Με απόφασή του το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) έκρινε ότι τα εξηγμένα αντίγραφα από τα τηρούμενα σε ηλεκτρονική μορφή επίσημα εμπορικά βιβλία δεν αποτελούν νόμιμα αποδεικτικά στοιχεία, όταν η εκτύπωση δεν προσιδιάζει στη μορφή μηχανογραφημένων (ηλεκτρονικώς) τηρουμένων βιβλίων, αλλά σε απλό αρχείο excel, το οποίο δύναται να δημιουργήσει ο χρήστης του ηλεκτρονικού υπολογιστή και να παρέμβει οποτεδήποτε σε αυτό.
Σύμφωνα με την απόφαση, ενισχυτικό της υποψίας της τροποποίησης μπορεί να αποτελεί η αναιτιολόγητη διακοπή των κινήσεων.
Απόσπασμα της απόφασης
Μολονότι δε ότι σε όλα τα παραπάνω έγγραφα βεβαιώνεται από τους αρμοδίους υπαλλήλους της η γνησιότητα της εκτύπωσης από τα ηλεκτρονικώς τηρούμενα βιβλία της καθ’ ης τράπεζας, όσον αφορά στις πρώτες καταστάσεις των ανωτέρω καρτελών, από την απλή επισκόπηση τους προκύπτει ότι η εν λόγω εκτύπωση εκάστης αυτών δεν προσιδιάζει στη μορφή των μηχανογραφημένων (ηλεκτρονικώς) τηρουμένων βιβλίων μιας τράπεζας, αλλά σε ένα απλό αρχείο excel, το οποίο δύναται να δημιουργήσει ο χρήστης του ηλεκτρονικού υπολογιστή και να παρέμβει οποτεδήποτε σε αυτό.
Επισημαίνεται επίσης ότι, όπως αποτυπώνεται σε αυτές, οι κινήσεις που αφορούν διακόπτονται -χωρίς καμία αναφορά αιτιολογία – στις 19-12-2012 και στις 27-10-2011 αντίστοιχα και ξαναρχίζουν και τελειώνουν στις 18-11-2013, ήτοι οκτώ (8) μήνες μετά τη σύναψη της προαναφερόμενης σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης μεταξύ της δανείστριας τράπεζας και της καθ’ ης η αίτηση. Επίσης, στις ίδιες καταστάσεις γίνεται αναφορά, πέραν του αριθμού λογαριασμού και του πελάτη, μόνο της χρέωσης, της πίστωσης και του υπολοίπου, χωρίς αναφορά και των λοιπών στοιχείων και δη των τόκων, που αποτυπώνονται στις λοιπές επίδικες καταστάσεις της καρτέλας πελάτη που εξήχθησαν από τα ηλεκτρονικώς τηρούμενα βιβλία της καθ’ ης η αίτηση.
Δεδομένου δε ότι οι κινήσεις που αφορούν οι ανωτέρω καταστάσεις έως 19-12-2012 και 27-10-2011 αντίστοιχα φέρεται ότι έλαβαν χώρα μεταξύ της ως άνω δανείστριας τράπεζας (δικαιοπαρόχου της καθ’ ης) και της πρώτης αιτούσας και ότι ουδόλως η καθ’ ης δικαιολογεί τη διαφοροποίηση των ανωτέρω καταστάσεων σε σχέση με τις λοιπές προσκομισθείσες από αυτήν, δεν πιθανολογείται ότι αυτές αποτελούν νόμιμα εξηγμένα αντίγραφα από τα τηρούμενα σε ηλεκτρονική μορφή επίσημα εμπορικά βιβλία της καθ’ ης η αίτηση τράπεζας, δυνάμει των οποίων εκδόθηκαν οι ανακοπτόμενες διαταγές πληρωμής, κατ’ αίτησή της, και κατ’ ακολουθίαν πιθανολογείται νόμιμος και ουσιαστικά βάσιμος ο σχετικός λόγος των επίδικων ανακοπών και εξ αυτού η ευδοκίμηση τους με συνέπεια την ακύρωση των προσβαλλόμενων με αυτές διαταγών πληρωμής.
Περαιτέρω, πιθανολογείται ότι υφίσταται κίνδυνος ανεπανόρθωτης βλάβης των αιτούντων από την εκτέλεση των ανακοπτόμενων διαταγών πληρωμής και επομένως, πρέπει οι υπό κρίση συνεκδικαζόμενες αιτήσεις να γίνει δεκτές και ως κατ’ ουσίαν βάσιμες και να διαταχθεί η αναστολή εκτέλεσης αυτών έως την έκδοση οριστικής απόφασης επί των ανωτέρω ανακοπών των αιτούντων.
Δείτε την απόφαση, η οποία αναρτήθηκε στον Ισοκράτη με επιμέλεια της Δικηγόρου Αθηνών Σωτηρίας Κουμπούλη – η περίληψη έγινε με επιμέλεια του Δικηγόρου Αθηνών & Νέας Υόρκης Κωστή Γ. Κριμίζη, στο dsanet.gr
