Τι προβλέπεται για την τηλεργασία – Τροποποιήσεις σε Κώδικες Πολιτικής και Διοικητικής Δικονομίας και Διοικητικής Διαδικασίας
Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο Νόμος 4727/2020 Ψηφιακή Διακυβέρνηση (Ενσωμάτωση στην Ελληνική Νομοθεσία της Οδηγίας (ΕΕ) 2016/2102 και της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1024) – Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες (Ενσωμάτωση στο Ελληνικό Δίκαιο της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/1972) και άλλες διατάξεις.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, ο νέος νόμος έχει στόχο τη σύνταξη ενός μοναδικού, ενιαίου νομοθετικού κειμένου με αντικείμενο τη ρύθμιση θεμάτων ψηφιακής διακυβέρνησης στον δημόσιο τομέα.
Στο Νόμο 4727/2020 συγκεντρώνονται και επικαιροποιούνται πάνω από 120 διατάξεις από διάσπαρτα νομοθετήματα τουλάχιστον 15 ετών, ενώ προστίθενται και νέες διατάξεις προκειμένου να συγκροτηθεί η απαραίτητη θεσμική και νομοθετική βάση πάνω στην οποία θα εξελιχθεί το Ψηφιακό Κράτος την επόμενη δεκαετία.
Με τον Κώδικα Ψηφιακής Διακυβέρνησης, ο οποίος συνιστά το πλαίσιο εμβάθυνσης και ανάπτυξης της ψηφιακής διακυβέρνησης, επιδιώκεται η δημιουργία των θεσµικών προϋποθέσεων για την επικοινωνία και συναλλαγή των πολιτών και των επιχειρήσεων µε τους φορείς του δηµόσιου τοµέα µε χρήση των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών, η αναδιοργάνωση των εσωτερικών λειτουργιών και διαδικασιών των φορέων του δηµόσιου τοµέα επί τη βάσει της πλήρους αξιοποίησης των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών, η ευχερέστερη άσκηση των δικαιωµάτων και εκπλήρωση των υποχρεώσεων των φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων έναντι των φορέων του δηµόσιου τοµέα, η άρση κανονιστικών εµποδίων για την ταχεία, αποτελεσµατική και απομακρυσμένη πρόσβαση σε δηµόσιες υπηρεσίες και πληροφορίες, όπως επίσης η εµπέδωση της εµπιστοσύνης και της διαφάνειας µε την επέκταση των ψηφιακών εφαρµογών.
Ο νέος Κώδικας Ψηφιακής Διακυβέρνησης έχει έντονα αναπτυξιακό χαρακτήρα, καθώς πέραν των αμιγώς αναπτυξιακών διατάξεων (π.χ. ανοικτά δεδομένα, cloud first policy, ηλεκτρονικές επικοινωνίες), η απελευθέρωση των τεχνολογικών δυνατοτήτων της δημόσιας διοίκησης μειώνει τα διοικητικά βάρη προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις και ενισχύει την οικονομική μεγέθυνση και ανάπτυξη της χώρας.
Παράλληλα, ο «Κώδικας Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών» ενσωματώνει στο ελληνικό δίκαιο την Οδηγία (ΕΕ) 2018/1972 της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη θέσπιση Ευρωπαϊκού Κώδικα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και αντικαθιστά το μεγαλύτερο μέρος του ν. 4070/2012, διατηρώντας ή τροποποιώντας παράλληλα διατάξεις του νόμου αυτού που αφορούν σε εθνικές ρυθμίσεις και που δεν θίγονται από τις ρυθμίσεις της Οδηγίας.
Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, ο Κώδικας Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών εκσυγχρονίζει το ελληνικό ρυθμιστικό πλαίσιο θεσπίζοντας σαφείς και ενιαίους κανόνες με τους ακόλουθους στόχους: (α) προώθηση των επενδύσεων στα δίκτυα πολύ υψηλής χωρητικότητας, (β) τόνωση του ανταγωνισμού και την ανάπτυξη της αγοράς ηλεκτρονικών επικοινωνιών και (γ) προστασία των τελικών χρηστών – καταναλωτών, ώστε πολίτες και επιχειρήσεις να μπορούν να απολαμβάνουν υψηλής ποιότητας συνδεσιμότητα και αυξημένη επιλογή καινοτόμων ψηφιακών υπηρεσιών, σε ανταγωνιστικές τιμές.
