Την υπ’ αριθμόν 945/2020 ΑΠΟΦΑΣΗ του τρίτου τμήματος Ελεγκτικού Συνεδρίου με την οποία δικαιώνεται υπάλληλος του δήμου Καισαριανής δημοσιεύει η aftodioikisi.gr. Συγκεκριμένα, με την απόφαση του το ανώτατο δικαστήριο αναγνώρισε ότι ο υπάλληλος για τον οποίο αποκαλυφθεί ότι είχε καταθέσει πλαστό πτυχίο και, γι’ αυτό το λόγο, δεν είχε λάβει σύνταξη και εφάπαξ, έχει αυτό το δικαίωμα. Σύμφωνα, μάλιστα, με τον εργατολόγο Διονύση Ρίζο, που χειρίστηκε την υπόθεση, «η απόφαση αυτή είναι πρόκριμα για γενικότερη εφαρμογή στο Δημόσιο».
Το ιστορικό
Ο δημοτικός υπάλληλος Σ.Μ. προσελήφθη το 1988 ως τεχνίτης στο δήμο Καισαριανής και μονιμοποιήθηκε το 1994 στον κλάδο ΔΕ Τεχνιτών, καθώς κατέθεσε απολυτήριο Γυμνασίου. Ωστόσο το 2014 που παραιτήθηκε για να συνταξιοδοτηθεί αποκαλύφθηκε, μετά από έλεγχο, ότι ο τίτλος σπουδών του δεν ήταν γνήσιος, με αποτέλεσμα να ανακληθεί η πράξη διορισμού του και με βάση αυτή την ανάκληση να απορριφθεί το αίτημα για παροχή σύνταξης, καθώς κρίθηκε ότι δεν έχει καταβάλλει εισφορές την περίοδο 1994-20014.
Κατά τη απόφασης απόρριψης της αίτησής του για σύνταξη, ο υπάλληλος προσέφυγε με έφεση στο Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο με την προαναφερόμενη απόφαση του τρίτου τμήματος του τον δικαίωσε απονέμοντας αναδρομικά από το 2014 τη σύνταξη.
Το σκεπτικό της απόφασης
Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης:
«Από το σύνολο των στοιχείων του φακέλου προκύπτουν τα ακόλουθα: Με την 2249/375/21.04.1989 απόφαση του Δημάρχου Καισαριανής ο εκκαλών προσλήφθηκε στο Δήμο Καισαριανής, ως τεχνίτης, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου για ένα έτος, ήτοι από 24.4.1989 έως 23.4.1990. Η πρόσληψή του πραγματοποιήθηκε κατόπιν αιτήσεώς του, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 105 του π.δ.76/1985, έχοντας ήδη συμπληρώσει προϋπηρεσία δύο ετών στον ίδιο Δήμο (από 1.10.1984 έως 15.10.1986), ως τεχνίτης. Ακολούθως, ενόψει των διατάξεων του άρθρου 5 του ν. 1874/1990 (Α΄ 18), με τις οποίες ρυθμίζονται θέματα προσωπικού των Ο.Τ.Α. με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου και αορίστου χρόνου, εκδόθηκε η 5217/822α/16.7.1990 απόφαση του Δημάρχου Καισαριανής, με την οποία συστάθηκαν θέσεις εργασίας αορίστου χρόνου στο Δήμο, μεταξύ των οποίων και μια (1) θέση “τεχνίτη ξυλοτύπου”, για την οποία ο εκκαλών είχε υποβάλει σχετικώς την 2687/1990 αίτηση. Στη συνέχεια, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 8 του άρθρου 12 του ν. 2503/1997 (Α΄ 107) – με τις οποίες παρασχέθηκε στο προσωπικό των Ο.Τ.Α. που υπηρετεί με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου η δυνατότητα διορισμού σε οργανικές θέσεις μονίμων υπαλλήλων, με την υπ’ αριθμ. 451/54/14.1.1998 (Φ.Ε.Κ 39/τεύχος Ν.Π.Δ.