Με την υπ’ αρίθμ. Α302/2020 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου απορρίφθηκε για τυπικό λόγο η προσφυγή ιατρού κατά της υπ’ αρίθμ. 15/2014 απόφασης του Ανώτατου Πειθαρχικού Συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου με την οποία του επιβλήθηκε 6μηνη παύση ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος.
Κρίθηκε ότι επέδειξε αποδεδειγμένη αμέλεια στα καθήκοντά του με αποτέλεσμα τον θλιβερό και απρόσµενο θάνατο ενός πατέρα δύο παιδιών, µετά την υποβολή του σε λαπαροσκοπική επέµβαση στο στοµάχι.
Το Πειθαρχικό Συμβούλιο έλαβε υπόψη μεταξύ άλλων και τη διαταχθείσα πραγματογνωμοσύνη από το Πταισματοδικείο Αθηνών του ιατρού κ. Ιωάννη Βάλβη, χειρουργού.
Ο ιατρός έχει καταδικαστεί τελεσιδίκως σε ποινή φυλάκισης 15 μηνών με 3ετή αναστολή.
Κρίθηκε ένοχος με το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου, ανθρωποκτονίας από αμέλεια.
Όπως έγραψε η “δημοκρατική” ο εκλιπών, που είχε δημιουργήσει δικό του εργοστάσιο επεξεργασίας µαρµάρων στο νησί, υπήρξε ιδιαίτερα δραστήριος επιχειρηµατικά και ένας καλός οικογενειάρχης µε σχέδια και όνειρα για το µέλλον, έχασε άδικα τη ζωή του σε ηλικία 60 ετών.
Υπήρξε υπέρβαρος και αντιµετώπιζε προβλήµατα στην υγεία του, έχοντας προβλήµατα σακχαρώδους διαβήτη και στεφανιαίας νόσου και πριν από 4 έτη είχε πραγµατοποιήσει λαπαροσκοπική επέµβαση για την τοποθέτηση γαστρικού δακτυλίου σε κλινική των Αθηνών.
Τον Φεβρουάριο του 2011 αποφάσισε να προχωρήσει σε επέµβαση αφαίρεσης του δακτυλίου και ο ιατρός στον οποίο απευθύνθηκε του πρότεινε να πραγµατοποιήσει ταυτόχρονα λαπαροσκοπική-γαστροπλαστική επέµβαση, γνωστή και ως “µανίκι”.
Αφού διενεργήθηκαν όλες οι προβλεπόµενες προεγχειρητικές εξετάσεις υποβλήθηκε στην επέµβαση την 2α Μαρτίου 2011 και όπως διατείνονται οι οικείοι του, ο ιατρός τους ενηµέρωσε µε το πέρας αυτής ότι υπήρχε µια µικρή τρυπίτσα διαφυγής στο στοµάχι του, µετά την αφαίρεση του δακτυλίου, διότι είχε προκαλέσει συµφύσεις. Φέρεται σύµφωνα µε την αγωγή να είχε διευκρινίσει ότι δεν είχε ράψει την “τρυπίτσα” διαφυγής γιατί το στοµάχι ήταν λεπτό και αδύνατο.
Στην πορεία ο 60χρονος αντιµετώπιζε πόνους και όπως διατείνονται οι συγγενείς του, ο ιατρός εµφανιζόταν καθησυχαστικός. Ανέβασε πυρετό, δεν µπορούσε να κοιµηθεί και αισθανόταν καταβεβληµένος.
Η κατάστασή του επιδεινώθηκε σταδιακά και την 12η Μαρτίου 2011 του χορηγήθηκαν παυσίπονα και στη συνέχεια µορφίνη.
Την 13η Μαρτίου 2011 πραγµατοποιήθηκε χειρουργείο για να κλειστεί η τρύπα στο στοµάχι του, αλλά κατά τη διάρκεια του ραψίµατος της τοµής φέρεται να υπέστη ισχαιµικό επεισόδιο µε αποτέλεσµα να διακοπεί η επέµβαση.
Ο ιατρός φέρεται να είχε πει σε οικείους του ότι η όλη “βλάβη” οφείλετο σε έναν µύκητα προερχόµενο από τον φάρυγγά του. Η κατάστασή του δεν βελτιώθηκε και υπέστη καρδιακό επεισόδιο στην εντατική µονάδα, όπου νοσηλευόταν. Το απόγευµα της 16ης Μαρτίου 2011 έπεσε σε βυθιότητα και κατέληξε την επόµενη ηµέρα.
Σύµφωνα µε έκθεση ιατροδικαστή, ο θάνατός του επήλθε συνεπεία περιτονίτιδας – σηψαιµίας, που αποδόθηκε στην οπή που υπήρχε στο στοµάχι του. Ο ίδιος απολογούμενος υποστήριξε ότι ο θάνατος επήλθε συνεπεία απρόβλεπτης επιπλοκής τονίζοντας ότι προέβη σε όλες τις ενδεδειγμένες ιατρικές ενέργειες κατά τη διάρκεια του χειρουργείου αλλά και μετεγχειρητικά.
Σημειώνεται ότι κατά την διάρκεια του δεύτερου χειρουργείου ο ασθενής υπέστη ισχαιμικό επεισόδιο.
Την πολιτική αγωγή εκπροσώπησαν οι δικηγόροι κ.κ. Τσαμπίκα Δουβή και Αλέξανδρος Ανδρουτσόπουλος και την υπεράσπιση ο δικηγόρος κ. Παναγιώτης Γκούσκος.