Εκτός δικαστηρίων αναμένεται να βγάλει το νέο πλαίσιο αφερεγγυότητας μεγάλο μέρος των υποθέσεων που αφορούν τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους και οι οποίες σήμερα οδεύουν προς επίλυση στα δικαστήρια. Το θέμα της αποφόρτισης των δικαστηρίων και η επιτάχυνση της έκδοσης δικαστικών αποφάσεων κρίνεται ζωτικό για τη μείωση των κόκκινων δανείων, αλλά και για ολόκληρη τη λειτουργία της Οικονομίας, αποτελώντας βασικό ζητούμενο τόσο των Θεσμών, όσο και των επενδυτών.
Από πλευράς τραπεζών εκτιμάται ότι για να είναι αποτελεσματικό το νέο πλαίσιο, θα πρέπει να αφήσει στα δικαστήρια μόνο το 10% των υποθέσεων που αφορούν δανειακές συμβάσεις που δεν εξυπηρετούνται και η συντριπτική πλειοψηφία αυτών να επιλύεται εξωδικαστικά. “Το νέο νομικό πλαίσιο πρέπει να δίνει κίνητρα για την άμεση λύση των διαφορών ιδιωτικού χρέους και να διασφαλίζει ότι θα τηρούνται οι υποχρεώσεις που απορρέουν από μια δανειακή σύμβαση. Είναι καρκίνος για το σύστημα να χρονίζουν οι υποθέσεις. Χρειάζεται ένα απλό, καθαρό πλαίσιο αφερεγγυότητας, χωρίς τρύπες και κερκόπορτες που θα επιτρέπουν στους δικηγόρους να κάνουν πανηγύρι”, είπε χθες, σε συνάντησή του με εκπροσώπους του Τύπου, ο πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών και πρόεδρος της Τρ. Πειραιώς, Γιώργος Χαντζηνικολάου.
Κινούμενη στο ίδιο μήκος κύματος, η νομικός και γενική γραμματέας της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, Χαρούλα Απαλαγάκη, είπε ότι το γενικότερο νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα είναι σύγχρονο και πλήρες, αλλά το ζητούμενο είναι η αποτελεσματική εφαρμογή του στην πράξη. “Εδώ υπάρχει ομολογουμένως πρόβλημα, κυρίως στον προσδιορισμό δικασίμων στα μεγάλα Πρωτοδικεία της χώρας. Για παράδειγμα, οι χρόνοι που προέβλεπε ο νόμος Κατσέλη για την έκδοση απόφασης (6 – 12 μήνες) ήταν εύλογοι. Αυτό όμως δεν ανταποκρίθηκε στην πράξη. Από το 2010 και την εφαρμογή του νόμου Κατσέλη, οι μισές υποθέσεις δεν έχουν ακόμη εκδικαστεί και σήμερα παραμένουν εκκρεμείς 58.000 υποθέσεις”, ανέφερε, προσθέτοντας ότι από τις υποθέσεις που εκδικάζονται, το 60% απορρίπτεται από τα δικαστήρια.
“Η ΕΕΤ δεν μπορεί να έχει λόγο στις υλικοτεχνικές υποδομές απονομής δικαιοσύνης. Είναι κοινή ευθύνη όλων των νομικών, αλλά και των διαδίκων να επιταχύνουμε σημαντικά τους ρυθμούς εκδίκασης των υποθέσεων. Θα πρέπει να αξιοποιήσουμε όλα τα μέσα εναλλακτικής (εκτός δικαστηρίων) επίλυσης του ιδιωτικού δικαίου διαφορών. Και γι΄αυτό, το κυρίαρχο στοιχείο θα πρέπει να είναι η ενίσχυση των εξωδικαστικών μηχανισμών”, τόνισε η κυρία Απαλαγάκη.
Υποχρεωτική γίνεται η διαμεσολάβηση
“Προάγγελος” των εξελίξεων που έρχονται για την επίλυση των διαφορών ιδιωτικού χρέους (εν προκειμένω, για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια) είναι ο θεσμός της διαμεσολάβησης που ψηφίστηκε με τον νόμο 4640/2019 (1/12/2019) και θα ισχύει από σήμερα για τις οικογενειακές υποθέσεις (π.χ. επιμέλεια τέκνων, περιουσιακές διαφορές του ζευγαριού για αποκτήματα κατά τον γάμο κ.λπ.).
