Αναγνωρίζεται προσωρινώς σε ιδιοκτήτη διαμερίσματος, που δεν είχε αγοράσει θέση, το δικαίωμα για ελεύθερη και ανεμπόδιστη σύγχρηση θέσεως σταθμεύσεως στη πυλωτή, που με τη σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας έχει ορισθεί ως ανεξάρτητη και διηρημένη ιδιοκτησία, και έχει αποκτηθεί από τρίτο μη ένοικο της πολυκατοικίας. Απαγόρευση προσβολής της προσωπικότητας.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
Αριθμός απόφασης 1473/2012
ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: 141133/2010
ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΔΙΚΟΓΡΑΦΟΥ: 12612/2010
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Σωκράτη Γαβαλά Πρόεδρο Πρωτοδικών, ο οποίος ορίστηκε με κλήρωση, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3327/2005, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέως.
Συνεδρίασε, δημόσια, στο ακροατήριο του, την 09-12-2011, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
(Α) Των αιτούντων: (1) ….,
(2) …, αμφοτέρων κατοίκων Λυκαβηττού Αθηνών (οδός …, και
(3) …., κατοίκου Παλαιού Ψυχικού Αττικής, οδός …, από τους οποίους οι δύο πρώτοι παραστάθηκαν μετά και ο τρίτος διά του πληρεξούσιου Δικηγόρου τους Δημητρίου Κ. Ρήγα (AM, Δ ΣΑ 27730).
Tης Καθ’ ης η αίτηση: …, κατοίκου Αθηνών, οδός …, η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου Δικηγόρου της Δημητρίου Κ. Αβραάμ(ΑΜ. Δ.Σ.Α. 13597).
(Β) Της Ανταιτούσας: …. κατοίκου Αθηνών (οδός ,,), η οποία παραστάθηκε μετά,, του πληρεξούσιου Δικηγόρου της Δημητρίου Κ. Αβραάμ (AM. Δ.Σ.Α. 13597)
Των Καθ’ ων η ανταίτηση: (1) ,,,
(2) …. αμφοτέρων κατοίκων
Λυκαβηττού Αθηνών, οδός … και
(3) … κατοίκου Παλαιού Ψυχικού Αττικής, οδός ,,,, από τους οποίους οι δύο πρώτοι παραστάθηκαν μετά και ο τρίτος διά του πληρεξούσιου Δικηγόρου τους
Δημητρίου Κ. Ρήγα (AM. Δ. Σ. Α. 27730).
Οι υπό στοιχεία (Α) Αιτούντες άσκησαν την από 27 Ιουλίου 2010 αίτηση τους, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.) 141133/12612/2010 και προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 09ης Φεβρουαρίου 2011, οπότε αναβλήθηκε, αρχικά, με κοινό αίτημα των διαδίκων για τη δικάσιμο της 28ης Ιουνίου 2011 και, στη συνέχεια, για τη δικάσιμο, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Η υπό στοιχεία (Β) Ανταιτούσα, κατά τη συζήτηση της υπό στοιχεία (Α) αίτησης, με δήλωση του πληρεξούσιου Δικηγόρου της άσκησε προφορικά ανταίτηση, με ταυτόσημο περιεχόμενο με αυτό της από 25 Αυγούστου 2010 αίτησης της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με αριθμό κατάθεσης δικογράφου (Γ. Α. Κ.) 149769 /13938 /2010 και προσδιορίστηκε, αρχικά, για τη δικάσιμο της 09ης Φεβρουαρίου 2011, οπότε αναβλήθηκε, για τη δικάσιμο, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, πλην, όμως, ενώπιον άλλου Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου, και λόγω αδυναμίας συνεκδίκασής τους, η συζήτηση αυτής ματαιώθηκε, και, ακολούθως, περιελήφθη υπό τον τύπο ανταίτησης στο σχετικό σημείωμά της.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά, όσα αναφέρονται στις αιτήσεις τους, όπως και στα σημειώματα, που κατέθεσαν, κατά την χορηγηθείσα σε αυτούς προθεσμία.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
(I) Όπως προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου 682 παρ. 1 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 683 έως 703 του ίδιου ως άνω Κώδικα, τα Δικαστήρια σε επείγουσες περιπτώσεις ή προκειμένου να αποτραπεί επικείμενος κίνδυνος, μπορούν να διατάζουν ασφαλιστικά μέτρα για την εξασφάλιση ή διατήρηση ενός δικαιώματος, που μπορεί να εξαρτάται από αίρεση ή προθεσμία, ή τη ρύθμιση μίας κατάστασης και να το μεταρρυθμίζουν ή να το ανακαλούν, ανάλογα. Με την εν λόγω διάταξη υποδηλώνονται τα επείγοντα εκείνα μέτρα, που, εξαιτίας του κινδύνου από οποιαδήποτε αναβολή, είτε διασφαλίζουν τη μελλοντική ικανοποίηση του δικαιώματος είτε την προσωρινή επιδίκαση δικαιώματος είτε την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης, με τέτοιο τρόπο ώστε να βρίσκονται σε τελολογικό σύνδεσμο προς την κύρια δίκη, από την έκβαση της οποίας αυτά εξαρτώνται (77. Γέσιου Φαλτσή, Ελλ. Δνη 34/253, Μητσόπουλος, 34-408 Του ιδίου, Αρμ. 43/429). Για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων με τη μορφή της παροχής έννομης προστασίας, απαιτεί ο Νόμος, ως απαραίτητες προϋποθέσεις, την ύπαρξη δικαιώματος και τη συνδρομή επείγουσας περίπτωσης ή επικείμενου κίνδυνου, η έλλειψη των οποίων καθιστά απορριπτέα την αίτηση (Β. Βαθρακοκοίλης Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας (Ερμηνευτική-Νομολογιακή Ανάλυση (κατ’ άρθρο)-Τόμος Δ σελ. 23 με τις εκεί παραπομπές στην Επιστήμη και Νομολογία). Στην αίτηση πρέπει να γίνεται, έστω και συνοπτικά, αναφορά των πραγματικών περιστατικών, που πιθανολογούν τη συνδρομή του επικείμενου κινδύνου ή της επείγουσας περίπτωσης, διαφορετικά, αυτή απορρίπτεται, ως αόριστη. Η επείγουσα περίπτωση πρέπει να συντρέχει, όταν πρόκειται να διαταχθεί προσωρινή ικανοποίηση του ασφαλιστέου δικαιώματος, δηλαδή, για την προσωρινή επιδίκαση της απαίτησης (άρθρα 728 και επ. Κ.Πολ.Δ) και την προσωρινή ρύθμιση κατάστασης (άρθρα 731 και επ. Κ.Πολ.Δ), ενώ επικείμενος κίνδυνος πρέπει να συντρέχει, όταν πρόκειται να διαταχθούν τα υπόλοιπα ασφαλιστικά μέτρα, δηλαδή, εγγυοδοσία (άρθρα 704 και επ. Κ.Πολ.Δ), προσημείωση υποθήκης (άρθρα 706 και επ. Κ.Πολ.Δ), συντηρητική κατάσχεση άρθρα (707 και επ. Κ.Πολ.Δ), δικαστική μεσεγγύηση (άρθρο 725 Κ.Πολ.Δ), και σφράγιση (άρθρο 737 Κ.Πολ.Δ). Η ύπαρξη δικαιώματος συνιστά αναγκαία προϋπόθεση για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων (Κεραμέα-Πολυζωγόπουλου : ΙΔΜΕ 3/258-259* Παναγόπουλο: Δ 15/1449). Ενόψει της γενικής και χωρίς διακρίσεις, διατύπωσης της προκείμενης διάταξης, οποιοδήποτε δικαίωμα ή οποιαδήποτε έννομη σχέση, που αναγνωρίζεται από το ουσιαστικό δίκαιο και εμπίπτει στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1 εδ. α Κ.Πολ.Δ. μπορεί, καταρχήν να προστατευθεί με ασφαλιστικά μέτρα, για την εξασφάλιση της ικανοποίησης του δικαιούχου, αν υπάρχει κίνδυνος υλικής ματαίωσης μέχρι την επίτευξη εκτελεστού τίτλου. Επείγουσα περίπτωση συντρέχει, όταν υπάρχει ανάγκη προσωρινής απόλαυσης του ασφαλιστέου δικαιώματος από το φερόμενο ως δικαιούχο πρόσωπο αυτού, διότι με την πάροδο του χρόνου, πρόκειται να επέλθει βλάβη οποιασδήποτε φύσης είτε στην υλική φύση του αντικειμένου είτε
δικαιούχο (Α. Π. 129/1973 ΝοΒ 21/889 Π. Τζίφρας: ΝοΒ 19/1189 επ. Α. Μαργαρίτης: Αρμ. 34/139-140), ενώ επικείμενος κίνδυνος αφορά στην επερχόμενη ματαίωση του ασφαλιστέου δικαιώματος, οπότε, αν αυτός δεν αποτραπεί, θα καταστεί ανέφικτη η πραγμάτωση της αναγκαστικής εκτέλεσης, σε βάρος του καθ’ ου η αίτηση οφειλέτη, μετά την περάτωση της διαγνωστικής δίκης και την απόκτηση εκτελεστού τίτλου από τον αιτούντα. Ειδικότερα, έχει κριθεί ότι είναι νόμιμη η αίτηση προσωρινής ρύθμισης κατάστασης σε περίπτωση προσβολής της προσωπικότητας με επιστολές εξυβριστικού, απειλητικού και εκβιαστικού περιεχομένου περιεχομένου (Μ.Π.Πειρ. 314/1985 ΝοΒ 33/681) στην περίπτωση εκείνη, κατά την οποία παρουσιάζεται διάρκεια σε μία τέτοια έννομη σχέση (Μ.Π.Α 15611/1989 Δ 21/874 Μ.Π.Α. 702/1981 ΝοΒ 29/1301) Πέραν τούτου, γίνεται δεκτό ότι είναι η δυνατή η λήψη ασφαλιστικών μέτρων και στην περίπτωση παραβίασης του Γενικού οικοδομικού Κανονισμού (Γ.Ο.Κ.), όπως σε παρεμπόδιση της χρήσης κοινόκτητου ή κοινόχρηστου χώρου (Α.Π. 259/1971 ΝοΒ 19.853* Π.Πρωτ. Αθ. 702/1981 ΝοΒ 29.301). Ωστόσο, η λήψη ασφαλιστικού μέτρου σε μία τέτοια περίπτωση υπόκειται σε ορισμένους περιορισμούς, όπως: (α) με τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων δεν πρέπει να παραβιάζεται η συνταγματικώς διασφαλισμένη αρχή του σεβασμού της αξίας της ανθρώπινης προσωπικότητας (Συντ. 2 παρ.1), γι’ αυτό και δεν είναι επιτρεπτή η διάταξη της συντηρητικής προσωπικής κράτησης του οφειλέτη, ως ασφαλιστικού μέτρου, (β) δεν πρέπει να υπερβαίνει τα ακραία όριά της, δηλαδή, να μην είναι καταχρηστική, (γ) να μην δημιουργούνται αμετάκλητες καταστάσεις, οι οποίες να αποτελούν εμπόδιο στην πραγμάτωση της οριστικής δικαστικής προστασίας (άρθρο 692 παρ. 4 Κ.Πολ.Δ), (δ) το μέτρο να διατάσσεται σε σχέση με ιδιωτική διαφορά και (ε) το μέτρο δεν πρέπει να αφορά απαίτηση για την παροχή χρημάτων ή άλλων πραγμάτων, που είναι δεκτική προσωρινής επιδίκασης (άρθρο 728 Κ.Πολ.Δ) ούτε για ενέργεια ή ανοχή υλικής πράξης ή παράλειψης οποιασδήποτε πράξης, η οποία εντάσσεται στο ρυθμιστικό πεδίο της διάταξης του άρθρου 734 Κ.Πολ.