ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΤΜΗΜΑ ΙΔ΄) 6209/2019
Πρόεδρος: Φωτεινή Μπάτζιου
Πρωτοδίκες: Όλγα Μπαϊζάνη- Βαρβάρα Μπουκουβάλα –Εισηγήτρια
3. Επειδή, στο άρθρο 13 παρ.1 του ν.δ/ος 1044/1971 (ΦΕΚ Α’ 245), ορίζετο ότι: «Δικαίωμα εκμεταλλεύσεως περιπτέρων επί των πεζοδρομίων των δημοσίων, δημοτικών και κοινοτικών οδών και πλατειών των πόλεων […] ως επίσης επί των δημοσίων, δημοτικών και κοινοτικών κήπων και αλσών, αποκτούν δια παραχωρήσεως υπό των κατά το άρθρο 18 οργάνων οι ανάπηροι πολέμου […]» και στο άρθρο 16 ότι: «1.Αποθανόντος αναπήρου ή θύματος πολέμου αποκατασταθέντος κατά τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, τα εξ αυτού απορρέοντα δικαιώματα περιέρχονται κατά την ακόλουθον σειράν: α. Εις την χήραν αυτού κατ’ ίσον μερίδιο μετά των αγάμων θηλέων τέκνων και εκ των αρρένων, των ανηλίκων εφόσον ελκύουν το δικαίωμα συντάξεως εκ του αποβιώσαντος, ως και των ενηλίκων, ανικάνων προς εργασίαν και εφόσον συνταξιοδοτούνται ή έλκουν δικαίωμα συντάξεως εκ του αποβιώσαντος ή σπουδαζόντων εις ανωτέρας ή ανωτάτας σχολάς τέκνων και μέχρι συμπληρώσεως του εικοστού τετάρτου έτους της ηλικίας των. Εις περίπτωσιν διακοπής της συντάξεως τινός των ως άνω προσώπων εξ οιουδήποτε λόγου το ιδανικόν τούτου δικαίωμα προσαυξάνεται εις τους λοιπούς δικαιούχους. Στις διαζευγμένες ή χήρες θυγατέρες ανεξάρτητα από τυχόν μεταβίβαση της πολεμικής σύνταξης του αποβιώσαντος πατρός τους, εφόσον συντρέχουν αθροιστικά οι προϋποθέσεις της παραγράφου 3 του παρόντος […] 2. […] Η διαδοχή επέρχεται με τις προϋποθέσεις του άρθρου 14 του παρόντος, χωρίς να απαιτείται η συνδρομή της προϋπόθεσης της παραγράφου 1 περ. α’ αυτού. 4. Εις πάσαν περίπτωσιν διαδοχής ή μεταβολής εις τα δικαιούχα πρόσωπα εκδίδεται αιτήσει του ενδιαφερομένου, τροποποιητική του αρχικού τίτλου πράξις […]».
4. Επειδή, εξάλλου, στο άρθρο πρώτο παρ. ΣΤ’ υποπαρ. ΣΤ.2 του ν. 4093/2012 «Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 – Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του ν. 4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016» (ΦΕΚ Α΄ 222) ορίσθηκε αρχικώς ότι «1. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος οι διατάξεις των άρθρων 2 και 3 του ν. 3919/2011 (Α’ 32) (“Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας, κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων”) εφαρμόζονται και για την παραχώρηση, έναντι ανταλλάγματος, του δικαιώματος χρήσης των περιπτέρων του ν. 1044/1971 […] 3. Με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου καθορίζονται οι θέσεις των περιπτέρων και αποτυπώνονται σε σχετικά τοπογραφικά διαγράμματα αρμόζουσας κλίμακας, στα οποία απεικονίζεται και ο κοινόχρηστος περιβάλλων χώρος […] Το 30% των ανωτέρω θέσεων, οι οποίες προσδιορίζονται κατόπιν δημόσιας κλήρωσης, παραχωρούνται σε άτομα με ειδικές ανάγκες (Α.Μ.Ε.Α.) και πολύτεκνους, με βάση εισοδηματικά κριτήρια […] Για την παραχώρηση του δικαιώματος αυτού, υποβάλλονται αιτήσεις από τους δικαιούχους, κατόπιν σχετικής προκήρυξης, στην οποία ορίζονται ιδίως οι θέσεις, το ετήσιο μίσθωμα και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά. Οι θέσεις παραχωρούνται στους δικαιούχους με δημόσια κλήρωση, στην οποία μπορούν να παρίστανται εκπρόσωποι των ενώσεών τους. Η παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης των λοιπών θέσεων των περιπτέρων γίνεται με δημοπρασία, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις περί δημοπρασιών προς εκμίσθωση δημοτικών ακινήτων, αποκλεισμένης της δυνατότητας απευθείας παραχώρησης αυτών […] Με την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου καθορίζεται ο χρόνος παραχώρησης του δικαιώματος χρήσης των θέσεων των περιπτέρων, ο οποίος, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να υπερβαίνει τα δέκα (10) έτη. Σύζυγος και ενήλικα τέκνα που καθίστανται κληρονόμοι των ανωτέρω προσώπων κατά το διάστημα αυτό υπεισέρχονται αυτοδίκαια στο ανωτέρω δικαίωμα, εφόσον δηλώσουν την επιθυμία τους στην αρμόδια αρχή […] 5. Υφιστάμενες διοικητικές άδειες διατηρούνται σε ισχύ και δεν μεταβιβάζονται, ούτε κληρονομούνται […] 6. Καταργείται κάθε ειδική ή γενική διάταξη που αντίκειται στις ρυθμίσεις της υποπαραγράφου ΣΤ». Ακολούθως, στην ως άνω υποπαράγραφο, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 76 του ν. 4257/2014 (ΦΕΚ Α΄ 93), ορίσθηκε μεταξύ άλλων ότι «1. […] 10. Υφιστάμενες διοικητικές άδειες διατηρούνται σε ισχύ. Περαιτέρω μεταβίβαση αυτών επιτρέπεται μόνον άπαξ και για χρονικό διάστημα 10 ετών: α) στον/η σύζυγο του αποθανόντος δικαιούχου ή β) στα ενήλικα τέκνα αυτού, εφόσον ανήκουν στην κατηγορία των Α.με.Α με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω […] Σε υφιστάμενες, κατά τη δημοσίευση του παρόντος άδειες κατά ιδανικά μερίδια, εφόσον παύσει να υφίσταται δικαιούχος μεριδίου, κατόπιν αιτήσεως των λοιπών, παραχωρείται σε αυτούς το ανωτέρω απομένον μερίδιο. 11. Όσοι κατέστησαν δικαιούχοι λόγω διαδοχής πριν την έναρξη ισχύος του ν. 4093/2012 (Α’ 222) και δεν ολοκληρώθηκε η σχετική διαδικασία μεταβίβασης της άδειας εκμετάλλευσης περιπτέρου, αυτή ολοκληρώνεται με απόφαση του οικείου δημοτικού συμβουλίου».
