ΔΠρΑθ αρ. 17035 – 17036/2019, 5ο Τμήμα: Ευθεία αγωγή αποζημίωσης λόγω περιορισμών δόμησης σε εκτός σχεδίου ακίνητο Οι ιδιοκτήτες ακινήτου, στο οποίο έχουν επιβληθεί ιδιαίτερα επαχθείς (νόμιμοι) όροι και περιορισμοί δόμησης για λόγους προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, δικαιούνται, βάσει του άρθρου 22 του ν. 1650/1986 (Α΄160), να ασκήσουν, ενώπιον του αρμόδιου Διοικητικού Πρωτοδικείου, ευθεία αγωγή αποζημίωσης για τη συνεπεία των περιορισμών αυτών ουσιώδη στέρηση της χρήσης της ιδιοκτησίας τους, η οποία μπορεί να συνίσταται στην αδυναμία οικιστικής της αξιοποίησης. Εξάλλου, δεν θεωρείται ότι ο χαρακτήρας του ακινήτου τους ως εκτός σχεδίου πόλης απέκλειε, άνευ ετέρου, τη δυνατότητα ανοικοδόμησής του προ της επιβολής των επίμαχων όρων και περιορισμών δόμησης, ούτε, συνακόλουθα, το δικαίωμα των ιδιοκτητών προς αποζημίωση για τη στέρηση της δυνατότητας αυτής μετά την επιβολή τους. Ωστόσο, το δικαίωμα αποζημίωσης για την εν λόγω αιτία τελεί υπό την προϋπόθεση ότι προ της επιβολής των επίμαχων περιορισμών δόμησης, η οικιστική εκμετάλλευση του εκτός σχεδίου ακινήτου ήταν επιτρεπτή κατά τους όρους του νομοθετικού καθεστώτος που εγκύρως ίσχυε στην περιοχή. Έτσι, θα έπρεπε – μεταξύ άλλων – να πληρούνταν ο βασικός κανόνας της εν γένει πολεοδομικής νομοθεσίας, κατά τον οποίο δομήσιμα είναι τα γήπεδα που έχουν πρόσωπο, κοινό, δηλαδή, όριο σε νομίμως υφιστάμενη οδό, που δεν έχει προκύψει από ιδιωτική βούληση. Σε περίπτωση μη απόδειξης της συνδρομής της προϋπόθεσης αυτής, οι ενάγοντες δεν δικαιούνται της αιτούμενης αποζημίωσης. (πηγή:adjustice.gr)