Δ. (σχετικά με τη νομή ή κατοχή κινητού πράγματος) (Β. Βαθρακοκοίλης: Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας Ερμηνευτική-Νομολογιακή Ανάλυση (κατ’ άρθρο)-Τόμος Δ, σελ. 319 Κ.Πολ.Δ. με τις εκεί παραπομπές στην Επιστήμη και Νομολογία). Τέλος, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1002 και 1117 Α.Κ 1, 2 παρ. 1,5 και 13 Ν. 3741/29, που διατηρήθηκε σε ισχύ και μετά την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα με το άρθρο 54 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα, συνάγεται ότι, στην περίπτωση οριζόντιας ιδιοκτησίας, ιδρύεται κυρίως μεν διακεκριμένη κυριότητα σε όροφο οικοδομής ή διαμέρισμα ορόφου, παρεπόμενης δε και αναγκαστικής συγκυριότητας, που αποκτάται αυτοδίκαια, κατ’ ανάλογη μερίδα, στα μέρη του όλου ακινήτου, που χρησιμεύουν σε κοινή από όλους τους οροφοκτήτες χρήση μετά των οποίων περιλαμβάνεται, κατά ενδεικτική στις διατάξεις αυτές απαρίθμηση, το έδαφος, οι αυλές κλπ. Ο προσδιορισμός των κοινοκτήτων και κοινοχρήστων αυτών μερών γίνεται είτε με τη συστατική της οροφοκτησίας δικαιοπραξία είτε με ιδιαίτερες συμφωνίες όλων των οροφοκτητών, κατά τα άρθρα 4 παρ. 1, 5 και 13 του Ν. 3741/1929. Αν τούτο δεν γίνει, αν, δηλαδή, δεν ορίζεται τίποτα από την ως άνω δικαιοπραξία ούτε με ιδιαίτερες συμφωνίες, τότε, ισχύει ο προσδιορισμός, που προβλέπεται από τις παραπάνω διατάξεις. Το ίδιο συμβαίνει, ήτοι, ισχύει ο προσδιορισμός, που προβλέπεται από τις αναγκαστικού δικαίου πολεοδομικές διατάξεις, όταν οι παραπάνω δικαιοπραξίες και συμφωνίες αντίκεινται στις διατάξεις αυτές, όταν, δηλαδή, ο καθορισμός των κοινοχρήστων, κατ’ έκταση και περιεχόμενο, με βάση τις παραπάνω διατάξεις, αντίκειται σε ρητή πολεοδομική διάταξη, η οποία απαγγέλει, κατά τρόπο ρητό ή εμμέσως αλλά με σαφήνεια, ακυρότητα. Τέτοια διάταξη Νόμου είναι εκείνη του άρθρου 1 και 5 εδαφ. τελευταίο του Ν. 960/1979 για επιβολή υποχρεώσεων προς δημιουργία χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων για την εξυπηρέτηση των κτιρίων, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του Ν. 1221/1981. Κατά την τελευταία αυτή διάταξη του Νόμου, οι τυχόν δημιουργούμενες θέσεις στάθμευσης στον ελεύθερο χώρο του κτιρίου, όταν τούτο ανεγείρεται σε υποστυλώματα PILOTIS. κατά τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις, δεν μπορούν να αποτελέσουν διηρημένες ιδιοκτησίες. Δηλαδή, από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι, όταν η οικοδομή ανεγείρεται με άδεια και υπό το πολεοδομικό σύστημα της αφέσεως του ισογείου χώρου ακαλύπτου, ο ακάλυπτος αυτός χώρος δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο διηρημένων ιδιοκτησιών, στις οποίες, νόμιμα, μπορεί να συσταθεί εμπράγματο δικαίωμα ενός ή περισσοτέρων ιδιοκτητών, είτε αυτοί είναι οροφοκτήτες ή τρίτοι αλλά θα παραμείνει κοινόχρηστος, με την έννοια του χώρου στον οποίο αποκτάται αυτοδίκαια συγκυριότητα, εφόσον υπάρχει οριζόντια ιδιοκτησία σε όροφο οικοδομής ή σε διαμέρισμα και, παρεπόμενα, αναγκαστική συγκυριότητα των οροφοκτητών, κατ’ ανάλογη μερίδα τούτων σε κοινόχρηστο αυτού χώρου, που χρησιμεύει σε κοινή από όλους τους οροφοκτήτες χρήση. Ενόψει τούτων, η συμφωνία των οροφοκτητών για κατάργηση του κοινοχρήστου χαρακτήρα της PILOTIS και η μεταβίβαση του χώρου αυτής σε τρίτο, κατά διηρημένες ιδιοκτησίες, αντίκειται με την παραπάνω αναγκαστικού δικαίου πολεοδομική διάταξη του Ν. 1221/81, με συνέπεια να καθίσταται άκυρη, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 174 Α.Κ. Εφόσον ο χώρος αυτός δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο διηρημένης ιδιοκτησίας δεν είναι δεκτικός και συστάσεως διακεκριμένου εμπραγμάτου δικαιώματος, όπως πραγματικής δουλείας, με το οποίο θα απέβαλε τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της και, ως εκ τούτου, η σχετική δικαιοπραξία με την οποία επιχειρείται κάτι τέτοιο πάσχει από ακυρότητα για τους ίδιους ως άνω λόγους. Η παραπάνω ακυρότητα είναι απόλυτη και μπορεί να προταθεί από οποιοδήποτε πρόσωπο, που έχει έννομο συμφέρον, ακόμα, δε, και από τον αντισυμβαλλόμενο (Ολ ΑΠ 5/1991 Ελλ. Δνη 32,750,Ολ ΑΠ 23/2000 ΕλλΔνη 42,58 ΑΠ 185/1996 ΑΠ 448/1996 ΕλλΔνη 37, 596, 600, ΑΠ 396/97 ΕΕΝ 1998, 553, ΑΠ 353/1997 ΕΕΝ 1998, 535 ΑΠ 200/97 ΕΕΝ 1998, 476 ΕφΑΘ 101/2003 ΝοΒ 51,1253 κλπ.) Με ιδιαίτερη συμφωνία των συνιδιοκτητών μπορεί, σύμφωνα με τα άρθρα 5 και 13 Ν. 3741/1929, να παραχωρηθεί, κατά τρόπο έγκυρο, η χρήση του κοινοχρήστου χώρου της πιλοτής αποκλειστικά σε έναν ή ορισμένους ιδιοκτήτες ορόφου ή διαμερίσματος μόνον, όμως, της ίδιας οικοδομής. Ο με το παραπάνω περιεχόμενο περιορισμός της χρήσης του χώρου αυτού από τους λοιπούς οροφοκτήτες επιβάλλεται από τις αναγκαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 1, 2 εδ. Α-β, 5 του Π. Δ. 1340/1981, συνίσταται, δε, στην υποχρέωση των συνιδιοκτητών σε οικοδομές, που ανεγείρονται με άδεια από το αρμόδιο πολεοδομικό Γραφείο και με το σύστημα της άφεσης του ισογείου χώρου ακαλύπτου να εξασφαλίσει είτε σε ακάλυπτο είτε σε καλυμμένο (Μεταξύ των υποστηλωμάτωντης οικοδομής) χώρο για τη στάθμευση των αυτοκινήτων των συνιδιοκτητών της οικοδομής (ΑΠ 101/ 2003 ΝοΒ 51, σελ. 1238). Τέλος, κατά την παρ. 1 του άρθρου 1 του Ν. 960/1979, όπως αυτό ίσχυε πριν από την αντικατάσταση του με το άρθρο 1 του Ν. 1221/1981 για την ανέγερση κάθε κτιρίου επιβάλλεται η εκπλήρωση των υποχρεώσεων, για δημιουργία χώρων στάθμευσης αυτοκίνητων, σύμφωνα με τις διατάξεις του συγκεκριμένου Νόμου και κατά την παρ. 3 του ιδίου άρθρου: … οι χώροι σταθμεύσεως αυτοκινήτων ανήκουν κατά κυριότητα εις τον κύριον ή τους συγκυρίους του εξυπηρετουμένου κτιρίου κλπ. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η αυτοτελής μεταβίβαση της κυριότητας ή άλλου εμπραγμάτου δικαιώματος επί του τοιούτου χώρου σταθμεύσεως αυτοκινήτων, εάν υπέρ του δια του χώρου τούτου εξυπηρετούμενου κτιρίου ή διηρημένης ιδιοκτησίας εξασφαλίζεται συμφώνως προς τις ειδικώτερες προϋποθέσεις της παρ. ταύτης έτερος εν λειτουργία τοιούτος χώρος πληρών τις απαιτήσει του παρόντος Νόμου. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι οι χώροι σταθμεύσεως αυτοκινήτων ανήκουν, κατά κυριότητα, στον κύριο ή τους συγκυρίους του εξυπηρετουμένου κτιρίου η κάθε διηρημένης ιδιοκτησίας αυτού και όχι σε τρίτους, προς τους οποίους απαγορεύεται η μεταβίβαση των χώρων αυτών, εκτός εάν εξασφαλίζεται για το εξυπηρετούμενο κτίριο άλλος σε λειτουργία τέτοιος χώρος που να πληροί τις απαιτήσεις του ως άνω Νόμου (ΑΠ 706/1996 ΕΕΝ 1997 σελ 53). Εξάλλου για τον καθορισμό του απαιτουμένου αριθμού θέσεων σταθμεύσεως αυτοκινήτων αναλόγως της χρήσεως και του μεγέθους των κτιρίων σε περιοχές εντός της μείζονος περιοχής πρωτευούσης βάσει του ΠΔ 1340/81 δεν προβλέπεται θέση σταθμεύσεως αυτοκινήτου για επιφάνεια μικρότερη από 40 τμ. ενώ στην επιφάνεια του κτιρίου για τον υπολογισμό των θέσεων σταθμεύσεως δεν συνυπολογίζονται και οι εν γένει βοηθητικοί χώροι. Επομένως, κατανομή των θέσεων του αυτοκινήτου στον ακάλυπτο χώρο της πυλωτής της οικοδομής, ώστε να εξασφαλίζεται θέση σταθμεύσεως αυτοκινήτου σε υπόγεια χωρίς λειτουργική ανεξαρτησία μικρή αποθήκη επιφανείας μικρότερης από 40 τμ. που αποτελεί βοηθητικό χώρο διαμερίσματος και η μη εξασφάλιση θέσης στάθμευσης του αυτοκινήτου στο διαμέρισμα με συνακόλουθο και παρεπόμενο την παντελή στέρηση του ιδιοκτήτης διαμερίσματος ορόφου από τη. χρήση της πυλωτής αντίκειται στον από τις άνω πολεοδομικές διατάξεις επιβαλλόμενο περιορισμό της κυριότητας. Κατ’ ακολουθία, είναι άκυρη είναι και, ως εκ τούτου, θεωρείται ως μη γενομένη σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 174 και 180 Α.Κ. (ΑΠ 2155/2009 ΕΘΝΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ Δ ΣΑ, Α. Π. 448/96, Εφ. Αθ. 8600/2000 Ελλ. Δνη 43, 500 Εφ. ΑΘ 7337/1999 ΕΔΠ 2001/211, Εφ. Αθ. 101/2003 ΝοΒ 51,1238). Αλλωστε, έχει κριθεί ότι ο χώρος της πυλωτής ή ανοικτά τμήματα του χώρου αυτού δεν είναι δυνατό ούτε πριν από τη θέση σε ισχύ των Ν. 960/1979 και 1221/1981, αντίστοιχα, να αποτελέσουν αντικείμενο διαιρεμένης ιδιοκτησίας και κατά συνέπεια, οι χώροι της πυλωτής ανήκαν και τότε στα κοινόκτητα και κοινόχρηστα μέρη της οικοδομής, στα οποία μπορούσε μόνο να παραχωρηθεί με τη συστατική της οροφοκτησίας δικαιοπραξία ή με μεταγενέστερη συμφωνία όλων των συνιδιοκτητών, η οποία πρέπει να καταρτισθεί με συμβολαιογραφικό έγγραφο και να μεταγραφεί- δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης σε ιδιοκτήτες ορόφων ή διαμερισμάτων της ίδιας οικοδομής κατ’ εφαρμογή των άρθρων 4 παρ 1 και 13 του Ν ,3741/1929 (Ολ ΑΠ 23/2000 ΝοΒ 49 σελ. 604, ΑΠ 1493/2001 ΕΘΝΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΔΣΑ).
