To Eπαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού έκανε δεκτή την αγωγή γυναίκας που δέχθηκε δάγκωμα από σκύλο με αποτέλεσμα να τραυματισθεί στο γόνατο.Συγκεκριμένα, η ενάγουσα που διαμένει στην ίδια πολυκατοικία με τους εναγόμενους, ιδιοκτήτες του σκύλου, βασιζόμενη στο άρθρο 54 του περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου Κεφ. 148, ζήτησε από τους εναγόμενους γενικές και ειδικές αποζημιώσεις λόγω του ότι ο σκύλος τους, της επιτέθηκε και την δάγκωσε στο γόνατο, όταν η οικιακή βοηθός τους συνόδευε τον σκύλο κρατώντας τον από το λουρί στην είσοδο της πολυκατοικίας.Το Δικαστήριο αναφέρει στην απόφασή του ότι «οι κάτοχοι ζώων είναι επιφορτισμένοι με το σύνηθες καθήκον να μεριμνούν ότι το ζώο τους δεν τίθεται σε τέτοια χρήση που να είναι πιθανό να βλάψει τρίτα πρόσωπα. Το καθήκον αυτό εξετάζεται ανεξάρτητα από το καθήκον ενός ιδιοκτήτη ζώου, ο οποίος γνωρίζει τις τάσεις του. Ο διαχωρισμός αυτός, προφανώς είναι επιβεβλημένος γιατί ένας ιδιοκτήτης δεν μπορεί να γνωρίζει εάν το ζώο έχει επικίνδυνες ή απρόβλεπτες τάσεις μέχρις ότου αυτές εκδηλωθούν».Το Δικαστήριο αξιολογώντας τις ενώπιον του μαρτυρίες και έχοντας υπόψη ότι η οικιακή βοηθός των εναγομένων, σύμφωνα με την ενάγουσα, δεν κρατούσε το σκύλο από το λουρί με τον ορθό τρόπο, συμπέρανε ότι « οι εναγόμενοι ως ιδιοκτήτες του σκύλου, δεν έλαβαν τέτοια αποτρεπτικά μέτρα προς αποφυγή επίθεσης του σκύλου τους προς τρίτα πρόσωπα ούτε διασφάλησαν ότι η οικιακή τους βοηθός κρατούσε και έλεγχε με τον ορθό και ενδεδειγμένο τρόπο το σκύλο τους. Αποτέλεσμα των παραλείψεων τους αυτών ήταν ο τραυματισμός της ενάγουσας από δάγκωμα του σκύλου των εναγομένων» και συνεπώς οι εναγόμενοι φέρουν την ευθύνη για τον τραυματισμό της ενάγουσας από τον σκύλο τους. Το Δικαστήριο έκρινε ότι το ποσό των 600 ευρώ είναι δίκαιο εύλογο ποσό αποζημίωσης για τον τραυματισμό της Ενάγουσας, λαμβάνοντας υπόψη «κυρίως το εύρος και φύση του τραύματος, το χρόνο αποθεραπείας αλλά κυρίως την αγωνία, ταλαιπωρία και φόβο που προκλήθηκε στην ενάγουσα από το δάγκωμα του σκύλου». (φωτό:αρχείου)
Δείτε ολόκληρη την απόφαση στο cylaw.org