Δ./26.2.1998) απόφαση Δημάρχου Καισαριανής, συστάθηκαν προσωρινές προσωποπαγείς μόνιμες οργανικές θέσεις εργαζομένων του Δήμου, διαφόρων κλάδων και ειδικοτήτων (μεταξύ των οποίων και δύο θέσεις κλάδου Δ30Τεχνιτών), στη μια εκ των οποίων, κατόπιν αιτήσεώς του, που υποβλήθηκε στις 24.11.1997, διορίστηκε ο εκκαλών. Η ως άνω απόφαση διορισμού του εκκαλούντος στηρίχθηκε, περαιτέρω, στο Πρακτικό υπ’ αριθμ.7/10-12-1997 του Γ΄ Υπηρεσιακού Συμβουλίου της Νομαρχίας Αθηνών, το οποίο αποφάνθηκε υπέρ του διορισμού αυτού στον κλάδου ΔΕ30 Τεχνιτών, αφού ελήφθη υπόψη, μεταξύ άλλων, ότι αυτός κατέχει τίτλο σπουδών Γ΄ τάξης Γυμνασίου που απέκτησε το έτος 1976. Κατόπιν των από 10.12.2014 και 29.12.2014 αιτήσεων παραιτήσεως του εκκαλούντος, κατ’ άρθρο 152 του ν. 3584/2007, εκδόθηκε η 15207/1940/31.12.2014 πράξη του Δημάρχου Καισαριανής, με την οποία διαπιστώθηκε η λύση της υπαλληλικής του σχέσης. Η πράξη αυτή δεν δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, διότι, εν τω μεταξύ, κατά τον έλεγχο νομιμότητας των πτυχίων και λοιπών στοιχείων των υπαλλήλων του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημόσιου τομέα που διενεργήθηκε βάσει εγκυκλίων του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης που εκδόθηκαν κατά τα έτη 2013 και 2014, διαπιστώθηκε, όσον αφορά τον εκκαλούντα, ότι το προαναφερόμενο “αποδεικτικό απολύσεως” δεν ήταν γνήσιο. Ειδικότερα, τούτο απεστάλη προς έλεγχο γνησιότητας με το υπ’ αριθμ. πρωτ.12191/10.10.2014 έγγραφο του Δήμου Καισαριανής στο 2ο Γυμνάσιο Καισαριανής, το οποίο με το υπ’ αριθμ. πρωτ. 1498/21.11.2014 έγγραφο του (το οποίο παρελήφθη με το υπ’ αρ πρωτ 14473/4.12.2014 όμοιο από το Δήμο Καισαριανής) απάντησε ότι ο επίμαχος απολυτήριος τίτλος σπουδών του αιτούντος δεν έχει εκδοθεί από το ανωτέρω σχολείο. Ενόψει των προαναφερόμενων διαπιστώσεων και αφού λήφθηκαν υπόψη οι έγγραφες εξηγήσεις του εκκαλούντος σχετικά με τη γνησιότητα του απολυτηρίου του (με αριθμό πρωτ. 3189/20-3-2015), εκδόθηκε η 3640/510/02.04.2015 πράξη του Δημάρχου Καισαριανής (ΦΕΚ Γ΄/683/16.07.2015), με την οποία ανακλήθηκε η 451/54/14.01.1998 απόφαση του ίδιου Δημάρχου, κατά το μέρος που αφορά το διορισμό του εκκαλούντος σε κενή οργανική θέση κλάδου Δ30 Τεχνιτών στο Δήμο Καισαριανής, λόγω έλλειψης τυπικού προσόντος, αναδρομικά από 26.2.1998 και κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 27 παρ. 2 εδ. δεύτερο του ν. 3584/2007, με την αιτιολογία ότι εν γνώσει του συνέβαλε στη διαδικασία πρόσληψής του (προσκόμιση μη γνήσιου τίτλου σπουδών), αν και γνώριζε εκ των προτέρων, την έλλειψη τυπικού προσόντος διορισμού του. Με βάση δε την ανακλητική αυτή απόφαση, εκδόθηκε η ήδη προσβαλλόμενη 9737/2015/17.10.2016 πράξη της Διευθύντριας της Διεύθυνσης Κανονισμού και Εντολής Πληρωμής Συντάξεων Υπαλλήλων Ο.Τ.Α., Ν.Π.Δ.Δ. και Ειδικών Κατηγοριών του Γ.Λ.Κ, η οποία απέρριψε αίτημα του εκκαλούντος για κανονισμό σε αυτόν σύνταξης, στην οποία αναφέρονται τα εξής: «Σε απάντηση του αριθ. 594/20.01.2015 εγγράφου του Δήμου Καισαριανής, με το οποίο διαβιβάσθηκαν τα συνταξιοδοτικά σας δικαιολογητικά, σας γνωρίζουμε ότι από τον έλεγχο των υποβληθέντων δικαιολογητικών προκύπτει ότι: Α) Με την αριθ. 451/54/14-01-1998 απόφαση του Δημάρχου Καισαριανής (…) διορισθήκατε σε κενή οργανική θέση κλάδου ΔΕ 30 Τεχνιτών στο Δήμο Καισαριανής. Β) Με την αριθ. 3640/02-04-2015 απόφαση του Δημάρχου Καισαριανής (…) ανακλήθηκε η ως άνω απόφαση του Δημάρχου