(II) Στην προκείμενη περίπτωση, με την κρινόμενη αίτησή τους, οι υπό στοιχεία (Α) αιτούντες εκθέτουν ότι, με βάση το υπ’ αριθμόν 2514/1978 προσύμφωνο και εργολαβικό αντάλλαγμα της Συμβολαιογράφου Ελευσίνας … σε συνδυασμό με την υπ’ αριθμόν 2617/1978 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και κανονισμού Πολυκατοικίας, περιήλθε στην κυριότητα της ομόρρυθμης εταιρείας, με την επωνυμία: «…και Σια Ο.Ε.» το εμπράγματο δικαίωμα κυριότητας στην υπό στοιχεία Ρ-5 θέση στάθμευσης (Parking) του ισογείου, αποτελούμενη από ένα χώρο, επιφάνειας 17 τ.μ., όπως με λεπτομέρεια περιγράφεται στην κρινόμενη αίτηση. Ότι, στη συνέχεια, με το υπ’ αριθμόν 11.316/2009 συμβόλαιο για «Πώληση πάρκινγκ του Ν. 3741/1929» της Συμβολαιογράφου Αθηνών …, η ως άνω εταιρεία μεταβίβασε, κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, την παραπάνω θέση στάθμευσης στον τρίτο (3°) από αυτούς, κατά τους ειδικότερους όρους και συμφωνίες, που διαλαμβάνονταν σε αυτό. Ότι η καθ’ ης η αίτηση, από το έτος 2007 άρχισε να χρησιμοποιεί τη θέση στάθμευσης, αυθαίρετα και χωρίς να έχει το προς τούτο δικαίωμα, αποβάλλοντας τον τελευταίο από την νομή, γεγονός, που είχε, ως συνέπεια, να αρχίσει δικαστική διαδικασία για αναγνώριση του δικαιώματος του. Ότι, εξαιτίας της ενέργειας του αυτής να διασφαλίσει τα δικαιώματα του, η καθ’ ης η αίτηση προέβη σε σωρεία δικαστικών ενεργειών, που με λεπτομέρεια περιγράφονται στην κρινόμενη αίτηση τους (υποβολή έγκλησης-μήνυσης, αγωγής), ενώ, παράλληλα, επιδόθηκε σε απαξιωτικές για το πρόσωπο τους ενέργειες, δημιουργώντας επεισόδια στην πυλωτή. Ότι, παράλληλα, η καθ’ ης η αίτηση ισχυρίζεται ενώπιον των αστυνομικών Αρχών, ότι οι τίτλοι τους αναφορικά με την παραπάνω θέση στάθμευσης είναι παράνομοι, με συνέπεια να μην έχουν αποκτήσει οι αιτούντες ίδιον δικαίωμα κυριότητας σε αυτήν και να καλούνται στα Αστυνομικά Τμήματα Ψυχικού και Εξαρχείων, αντίστοιχα, όπου τους απευθύνονται συστάσεις, κατόπιν παραγγελιών του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Αθηνών. Ότι οι ενέργειες αυτές είναι προσβλητικές για την τιμή και υπόληψη τους. Επικαλούμενοι κατεπείγουσα περίπτωση, ζητούν να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα και, συγκεκριμένα, να υποχρεωθεί η καθ’ ης αίτηση να παραλείπει τέτοιου είδους προσβλητικές πράξεις για το μέλλον, επαπειλούμενης σε βάρος της χρηματικής ποινής 10.000,00 Ευρώ (Ε) και προσωπικής κράτησης ενός (1) έτους. Τέλος, δε, ζητούν να καταδικαστεί αυτή στη δικαστική δαπάνη τους.
Με τέτοιο περιεχόμενο και αυτό το αίτημα, η κρινόμενη αίτηση, παραδεκτά, εισάγεται, προκειμένου να συζητηθεί, κατά τη διαδικασία των άρθρων 682-703 Κ.Πολ.Δ., ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, το οποίο καθίσταται καθ’ ύλην αλλά και κατά τόπο αρμόδιο, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 22, 683 παρ.1 Κ.Πολ.Δ.. Είναι, δε, πλήρως ορισμένη, καθώς περιέχει το σύνολο των αξιούμενων περιστατικών, ως στοιχείων/ δικαιοπαραγωγικών όρων του πραγματικού των εφαρμοστέων κανόνων δικαίου (διατάξεις άρθρων του Αστικού Κώδικα), σύμφωνα με την απολύτως κρατούσα στο πεδίο του αστικού δικονομικού δικαίου θεωρία της λειτουργίας του κανόνα δικαίου του προσδιορισμού του επίδικου δικαιώματος, σε αντίθεση με τη θεωρία της εξατομίκευσης (Κ. Κεραμεύς: Αστικό Δικονομικό Δίκαιο, (Γενικό Μέρος), (1986), σελ. 206 με τις εκεί παραπομπές στην Επιστήμη και Νομολογία). Επιπλέον, αυτή είναι νόμιμη, καθώς στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 914, 932 του Αστικού Κώδικα, 176, 731, 732, 947 παρ.1 Κ.Πολ.Δ, μόνον, όμως, μέχρι του ποσού των 5.900 Ευρώ (Ε), αναφορικά με την αιτούμενη χρηματική ποινή. Πρέπει, επομένως, η αίτηση να ερευνηθεί, περαιτέρω, και από την άποψη της ουσιαστικής της βασιμότητας.
(Ill) Περαιτέρω, η …, με την κρινόμενη ανταίτηση της, εκθέτει ότι, με βάση το υπ’ αριθμόν 5983/1983 συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου Ελευσίνας …- νόμιμα, μεταγεγραμμένο στον τόμο 3246 με αριθμό 377 του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών, απέκτησε το εμπράγματο δικαίωμα κυριότητας στην υπό στοιχεία (1) οριζόντια ιδιοκτησία (διαμέρισμα) του πρώτου πάνω από το ισόγειο ορόφου μίας πολυώροφης οικοδομής, κείμενης στην κτηματική περιφέρεια του Δήμου Αθηναίων, στη συμβολή των οδών .. και …, όπως με λεπτομέρεια περιγράφεται σε αυτήν. Ότι, λόγω της ιδιότητας της αυτής, άσκησε την από 13.04.2010 αγωγή της ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με το διαλαμβανόμενο σε αυτήν περιεχόμενο, την οποία στρέφει σε βάρος της πρώτης (1ης) και του τρίτου (3ου) των καθ’ ων η αίτηση, αιτούμενη την αναγνώριση της ακυρότητας: (α) της υπ’ αριθμόν 2617 /1978 πράξης σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας αναφορικά με
τις θέσεις στάθμευσης, (β) του με αριθ. … συμβολαίου μεταβίβασης της Συμβολαιογράφου Αθηνών …, (β) του υπ’ αριθμόν … συμβολαίου της Συμβολαιογράφου Ελευσίνας …, (γ) του υπ’ αριθμόν … συμβολαίου της Συμβολαιογράφου Αθηνών … και (δ) του υπ’ αριθμόν … συμβολαίου της Συμβολαιογράφου Αθηνών …, (ε) των υπ’ αριθ. 11.316/2009 και 11314/2009 συμβολαίων της τελευταίας ως άνω Συμβολαιογράφου, αναφορικά με τις υπό στοιχεία Π-5 και Π-6 θέσεις στάθμευσης, αντίστοιχα, λόγω παύσης της πληρεξουσιότητας προς την παραπάνω ομόρρυθμη εταιρεία, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αγωγή της, και να αναγνωρισθεί η ιδιότητα του κοινόκτητου και κοινόχρηστου πράγματος στους περιγραφόμενους χώρους της επίδικης πυλωτής, επικαλούμενη ακυρότητα της συμβάσεων μεταβίβασης των χώρων στάθμευσης (Π-4,α, Ρ-4 Β, Π-5 και Π-6), δεδομένου ότι δεν είναι φορείς εμπράγματου δικαιώματος κυριότητας ή και επικαρπίας σε διαμερίσματα της επίδικης πολυκατοικίας. Ότι, κατά συνέπεια, η ίδια δεν επιδίδεται σε παράνομες ενέργειες, με τις οποίες να προσβάλλεται η προσωπικότητα των καθ’ ων η αίτηση. Ότι η πρώτη και ο δεύτερος των καθ’ ων η αίτηση, κατά τους αναφερόμενους χρόνους, τοποθετούσαν στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου της σημειώματα με το ειδικότερα αναφερόμενο στην κρινόμενη ανταίτηση περιεχόμενο, ασκώντας, ουσιαστικά, σε βάρος της ψυχολογική πίεση, ενώ, παράλληλα, σταθμεύουν τα αυτοκίνητα τους. κατά τρόπο, που να παρεμποδίζει την κίνηση του δικού της οχήματος, πέραν του ότι η πρώτη (1°) και ο δεύτερος (2ος) των καθ’ ων η αίτηση, την 01.06.2010 και περί ώρα 10:30 μ .μ. τοποθέτησαν σιδερένια μπάρα μέσα στην πυλωτή, γεγονός διακωλλυτικό της χρήσης των κοινόχρηστων χώρων από την πλευρά της, την οποία (=μπάρα) αφαίρεσε. Ότι. παρά ταύτα, η πρώτη των καθ’ ων η αίτηση τοποθέτησε καινούργια μπάρα, με συνέπεια να επιληφθεί το Α.Τ. Εξαρχείω.ν Ότι, έκτοτε, αναγκάσθηκε να απευθυνθεί στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, προκειμένου ο τελευταίος να παραγγείλει τα Αστυνομικά Τμήματα Εξαρχείων και Ψυχικού, αντίστοιχα, να προβούν στις αναγκαίες συστάσεις. Ότι, παρά ταύτα, οι καθ’ ων η αίτηση δεν συμμορφώθηκαν στις γενόμενες προς αυτούς συστάσεις αλλά διέπραξαν σε βάρος της αξιόποινες πράξεις, για τις οποίες αναγκάστηκε να υποβάλλει την υπ’ αριθμόν (Α.Β.Μ.) Γ 2009/7568/ 2009 έγκληση-μήνυσή της ενώπιον του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Αθηνών με το διαλαμβανόμενο στην ανταίτηση περιεχόμενο. Ότι οι ενέργειες αυτές των καθ’ ων η αίτηση είναι προσβλητικές για την τιμή και υπόληψη της. Επικαλούμενη κατεπείγουσα περίπτωση, ζητεί να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα και, συγκεκριμένα, να υποχρεωθούν οι καθ’ ων η ανταίτηση να παραλείπουν τέτοιου είδους προσβλητικές πράξεις για το μέλλον, επαπειλούμενης σε βάρος τους χρηματικής ποινής 2.000,00 Ευρώ (Ε) και προσωπικής κράτησης δύο (2) μηνών. Τέλος, δε, ζητεί να καταδικαστούν αυτοί στη δικαστική δαπάνη της.
Με τέτοιο περιεχόμενο και αυτό το αίτημα, η κρινόμενη ανταίτηση, παραδεκτά, εισάγεται, προκειμένου να συζητηθεί, κατά τη διαδικασία των άρθρων 682-703 Κ.Πολ.Δ., ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, το οποίο καθίσταται καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 22, 683 παρ.1 Κ. Πολ. Δ.. Είναι, δε, πλήρως ορισμένη, καθώς περιέχει το σύνολο των αξιούμενων περιστατικών, ως στοιχείων-δικαιοπαραγωγικών όρων του πραγματικού των εφαρμοστέων κανόνων δικαίου (διατάξεις άρθρων του Αστικού Κώδικα), σύμφωνα με την απολύτως κρατούσα στο πεδίο του αστικού δικονομικού δικαίου θεωρία της λειτουργίας του κανόνα δικαίου του προσδιορισμού του επίδικου δικαιώματος, σε αντίθεση με τη θεωρία της εξατομίκευσης (Κ. Κεραμεύς: Αστικό Δικονομικό Δίκαιο, (Γενικό Μέρος), (1986), σελ. 206 με τις εκεί παραπομπές στην Επιστήμη και Νομολογία). Επιπλέον, αυτή είναι νόμιμη, καθώς στηρίζεται στις διατάξεις των 7, 59, 914, 932 του Αστικού Κώδικα, 176, 731, 732, 947 παρ.1 Κ.Πολ.Δ,, μόνο μέχρι του ποσού των 5.900 Ευρώ (Ε), αναφορικά με την αιτούμενη χρηματική ποινή. Πρέπει, επομένως, η αίτηση να ερευνηθεί, περαιτέρω, και από την άποψη της ουσιαστικής της βασιμότητας.
Οι ανωτέρω με στοιχεία (Α)+ (Β) αιτήσεις πρέπει να συνεκδικασθούν, λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας, καθώς αφορούν αξιώσεις, οι οποίες απορρέουν από το ίδιο βιοτικό συμβάν, είναι αντίθετες και υπάγονται στην ίδια διαδικασία, ενώ από τη συνεκδίκασή τους διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης (άρθρα 31, 246 και 285 Κ.Πολ.Δ).