5. Επειδή, περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 64 παρ. 1 περ. α΄ του Κ.Δ.Δ., που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του νόμου 2717/1999 (ΦΕΚ Α΄97), προσφυγή μπορεί να ασκήσει μόνον όποιος έχει άμεσο και προσωπικό έννομο συμφέρον, ήτοι η προσβαλλόμενη πράξη έχει προκαλέσει βλάβη, υλική ή ηθική σ’ αυτόν, υφίσταται δε τη βλάβη αυτή υπό ορισμένη ιδιότητα που αναγνωρίζεται από τον νόμο. Απαιτείται, συνεπώς, να υπάρχει ειδική έννομη σχέση του προσφεύγοντος με την προσβαλλόμενη πράξη (πρβλ. ΣτΕ 1991/2007 επταμ.). Εξάλλου, το έννομο συμφέρον πρέπει να είναι και ενεστώς, δηλαδή να υφίσταται σωρευτικά σε τρία χρονικά σημεία, κατά τον χρόνο έκδοσης της διοικητικής πράξης, άσκησης της προσφυγής και συζήτησης της υπόθεσης ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου (πρβλ. ΣτΕ 328/2011, 414/2002, 280/1996). Το Δικαστήριο, εξάλλου, ελέγχει και αυτεπαγγέλτως, κατ’ άρθρον 35 του Κ.Δ.Δ., τη συνδρομή του έννομου συμφέροντος στο πρόσωπο του προσφεύγοντος.
[…]
7.Επειδή, ενόψει των ανωτέρω πραγματικών περιστατικών και των όσων έγιναν δεκτά στη μείζονα, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του ότι από την έναρξη ισχύος (12.11.2012) του άρθρου πρώτου παρ. ΣΤ’ υποπαρ. ΣΤ.2 (παρ.5) του ν. 4093/2012 ορίστηκε ότι οι διοικητικές άδειες που χορηγήθηκαν, μεταξύ άλλων, κατ’ εφαρμογή του ν.δ/ος 1044/1971, ούτε μεταβιβάζονται ούτε κληρονομούνται. Εξάλλου, ακολούθως, ορίστηκε με το άρθρο 76 του ν. 4257/2014, ότι υφιστάμενες διοικητικές άδειες διατηρούνται σε ισχύ, ενώ η μεταβίβαση αυτών επιτρέπεται άπαξ και για χρονικό διάστημα 10 ετών στα ενήλικα τέκνα, εφόσον ανήκουν στην κατηγορία των Α.με.Α με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω ή στη χήρα αναπήρου πολέμου. Κατόπιν τούτων, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη ότι oδεύτερος ήδη προσφεύγων […] ούτε επικαλείται ούτε αποδεικνύει ότι ανήκει στην κατηγορία των Α.με.Α με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, κρίνει ότι είναι αλυσιτελής η εκδίκαση της κρινόμενης προσφυγής, κατά το μέρος που ασκήθηκε από αυτόν, αφού σε περίπτωση τυχόν εξετάσεώς της, πρέπει να απορρίψει αυτήν ως απαράδεκτη, διότι αυτός ούτε επικαλείται ούτε αποδεικνύει το έννομο συμφέρον του προς ακύρωση των προσβληθεισών διοικητικών πράξεων, ήτοι ότι εάν αυτές ακυρωθούν και ισχύσει εκ νέου αναδρομικά η ως άνω άδεια εκμεταλλεύσεως του καταστήματος του αρχικού και ήδη αποβιώσαντος προσφεύγοντος, (η άδεια) αυτή θα μπορούσε να μεταβιβαστεί σ’ αυτόν, υπό τους ανωτέρω όρους του άρθρου 76 του ν. 4257/2014. Ενόψει τούτων, η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί κατά το μέρος που ασκήθηκε από τον ως άνω προσφεύγοντα. Εξάλλου, το Δικαστήριο δεν επιδικάζει δικαστικά έξοδα σε βάρος του προσφεύγοντος, ελλείψει σχετικού αιτήματος από τον νικήσαντα διάδικο (άρθρο 275 παρ.7 του Κ.Δ.Δ.).
