Το σκηνικό τρόμου που έζησε η νεαρή κοπέλα και η απόφαση του Αρείου Πάγου να εφαρμοστούν για τους καταδικασθέντες επιεικέστερες διατάξεις
Μια απίστευτη υπόθεση που παραπέμπει σε σενάρια ταινίας τρόμου κλήθηκε να διαχειριστεί ο Άρειος Πάγος. Στο επίκεντρο της υπόθεσης, είναι μια νεαρή Ρουμάνα που έπεσε στα χέρια αδίστακτων κακοποιών -ενός άντρα και μιας γυναίκας, οι οποίο την ενοικίαζαν σε έμπορους λευκής σαρκός! Οι τελευταίοι υποχρέωναν τη νεαρή γυναίκα να συνευρίσκεται σε ξενοδοχεία και διαμερίσματα με άγνωστο αριθμό ανδρών έναντι του ποσού των 120 ευρώ.
Το σκηνικό του τρόμου που βίωσε η νεαρή γυναίκα εκτυλίσσεται το 2007. Τότε, τα δυο βασικά μέλη της οργάνωσης, η Μ.Π. και ο Σ.Δ., έπεισαν την κοπέλα που είχε μεγάλη ανάγκη για εργασία, να έρθει στην Ελλάδα και να εργαστεί ως λαντζέρισσα. Η γυναίκα πείσθηκε από τα λεγόμενα των δυο κακοποιών και ήρθε στη χώρα μας, όπου όμως βίωσε μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα από αυτή που της είχαν υποσχεθεί.
Όπως προκύπτει από την απόφαση του Αρείου Πάγου (ΣΤ Ποινικό Τμήμα), από την στιγμή που η γυναίκα πάτησε το πόδι της στην Ελλάδα, τον Ιανουάριο του 2017, ξεκίνησε και ο εφιάλτης της. Η κοπέλα με εντολή της Μ.Π. και του Σ.Δ., βιάσθηκε τρεις φορές από άλλο μέλος της εγκληματικής οργάνωσης, ενώ δέχθηκε και απειλές πως αν αρνηθεί, τόσο η ίδια και τα μέλη της οικογένειάς της στη Ρουμανία, θα δολοφονηθούν από Αλβανούς.
Οι δράστες στη συνέχεια αφαίρεσαν από το θύμα τους, τα ταξιδιωτικά έγγραφα και το κινητό του τηλέφωνο και το επόμενο στάδιο ήταν οι εγκλεισμός της νεαρής γυναίκας σε διαμέρισμα, όπου δεν μπορούσε να έχει επαφή με κανένα τρίτο πρόσωπο. Στο διαμέρισμα αυτό, οι δράστες ανάγκαζαν την κοπέλα να εκδίδεται έναντι αμοιβής, είτε κατ’ εντολή τους, είτε κατ’ εντολή άλλων, τους οποίους υποδείκνυαν η Μ.Π. και ο Σ.Δ.
Ακόμη, οι αδίστακτοι κακοποιοί ενοικίαζαν την κοπέλα σε άλλα πρόσωπα και για το λόγο αυτό την είχαν εγκαταστήσει σε ξενοδοχεία και σε άλλα μισθωμένα διαμερίσματα. Στους χώρους αυτούς, η νεαρή γυναίκα παρέμενε χωρίς τη θέλησή της για ολόκληρες εβδομάδες και δια της βίας και απειλών των δραστών, εκδίδονταν έναντι του ποσού των 120 ευρώ κάθε φορά σε απροσδιόριστο αριθμό ανδρών. Σύμφωνα με την απόφαση, τα μέλη της οργάνωσης κράταγαν τα χρήματα χωρίς να δίνουν στη γυναίκα ούτε ένα ευρώ.
Η απόφαση του Αρείου Πάγου
Όμως, η απάνθρωπη αυτή κατάσταση άλλαξε όταν η γυναίκα μπόρεσε να φύγει από τα διαμέρισμα-φυλακή όπου κρατούνταν και να μεταβεί στο Αστυνομικό Τμήμα, όπου και κατήγγειλε τα όσα βίωσε. Μετά την κατάθεση της γυναίκας, οι αστυνομικές αρχές έφτασαν γρήγορα στα ίχνη των δραστών και η υπόθεση οδηγήθηκε στη Δικαιοσύνη.
Με απόφασή του, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Θεσσαλονίκης κήρυξε την Μ.Π. ένοχη για σωματεμπορία κατ’ επάγγελμα από κοινού με τον Σ.Δ. και την καταδίκασε με ελαφρυντικά σε ποινή φυλάκισης πέντε ετών, μετατρέψιμη σε χρηματική ποινή.
Στη συνέχεια, η καταδικασθείσα προσέφυγε στον Άρειο Πάγο και άσκησε αναίρεση υποστηρίζοντας ότι η καταδικαστική απόφαση του Εφετείου δεν έχει την ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία. Οι αρεοπαγίτες απέρριψαν όλους τους ισχυρισμούς της Μ.Π., ωστόσο, το ΣΤ’ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, έκρινε ότι μετά την ισχύ του νέου Ποινικού Κώδικα θα πρέπει να εφαρμοστούν για την καταδικασθείσα οι επιεικέστερες διατάξεις του άρθρου 323 Π.Κ. που προβλέπουν μικρότερες ποινές.
Έτσι, το ΣΤ’ Ποινικό Τμήμα ανέπεμψε την υπόθεση στο Εφετείο Θεσσαλονίκης για νέα επιμέτρηση της ποινής που είχε επιβληθεί στη Μ. Π. ως προς την πράξη για την οποία καταδικάστηκε. Ακόμη, τα μέλη του Αρείου Πάγου ζήτησαν από το Εφετείο να επιμετρήσει με τις διατάξεις του νέου Ποινικού Κώδικα και την ποινή που επιβλήθηκε στον συγκατηγορούμενο ως συναυτουργό της Μ.Π., Σ. Δ.