(IV). Από τις καταθέσεις των μαρτύρων … και …, που εξετάστηκαν, ενόρκως, στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, με επιμέλεια των διαδίκων, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 106 και 107 Κ.Πολ.Δ. εκτιμώμενες ανάλογα με τις γνώσεις τους και το βαθμό αξιοπιστίας τους, καθώς και από το σύνολο των νομίμως προσκομιζομένων εγγράφων, έστω και αν δεν πληρούν τους όρους του Νόμου, εφόσον αναγνωρίζονται αυτά ως τέτοια από το Νόμο και είναι πρόσφορα, κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, για το σχηματισμό της κρίσιμης δικανικής πεποίθησης του, (Α.Π. 500/1975 Ε.Ε.Ν. 25/50) πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι …, .. και …, ως συγκύριοι, κατά ποσοστό εξ αδιαιρέτου ο μεν πρώτος 234/οοο, ο, δε, δεύτερος 234/οοο και η τρίτη 532/οοο, αντίστοιχα, ενός οικοπέδου άρτιου και οικοδομήσιμου, το οποίο βρίσκεται στην Αθήνα μέσα στο εγκεκριμένο σχέδιο της περιφέρειας του Δήμου Αθηναίων στη θέση «Πινακωτά» στην βόρεια πλευρά του Λυκαβητού στη διασταύρωση των οδών .. και .. όπως τούτο εμφαίνεται στο από Μαρτίου 1978 τοπογραφικό διάγραμμα του Πολιτικού Γ Μηχανικού …, το οποίο έχει προσαρτηθεί στο υπ’ αριθ. … συμβόλαιο της παραπάνω συμβολαιογράφου με τα αλφαβητικά στοιχεία Α.Β.Γ.Δ.Η.Ζ.Ε.Δ.Α, έχει έκταση 244,26 τετραγωνικά μέτρα και συνορεύει, βόρεια με τεθλασμένη πλευρά ΑΓΘΗ συνολικού μήκους είκοσι δύο μέτρων και σαράντα ενός εκατοστών (22,41) με την ιδιοκτησία πρώην … ή … εν μέρει και νυν … και αγνώστων και εν μέρει με …, νότια επί προσώπου ΑΔΕ μήκους είκοσι τριών μέτρων και εξήντα οκτώ εκατοστών, με οδό …, όπου φέρει τους αριθμούς …, ανατολικά με τεθλασμένη πλευράς ΕΖΗ μήκους εννέα μέτρων και ογδόντα πέντε εκατοστών (9,85) με ιδιοκτησία … και άλλων ιδιοκτητών και δυτικά με πρόσωπο ΑΒ μήκους έντεκα μέτρων και είκοσι εκατοστών (11,20) με οδό …, όπου φέρει τον αριθμό … συναποφάσισαν να ανεγείρουν πολυκατοικία στο συγκεκριμένο οικόπεδο, αποτελούμενη αυτή (=πολυώροφη οικοδομή) από υπόγειο, ισόγειο (υπόστυλο χώρο-πυλωτή), πρώτο όροφο, δεύτερο όροφο, τρίτο όροφο, τέταρτο σε εσοχή όροφο και δώμα (ταράτσα). Για το λόγο αυτό, με το υπ’ αριθμόν … προσύμφωνο και εργολαβικό της Συμβολαιογράφου Ελευσίνας …, ανέθεσαν στην ετερόρρυθμη Τεχνική Εταιρεία, με την επωνυμία: «….. Ε.Ε.» την ανέγερση της εν λόγω πολυκατοικίας, ως εργολήπτρια, κατά τους διαλαμβανόμενους στο προσύμφωνο αυτό όρους, την με δική της δαπάνη και μέσα ανοικοδόμηση πολυώροφης οικοδομής (πολυκατοικίας) ενιαίας, στατικά και λειτουργικά, στο παραπάνω περιγραφόμενο οικόπεδο, ύστερα από την κατεδάφιση των υπαρχόντων σε αυτό πεπαλαιωμένων κτισμάτων, με τον όρο να παρακρατήσουν ως αντιπαροχή τα 413/οοο εξ αδιαιρέτου του όλου οικοπέδου με τις αντιστοιχούσες σε αυτά αυτοτελείς ιδιοκτησίες της εν λόγω πολυκατοικίας και να μεταβιβάσουν, ως εργολαβικό αντάλλαγμα, στην παραπάνω εργολήπτρια Εταιρεία ή σε τρίτα πρόσωπα, φυσικά ή νομικά, που θα υποδεικνύονταν από αυτήν τα υπόλοιπα ποσοστά 587/οοο εξ αδιαιρέτου του όλου οικοπέδου με τις αντιστοιχούσες σε αυτά αυτοτελείς ιδιοκτησίες της πολυκατοικίας αυτής. Ακολούθως, οι παραπάνω συμβαλλόμενοι (Συνοικοπεδούχοι και Εργολήπτρια Εταιρεία) συνυπέγραψαν την υπ’ αριθ. … πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και κανονισμό πολυκατοικίας ομοίως της Συμβολαιογράφου Ελευσίνας …, μετεγγραμμένη στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών στον τόμο 3014 με αριθμό 217 και υπήγαγαν την πολυκατοικία, που επρόκειτο να ανεγερθεί στις διατάξεις του Ν. 3741/1929 για την κατ’ ορόφους ιδιοκτησία και των άρθρων 1002 και 1117 Α.Κ. Με το υπ’ αριθ. 2514/1978 προσύμφωνο και εργολαβικό συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Ελευσίνας …., η παραπάνω εργολήπτρια εταιρεία, η οποία προήλθε από τροποποίηση της αρχικά συσταθείσας με το από 24/3//1972 ιδιωτικό συμφωνητικό σύστασης ομόρρυθμης εταιρείας, με την επωνυμία: «…. Ο.Ε.», κατόπιν διαδοχικών τροποποιήσεων, μετατράπηκε στην ομόρρυθμη εταιρεία, με την επωνυμία: «… Ο.Ε.», με το από 10/3/1980 ιδιωτικό συμφωνητικό τροποποίησης εταιρίας, νομίμως
δημοσιευμένο στα βιβλία εταιρειών του Πρωτοδικείου Αθηνών. Με βάση την
υπ’ αριθ. 2617/1978 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και κανονισμοί!0 πολυκατοικίας της Συμβολαιογράφου Ελευσίνας ….., που μεταγράφηκε στα βιβλία μεταγραφών του Δήμου Αθηναίων στον τόμο 3014 και με αύξοντα αριθμό 217, κατά τις διατάξεις του Ν. 1024/1971 και των άρθρων 1002 και 1117 Α.Κ., και προς εκπλήρωση των διαλαμβανομένων στο υπ’ αριθ. 2514/1978 προσύμφωνο και εργολαβικό συμβόλαιο της ιδίας ως άνω Συμβολαιογράφου, η εταιρεία «…. Ε.Ε.», η οποία, στη συνέχεια, μετατράπηκε σε ομόρρυθμη εταιρεία, με την επωνυμία: «…. και Σία ΟΕ.», απέκτησε την κυριότητα σε πεντακόσια ογδόντα επτά χιλιοστά (587/οοο) εξ αδιαιρέτου στις αντιστοιχούσες σε αυτά αυτοτελείς οριζόντιες ιδιοκτησίες της πολυκατοικίας, που ανεγέρθη στο παραπάνω οικόπεδο. Μεταξύ των οριζοντίων ιδιοκτησιών, που περιήλθαν στην εταιρεία, με βάση την υπ’ αριθ. 2617 / 1978 πράξη σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας, περιλαμβάνεται και η με στοιχεία Ρ-5 θέση στάθμευσης (Parking) του ισογείου, που, σύμφωνα με την ίδια πράξη, αποτελείται από έναν χώρο, επιφάνειας δεκαεπτά (17) τετραγωνικών μέτρων, με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου ένα χιλιοστό (Ι/οοο), αναλογούντα σε 0,24/οο τετραγωνικά μέτρα στο οικόπεδο, συμμετέχουσα στα κοινά βάρη κατά ένα χιλιοστό (Ι/οοο) και έχουσα μία ψήφο σε σύνολο χιλίων. Ειδικότερα, στην παραπάνω σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας(Οπισθόφυλλο του 12ου φύλλου και με τον τίτλο ΙΣΟΓΕΙΟ) καταγράφονται τα ακόλουθα: Τούτο εμφαίνεται εν κατόψει εις το από Μαρτίου 1978 έτους σχεδιάγραμμα κατόψεως του Ισογείου του Πολιτικού Μηχανικού …., όπερ χαρτοσημανθέν και υπογραφέν πάρα των συμβαλλομένων και εμού προσαρτάται ώδε, αι δε αναλογίαι του αναφέρονται εις τον από Μαρτίου 1978 έτους πίνακα αναλογιών, του αυτού ως άνω Πολιτικού Μηχανικού …, όστις χαρτοσημανθείς και υπογραφείς παρά των συμβαλλομένων και εμού προσαρτάται ώδε και περιλαμβάνει την κύριαν είσοδον της πολυκατοικίας, το κλιμακοστάσιον και τας κάτωθι υπό στοιχεία Ρ-1 θέσιν πάρκινγκ, υπό στοιχεία Ρ-2 θέσιν πάρκινγκ, υπό στοιχεία Ρ-3 θέσιν πάρκινγκ, υπό στοιχεία Ρ-4 θέσιν πάρκινγκ, υπό στοιχεία Ρ-5 θέσιν πάρκινγκ, υπό στοιχεία Ρ-6 θέσιν πάρκινγκ, υπό στοιχεία Ρ-7 θέσιν πάρκινγκ, υπό στοιχεία Ρ-8 θέσιν πάρκινγκ, ανεξαρτήτους οριζοντίους ιδιοκτησίας θέσεις πάρκινγκ (Πυλωτής) των οποίων η λεπτομερής περιγραφή έχει ούτω.
1. Η υπό στοιχεία Ρ-1 θέση πάρκινγκ Ισογείου αποτελείται από ένα χώρο, έχει επιφάνεια 15 τμ., ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου ένα χιλιοστό (Ι/οοο), αναλογούντα σε 0,24/ οο τμ. επί του οικοπέδου, συμμετέχει στα κοινά βάρη κατά το ένα χιλιοστό (Ι/οοο) και έχει ψήφους μία (I) επί συνόλου χιλίων.
2. Η υπό στοιχεία Ρ-2 θέση πάρκιγκ Ισογείου αποτελείται από ένα χώρο, έχει επιφάνεια 15 τμ., ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου ένα χιλιοστό (Ι/οοο), αναλογούντα σε 0,24/ οο τμ. επί του οικοπέδου, συμμετέχει στα κοινά βάρη κατά ένα χιλιοστό (Ι/οοο) και έχει ψήφους μία (I) επί συνόλου χιλίων.
3. Η υπό στοιχεία Ρ-3 θέση πάρκιγκ Ισογείου αποτελείται από ένα χώρο, έχει επιφάνεια 15 τμ., ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου ένα χιλιοστό (Ι/οοο), αναλογούντα σε 0,24/ οο τμ. επί του οικοπέδου, συμμετέχει στα κοινά βάρη κατά το ένα χιλιοστό (Ι/οοο) και έχει ψήφους μία (I) επί συνόλου χιλίων.
4. Η υπό στοιχεία Ρ-4 θέση πάρκιγκ Ισογείου αποτελείται από ένα
χώρου, έχει επιφάνεια 15 τμ., ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου ένα χιλιοστό (Ι/οοο), αναλογούντα σε 0,24/ οο τμ. επί τοο< οικοπέδου , συμμετέχει στα κοινά βάρη κατά το ένα χιλιοστό (Ι/οοο) και έχει ψήφους μία (I) επί συνόλου χιλίων.
5 . Η υπό στοιχεία Ρ-5 θέση πάρκιγκ Ισογείου αποτελείται από ένα χώρο, έχει επιφάνεια 17 τμ., ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου ένα χιλιοστό (Ι/οοο), αναλογούντα σε 0,24/ οο τμ. επί του οικοπέδου, συμμετέχει στα κοινά βάρη κατά το ένα χιλιοστό (Ι/οοο) και έχει ψήφους μία (I) επί συνόλου χιλίων.
6. Η υπό στοιχεία Ρ-6 θέση πάρκιγκ Ισογείου αποτελείται από ένα
χώρο, έχει επιφάνεια 17 τμ., ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του
οικοπέδου ένα χιλιοστό (Ι/οοο), αναλογούντα σε 0,24/ οο τμ. επί του
οικοπέδου, συμμετέχει στα κοινά βάρη κατά το ένα χιλιοστό (Ι/οοο) και έχει
ψήφους μία (I) επί συνόλου χιλίων.
7. Η υπό στοιχεία Ρ-7 θέση πάρκιγκ Ισογείου αποτελείται από ένα χώρο,
έχει επιφάνεια 22 τμ., ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου ένα χιλιοστό (Ι/οοο), αναλογούντα σε 0,24/ οο τμ. επί του οικοπέδου, συμμετέχει στα κοινά βάρη κατά το ένα χιλιοστό (Ι/οοο) και έχει ψήφους μία (I) επί συνόλου χιλίων, και
8. Η υπό στοιχεία Ρ-8 θέση πάρκιγκ Ισογείου αποτελείται από ένα
χώρο, έχει επιφάνεια 22 τμ., ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του
οικοπέδου ένα χιλιοστό (Ι/οοο), αναλογούντα σε 0,24/ οο τμ. επί του
οικοπέδου, συμμετέχει στα κοινά βάρη κατά το ένα χιλιοστό (Ι/οοο) και έχει
ψήφους μία (I) επί συνόλου χιλίων.
