Παρακώλυση σύγχρησης κοινόχρηστων χώρων της πολυκατοικίας – Απειλή για χρηματική ποινή πεντακοσίων ευρώ για κάθε παράβαση της απόφασης
Με απόφασή του το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών υποχρεώνει εναγόμενη, σε υπόθεση που αφορά σε διαφορά μεταξύ ιδιοκτητών πολυκατοικίας, να αποδώσει στις ενάγουσες τα κλειδιά των κοινοχρήστων χώρων της πολυκατοικίας.
Σύμφωνα με την απόφαση, η εναγομένη απαγορεύει τη σύγχρηση της πυλωτής στις ενάγουσες στο τμήμα αυτής που είναι κοινόχρηστο, καθόσον το έχει περιφράξει με μεταλλικά κιγκλιδώματα με κλειδαριά επ’ αυτών, με αποτέλεσμα οι λοιποί συνιδιοκτήτες να μην δύνανται να κάνουν χρήση των προβλεπόμενων σε αυτή δύο θέσεων στάθμευσης αυτοκινήτου.
Επίσης, η εναγομένη τοποθέτησε μεταλλική θύρα στο υπόγειο της πολυκατοικίας κάτω από το κλιμακοστάσιο, που χρησιμοποιεί ως αποθήκη, στην οποία εναποθέτει διάφορα αντικείμενα κυριότητας της προς φύλαξη, ενώ παράλληλα, απαγορεύει και τη σύγχρησητου κοινόχρηστου τμήματος του δώματος στις ενάγουσες, αφού οι τελευταίες δεν έχουν πρόσβαση σε αυτή.
Το δικαστήριο κήρυξε την απόφαση προσωρινώς εκτελεστή, υποχρέωσε την εναγόμενη να απέχει στο εξής από οποιαδήποτε ενέργεια που με οποιονδήποτε τρόπο παρακωλύει τη σύγχρηση των κοινόχρηστων χώρων της πολυκατοικίας, ενώ απείλησε σε βάρος της χρηματική ποινή πεντακοσίων ευρώ για κάθε παράβαση της απόφασης.
Απόσπασμα της απόφασης
Σημειωτέον ότι, η προβληθείσα από την τελευταία ένσταση καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος (άρθρο 281 ΑΚ) για το λόγο ότι οι ενάγουσες διαβιούν επί σειρά ετών με τις επικαλούμενες από τις ίδιες παραβάσεις, χωρίς ουδέποτε να διαμαρτυρηθούν και ότι προτάσσουν μόνο τα ατομικά τους συμφέροντα και όχι αυτά της συνιδιοκτησίας, πρέπει να απορριφθεί ως νόμω αβάσιμη, αφού μόνο η μακρά αδράνεια του δικαιούχου δεν αρκεί για να καταστήσει καταχρηστική την άσκηση του δικαιώματος του, δεν γίνεται δε επίκληση ιδιαίτερων περιστατικών αναγόμενων στη συμπεριφορά των εναγουσών, από τα οποία να δημιουργήθηκε στην εναγομένη ευλόγως η πεποίθηση ότι αποκλείεται στο μέλλον η άσκηση του επίδικου δικαιώματος (σχετ. ΟλΑΠ 1/1997, ΑΠ 205/2001 ΕλλΔνη 42.1571, ΑΠ 196/2001 ΕλλΔνη 42.1570, ΑΠ 1203/2000 ΕλλΔνη 43.126, ΑΠ 551/1998 ΕλλΔνη 39.1296).
Ακολούθως, πρέπει η αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να αποδώσει τα κλειδιά των προαναφερόμενων κοινόχρηστων χώρων της πυλωτής, της μεταλλικής θύρας που έχει τοποθετηθεί στο υπόγειο κάτω από το κλιμακοστάσιο καθώς και του δώματος της πολυκατοικίας στις ενάγουσες, χωρίς, ωστόσο, να υποχρεωθεί αυτή να επαναφέρει τους παραπάνω χώρους στην πρότερα κατάσταση, ως αβασίμως αιτούνται οι ενάγουσες, δοθέντος ότι οι ανωτέρω κατασκευές έχουν αποβάλει τον χαρακτήρα του αυθαιρέτου και έχουν καταστεί νόμιμες, καθόσον με νομιμοποίηση εξομοιώνεται και η τακτοποίηση των αυθαιρέτων κτισμάτων με την αναστολή της κατεδάφισης τους για τριάντα χρόνια και την καταβολή ειδικού προστίμου για όσο χρόνο διαρκεί η τακτοποίηση [Γνωμοδ. ΝΣΚ 263/2012, πρβλ. ΑΠ 1022/2013, ΕφΠειρ (Μον) 556/2015 δημοσιευμένες στην Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ], όπως στην προκείμενη περίπτωση, καθώς και να απέχει αυτή από τούδε και στο εξής από κάθε ενέργεια που τις παρακωλύει από τη σύγχρησή τους. Επίσης, πρέπει να υποχρεωθεί η εναγομένη να μεταβάλει την πρόσοψη του εξώστη της επί της οδού …, ώστε τα κάγκελα αυτού να είναι ίδιου τύπου με αυτά των λοιπών συνιδιοκτητών της πολυκατοικίας, το ίδιο και ο χρωματισμός της. Περαιτέρω, πρέπει να απειληθεί σε βάρος της χρηματική ποινή πεντακοσίων (500) ευρώ για κάθε παράβαση της παρούσας.
Πρέπει δε να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η απόφαση, καθόσον το Δικαστήριο κρίνει ότι η επιβράδυνση στην εκτέλεση μπορεί να επιφέρει σημαντική ζημία στις ενάγουσες.
Τέλος, πρέπει να καταδικαστεί η εναγομένη σε ανάλογο με την έκταση της ήττας της μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγουσών, τα οποία καθορίζονται ενιαία για αμφότερες, ενόψει της κοινής εκπροσώπησης τους στο Δικαστήριο από τον ίδιο πληρεξούσιο δικηγόρο (άρθρα 178 παρ. 1 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
Δείτε αναλυτικά την απόφαση στο dsanet.gr