Καισαριανής που αφορά στο διορισμό σας, λόγω έλλειψης τυπικού προσόντος, αναδρομικά από 26-02-1998. Σύμφωνα με την αριθ. 2505/2004 απόφαση του II Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σε περίπτωση ανάκλησης πράξης διορισμού δημοσίου υπαλλήλου, καταλύεται ο υπαλληλικός δεσμός που είχε δημιουργηθεί και ο διορισθείς θεωρείται ότι δεν απέκτησε ποτέ την ιδιότητα του υπαλλήλου, με συνέπεια ο χρόνος υπηρεσίας που παρασχέθηκε από αυτόν βάσει του ανακληθέντος διορισμού του να μην αποτελεί χρόνο πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας και να μην υπολογίζεται ως συντάξιμος. Κατόπιν των ανωτέρω, ο χρόνος υπηρεσίας σας ως υπαλλήλου Δήμου στο Δήμο Καισαριανής από 26/02/1998 έως 29/12/2014 δε λογίζεται χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας και κατά συνέπεια δεν έχετε δικαίωμα σύνταξης από το Δημόσιο και το σχετικό αίτημά σας απορρίπτεται ως αβάσιμο…». Κατά της τελευταίας αυτής πράξης στρέφεται, με την ένδικη έφεση, ο εκκαλών, ζητεί δε την ακύρωση αυτής προκειμένου να του κανονισθεί σύνταξη. Σημειώνεται ότι μετά την άσκηση της κρινόμενης έφεσης εκδόθηκε η 1028/2019 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία ακυρώθηκε η 3640/510/02.04.2015 ανακλητική του διορισμού του εκκαλούντος απόφαση του Δημάρχου Καισαριανής. Πλην όμως, στο φάκελο δεν περιλαμβάνονται στοιχεία περί της τελεσιδικίας αυτής, ώστε να καταφαθεί η ύπαρξη δεδικασμένου, το οποίο θα δέσμευε τα συνταξιοδοτικά όργανα και το Ελεγκτικό Συνέδριο, ως προς το κριθέν από το καθ’ ύλην αρμόδιο Διοικητικό Εφετείο ζήτημα της νομιμότητας της πράξης ανάκλησης του διορισμού του εκκαλούντος.
Β. Με τα δεδομένα αυτά, το Τμήμα άγεται, κατά πλειοψηφία, στην κρίση ότι μη νομίμως απορρίφθηκε, με την προσβαλλόμενη πράξη, η αίτηση του εκκαλούντος για τον κανονισμό σ’ αυτόν σύνταξης, με την αιτιολογία ότι η υπηρεσία του στο Δήμο Καισαριανής δεν δύναται να αναγνωρισθεί ως συντάξιμη, λόγω της ανάκλησης της πράξης διορισμού του, καθόσον, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις της παρούσας, η στέρηση της σύνταξης από υπάλληλο, του οποίου, όπως εν προκειμένω, ο διορισμός ανακλήθηκε μετά πάροδο μακρότατου χρόνου, ανεξαρτήτως της τυχόν υπαιτιότητάς του κατά την πρόκληση ή υποβοήθηση του παράνομου διορισμού, αντίκειται στα άρθρα 2 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος και στις συνταγματικές αρχές της ασφάλειας δικαίου, της σαφήνειας, της προβλεψιμότητας και της αναλογικότητας. Οφείλει δε η Διοίκηση να εξετάσει εάν, με βάση το χρόνο υπηρεσίας του εκκαλούντος, αυτός συμπληρώνει τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης και, σε καταφατική περίπτωση, να του κανονίσει τη σύνταξη που θα δικαιούταν, εάν δεν είχε χωρήσει η ανάκληση του διορισμού του. Τούτο δε, για λόγους αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, ώστε να επιλυθεί οριστικά η αχθείσα ενώπιον του παρόντος Τμήματος συνταξιοδοτική διαφορά και ανεξαρτήτως της υποχρέωσης συμμόρφωσης που πηγάζει για τα συνταξιοδοτικά όργανα από την ανωτέρω 1028/2019 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.
