Δικαίωμα στη λησμονιά έχουν και οι πρώην κατάδικοι παραβάτες του νόμου που δεν θέλουν να θυμούνται και οι ίδιοι το αδίκημα το οποίο διέπραξαν στο παρελθόν, ακόμα και αν αυτό αφορά την αφαίρεση ανθρώπινης ζωής. Το δικαίωμα … παραγραφής στη μνήμη της κοινής γνώμης έχουν και οι δολοφόνοι όταν ζητούν και δικαιούνται μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.
Αυτό είπαν οι γερμανοί δικαστές σε δράστη δύο ανθρωποκτονιών τις οποίες διέπραξε πριν από 37 χρόνια και ακολούθως υπέστη την τιμωρία της φυλακής, όπου εξέτισε την ποινή του επί είκοσι συναπτά έτη. Προσέφυγε στη Δικαιοσύνη γιατί οι αναφορές του ονόματος του σε μέσο ενημέρωσης του ξυπνούσαν το σκοτεινό παρελθόν του και τα εγκλήματα του. Το ανώτατο δικαστήριο της Γερμανίας έκανε δεκτό το αίτημα του να αφαιρεθούν οι αρχειοθετημένες αναφορές για το έγκλημα που εμφανίζονταν στις αναζητήσεις στο διαδίκτυο σχετικά με το όνομά του.
Τα εγκλήματα του πρώην καταδίκου διεπράχθησαν στο μακρινό 1982, και οι δικαστές αποφάνθηκαν ότι ενώ ήταν επιτρεπτό για τις μηχανές αναζήτησης να παρέχουν ειδήσεις για τρέχοντα εγκλήματα, το δικαιολογημένο δημόσιο ενδιαφέρον σχετικά με αναφορές που καταστούν τους δράστες αναγνωρίσιμους μειώνεται με το χρόνο. Ο προσφεύγων, την εποχή του εγκλήματος ήταν μέλος του πληρώματος ενός ιστιοπλοϊκού σκάφους, πυροβόλησε και σκότωσε δύο άτομα και τραυμάτισε σοβαρά ένα άλλο, όταν το πλοίο βρισκόταν στην Καραϊβική. Αρκετά χρόνια μετά την καταδίκη του, το 2002 ο δράστης αποφυλακίστηκε έχοντας εκτίση την ποινή του.Η υπόθεση είχε προκαλέσει το έντονο ενδιαφέρον του κοινού στη Γερμανία, αποτελώντας αντικείμενο ντοκιμαντέρ, ενώ το περιοδικό Der Spiegel εξέδωσε τρεις αναφορές από το 1982 και το 1983, στις οποίες ήταν εμφανές το πλήρες όνομα του άνδρα, πληροφορίες διαθέσιμες δωρεάν σε ηλεκτρονική μορφή.
Δικαίωμα στην προστασία της ιδιωτικής ζωής και στην ανάπτυξη της προσωπικότητας
Ο δράστης όταν το 2009 πληροφορήθηκε για την ύπαρξη του αρχείου ξεκίνησε μια εκστρατεία για την διαγραφή του.Το ομοσπονδιακό δικαστήριο της Γερμανίας απέρριψε αρχικά την αγωγή του, με το σκεπτικό ότι το κοινό είχε ενδιαφέρον να μάθει για τις δολοφονίες (γνωστές ως Apollonia murders) και ότι το όνομά του ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με τα γεγονότα.Ο άνδρας υποστήριξε ότι το αρχείο που ήταν διαθέσιμο στο διαδίκτυο οδηγούσε σε προβολή των δικαιωμάτων στην προστασία της ιδιωτικής ζωής και της «ικανότητάς του να αναπτύσσει την προσωπικότητά του», όπως ανέφερε το δικαστήριο.
Δικηγόροι και υποστηρικτές της ελευθερίας του Τύπου εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την απόφαση για διάφορους λόγους.«Ακόμη και με θεαματικές περιπτώσεις και σοβαρά εγκλήματα όπως μία δολοφονία, οι δράστες έχουν το δικαίωμα να ξεχαστούν και να έχουν μια νέα ευκαιρία στην κοινωνία», δήλωσε ο δικηγόρος για τα προσωπικά δεδομένα, Christian Solmecke.Η απόφαση σημαίνει ότι τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης μπορούν ακόμα να τοποθετήσουν παλιά άρθρα σε ένα διαδικτυακό αρχείο που διατίθεται στο κοινό, αλλά μπορεί να τους ζητηθεί να τα αφαιρέσουν, αν το ζητήσουν τα αναφερόμενα άτομα.Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να ενδείκνυται η διαγραφή ολόκληρου του άρθρου, ενώ σε άλλες μόνο η διαγραφή του ονόματος του ενδιαφερόμενου προσώπου.Το γερμανικό γραφείο της οργάνωσης Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα (ROG), εξήρε επίσης την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, θεωρώντας ότι οι δικαστές υπογράμμισαν τη σημασία της ελευθερίας του Τύπου κατά τη λήψη αυτών των αποφάσεων.»Πρόκειται για μια καθυστερημένη διευκρίνιση που δεν θέτει θεμελιωδώς την προστασία των προσωπικών δικαιωμάτων πάνω από το βασικό δικαίωμα στην ελευθερία του τύπου», δήλωσε ο επικεφαλής της ROG, κ. Christian Mihr.
