ΔΠΑ 13337/2019 (32ο Τμήμα)
Με την απόφαση 1738/2017 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, κρίθηκε ότι αντίκεινται στις διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 78 του Συντάγματος, με τις οποίες εξειδικεύεται η απορρέουσα από την αρχή του κράτους δικαίου, αρχή της ασφάλειας δικαίου, διατάξεις νόμων που παρατείνουν την προθεσμία παραγραφής φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου αναγομένων σε ημερολογιακά έτη προγενέστερα του προηγουμένου της δημοσιεύσεως των σχετικών νόμων ετών.
Τούτο, διότι θα τροποποιούνταν κατά τον τρόπο αυτό αναδρομικά εις βάρος των φορολογουμένων το νομοθετικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον χρόνο στον οποίο ανάγονται οι φορολογικές τους υποχρεώσεις όσον αφορά ουσιαστικό στοιχείο των εν λόγω υποχρεώσεων (βλ. ΣτΕ 170/2018, 172/2018 επταμ., ΣτΕ 1738/2018 Ολ. σκ. 10, 2934-35/2017 επταμ. σκ. 7).
Τούτο ισχύει και για την διάταξη του άρθρου 36 παρ. 3 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 4174/2013) περί εικοσαετούς παραγραφής στις χρήσεις πριν τη θέση σε ισχύ του Κώδικα αυτού (1.1.2014), αφού εντάσσει στην παραγραφή αυτή (20ετή) υποθέσεις φοροδιαφυγής χρήσεων προγενεστέρων του προηγουμένου της δημοσίευσης του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας ετών (ΔΕφΑθ 1269/2019).
Οι εκθέσεις ελέγχου και το δελτίο πληροφοριών, στα οποία στηρίχθηκε η προσδιορισθείσα φορολογητέα ύλη, περιήλθαν σε γνώση του αρμόδιου Προϊσταμένου ΔΟΥ εντός του χρόνου της πενταετούς παραγραφής και, ως εκ τούτου, δεν μπορούν αυτά να χαρακτηρισθούν, ως συμπληρωματικά στοιχεία, κατά την έννοια της διάταξης της παρ. 3 του άρθρου 49 του Κώδικα Φ.Π.Α., που περιήλθαν σε γνώση της Αρχής εκ των υστέρων, ώστε να παραταθεί η πενταετής παραγραφή σε δεκαετή.
https://www.taxheaven.gr/news/47658/dpa-paragrafh-kai-symplhrwmatika-stoixeia-fpa