Από τις 15 Μαρτίου, η διαμεσολάβηση θα αφορά υποχρεωτικά και όλες τις εμπορικές διαφορές άνω των 30.000 ευρώ. Όπως εξηγεί ειδικότερα στο Capital.gr, η κυρία Τέτα Αγαλίδου, δικηγόρος διαμεσολαβήτρια και νομική σύμβουλος του Ελληνικού Κέντρου Χρηματοοικονομικής Διαμεσολάβησης, αυτό που θα είναι υποχρεωτικό για τους έχοντες τις διαφορές που υπάγονται σε διαμεσολάβηση, θα είναι, πριν απευθυνθούν στο δικαστήριο, να απευθυνθούν σε έναν διαμεσολαβητή ώστε να ενημερωθούν για τις δυνατότητες και το περιεχόμενο της διαμεσολάβησης. Ο διαμεσολαβητής θα τους ενημερώσει, ενδεικτικά, για την υποχρέωση εχεμύθειας όσων θα συζητηθούν μεταξύ των δύο πλευρών, για την μη τήρηση πρακτικών, για το ότι το κάθε μέρος δεν μπορεί να επικαλεστεί σε άλλες διαδικασίες (π.χ. δικαστήριο) τις προτάσεις που συζητήθηκαν στη διαμεσολάβηση κ.λπ.), αλλά και για το πόσες είναι οι δυνατότητες επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση, αφού κάποιες υποθέσεις μπορούν να επιλυθούν μόνο δικαστικά. “Ο διαμεσολαβητής δεν είναι ούτε δικαστής, ούτε διαιτητής. Είναι εκπαιδευμένος στις διαπραγματεύσεις διαφορών. Μέσω της διαμεσολάβησης, οι έχοντες διαφορές μπορούν να τις επιλύσουν με αμοιβαίες υποχωρήσεις και με το βλέμμα το μέλλον”, επισημαίνει η κυρία Αγαλίδου, τονίζοντας ότι η διαμεσολάβηση θα μπορεί να αξιοποιηθεί και στις υποθέσεις του νόμου Κατσέλη προκειμένου να αποφευχθούν οι πλειστηριασμοί.
Όπως επισημαίνει η νομική σύμβουλος του Ελληνικού Κέντρου Χρηματοοικονομικής Διαμεσολάβησης, ο νόμος 4640/2019 προβλέπει ότι για να συζητηθεί η υπόθεση στο δικαστήριο, ο δικηγόρος θα πρέπει να προσκομίσει βεβαίωση υπογεγραμμένη από τον πελάτη του ότι τον ενημέρωσε (τον πελάτη) για τις δυνατότητες εξωδικαστικής διαμεσολάβησης. Όπως σημειώνει η κυρία Αγαλίδου, η ενημέρωση αυτή προβλέπεται, ως δεοντολογικό καθήκον, και από τον Κώδικα Δικηγόρων.
Σημειώνεται ότι το κόστος της διαμεσολάβησης είναι 50 ευρώ (το μοιράζονται οι δύο πλευρές που προσφεύγουν στον διαμεσολαβητή) για την πρώτη συνάντηση ενημέρωσης. Σε περίπτωση που ακολουθηθεί η διαδικασία της διαμεσολάβησης για την επίλυση της διαφοράς, το κόστος συμφωνείται με τον διαμεσολαβητή, με τον νόμο να προβλέπει κατώτατη ωριαία αμοιβή 80 ευρώ. “Εάν η διαπραγμάτευση φτάσει σε συμφωνία, σε 1 – 2 μήνες η υπόθεση θα έχει λυθεί. Με προσφυγή στο δικαστήριο, το κόστος σε χρόνο και πόρους, είναι μεγάλο και ούτε καν μπορεί να υπολογιστεί εκ των προτέρων ώστε ο πολίτης να ξέρει τι τον περιμένει”, λέει η κυρία Αγαλίδου.
