Aνήλικος υπέστη απάνθρωπη μεταχείριση με τη χρήση γκλομπ σε αστυνομικό τμήμα, όπου είχε οδηγηθεί μετά τη σύλληψή του σε επεισόδια, στο πλαίσιο των αποκριάτικων εκδηλώσεων στην Πάτρα
Χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης από αστυνομική βία. Απάνθρωπη μεταχείριση (άρθρο 3 της ΕΣΔΑ). Kατά τόπον αρμοδιότητα. Ενέργειες συναφείς με τα καθήκοντα του αστυνομικού οργάνου. Δέσμευση από καταδικαστική απόφαση.
ΔΠΑ 11077/2019, 25ο Τμήμα
Επιδικάζεται χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης του ενάγοντος, που εν όσω ήταν ακόμη ανήλικος υπέστη απάνθρωπη μεταχείριση, αντίθετη προς το άρθρο 3 της ΕΣΔΑ, με τη χρήση ράβδου (γκλομπ), κατά την απομόνωσή του σε ιδιαίτερο δωμάτιο στο αστυνομικό τμήμα όπου είχε οδηγηθεί, μετά από τη σύλληψή του σε επεισόδια, στο πλαίσιο των αποκριάτικων εκδηλώσεων στην Πάτρα.
Θεμελιώνεται κατά τόπον αρμοδιότητα του Δικαστηρίου, με βάση το άρθρο 7 παρ. 3 ΚΔΔ, κατ’ επιλογήν του ενάγοντος, ο οποίος αποδίδει παρανομίες όχι μόνο σε αστυνομικά όργανα του Α.Τ. Πατρών, αλλά και στο Αρχηγείο της ΕΛΑΣ, που εδρεύει στην Αθήνα, για μη αποτελεσματική διερεύνηση του συμβάντος.
Με το άρθρο 5 παρ. 2 ΚΔΔ επιβάλλεται δέσμευση από αμετάκλητες καταδικαστικές αποφάσεις, ως προς την ενοχή του δράστη, που περιλαμβάνει και τα κριθέντα από το ποινικό δικαστήριο πραγματικά περιστατικά.
Κατά τα λοιπά, πάντως, το διοικητικό δικαστήριο κρίνει το, υπαγόμενο στη δικαιοδοσία του, ζήτημα της παρανομίας της ζημιογόνου ενέργειας του οργάνου, με βάση την παραβίαση ορισμένης διάταξης νόμου που προστατεύει ατομικό δικαίωμα ή συμφέρον του ενάγοντος, ή και γενικές αρχές, χωρίς να υποχρεούται να προσδώσει στη συμπεριφορά αυτή τον ποινικό χαρακτηρισμό που της προσέδωσε το ποινικό δικαστήριο.
Η ένδικη διαφορά αφορά σε ενέργειες αστυνομικού, συναφείς με τα καθήκοντά του, είναι δε αδιάφορο για την πλήρωση της, κατ’ άρθρο 105 ΕισΝΑΚ, προϋπόθεσης του οργάνου του Δημοσίου, εάν οι ενέργειες αυτές απαγορεύονται από διατάξεις νομοθετικής, ή και υπέρτερης ισχύος, αφού η παραβίασή τους συναρτάται με την έτερη προϋπόθεση, για τον παράνομο χαρακτήρα τους.
Περαιτέρω, σε περίπτωση κακομεταχείρισης, κατά παράβαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ, οι αρχές του κράτους υποχρεούνται στη διεξαγωγή εμπεριστατωμένης και αποτελεσματικής έρευνας, ικανής να οδηγήσει στην αναγνώριση και, ενδεχομένως, στον κολασμό των υπευθύνων (βλ. απόφαση ΕΔΔΑ της 11.4.2019, Sarwari και λοιποί κατά Ελλάδας, αριθ. προσφυγής 38089/12, σκ. 107).
Εν προκειμένω, στοιχειοθετείται παρανομία μόνο για την παραβίαση της ουσιαστικής όψης του άρθρου 3 ΕΣΔΑ.
