Δεν χωρεί πια αμφιβολία ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα προσφυγική κρίση. Αυτή είναι και η πεποίθηση των ελληνικών αρχών που παρακολουθούν στενά τις προσφυγικές ροές τόσο από τα τουρκικά παράλια προς τα ελληνικά νησιά όσο και από χερσαίες οδούς στον Εβρο
εν χωρεί πια αμφιβολία ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα προσφυγική κρίση.
Αυτή είναι και η πεποίθηση των ελληνικών αρχών που παρακολουθούν στενά τις προσφυγικές ροές τόσο από τα τουρκικά παράλια προς τα ελληνικά νησιά όσο και από χερσαίες οδούς στον Εβρο.
Ολα τα στοιχεία και οι πληροφορίες επίσης βεβαιώνουν του λόγου το αληθές και συνηγορούν στην εκτίμηση ότι η Τουρκία ευνοεί τη μετακίνηση των προσφύγων προκειμένου να πιέσει την Ευρώπη και έτσι να εκβιάσει για τις διεκδικήσεις της στα πολλά ανοιχτά μέτωπα.
Κατά τα φαινόμενα με την υποχώρηση των μελτεμιών και την επικράτηση καλύτερων συνθηκών στις θάλασσές μας, όπως συμβαίνει κάθε Σεπτέμβριο, οι βάρκες θα πολλαπλασιάζονται μέρα με τη μέρα και οι ροές θα διογκώνονται.
Κοινώς τα νησιά μας, ιδιαιτέρως εκείνα του βορειοανατολικού Αιγαίου, θα δοκιμασθούν για ακόμη μια φορά, οι ήδη επιβαρυμένες συνθήκες στους υπάρχοντες καταυλισμούς θα επιδεινωθούν και οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών θα διογκωθούν, με ότι αυτό συνεπάγεται για την κυβέρνηση και τις όποιες περιπλοκές που μπορεί να προκαλέσει το φαινόμενο.
Επιβάλλεται λοιπόν η κυβέρνηση να δράσει χωρίς χρονοτριβή και να λάβει τις απαιτούμενες πρόνοιες.
Για τον απλούστατο λόγο επειδή η διπλωματία δεν αρκεί ,ούτε μπορεί να φέρει άμεσα αποτελέσματα παρά εξαντλείται σε ατέρμονες και χρονοβόρες συνεννοήσεις. Και επειδή επίσης η δηλούμενη αλληλεγγύη των εταίρων μένει συνήθως εκεί και ουδέν προσθέτει.
Καλό είναι λοιπόν η κυβέρνηση να προετοιμάζεται για δύσκολες μέρες και ακόμη δυσκολότερες συνθήκες στους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες που ακολουθούν. Πράγμα που σημαίνει ότι είναι απαραίτητο να αποσυμφορήσει έγκαιρα τα νησιά, να αλλάξει τις διαδικασίες ασύλου, να προετοιμάσει τις τοπικές κοινωνίες της ενδοχώρας για την υποδοχή προσφύγων και βεβαίως να οργανώσει καλύτερα την φρούρηση των θαλασσίων περασμάτων ώστε να δηλώνεται η δυσκολία του εγχειρήματος στους διακινητές και στους σύγχρονους δουλεμπόρους. Και μαζί πάντα να ξεκινήσει πανευρωπαϊκή διεθνής καμπάνια ικανή να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινότητα.
Κινδυνεύει η Ελλάδα , που σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος της ανθρωπιστικής κρίσης του 2015 να βρεθεί ξανά σε αντίστοιχες συνθήκες την ώρα που παλεύει να ορθοποδήσει και να εξέλθει της μεγάλης οικονομικής κρίσης.
Η Ελλάδα, χωρίς αμφιβολία, θα επιδείξει και πάλι μεγαθυμία, δεν θα αρνηθεί τα ανθρωπιστικά της ιδεώδη , η ανεκτικότητά της είναι δεδομένη, αλλά είναι φανερό ότι δεν δύνανται να σηκώσει ξανά όλο το βάρος της μετακίνησης τεράστιων πληθυσμών που δεν προκάλεσε η ίδια, παρά άλλες δυνάμεις με ρόλους και ευθύνες στην ευρύτερη περιοχή.
Είναι ευθύνη των μεγάλων δυνάμεων να συνδράμουν πολλαπλώς στην αντιμετώπιση του φαινομένου και βεβαίως χρέος τους να επιβάλλουν ειρήνευση και να καταλαγιάσουν τις ζώνες της φωτιάς. Το πρόβλημα έχει διαστάσεις που ξεπερνούν κατά πολύ την Ελλάδα και τις δυνατότητές της.