Ακολούθως, με την υπ’ αριθ. 4526/16.03.1981 πράξη τροποποίησης της ίδιας ως άνω Συμβολαιογράφου, μετεγγραμμένη στα βιβλία Μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών στον τόμο 3159 με αριθμό 414, αφαιρέθηκαν οκτώ (8) τετραγωνικά μέτρα από την Ρ-3 θέση σταθμεύσεως, που προστέθηκαν στην υπό στοιχεία Ρ-4 θέση σταθμεύσεως, η οποία έλαβε έκταση 23 τμ. Και, στη συνέχεια, αυτή διαιρέθηκε σε δύο επιμέρους θέσεις, ήτοι, τις θέσεις Ρ-4 α και Ρ-4 β. Συγκεκριμένα:
7. Η ανεξάρτητη οριζόντια ιδιοκτησία Ρ-3 θέση στάθμευσης Ισογείου αποτελείται από έναν χώρο επιφάνειας 7 τμ., ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου Ι/οοο.
8. Η ανεξάρτητη οριζόντια ιδιοκτησία Ρ-4α θέση , η οποία αποτελείται από ένα ενιαίο χώρο, έχει επιφάνεια 11,50 τμ.,ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 0,5/οοο και
9. Η ανεξάρτητη οριζόντια ιδιοκτησία Ρ-4 β θέση , η οποία αποτελείται από έναν ενιαίο χώρο, έχει επιφάνεια 11,50 τμ., ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 0,5/οοο κλπ
10. Την υπό στοιχεία Ρ-5 θέση στάθμευσης νεμόταν, χρησιμοποιούσε και, γενικά, εκμεταλλευόταν για χρονικό διάστημα τριάντα (30) ετών, ήτοι, από το χρόνο περιέλευσής της σε αυτήν, η παραπάνω εταιρεία, ασκώντας όλες τις προσιδιάζουσες στον αληθή κύριο, νομέα και κάτοχο πράξεις νομής και κατοχής μέσω του πρώτου των αιτούντων ομόρρυθμο εταίρο, για τη στάθμευση οχημάτων της ιδιωτικής χρήσης.
Ακολούθως, με το υπ’ αριθ. … συμβόλαιο για «Πώληση πάρκινγκ Ν. 3741/1929» της Συμβολαιογράφου Αθηνών …, η επίδικη θέση στάθμευσης μεταβιβάστηκε, κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, από την εταιρεία «…. και Σία ΟΕ», εκπροσωπούμενη νομίμως από τον τρίτο από τους αιτούντες, ομόρρυθμο εταίρο, διαχειριστή και εκπρόσωπό της, στον τρίτο των αιτούντων, αντί τιμήματος 7.140,00 €. Το συμβόλαιο αυτό μεταγράφηκε στο Υποθηκοφυλακείο Αθηνών στον τόμο 4872, με αύξοντα αριθμό 207 του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών. Στη σύνταξη του παραπάνω συμβολαίου συμβλήθηκαν με αυτοσύμβαση, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 235 Α.Κ. από το μέρος των πωλητών η ομόρρυθμη Τεχνική Εταιρεία, με την επωνυμία «…. & ΣΙΑ Ο.Ε.». δηλαδή, η παραπάνω εργολήπτρια εταιρεία, εκπροσωπούμενη από τον πρώτο (1°) των αιτούντων διαχειριστή και εκπροσώπου αυτής, ως πληρεξούσια των οικοπεδούχων … και …, με βάση εντολή και πληρεξουσιότητα, που της δόθηκε με το υπ’ αριθμόν … προσύμφωνο και εργολαβικό και ο … ως πληρεξούσιος της οικοπεδούχου …, δυνάμει του υπ’ αριθ. 11273/ 2009 πληρεξουσίου της Συμβολαιογράφου Αθηνών … και από το άλλο μέρος ο πρώτος (1ος) των καθ’ ων η ανταίτηση, ως αγοραστής, και ταυτόχρονα, ως διαχειριστής και εκπρόσωπος της εκ τρίτου συμβαλλόμενης ως εργολήπτριας ομόρρυθμης τεχνικής εταιρείας, με την επωνυμία: «…. ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε.», μολονότι ο εκ των οικοπεδούχων … είχε αποβιώσει δεκατέσσερα (14) έτη πριν από τη σύνταξη του παραπάνω αγοραπωλητηρίου συμβολαίου και, ως εκ τούτου, είχε παύσει λόγω του θανάτου του η δοθείσα από αυτόν πληρεξουσιότητα, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 223 του Αστικού Κώδικα. Ο τρίτος (30ζ) από τους αιτούντες στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση έχει παραχωρήσει, έκτοτε, τη χρήση της επίδικης θέσης στάθμευσης στην πρώτη (1η) από τους αιτούντες αδελφή του, καθώς αυτός διαμένει στο Παλαιό Ψυχικό Αττικής, Επιπλέον, ο δεύτερος (2ος) των αιτούντων στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση, με το υπ’ αριθμόν … συμβόλαιο αγοραπωλησίας της παραπάνω Συμβολαιογράφου, μετεγγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών στον τόμο 3159 με αριθμό 415, απέκτησε από τους συνοικοπεδούχους, της παραπάνω εργολήπτριας εταιρείας εκ τρίτου συμβαλλόμενης, την ανεξάρτητη οριζόντια ιδιοκτησία Ρ-4 α θέση σταθμεύσεως. Επίσης, η τρίτη (3η) των αιτούντων στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση, με το υπ’ αριθ. 2493/31.07.1984 συμβόλαιο αγοραπωλησίας της Συμβολαιογράφου Αθηνών … μετεγγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών, στον τόμο 3309 με αριθμό 46, απέκτησε από τον …., (ο οποίος, με την σειρά του, είχε αποκτήσει αυτήν από τους παραπάνω συνοικοπεδούχους, της εργολήπτριας εταιρείας ως τρίτου συμβαλλόμενης, με το υπ’ αριθ. 4527/16.03.1981 συμβόλαιο αγοραπωλησίας, μετεγγραμμένο στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών στον τόμο 3159 με αριθμό 416, την ανεξάρτητη οριζόντια ιδιοκτησία Ρ-4 β θέση σταθμεύσεως. Ακολούθως, η τέταρτη (4η) από τους αιτούντες στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση απέκτησε με το υπ’ αριθ. 11.314 / 13. 03. 2009 συμβόλαιο αγοραπωλησίας της Συμβ/φου Αθηνών … μεταγραμμένο στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών, στον τόμο 4872 με αριθμό 205, ως ανεξάρτητες οριζόντιες ιδιοκτησίες, κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή την Υ-3 Αποθήκη του Υπογείου και την Ρ-6 θέση πάρκιγκ του Ισογείου – Πυλωτής. Στην παραπάνω σύμβαση (αγοραπωλησίας) συμβλήθηκαν με αυτοσύμβαση, κατά το άρθρο 235 Α. κ. εκ μέρους των πωλητών η εργολήπτρια Εταιρεία (μετατραπείσα σε Ομόρρυθμη Εταιρεία κλπ), με το νόμιμο εκπρόσωπο της, ως διαχειριστή (τον πρώτο των αντιδίκων), ενεργούσα η εταιρεία αυτή ως πληρεξούσια των παραπάνω συνοικοπεδούχων …, Δημητρίου Βλάχου και …, με πληρεξουσιότητα, απορρέουσα από το υπ’ αριθ. 2514/1978 προσύμφωνο και εργολαβικό και η τέταρτη των αιτούντων ως αγοράστρια και ταυτόχρονα εταίρος της. Αναφορικά με την τέταρτη (4η) των αιτούντων στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση, αυτή είναι ,,-ένοικος της επίδικης πολυκατοικίας και όχι ιδιοκτήτρια διαμερίσματος, δεδομένου ότι το εν λόγω διαμέρισμα ανήκει στην εργολήπτρια Εταιρεία, ως εργολαβικό αντάλλαγμα, με αποτέλεσμα πριν από οποιαδήποτε μεταβίβαση, να έχει δικαίωμα νομής σε αυτό. Συγκεκριμένα, κατοικεί με τον σύζυγο της … σε διαμέρισμα του τρίτου (3ου) πάνω από το ισόγειο ορόφου, λόγω παραχώρησης της χρήσης του σε αυτήν από την εργολήπτρια Εταιρεία, στην οποία μετέχει, ως εταίρος, με την τροποποίηση του εταιρικού αυτής, πού έλαβε χώρα, την 10.03.1980, και μετά από εκχώρηση σε αυτήν ποσοστού 5 % από το συνολικό ποσοστό 20% του εταιρικού κεφαλαίου, που ανήκε στον αποχωρήσαντα από την εταιρεία εταίρο …. Επιπλέον, πιθανολογήθηκε ότι η …., με βάση το υπ’ αριθ. 5983/07.04.1983 συμβόλαιο αγοράς της Συμβολαιογράφου Ελευσίνας …, νομίμως μετεγγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών, στον τόμο 3246 με αριθμό 377, απέκτησε από τους …, …, … και …, την ετερόρρυθμη Τεχνική Εταιρεία, με την επωνυμία: «… και Σία Ε.Ε.» εκ τρίτου συμβαλλόμενης με τους νόμιμους εκπροσώπους της και διαχειριστές αυτής … και …., τις ακόλουθες οριζόντιες διακεκριμένες και αυτοτελείς ιδιοκτησίες, ήτοι: (1) την υπ’ αριθ. 1 οριζόντια ιδιοκτησία (διαμέρισμα) του πρώτου πάνω από το ισόγειο ορόφου, εμφαινόμενο με τον αριθμό ένα (Ι) στο από Μαρτίου 1978 σχεδιάγραμμα κατοψεως του πρώτου ορόφου οι δς ποσοστιαίες αναλογίες της αναφέρονται στο απόΜαρτίοιυ 1978 πίνακα αναλογιών, αμφοτέρων του πολιτικού μηχανικού …, τα οποία έχουν προσαρτηθεί στο υπ’ αριθ. … της ως άνω Συμβολαιογράφου, αποτελείται από δύο κοιτώνες, living room, δύο (2) W.C, Χωλ και κουζίνας και διαδρόμου έχει επιφάνεια 84 τμ. όγκο ιδιόκτητο 244 κ. μ., όγκο κοινόχρηστο 39 κ .μ., ήτοι, συνολικό όγκο 283 κ.μ., ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 112/οοο, αναλογούντα σε επί του οικοπέδου 27,40 τμ. συμμετέχει στις δαπάνες κοινοχρήστων κατά 119/οοο, στις δαπάνες ανελκυστήρα κατά 119/οοο, στα κοινά βάρη κατά 112 επί συνόλου 1000 και συνορεύει, ανατολικά, με ιδιοκτησία … και άλλων ιδιοκτητών, δυτικά, με ανελκυστήρα, κοινόχρηστο διάδρομο πολυκατοικίας και με το υπ’ αριθ. 2 διαμέρισμα του ίδιου ορόφου, βόρεια με ακάλυπτο χώρο πολυκατοικίας και πέραν αυτής με ιδιοκτησία πρώην … ή … εν μέρει και τώρα … και εν μέρει με οικία …και ανατολικά με την Οδό … και (2) την υπ’ αριθ. 4 οριζόντια ιδιοκτησία (αποθήκη) του υπογείου, εμφαινόμενη στο από Μαρτίου 1978 σχεδιάγραμμα κάτοψης του υπογείου του αυτού ως άνω πολιτικού μηχανικού, οι δε ποσοστιαίες αναλογίες του αναφέρονται στο από Μαρτίου 1978 πίνακα αναλογιών αμφοτέρων του αυτού ως άνω πολιτικού μηχανικού, τα οποία έχουν προσαρτηθεί στο υπ’ αριθ. 2617/78 συμβόλαιο της αυτής ως άνω Συμβολαιογράφου, αποτελείται από έναν χώρο, έχει επιφάνεια 8 τμ., όγκο ιδιόκτητο 20 κ .μ., όγκο κοινοχρήστων 4 κ .μ., ήτοι συνολικό όγκο 24 κ. μ., ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου 2/οοο.