Εν αντιθέσει με το δημόσιο τομέα, όπου ο υπαλληλικός κώδικας προβλέπει στο άρθρο 50 ειδική άδεια διευκολύνσεως με αποδοχές,
προκειμένου ένας υπάλληλος να παραστεί σε δίκη με οποιαδήποτε ιδιότητα, στον ιδιωτικό τομέα δεν προβλέπεται αντίστοιχη άδεια.
Σύμφωνα όμως με τα οριζόμενα στο άρθρο 657 του Αστικού Κώδικα, ο εργαζόμενος διατηρεί την αξίωσή του για μισθό, αν ύστερα από 10ήμερη τουλάχιστον παροχή εργασίας εμποδίζεται να εργαστεί από σπουδαίο λόγο που δεν οφείλεται σε υπαιτιότητά του.
Μάλιστα, έχει κριθεί από τη δικαστηριακή νομολογία ότι, δικαιολογημένο λόγο απουσίας από την εργασία συνιστά και η πρόσκληση του μισθωτού σαν μάρτυρα στο δικαστήριο.
Όταν ο μισθωτός απουσιάζει δικαιολογημένα, δικαιούται να ζητήσει και το μισθό του χρόνου της απουσίας του, ο οποίος στην περίπτωση της παράστασής του στο δικαστήριο, κρίνεται με βάση την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη, λαμβάνοντας υπόψη τις χιλιομετρικές αποστάσεις ή και τις συγκοινωνιακές συνθήκες. Να σημειωθεί ότι δικαιολογημένος λόγος απουσίας δε συντρέχει στην περίπτωση που ο μισθωτός καλείται ως κατηγορούμενος σε δίκη.