Δικαστική απόφαση κάνει λόγο για σκληρότητα της πιστώτριας τράπεζας
«Ανάσα ζωής» έδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο της Πάτρας σε μια ιδιωτική επιχείρηση, η οποία κινδύνευε με λουκέτο σε περίπτωση που προχωρούσε η αναγκαστική εκτέλεση – κατάσχεση – που είχε ζητήσει πιστώτρια τράπεζά της.
Το δικαστήριο με απόφαση που εξέδωσε μπλόκαρε την κατάσχεση, κρίνοντας ότι η τράπεζα που ζήτησε την επίσπευση της αναγκαστικής εκτέλεσης περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης, παραβίασε τις αρχές της καλής πίστης των χρηστών ηθών και της αναλογικότητας.
Σύμφωνα με την απόφαση, η παραβίαση αυτή των αρχών εκ μέρους της τράπεζας, έγκειται στο γεγονός ότι αυτή είχε ξεκινήσει, πριν προχωρήσει σε επίσπευση της αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος των οφειλετών της, διαπραγματεύσεις με τους υπευθύνους της επιχείρησης για το διακανονισμού της οφειλής τους.
Μάλιστα, η τράπεζα είχε στείλει και επιστολή προς τους οφειλές της με την οποία τους ενημέρωνε για τη δυνατότητα ρύθμισης του χρέους τους. Και ενώ βρίσκονταν σε εξέλιξη η διαδικασία της διαπραγμάτευσης για τον τρόπο ρύθμισης της οφειλής και οι εκπρόσωποι της επιχείρησης είχαν καταβάλλει ήδη κάποια χρήματα, η τράπεζα ζήτησε να κατασχεθούν τα χρήματα που τυχόν υπήρχαν σε λογαριασμούς των οφειλετών σε άλλα τραπεζικά ιδρύματα.
Οι εκπρόσωποι της εταιρείας προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη και η αίτηση ανακοπής που κατέθεσαν κατά της τράπεζας έγινε δεκτή. Το δικαστήριο έκρινε με την απόφασή του ότι αν η αναγκαστική εκτέλεση προχωρήσει θα επιφέρει στους οφειλέτες μεγάλη βλάβη ενδεχομένως και «λουκέτο», δεδομένου ότι η επιχείρηση μέσα από τους επίμαχους τραπεζικούς λογαριασμούς πληρώνει προμηθευτές, προσωπικό εργαζομένους, ΕΦΚΑ, Δημόσιο, κ.ά. Αυτή η ζημία, έκρινε το δικαστήριο, δεν μπορεί να αποκατασταθεί με διαφορετικό τρόπο παρά μόνο με την κήρυξη της αίτησης της τράπεζας ως άκυρης και αντίθετης στις αρχές της καλής πίστης, των χρηστών ηθών, αλλά και της αναλογικότητας.
Μάλιστα, το δικαστήριο σημειώνει στην απόφασή του, ότι η τράπεζα με τον τρόπο που επέλεξε να ικανοποιήσει την απαίτησή της «επιδεικνύει, κατά τον παρόντα ιδίως χρόνο της γενικευμένης οικονομικής ύφεσης στη χώρα, μεγάλη σκληρότητα».
Ωστόσο, το σημείο που στάθηκε ιδιαίτερα το δικαστήριο για να εκδώσει την απόφασή του υπέρ των οφειλετών, είναι το γεγονός ότι οι εκπρόσωποι της τράπεζας είχαν δημιουργήσει στους υπευθύνους της οφειλέτριας επιχείρησης «την εύλογη πεποίθηση» ότι δεν θα ασκούσαν το δικαίωμα είσπραξης της απαίτησης τους, με πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης «δεδομένου ότι υπήρξε πρόθεση διακανονισμού και ανανέωσης της οφειλής».
