Τα περισσότερα χρήματα από τα έσοδα πηγαίνουν κυρίως σε μισθούς, συντάξεις και λοιπές παροχές προς το Δημόσιο.
Με εξαίρεση τις, κατά κανόνα, αναπτυξιακές και πάντα ισχνές δαπάνες του Προγράμματος Δημόσιων Επενδύσεων, όλες οι άλλες , που απορροφούν το σύνολο των εσόδων από φόρους και δάνεια τροφοδοτούν κυρίως μισθούς, συντάξεις και λοιπές παροχές προς το δημόσιο. Με βάση τα στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού του 2019 (εκτιμήσεις), τα οποία επαναλαμβάνονται αναλογικά σε όλους τους κρατικούς προϋπολογισμούς καταρτίστηκε ο παρατιθέμενος πίνακας, από τον οποίο προκύπτουν οι ακόλουθες διαπιστώσεις:
- Πρώτον, οι λεγόμενες «Μεταβιβάσεις» αποτελούν τη μεγαλύτερη χοάνη απορρόφησης των φορολογικών εσόδων και δανείων και είναι ο ισχυρότερος παράγων που ενισχύει συνεχώς την ατιθάσευτη δυναμική του χρέους και αφαιρεί πόρους για επενδύσεις και, συνεπώς, για ανάπτυξη. Σε αυτό ρίχνονται τεράστια ποσά για τη λειτουργία των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, των ασφαλιστικών ταμείων των νοσοκομείων, για επιχορηγήσεις και επιδοτήσεις αμφίβολης ανταποδοτικότητας και για αναλήψεις χρεών και καταπτώσεις εγγυήσεων δανείων προς ζημιογόνες δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς. Έτσι, η χοάνη αυτή απορροφά τα 50 περίπου ευρώ από τα εκατό που πληρώνουν με τη μορφή φόρων και δανείων οι Έλληνες φορολογούμενοι.
- Δεύτερον, οι άλλες δαπάνες, δηλαδή για μισθούς, συντάξεις και άλλες παροχές προς τους δημόσιους υπαλλήλους «παίρνουν» τα 23 ευρώ από τα 100 ευρώ, τα οποία μαζί με εκείνα για τους τόκους των ακατάπαυστων δανείων απορροφούν πάνω από τα 30 ευρώ από τα 100 ευρώ.
- Τρίτον, το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων παραμένει επί δεκαετίες σε πολύ χαμηλά επίπεδα και, το κυριότερο, πάντα «θυσιαζόταν».
Συγκεκριμένα, για το αναπτυξιακό, αλλά κακόμοιρο, όπως το καταντά, Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων διατίθενται μόνο 11 ευρώ από τα 100. Και έτσι οι αισιόδοξες προβλέψεις όλων των κυβερνήσεων για υψηλή ανάπτυξη γίνονται απλώς … ευσεβείς πόθοι, αφού ουδέποτε επιβεβαιώθηκαν από τις πραγματοποιήσεις.