Ευθύνη του Δήμου, αναγνώρισε το δικαστήριο για τον τραυματισμό παιδιού σε παιδική χαρά.
Την καταβολή αποζημίωσης σε μητέρα για τον σοβαρό τραυματισμό του 13χρονου γιου της σε παιδική χαρά σε οικισμό του Πύργου Ηλείας, επικύρωσε με απόφασή του το Διοικητικό Εφετείο Πατρών. Παράλληλα, το δικαστήριο αναγνώρισε ευθύνη του Δήμου, κρίνοντας ότι το τραγικό συμβάν οφείλεται σε παράλειψή του να λάβει, κατά παράβαση της υποχρέωσής του, όλα τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα για την αποτροπή τέτοιων ατυχημάτων.
Το ύψος της αποζημίωσης που δικαιούται να λάβει η μητέρα του παιδιού μετά και την απόφαση του Εφετείου ανέρχεται σε 8.000 ευρώ, όσα δηλαδή της είχαν επιδικασθεί και σε πρώτο βαθμό για ηθική βλάβη από τον σοβαρό τραυματισμό του γιου της στο χέρι του. Τραυματισμός ο οποίος μέχρι σήμερα του προκαλεί προβλήματα κινητικότητας.
Ιδιαίτερα, αξιοσημείωτο, επίσης είναι ότι με τη συγκεκριμένη δικαστική απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πατρών (Α471/2018), απορρίφθηκε ένσταση που είχε προβάλλει ο Δήμος υποστηρίζοντας ότι η μητέρα του παιδιού είναι συνυπαίτια στο ατύχημα του ανήλικου γιου της, καθώς δεν είχε δείξει τη δέουσα προσοχή για την ασφάλεια του παιδιού της. Επίσης το δικαστήριο απέρριψε και μια ακόμη ένσταση του Δήμου, σύμφωνα με την οποία ο ανήλικος είναι συνυπαίτιος κατά 80% στην επέλευση του ατυχήματος! Και οι δυο ενστάσεις απορρίφθηκαν με τους δικαστές να κρίνουν ότι η μητέρα επέδειξε τη δέουσα προσοχή στον γιό της και ότι ο ανήλικος δεν θα μπορούσε να αντιληφθεί, σύμφωνα με την ηλικία του την ωριμότητά του, την επικινδυνότητα της τσουλήθρας, στην οποία μάλιστα υπήρχε ελεύθερη πρόσβαση!
«Καμία συντήρηση»
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στη δικαστική απόφαση, ο τραυματισμός του παιδιού έλαβε χώρα το Πάσχα 2008. Μητέρα και γιος είχαν φύγει από την Αθήνα, όπου διαμένουν μόνιμα για να περάσουν τις γιορτές σε οικισμό του Δήμου Πύργου στην Ηλεία. Με την άφιξή τους στο χωριό, το παιδί μαζί με τη μητέρα του πήγε στην παιδική χαρά που βρίσκεται εντός του οικισμού όπου έπαιζαν και άλλα παιδιά. Ανέβηκε στη σιδερένια τσουλήθρα και όταν έφθασε στην ανώτερη βαθμίδα της, προκειμένου να αρχίσει την κατάβαση, το αριστερό του χέρι, στο ύψος του αγκώνα, καρφώθηκε στην κορυφή του αριστερού κάγκελου της σκάλας, που ήταν κομμένο σαν μια λόγχη. Το αποτέλεσμα ήταν, όπως αναφέρεται στην απόφαση «να προκληθεί θλαστικό τραύμα καμπτικής (έσω) επιφανείας αριστερού αγκώνος, το οποίο ήταν τόσο βαθύ που ταυτόχρονα προκάλεσε μερική διατομή τένοντος του δικεφάλου βραχιονίου».
Ο ανήλικος, αιμόφυρτος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Πύργου όπου του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και στη συνέχεια διακομίστηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Παίδων Πατρών «Καραμανδάνειο», όπου υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση και έγινε συρραφή του τένοντος. Χρειάστηκε τουλάχιστον ένας μήνας παρακολούθησης του ανηλίκου από γιατρούς και αυτό χωρίς να αποφευχθεί «η μόνιμη δυσμορφία του αριστερού του αγκώνα», κατάσταση που του προκάλεσε έντονη ανησυχία, φόβο και άγχος.
Σε αγωγή που κατέθεσε η μητέρα στράφηκε κατά του Δήμου Πύργου και υποστήριξε ο τραυματισμός του γιου της οφειλόταν σε αποκλειστική υπαιτιότητα των οργάνων του κατά την ενάσκηση των καθηκόντων που τους έχουν ανατεθεί για τη λειτουργία και τη συντήρηση των παιδικών χαρών.
Συγκεκριμένα, υποστήριξε ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου δεν έλαβαν τα απαραίτητα μέτρα συντήρησης και επισκευής της παιδικής χαράς, με αποτέλεσμα, εκτός άλλων, οι σιδερένιες τσουλήθρες με τα κατεστραμμένα κάγκελα να έχουν μετατραπεί σε λόγχες για τα παιδιά που τις χρησιμοποιούν. Για άθλια κατάσταση της παιδικής χαράς, έκαναν εξάλλου λόγο στη δίκη και άλλοι γονείς με μια μάλιστα μάρτυρα να καταθέτει ότι οι κούνιες ήταν σπασμένες, ότι όλα τα παιχνίδια ήταν σκουριασμένα και πως τα σίδερα τους είχαν κοπεί και ήταν αιχμηρά σαν μαχαίρια.
Το Διοικητικό Εφετείο, συνεκτιμώντας τις παραπάνω μαρτυρικές καταθέσεις αλλά και τα έγγραφα που προσκομίστηκαν ενώπιον του, απέρριψε την έφεση που είχε καταθέσει ο Δήμος Πύργου κατά της `πρωτόδικης απόφασης που είχε κάνει δεκτή την αγωγή της μητέρας. Αναγνώρισε ευθύνη του Δήμου και επικύρωσε την καταβολή αποζημίωσης στην μητέρα του παιδιού για ηθική βλάβη.