αναλογούντα σε 0,49 τμ., συμμετέχει στα κοινά βάρη κατά 2/οοο και έχει 2 ψήφους επί συνόλου 1000 και συνορεύει ανατολικά με υπ’ αριθ. 3 αποθήκη, δυτικά με υπ’ αριθ. 5 αποθήκη, βόρεια με διάδρομο και ανατολικά με οδό …. Μεταξύ των διαδίκων μερών, έκτοτε, άρχισε έντονος δικαστικός αγώνας και• αντιδικίες σχετικά με τη χρήση της συγκεκριμένης θέσης στάθμευσης. Από τις αρχές του μήνα Δεκεμβρίου του έτους 2007, η καθ’ ης στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση, άρχισε να σταθμεύει το όχημα της στην υπ’ αριθ. Ρ-5 θέση στάθμευσης του ισογείου της πολυκατοικίας. Προς τούτο, διαμαρτύρονταν οι αιτούντες στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση, καθώς ισχυρίζονται ότι αυτή ενέργησε, χωρίς να έχει ζητήσει και λάβει οποιαδήποτε άδεια αρχικά από την εργολήπτρια εταιρεία και, στη συνέχεια, από τον τρίτο (3°) από τους αιτούντες στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση, χωρίς να έχει καταβάλει οποιοδήποτε τίμημα και χωρίς να έχει προηγηθεί καμία μεταξύ τους, μεταγενέστερη της υπογραφής του συμβολαίου, γραπτή ή προφορική συμφωνία, επικαλούμενοι δικαιώματα στην υπ’ αριθ. Ρ-5 θέση στάθμευσης του ισογείου της πολυκατοικίας, Οι αιτούντες, επιπλέον, αιτιώνται ότι η συμπεριφορά αυτή της καθ’ ης, που ενέχει διαρκή και επαναλαμβανόμενο χαρακτήρα, έχει αποβάλει ολοκληρωτικά τον τρίτο (3°) από τον τρίτο από τους αιτούντες από τη νομή της Ρ-5 θέσης στάθμευσης, για την οποία προβάλλουν αυτοί ίδιον δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης, κατά τα διαλαμβανόμενα στην υπ’ αριθ. 2617/1978 πράξη σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας, αφού αποκλείει τη στάθμευση του οχήματος της πρώτης (1ης) από τους αιτούντες, στην οποία παραχώρησε τη χρήση της επίδικης θέσης, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν παραπάνω. Για το λόγο αυτό γίνονταν από την πλευρά της επανειλημμένες οχλήσεις στην καθ’ ης η αίτηση από το χρόνο, που έλαβε χώρα το πρώτο περιστατικό χρήσης από την πλευρά της με στοιχεία Ρ-5 θέσης στάθμευσης μέχρι και τον χρόνο εκδίκασης της κρινόμενης αίτησης, είτε προφορικώς είτε εγγράφως, με τη μορφή εξώδικης διαμαρτυρίας. Συγκεκριμένα, η κατά τα παραπάνω εργολήπτρια Εταιρεία προέβη στην από 21-1-2007 εξώδικη όχληση της προς την καθ’ ης η αίτηση για εξωδικαστική του ζητήματος, χωρίς, ωστόσο, αποτέλεσμα. Ακολούθως, ασκήθηκε από την εταιρεία «…. και Σία ΟΕ», η από 25-9-2008 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 10067 / 26-9-2008 αίτηση της ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αθηνών σε βάρος της καθ’ ης η αίτηση, με αίτημα τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων για την προστασία της νομής της στην επίδικη θέση στάθμευσης, καθώς, επίσης, και να υποχρεωνόταν η καθ’ ης να μετακινήσει το όχημα της και να της απαγορευθεί οποιαδήποτε μελλοντική προσβολή της νομής στην παραπάνω θέση στάθμευσης. Επί της ως άνω αίτησης εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 6268/2008 απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών, με την οποία η προαναφερθείσα αίτηση απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, επειδή κρίθηκε ότι αυτή αφορούσε διένεξη μεταξύ συνιδιοκτητών της ίδιας οικοδομής σχετικά με τα εκατέρωθεν δικαιώματα και υποχρεώσεις τους, κατά την έννοια του άρθρου 17 παρ. 2 Κ.ΠολΔ, και, ως εκ τούτου, αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου. Με την ίδια απόφαση απορρίφθηκε, επίσης, ανταίτηση της καθ’ ης με την οποία αυτή ζητούσε να αναγνωριστεί προσωρινά ως οιονεί νομέας της επίδικης θέσης στάθμευσης. Στη συνέχεια, ο τρίτος (30ζ) από τους αιτούντες στην υπό στοιχεία (Α) άσκησε ατομικά σε βάρος της καθ’ ης η αίτηση την από 16-6-2009 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 107589-6736/2009 αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με αίτημα να αναγνωριστεί αυτός πλήρης και αδιαφιλονίκητος κύριος, διαφορετικά και επικουρικά, δικαιούχος του δικαιώματος αποκλειστικής χρήσης του επιδίκου και να υποχρεωθεί η καθ’ ης η αίτηση να του το αποδώσει. Από την επίδοση της αγωγής στην καθ’ ης η αίτηση εντάθηκαν οι ήδη τεταμένες σχέσεις ανάμεσα στα διάδικα μέρη. Ήδη από την επίδοση της αγωγής του τρίτου (3ου) από των αιτούντων, η καθ’ ης η αίτηση στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση άρχισε να σταθμεύει το δεύτερο αυτοκίνητο της μπροστά από την επίδικη θέση στάθμευσης, στην οποία είναι* μονίμως σταθμευμένο το άλλο της αυτοκίνητο. Περαιτέρω, την 5-11-2009, η καθ’ ης η αίτηση υπέβαλε ενώπιον της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών την με Α.Β.Μ. Γ 2009 /7568 έγκληση της σε βάρος της πρώτης και του δεύτερου από τους αιτούντες, αιτούμενη την ποινική δίωξη και τιμωρία τους για την τέλεση σε βάρος της των αδικημάτων της εξύβρισης, της απειλής και της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας από κοινού. Ισχυρίστηκε, ειδικότερα, ότι, από κοινού, εξύβρισαν και απείλησαν αυτήν με χυδαίες εκφράσεις όπως «μωρή παλιοπουτάνα, γαμώ το σταυρό σου, την Παναγία σου», «άνοιξε μωρή βρώμα να σε κανονίσουμε», «θα δεις τι θα πάθεις από εμάς γαμημένη καργιόλα» κλπ και ότι προκάλεσαν φθορές στο αυτοκίνητο της. Ακολούθως, η καθ’ ης η αίτηση απηύθυνε δήλωση στο Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων, με την οποία εξέθεσε ότι «αντιμετωπίζει όλο και πιο συχνά τις έντονες εχθρικές εν γένει διαθέσεις των αιτούντων απέναντι της», ότι «τελεί συνεχώς υπό το κράτος τρόμου και ανησυχίας… άλλοτε λόγω απειλών της ζωής της και της σωματικής της ακεραιότητας άλλοτε λόγω του ενδεχομένου κινδύνου υλικών ζημιών του αυτοκινήτου της…» και «βρίσκεται συνεχώς στο έλεος της μανίας των επικίνδυνων ανθρώπων, της οικογένειας …». Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να παρατεθούν αποσπάσματα από τα με αριθμό πρωτοκόλλου 1010 / 2 /357-α’ και 1010/2/395-α’ αντίγραφα του βιβλίου αδικημάτων-συμβάντων του Αστυνομικού Τμήματος Εξαρχείων Αττικής σε εκτέλεση των παραγγελιών του Εισαγγελέως Πρωτοδικών Αθηνών για πραγματοποίηση συστάσεων: «…η Α (καθ’ ης) μας δήλωσε ότι η Β (πρώτη από εμάς) την εμποδίζει κλείνοντας με το Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο της το αυτοκίνητο της Α μέσα στην πυλωτή της πολυκατοικίας, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να το χρησιμοποιήσει, όταν το χρειαστεί και, επίσης, ότι η Β την απειλεί συνέχεια στο δρόμο και τον ανελκυστήρα.» «… η Α μας δήλωσε πως παρά τις προηγηθείσες Εισαγγελικές παραγγελίες για συμμόρφωση της Β απέναντι στις αστιικές διαφορές που της χωρίζουν… εντούτοις αυτή συνεχίζει να παρενοχλεί την Α…» «…η Α.. γράφει αυτά τα σημειώματα, χρησιμοποιώντας την ιδιότητα της, ως διαχειρίστριας της πολυκατοικίας και κάνοντας κατάχρηση εξουσίας…», «…Η …, η οποία δεν έχει καμία ιδιοκτησία στην ανωτέρω πολυκατοικία, ούτε συμβόλαιο ενοικίασης για το διαμέρισμα, που διαμένει… κατέχει, επίσης, αυθαίρετα και κοινόχρηστο χώρο της πυλωτής… επειδή ήθελε να απλωθεί … προκάλεσε ασφαλιστικά μέτρα με ψεύτικα στοιχεία…». Την 30-5-2010, ημέρα Κυριακή και περί ώρα 15:00, η καθ’ ης η αίτηση στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση ειδοποίησε το Αστυνομικό Τμήμα Συντάγματος για παράνομη στάθμευση στο πεζοδρόμιο μπροστά στην πυλωτή της πολυκατοικίας των διαδίκων, το οποίο ανήκε στην οικογένεια των αιτούντων και ήταν σταθμευμένο κάθετα μπροστά από τα άλλα δύο οικογενειακά τους αυτοκίνητα, σε τρόπο ώστε να εμποδίζει την είσοδο-έξοδο αυτών και μόνο. Λόγω της στάθμευσης αυτής, τα αστυνομικά όργανα αστυνομικοί προέβησαν στην καταγραφή της παράβασης αυτής και στην έκδοση κλήσης για παράνομη στάθμευση στο πεζοδρόμιο. Η καθ’ ης ενημέρωσε τα αστυνομικά όργανα ότι οι αιτούντες δεν είχαν συμβόλαια και τίτλους για τη θέση στάθμευσης, Την επομένη ημέρα, 31-5-2010, (Δευτέρα και ώρα 14:00-16:00 μ. μ.), η καθ’ ης η αίτηση στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση κάλεσε το Αστυνομικό Τμήμα, ομοίως, για παράνομη στάθμευση μέσα στην πυλωτή. Το αστυνομικό όργανο προέβη στην έκδοση κλήσης για το συγκεκριμένο αυτοκίνητο. Την 1η-6-2010, ημέρα Τρίτη, οι αιτούντες απευθύνθηκαν στο Αστυνομικό Τμήμα του Συντάγματος και, συγκεκριμένα, στον Αστυνομικό με το επώνυμο …, προκειμένου να διαγραφεί η κλήση για στάθμευση στο πεζοδρόμιο, ενόψει του ότι κλήση δεν είχε τοποθετηθεί σε κανένα άλλο από τα αυτοκίνητα, που ήταν σταθμευμένα στο πεζοδρόμιο στην οδό … Την 02-06-2010 και ενώ ο δεύτερος (2ος) από τους αιτούντες κατευθυνόταν στο Αστυνομικό Τμήμα του Συντάγματος, για να προσκομίσει την εν λόγω κλήση, κατόπιν υπόδειξης του παραπάνω Αστυνομικού, ο τελευταίος κάλεσε στο τηλέφωνο της οικίας του και είπε στην πρώτη (1η) από τους αιτούντες ότι, όπως τον ενημέρωσε ο Διοικητής του Τμήματος κ. …, «η κλήση δε μπορεί να σβηστεί γιατί έχουν διαφορές με την κ. …». Απευθυνόμενοι στον Αστυνομικό Διευθυντή, την 2-6-2010, η πρώτη (1η) και ο δεύτερος (2ος) από τους αιτούντες, εκείνος επιβεβαίωσε ότι η καθ’ ης η αίτηση στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση απευθύνθηκε στο Α.Τ. και επανέλαβε τον ισχυρισμό ότι «έχουν παράνομα συμβόλαια» ενώ αναφέρθηκε γενικά σε «ιδιοκτησιακά θέματα». Αυθημερόν, επιδόθηκε η παρακάτω αγωγή της καθ’ ης η αίτηση για ακύρωση των συμβολαίων με τα οποία μεταβιβάστηκαν σε αυτούς οι θέσεις στάθμευσης. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των αιτούντων στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση, την 8-6-2010, ο κ. …., Υδραυλικός, κατά τη διάρκεια επαγγελματικής επίσκεψης του στην οικία της πρώτης (1ης) και του δεύτερου (2ου) από τους αιτούντες, αυτός τους πληροφόρησε ότι η καθ’ ης η αίτηση στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση, η οποία τον είχε καλέσει μαζί με το συνάδελφο …., την 3-6-2010, για να αφαιρέσουν μπάρα, που αυτοί είχαν τοποθετήσει μπροστά από την επίδικη θέση στάθμευσης, του είχε αναφέρει τα σχετικά με «παράνομα συμβόλαια» τους. Εξάλλου, την 3-6-2010, η καθ’ ης η αίτηση ενώπιον των δύο ως άνω υδραυλικών, καθώς, επίσης, της πρώτης (1ης) και του δεύτερου (2ου) από τους αιτούντες ανέφερε ότι αυτοί είναι παράνομοι και δεν έχουν συμβόλαια. Την 11-6-2010, ημέρα Παρασκευή, σε απάντηση σε σημείωμα,
