Πολλοί λένε ότι η «τηλεργασία» και οι «εργαζόμενοι σε ετοιμότητα», που αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα λόγω της πανδημίας, ήρθαν για να μείνουν!
Πολλές επιχειρήσεις σκέφτονται να κατοχυρώσουν τις συγκεκριμένες τακτικές, καθώς βοηθούν στο λειτουργικό κόστος μιας επιχείρησης.
Τι λένε όμως οι νόμοι;
Μέχρι το 2018, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεχόταν ότι η «ετοιμότητα» αποτελούσε «χρόνο εργασίας» μόνο όταν ο εργαζόμενος παρέμενε σε ετοιμότητα προς εργασία μακριά από το οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον, σε τόπο που προσδιόριζε δεσμευτικά ο εργοδότης.
Πρόσφατη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέτασε διαφορετικές αποφάσεις γιατρών και πυροσβεστών που είχαν «εντολή» να είναι «κοντά» στο χώρο εργασίας τους, στο Δήμο τους ή στο σπίτι τους και αν προέκυπτε ανάγκη, να μπορούσαν να μεταβούν στην υπηρεσία τους σε 8’ ή 20’.
Τα τελευταία χρόνια το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, έχει κάνει μια «στροφή» υπερ τέτοιων ομάδων εργαζομένων με κριτήριο όχι τόσο τον τόπο που πρέπει να παραμένουν σε «ετοιμότητα», όσο τις «ποιοτικές» συνθήκες, αν και κατά πόσο δηλαδή μπορούν να αφιερώσουν χρόνο για τις οικογένειές τους ή τα χόμπι τους.
Τι γίνεται όμως όταν στο πλαίσιο της τηλεργασίας, όταν ο εργαζόμενος παραμένει σε «ετοιμότητα» και δουλεύει περισσότερο (από ό,τι συνήθως) στο σπίτι του;
Σύμφωνα με το Δικηγορικό Γραφείο Γιάννης Κ. Καρούζος & Συνεργάτες ο ν. 3846/10 υποχρεώνει τον εργοδότη να γνωστοποιήσει εγγράφως τα χρονικά πλαίσια τηλεοιμότητας, εφόσον υπάρχει συμφωνία.
Πρέπει να τηρούνται και να αναγράφονται προϋποθέσεις όπως το 11ωρο ανάπαυσης, οι εργοδοτικές υποχρεώσεις, οι τυχόν περιορισμοί ελευθερίας.
Ωστόσο, παρατηρούνται καταχρηστικές συμπεριφορές, όπως «δουλεύεις από το σπίτι σου, άρα πληρώνεσαι λιγότερο» κτλ.
Απαντήσεις και σχετική νομολογία, για τέτοιες καταστάσεις μπορείτε να δείτε στο παρακάτω βίντεο:
Απαντήσεις και σχετική νομολογία, για τέτοιες καταστάσεις μπορείτε να δείτε στο παρακάτω βίντεο: