Το Εφετείο, 45 χρόνια μετά την απαλλοτρίωση γης στη Λάρνακα για ίδρυση αμέσως μετά την τουρκική εισβολή βιομηχανικής ζώνης, διέταξε την επιστροφή της, αφού αυτή δεν χρησιμοποιήθηκε από το υπουργείο Εμπορίου. Το Δικαστήριο ανέτρεψε προηγούμενη απόφαση πρωτόδικου δικαστηρίου που είχε απορρίψει τις προσφυγές τεσσάρων ενδιαφερομένων. Το Εφετείο ομόφωνα έκρινε ότι από τη στιγμή που τα ακίνητα των επηρεαζομένων έμειναν εκτός της ζώνης, παραβιάστηκε το δικαίωμα της επιστροφής τους που κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα. Σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης, το 1975, η Δημοκρατία, εξαιτίας και των δεινών της τουρκικής εισβολής, αποφάσισε «την προαγωγήν και ανάπτυξιν του εμπορίου ή της βιομηχανίας ή και αμφοτέρων ή δι’ οιονδήποτε των ρηθέντων σκοπών». Προς τούτο, κρίθηκε αναγκαία η απαλλοτρίωση συγκεκριμένης ακίνητης ιδιοκτησίας, εντός των ορίων των χωριών Αραδίππου και Καλού Χωριού Λάρνακας, συνολικής έκτασης 48 εκταρίων, 4 δεκαρίων και 285 τ.μ. Η περιοχή αυτή από ελεύθερη ζώνη, λειτουργεί από το 2011 ως βιομηχανική και εμπορική περιοχή.
Στο μεταξύ, κατά το 2011, 36 χρόνια μετά τη δημοσίευση του διατάγματος απαλλοτρίωσης, πρώην ιδιοκτήτες των απαλλοτριωθέντων κτημάτων ή νόμιμοι κληρονόμοι κάποιων εξ αυτών, με επιστολές του δικηγόρου τους προς τον υπουργό Εμπορίου, ζήτησαν την ανάκληση της απαλλοτρίωσης σε σχέση με συγκεκριμένα ακίνητά τους ή με τμήματα τούτων και την αποδέσμευσή τους από αυτήν. Ήταν η θέση τους ότι ο σκοπός της απαλλοτρίωσης των ακινήτων εγκαταλείφθηκε και/ή, εν πάση περιπτώσει, δεν επιτεύχθηκε εντός τριών ετών από τότε που η ιδιοκτησία τους περιήλθε στην απαλλοτριούσα Αρχή, ή οποτεδήποτε αργότερα. Η απάντηση ήταν αρνητική επειδή στην απαλλοτριωθείσα ιδιοκτησία, είχαν δημιουργηθεί βιομηχανικά οικόπεδα, αρκετά από τα οποία είχαν εκμισθωθεί και τύγχαναν χρήσης αναλόγως της δραστηριότητας του κάθε μισθωτή.
Στο δικαστήριο κατατέθηκε τοπογραφικό σχέδιο που έδειχνε τρία τεμάχια να βρίσκονται εκτός της περίφραξης της Βιομηχανικής και Εμπορικής Περιοχής. Αυτό έπεισε το Εφετείο ότι τα τεμάχια δεν χρησιμοποιούνταν για τους σκοπούς που απαλλοτριώθηκαν. «Η υπόδειξη της γενικής διευθύντριας του υπ. Εμπορίου, στις απορριπτικές του συγκεκριμένου αιτήματος των εφεσειόντων επιστολές της προς τον δικηγόρο τους, ότι στο χωροταξικό σχέδιο της ζώνης ”δείχνεται η αξιοποίηση της ακίνητης ιδιωτικής ιδιοκτησίας για τον σκοπό που απαλλοτριώθηκε”, μοιραία, για τη διοίκηση, είναι ορθή. (…) Η ως άνω περίφραξη φαίνεται, ξεκάθαρα, στο τοπογραφικό σχέδιο, το οποίο κατέθεσαν οι εφεσείοντες. Με αυτό, συμφώνησαν οι εφεσίβλητοι. Πέραν δε των οριοθετηθέντων συνόρων, δε φαίνεται να έγιναν οποιαδήποτε έργα υποδομής», καταλήγει το Δικαστήριο.