που είχε αφήσει η πρώτη (1ης) από τους αιτούντες πάνω στο αυτοκίνητο της καθ’ ης η αίτηση, με το οποίο την καλούσε να ενημερώσει τη διαχείριση ή τον ιδιοκτήτη, προκειμένου να εξέλθει από την επίδικη θέση στάθμευσης, λόγω της τοποθέτησης της προστατευτικής μπάρας, η καθ’ ης τοποθέτησε πάνω στο αυτοκίνητο και σε κοινή θέα κάθε γείτονα σημείωμα της, που, αυτολεξεί, έχει, ως εξής: «Παρακαλώ σταματήστε τα σημειώματα διότι έχει επιληφθεί του θέματος ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ». Πράγματι, την 13-6-2010, ημέρα Κυριακή, κλήθηκαν η πρώτη (1η) και ο δεύτερος (2ος) από τους αιτούντες από το Αστυνομικό Τμήμα. Εξαρχείων και συγκεκριμένα από τον Αστυνομικό, με το επώνυμο «….», για να τους απευθυνθούν συστάσεις κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας, που είχε λάβει η καθ’ ης η αίτηση στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση. Όταν μετέβησαν στο Αστυνομικό Τμήμα ο εν λόγω Αστυνομικός παρουσίασε σε αυτούς φάκελο, που περιελάμβανε αντίγραφα των δικογράφων, που έχει ασκήσει η καθ’ ης η αίτηση σε βάρος τους, τον οποίο είχε εγχειρίσει και παραδώσει η τελευταία. Στη συνέχεια, ο συγκεκριμένος Αστυνομικός έθεσε σε αυτούς ερωτήματα σχετικά με τη νομιμότητα των τίτλων τους. Ο τρίτος (3ος) από τους αιτούντες, όταν προσκλήθηκε από το Αστυνομικό Τμήμα Ψυχικού Αττικής μετέβη σε αυτό για συστάσεις, κατόπιν παραγγελίας του Εισαγγελέως Πρωτοδικών Αθηνών, που είχε λάβει η καθ’ ης η αίτηση σε βάρος του, περί τα τέλη Ιουνίου 2010. Τότε, ενημερώθηκε από τα αστυνομικά όργανα ότι η καθ’ ης η αίτηση τους είχε εγχειρίσει φάκελο με τα δικόγραφα, που έχει καταθέσει και είχε ισχυριστεί ενώπιον τους ότι οι τίτλοι τους είναι παράνομοι και ότι, σε κάθε περίπτωση, δεν είχαν εμπράγματο δικαίωμα κυριότητας στην επίδικη θέση στάθμευσης. Από την πλευρά των αιτούντων στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση, διατυπώθηκε ο ισχυρισμός ότι η μοναδική περίπτωση, για την οποία έγινε όχληση από την πλευρά τους στην καθ’ ης η αίτηση υπήρξε, μόνον κατά
την παράδοση του ταμείου διαχείρισης της πολυκατοικίας, οπότε κλήθηκε να καταβάλει το ποσό των 946,23 Ευρώ (€), που, κατά τους ισχυρισμούς τους αποτελούσε έλλειμμα, το οποίο διαπιστώθηκε, κατά την πρώτη γενική συνέλευση των ιδιοκτητών της πολυκατοικίας υπό τη διαχείριση της πρώτης (1ης) από τους αιτούντες, σε βάρος της οποίας υποβλήθηκε έγκληση-μήνυση για τα αδικήματα της ψευδούς καταμήνυσης, της συκοφαντικής δυσφήμισης, της ψευδούς και της ηθικής αυτουργίας σε ψευδορκία και σε βάρος του δεύτερου από τους αιτούντες για το αδίκημα της ψευδορκίας και της άμεσης συνέργειας στα παραπάνω αδικήματα. Έτσι, εκτός από την επίδικη θέση στάθμευσης στην ως άνω πολυκατοικία, εστία έντασης αποτέλεσε και το ζήτημα της διαχείρισης της πολυκατοικίας. Επιπλέον, από την 8-1-2008, οπότε και η καθ’ ης η αίτηση στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση παρέδωσε τη διαχείριση της πολυκατοικίας στην πρώτη (1η) από τους αιτούντες, εντάθηκαν οι σχέσεις ανάμεσα στα διάδικα μέρη και για επουσιώδη θέματα, όπως η αλλαγή του χώματος στις δύο γλάστρες, τα οποία κοσμούν την είσοδο της πολυκατοικίας, την «κοινοποίηση» σε αυτήν αντιγράφων των πρακτικών των γενικών συνελεύσεων της πολυκατοικίας, την παράδοση των κλειδιών των κοινοχρήστων χώρων κ.λ.π. Κάτω από τις προπεριγραφόμενες συνθήκες, η ανταιτούσα άσκησε σε βάρος της πρώτης (1ης) και του τρίτου (3ου) των καθ ων η αίτηση υπό στοιχεία (Α) την από 13.04.2010 αγωγή της, στρεφόμενη και κατά των … και …, η οποία έχει επιδοθεί στους αιτούντες στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση με ταυτόχρονη πρόσκληση για απόπειρα εξώδικης επίλυσης της διαφοράς, την 06.10. 2010, στα γραφεία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, περί ώρα 11.00 π. μ, όπως αποδεικνύεται από την υπ’ αριθ. 5.889 γ/2-6-2010 έκθεση επίδοσης προς την πρώτη των καθ ων) 5.886 γ/2-6-2010 (επίδοση προς τον τρίτο των καθ’ ων η αίτηση, 5.887 γ/2-6-2010και 5.888γ/2-6-2010 εκθέσεις επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητού του Πρωτοδικείου Αθηνών …, και η οποία επρόκειτο να συζητηθεί, την 8-2-2011, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με αριθμό πινακίου Γ5-12, κατά την τακτική διαδικασία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (άρθρα 19,14, 18 περ. 1, 22, 29, 221 και 237 Κ.Πολ.Δ.), εφόσον οι τρεις πρώτοι των αιτούντων, κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς, δεν έχουν καταστεί φορείς εμπραγμάτων δικαιωμάτων κυριότητας ή και επικαρπίας στα διαμερίσματα της επίδικης πολυκατοικίας και δεν στοιχειοθετείται ως προς αυτούς διένεξη αναφορικά με την έννομη σχέση της κατ’ όροφον ιδιοκτησίας (ΑΠ 924/92 ΕλΔ 35,1349, ΕΑ 3472/94 ΕΔΠ 1995,51) και ενόψει της συγκεκριμένης φύσεως της διαφοράς και του μη χρηματικά αποτιμητού των υποβαλλομένων σωρευτικά αναγνωριστικών της αγωγής της αιτημάτων (Μον. Πρωτ. Αθ. 100/2007). Με την αγωγή της αυτή, η ανταιτούσα ζητεί να αναγνωρισθούν ως απολύτως άκυρη έναντι παντός η υπ’ αριθ. 2617/08.06.1978 πράξη σύστασης οριζόντιας Ιδιοκτησίας της Συμβολαιογράφου Ελευσίνας …, ως προς το ότι στην πυλωτή ορίσθηκαν ως ανεξάρτητες οριζόντιες ιδιοκτησίες οι θέσεις Ρ-4 α , Ρ-4 β , Ρ-5 και Ρ-6, όπως, επίσης, τα ως άνω μεταβιβαστικά συμβόλαια και, συγκεκριμένα, το υπ’ αριθ. 11.31/13.03.2009 συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου Αθηνών …, το υπ’ αριθ. 4528/81 συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου Ελευσίνας …, το υπ’ αριθ. 2493 /84 συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου Αθηνών … και το υπ’ αριθ. … συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου Αθηνών …, με τα οποία ο πρώτος, ο δεύτερος, η τρίτη και η τέταρτη των εναγομένων στην αγωγή αυτή απέκτησαν ως ανεξάρτητες οριζόντιες ιδιοκτησίες κατά κυριότητα, νομή και κατοχή τις P-5, Ρ-4 α, Ρ-4 β και Ρ-6 αντιστοίχως θέσεις πάρκινκ της πυλωτής, καθώς, επίσης, να αναγνωρισθούν, επιπλέον, ως άκυρα, τα υπ’ αριθ. .. και .. συμβόλαια της Συμβολαιογράφου Αθηνών …, με τα οποία ο πρώτος και η τέταρτη των εναγομένων απέκτησαν τις Ρ-5 και Ρ-6 αντίστοιχα, θέσεις πάρκινγκ της πυλωτής, διότι, κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς, αυτά συντάχθηκαν, χωρίς τη νόμιμη σύμπραξη κατά του …, ο οποίος απεβίωσε πριν από τη σύνταξη τους και ενώ είχε παύσει η χορηγηθείσα από αυτόν πληρεξουσιότητα στην ομόρρυθμη εταιρεία, με την επωνυμία: «… και ΣΙΑ ΟΕ» από το υπ’ αριθ. 2.514/1978 προσύμφωνο και εργολαβικού της Συμβολαιογράφου Ελευσίνας Ευσταθίας Κυριακού, τέλος, δε, να αναγνωρισθούν ως κοινόχρηστοι όλοι οι ανωτέρω χώροι της επίδικης πυλωτής. Επιπλέον, ζητεί να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι και κάθε τρίτος, που έλκει δικαιώματα από αυτούς, να επιτρέψουν στην αιτούσα στην υπό στοιχεία (Β) ανταίτηση, ως συγκύρια, συννομέας και συγκάτοχος αυτών, αλλά και σε κάθε τρίτον, που θα του παραχωρήσει τη χρήση την ελεύθερη σύγχρηση των χώρων αυτών, επιπλέον, κατά των εναγομένων αλλά και σε βάρος κάθε τρίτου, που έλκει δικαιώματα από αυτούς, χρηματική ποινή (1500,00) Ευρώ και προσωπική κράτηση δύο (2) μηνών για κάθε παράβαση της αποφάσεως, που πρόκειται να εκδοθεί ως μέσο εκτελέσεως αυτής κατ’ άρθρο 947 Κ.Πολ.Δ., με απόφαση, που να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στη δικαστική δαπάνη της. Με την αγωγή αυτή, η ανταιτούσα, ουσιαστικά, ζητεί την οριστική δικανική κρίση για τα θέματα, που αφορούν την πυλωτή και, ειδικότερα, τις θέσεις Ρ-4 α, Ρ-4 β, Ρ-5 και Ρ-6 της παραπάνω πολυκατοικίας.