Γ. Κατά την γνώμη, όμως, της Παρέδρου………………. η προσβαλλόμενη πράξη είναι μη νόμιμη, καθόσον βάσει των άρθρων 1, 11 παρ. 1 και 2 και 14 παρ. 1 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα, ερμηνευόμενα υπό το φως των άρθρων 2 παρ.1, 17 παρ.1, 25 παρ.1 α του Συντάγματος, σε συνδυασμό με την αρχή της αναλογικότητας, κατά τα εκτεθέντα στη σκέψη VIII η Διοίκηση θα όφειλε να αναγνωρίσει ως συντάξιμη την μακροχρόνια υπηρεσία του εκκαλούντος προκειμένου να διαπιστώσει εάν πληροί, μαζί με τις λοιπές προσμετρητέες υπηρεσίες τις προϋποθέσεις για την καταβολή σύνταξης. Σε καταφατική δε περίπτωση θα υποχρεούτο να κανονίσει σύνταξη στον εκκαλούντα ίση με τα 7/10 της σύνταξης που θα εδικαιούτο εάν δεν είχε χωρήσει η ανάκληση του διορισμού του και πάντως σε ποσό όχι κατώτερο από το κατ’ άρθρο 55 παρ. 5 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα, ως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, κατώτατο όριο σύνταξης. Συνεπώς, στην προκειμένη περίπτωση αποβαίνει κρίσιμο το ζήτημα εάν η 1028/2019 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία ακυρώθηκε η 3640/510/2.4.2015 απόφαση του Δημάρχου Καισαριανής, ανακλητική της απόφασης διορισμού του εκκαλούντος, έχει τελεσιδικήσει και αποτελεί δεδικασμένο που δεσμεύει τη συνταξιοδοτική Διοίκηση και το Ελεγκτικό Συνέδριο, οπότε ο εκκαλών θα δικαιούται πράγματι πλήρη τη σύνταξή του. Θα έπρεπε συνεπώς να αναβληθεί η έκδοση οριστικής κρίσης προκειμένου με επιμέλεια του εκκαλούντος να προσκομισθούν στοιχεία, αν κατά της προαναφερόμενης απόφασης έχουν ασκηθεί ένδικα μέσα και ποια η τύχη αυτών.
ΧΙ. Ενόψει των ανωτέρω, πρέπει η έφεση να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη και η υπόθεση να παραπεμφθεί στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α.), στον οποίον, από 1.5.2018, έχουν μεταφερθεί οι αρμοδιότητες της Γενικής Διεύθυνσης Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους [βλ. άρθρο 395 του ν. 4512/2018 (Α΄ 5) και 2915/783/17.1.2018 κοινή απόφαση των Υπουργών Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Οικονομικών (Β΄ 55)], προκειμένου να εξετάσει εάν ο εκκαλών πληροί τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησής του, συνυπολογίζοντας ολόκληρο τον προαναφερόμενο χρόνο υπηρεσίας του στο Δήμο Καισαριανής. Μετά δε την παραδοχή της ένδικης έφεσης, πρέπει, κατά το άρθρο 73 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο (ν. 4129/2013, Α΄ 52), να επιστραφεί στον εκκαλούντα το παράβολο που κατέθεσε για την άσκησή της.
Για τους λόγους αυτούς
Δέχεται την έφεση.
Ακυρώνει την 9737/2015/17.10.2016 πράξη της Διευθύντριας της Διεύθυνσης Κανονισμού και Εντολής Πληρωμής Συντάξεων Υπαλλήλων Ο.Τ.Α., Ν.Π.Δ.Δ. και Ειδικών Κατηγοριών του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
Παραπέμπει την υπόθεση στον Ε.Φ.Κ.Α., προκειμένου να εξετάσει το αίτημα συνταξιοδότησης του εκκαλούντος, κατά τα διαλαμβανόμενα στο σκεπτικό. Και
Διατάσσει την επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου στον εκκαλούντα.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα, στις 31 Οκτωβρίου 2019».
