι υπήρχαν διαθέσιμα, δεν θα απέτρεπε την πτώση του ή το βαρύτατο τραυματισμό του στο στήθος, συνεπεία του οποίου και κατέληξε».
Αποζημίωση
Με το σκεπτικό αυτό, το δικαστήριο υποχρέωσε τους υπεύθυνους, κατά το νόμο, για την εκτέλεση του έργου, να καταβάλλουν αποζημιώσεις για ψυχική οδύνη στους συγγενείς του άτυχου 54χρονου.
Ενδεικτικά, στη χήρα του θανόντος, θα πρέπει να καταβληθεί αποζημίωση 50.000 ευρώ, στην κόρη του 30.000 ευρώ, στα κάθε ένα από τα πέντε εγγόνια του αποζημίωση 5.000 ευρώ και στους αδελφούς αποζημίωση από 10.000 ευρώ. «Τα παραπάνω ποσά κρίνονται εύλογα και δίκαια, τηρούμενης της αρχής της αναλογικότητας, ενόψει όλων των συνθηκών κάτω από τις οποίες προκλήθηκε το ατύχημα, του βαθμού πταίσματος των υπαίτιων προσώπων, της έλλειψης οποιασδήποτε υπαιτιότητας του θύματος, της ηλικίας του (54 ετών), των ψυχικών δεσμών με τους συγγενείς του και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των μερών» επισημαίνει χαρακτηριστικά το δικαστήριο στην απόφασή του.