Σε αντίθεση με την αναταιτούσα, οι αιτούντες στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση δεν προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη για την επίλυση των μεταξύ τους διαφορών. Από τα παραπάνω εκτεθέντα, κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, σαφώς, έχουν δημιουργηθεί εντάσεις και προστριβές ανάμεσα στα διάδικα μέρη, πλην όμως, οι ισχυρισμοί της καθ’ ης η αίτηση στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση σχετικά με το νομικό καθεστώς της επίδικης στάθμευσης δεν τυγχάνουν αβάσιμοι ούτε είναι ψευδείς, αλλά συνιστούν ενάσκηση νόμιμου δικαιώματος της για παροχή έννομης προστασίας ενώπιον των αρμόδιων δικαιοδοτικών οργάνων προς επίλυση της υφιστάμενης μεταξύ τους αστικής διαφοράς. Εξαιτίας των παραπάνω, οι σχέσεις των διαδίκων μερών οξύνθηκαν ακόμη, καθώς, κατά το χρονικό διάστημα από τις 07.06.2010 έως τις 30.06.2010 και από τις 16.07.2010 έως τις 31.07.2010 αλλά και από την 01.08.2010 έως την 24.08.2010 τοποθέτησαν η πρώτη (1η) και ο δεύτερος (2ος) των καθ’ ων η αίτηση στην υπό στοιχεία (Β) ανταίτηση, κατά τα δυο πρώτα χρονικά διαστήματα, και οι γιοι τους Διονύσιος και Αλέξανδρος κατά το τρίτο χρονικό διάστημα στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου της ανταιτούσας σημειώματα, με το ίδιο περιεχόμενο: «Παρακαλώ, για να εξέλθετε ενημερώστε τη διαχείριση. Ευχαριστώ» Εν προκειμένω η πρώτη και ο δεύτερος των καθ ων και ο υιός τους Διονύσιος στάθμευσαν τα αυτοκίνητα τους με κλίση του εμπρόσθιου δεξιού μέρους και του εμπρόσθιου δεξιού τροχού αυτών προς τα δεξιά. Μάλιστα, η πρώτη (1η) και ο δεύτερος (20ς) των αιτούντων στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση, την 01.06.2010 και περί ώρα 10:30 μ.μ. τοποθέτησαν σιδερένια μπάρα μέσα στην πυλωτή μπροστά από την επίδικη θέση στάθμευσης Ρ- 5, αποκλείοντας την καθ’ ης η αίτηση από τη χρήση του χώρου. Η τελευταία αφαίρεσε την μπάρα και. Στη συνέχεια, την 10.08.2010, η πρώτη (1η) από τις αιτούσες τοποθέτησε καινούργια μπάρα στην ίδια ακριβώς θέση πάρκινγκ (Parking). Για το λόγο αυτό η καθ’ ης η αίτηση (και ανταιτούσα) προσέφυγε στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, παραπονούμενη για την συγκεκριμένη αστικής φύσης διαφορά, ο οποίος παρήγγειλε το οικείο Αστυνομικό Τμήμα, προκειμένου να επιληφθεί και να προβεί στις δέουσες ενέργειες. Σε εκτέλεση των παραγγελιών έγιναν συστάσεις και καταγράφηκε το γεγονός στο οικείο βιβλίο συμβάντων, τα οποία έχουν, ως εξής: Το με αριθ. πρωτ. 1010/2/364-Α αντίγραφο από το βιβλίο αδικημάτων-συμβάντων του Αστυνομικού Τμήματος Εξαρχείων της 17.06.2010 με αριθμό εγγραφής 363232 από το οποίο προκύπτει ότι: στις 04.06.2010, προσκομίζοντας Εισαγγελική Παραγγελία κατά του δευτέρου των καθ ων η ανταίτηση δήλωσε ότι ο τελευταίος εμποδίζει αυτήν, κλείνοντας το αυτοκίνητο του μέσα στη πυλωτή με αποτέλεσμα να μην μπορεί αυτή να το χρησιμοποιήσει, όταν χρειαστεί.
Β] Το με αριθ. πρωτ 1010/2/394-α αντίγραφο από το βιβλίο αδικημάτων-συμβάντων του Αστυνομικού Τμήματος Εξαρχείων της 16.07.2010 με αριθμό εγγραφής 428864, από το οποίο προκύπτει ότι: στις 11.07.2010, η ανταιτούσα παραπονέθηκε κατά της πρώτης των καθ ων η ανταίτηση πως, παρά τις παραγγελίες του Εισαγγελέως Πρωτοδικών Αθηνών για συμμόρφωση απέναντι στην αστική διαφορά, που την χωρίζει με αυτή εν τούτοις αυτή την παρενοχλεί με καθημερινά σημειώματα ως διαχειρίστρια, έχοντας, ως απώτερο σκοπό, μόλις αυτή πάρει το αυτοκίνητο της να καταλάβει αυτή τη θέση στάθμευσης. Επίσης, παραπονέθηκε για την τοποθέτηση μπάρας ζητώντας την απομάκρυνση της μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης.
Γ) Αντίγραφο από το βιβλίο αδικημάτων-συμβάντων-συλλήψεων-συστάσεων και παραπόνων του Αστυνομικού Τμήματος Ψυχικού της 26 Ιουλίου 2010 από το οποίο προκύπτει ότι, στις 10.06.2010, προσκομίζοντας παραγγελία του Εισαγγελέως η ανταιτούσα εξέφρασε παράπονα σε βάρος του τρίτου (3ου) των καθ ων η ανταίτηση για την διαφορά τους ως προς τη θέση στάθμευσης κλπ. Επιπλέον, προέκυψε ότι την 03.10.2009 ο δεύτερος των καθ’ ων η ανταίτηση τοποθέτησε το με αριθμό κυκλοφορίας ΙΚΜ-6046 όχημα του εργοστασίου κατασκευής Falkswagen, χρώματος μαύρου, με τρόπο ώστε να καταλαμβάνει τις υπό στοιχεία Ρ-5 και Ρ-6 θέσεις στάθμευσης, παρεμποδίζοντας την ανταιτούσα από τη χρήση της Ρ-5 θέσεως. Αυτή τότε κάλεσε την ʼμεση Δράση, καταγράφουσα στο απόσπασμα της 03.10.2009 του ημερησίου δελτίου οχήματος Ε.Α-20924 του Αστυνομικού Τμήματος Εξαρχείων (…). Ωστόσο, οι ισχυρισμοί της καθ’ ης η αίτηση για επικινδυνότητα της πρώτης (1ης) και δεύτερου (2ου) των αιτούντων στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, καθώς από κανένα αποδεικτικό στοιχείο (έγγραφα, μάρτυρες, κ.λ.π.), που περιλαμβάνεται στο φάκελο της δικογραφίας δεν προέκυψε οποιοδήποτε περιστατικό, που να καταδεικνύει τη βασιμότητα ενός τέτοιου ισχυρισμού, δεδομένης μάλιστα της προσωπικότητας των αιτούντων, όπως η πρώτη από τους αιτούντες τυγχάνει πολιτική επιστήμων και έχει διατελέσει σύμβουλος επικοινωνίας μη κυβερνητικών οργανώσεων, ο δεύτερος από αυτούς τυγχάνει οικονομολόγος και εργάζεται σε μεγάλες εταιρείες του εκδοτικού χώρου, ο, δε, τρίτος από αυτούς τυγχάνει αρχιτέκτονας, με καλή πίστη στον κατασκευαστικό χώρο, οπότε οι χαρακτηρισμοί από την πλευρά της καθ’ ης η αίτηση στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση «παράνομα» και «ελαττωματικά» συμβόλαια, ενδεχόμενα, επηρεάσουν δυσμενώς την επαγγελματική του πορεία. Ωστόσο, και η χρήση από την πλευρά των καθ’ ων η ανταίτηση απαξιωτικών και υβριστικών φράσεων σε βάρος της ανταιτούσας για μία αστικής φύσης διαφορά, όπως είναι η θέση στάθμευσης, που προσβάλλουν την τιμή και υπόληψή της στο κοινωνικό σύνολο, αλλά και ενέργειες, που ενέχουν απειλή σε βάρος της στοιχειοθετούν προσβολή της προσωπικότητας της ανταιτούσας. Ομοίως, και η παρεμπόδιση της χρήσης της υπό στοιχεία Ρ-5 θέσης στάθμευσης από την πλευρά της ανταιτούσας με τη στάθμευση του οχήματος των καθ’ ων η ανταίτηση, κατά τον τρόπο, που εμφαίνεται στις συσχετιζόμενες με την υπό κρίση ανταίτηση φωτογραφίες στοιχειοθετεί ενέργεια προσβλητική της προσωπικότητας της ανταιτούσας. Κατόπιν τούτων, συντρέχει νόμιμη περίπτωση λήψης ασφαλιστικών μέτρων, συνιστάμενων αυτών σε ρύθμιση προσωρινής κατάστασης. Έτσι, αφού συνεκδικαστούν οι υπό στοιχεία (Α) αίτηση και (Β) ανταίτηση, θα πρέπει να γίνουν δεκτές: (α) η κρινόμενη αίτηση (1) …, (2) …, και (3) …, κατά το μέρος, που γίνεται από την πλευρά της καθ’ ης η αίτηση … οποιαδήποτε αναφορά ενώπιον Δημόσιας Αρχής σε παράνομα και ελαττωματικά συμβόλαια, μέχρι την οριστική διάγνωση του κύρους των συμβολαίων αυτών από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, αλλά και για επικινδυνότητα των καθ’ ων η αίτηση, ως ατόμων και μελών του κοινωνικού συνόλου, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν παραπάνω και (β) η ανταίτηση της τελευταίας αναφορικά με την από πλευράς των καθ’ ων η ανταίτηση διατύπωση απαξιωτικών και προσβλητικών σε βάρος της φράσεων, τη τοποθέτηση σημειωμάτων στο όχημά της και την στάθμευση του οχήματος τους, κατά τρόπο, που να παρεμποδίζει ή να αποκλείει την είσοδο-έξοδο του οχήματος της ανταιτούσας από την υπ’ αριθμόν Ρ-5 θέση στάθμευσης της PILOTIS, σύμφωνα με όσα ορίζονται στο διατακτικό της απόφασης αυτής. Τέλος η δικαστική δαπάνη των αιτούντων στην υπό
στοιχεία (Α) αίτηση θα πρέπει να επιβληθεί σε βάρος της καθ’ ης η αίτηση, ενώ, αναφορικά με την ανταίτηση, η δικαστική δαπάνη της ανταιτούσας θα πρέπει να επιβληθεί σε βάρος των καθ’ ων η ανταίτηση, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 176 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
– ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
– ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ την από 27 Ιουλίου 2010 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.) 141133 / 12612 /2010 αίτηση των (1) …, (2) .., και (3) … και την από 09-12-2011 ανταίτηση της …, με ταυτόσημο περιεχόμενο με αυτό της από 25 Αυγούστου 2010 αίτησης της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με αριθμό κατάθεσης δικογράφου (Γ. Α. Κ.) 149769 /13938 /2010.
– ΔΕΧΕΤΑΙ την υπό στοιχεία (Α) αίτηση.
– ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ την από πλευράς της ….τη χρήση των επιθετικών προσδιορισμών «παράνομα» και «ελαττωματικά» σε σχέση με τα συμβόλαια, όπως εκτέθηκαν παραπάνω, καθώς, επίσης, και του προσδιορισμού «επικίνδυνα άτομα» σε σχέση με τους αιτούντες στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση σε οποιαδήποτε αίτηση ή αναφορά ενώπιον Δημόσιας Αρχής ή Υπηρεσίας σχετικά με τις επίδικες θέσεις στάθμευσης.
– ΑΠΕΙΛΕΙ σε βάρος της καθ’ ης η αίτηση χρηματική ποινή χιλίων (1000,00) Ευρώ (Ε) και προσωπική κράτηση ενός (1) μήνα για κάθε παράβαση της παρούσας απόφασης.
– ΔΕΧΕΤΑΙ την υπό στοιχεία (Β) αίτηση – ανταίτηση.
– ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ την από πλευράς των καθ’ ων η ανταίτηση: (α) χρήση
οποιασδήποτε απαξιωτικής και προσβλητικής φράσης για το πρόσωπο της ανταιτούσας …, (β) τη τοποθέτηση σημειωμάτων στο όχημά της και (γ) την στάθμευση οποιουδήποτε οχήματος, που να ανήκει στην κυριότητα, νομή ή κατοχή των καθ’ ων η ανταίτηση, κατά τέτοιο τρόπο, που να παρεμποδίζει ή να αποκλείει την είσοδο-έξοδο του οχήματος της ανταιτούσας από την υπ’ αριθμόν Ρ-5 θέση στάθμευσης της PILOTIS της πολυώροφης οικοδομής, που βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια του Δήμου Αθηναίων, στη θέση «Πινακωτά», στη βόρεια πλευρά του Λυκαβηττού, στη διασταύρωση των οδών … και .., με αριθμό ….
– ΑΠΕΙΛΕΙ σε βάρος των καθ’ ων η ανταίτηση χρηματική ποινή δύο
χιλιάδων (2000,00) Ευρώ (Ε) και προσωπική κράτηση δύο (2) μηνών για κάθε παράβαση της παρούσας απόφασης.
– ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την καθ’ ης η αίτηση .. στην υπό στοιχεία (Α) αίτηση στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης των αιτούντων, την οποία ορίζει στο χρηματικό ποσό των διακοσίων πενήντα (250,00) Ευρώ (Ε) και τους καθ’ ων η αίτηση (1) … (2) …, και (3) …, στην υπό στοιχεία (Β) αίτηση στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης της ανταιτούσας, την οποία ορίζει στο χρηματικό ποσό των διακοσίων πενήντα (250,00) Ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε, στην Αθήνα, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, την 9 Φεβρουαρίου 2012, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι τους.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
http://www.dsanet.gr/Epikairothta/Nomologia/mprath1473_2012.htm