Τηλεργασία
Στο άρθρο 235 του νέου προβλεονται έκτακτα προσωρινά μέτρα για την Περιφέρεια Αττικής ως προς την οργάνωση του τόπου και του χρόνου εργασίας για την αποσυμφόρηση των μέσων μαζικής μεταφοράς και του τόπου εργασίας.
Το άρθρο προβλέπει αναλυτικά ότι:
Για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας έναντι του κορωνοϊού COVID-19, τίθενται οι εξής κανόνες ως προς την οργάνωση του τόπου και του χρόνου εργασίας:
α) Σε εργαζόμενους επιχειρήσεων-εργοδοτών του ιδιωτικού τομέα εφαρμόζεται υποχρεωτικά σύστημα εξ αποστάσεως παροχής εργασίας σε όποιες περιπτώσεις η εργασία τους μπορεί να παρασχεθεί με αυτό το σύστημα, σε ποσοστό 40% επί του συνολικού αριθμού αυτών των εργαζομένων. Για την ορθή τήρηση του παρόντος οι επιχειρήσεις – εργοδότες οφείλουν εντός εικοσιτετραώρου από τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως να προαναγγείλουν στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, την εξ αποστάσεως εργασία του 40% των εργαζομένων τους, για τους οποίους μπορεί να εφαρμοστεί το μέτρο αυτό και για το σύνολο του οριζόμενου χρονικού διαστήματος στο παρόν, συμπληρώνοντας το Έντυπο 4.1 «ΔΗΛΩΣΗ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ – ΕΝΤΥΠΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ της παρ. 2 του άρθρου 4 της από 11.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α΄55), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 2 του ν. 4682/2020 (Α΄ 76). Σε περίπτωση παράβασης της υποχρέωσης του προηγούμενου εδαφίου επιβάλλεται πρόστιμο τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ στην επιχείρηση-εργοδότη, κατόπιν σχετικού ελέγχου από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.
β) Το ωράριο εργασίας των εργαζομένων σε επιχειρήσεις-εργοδότες του ιδιωτικού τομέα υποχρεωτικά προσαρμόζεται κατά την έναρξη και λήξη του με τρόπο ώστε ανά μισή ώρα και εντός διώρου να προσέρχονται και να αποχωρούν οι εργαζόμενοι σε σχέση με την έναρξη και τη λήξη αντίστοιχα του ωραρίου τους. Για το χρονικό διάστημα εφαρμογής του παρόντος αναστέλλεται η υποχρέωση του εργοδότη να καταχωρεί στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων κάθε αλλαγή ή τροποποίηση του ωραρίου ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας των εργαζομένων. Σε κάθε περίπτωση συνεχίζουν να ισχύουν οι διατάξεις του π.δ. 88/1999 (Α΄ 94), καθώς και η υποχρέωση του εργοδότη για προαναγγελία του χρόνου υπεργασίας και νόμιμης υπερωριακής απασχόλησης πριν την πραγματοποίησή τους στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων. Η ως άνω προσαρμογή του ωραρίου των εργαζομένων δεν μεταβάλλει το είδος της σύμβασης εργασίας των εργαζομένων αυτών.
γ) Το παρόν ισχύει, εντός της Περιφέρειας Αττικής, από τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως έως τις 4 Οκτωβρίου 2020. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και Υγείας είναι δυνατόν: γα) η ισχύς του παρόντος να παραταθεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ή και να επεκταθεί και σε άλλες περιοχές της Επικράτειας, γβ) να διαφοροποιηθεί το ποσοστό της περ. α) και γγ) να καθορισθούν άλλα ειδικότερα ζητήματα για την εφαρμογή του παρόντος.
Ηλεκτρονικά δημόσια έγγραφα: Τι προβλέπεται για το κύρος τους, την αποδεικτική τους ισχύ και την επικύρωση από δικηγόρο
Επιπρόσθετα, ο Νόμος 4727/2020 περιλαβάνει διατάξεις για την αποδεικτική ισχύς ηλεκτρονικών δημόσιων εγγράφων με τροποποίηση του Κώδικα Πολιτικής και Διοικητικής Δικονομίας και Διοικητικής Διαδικασίας.
Μεταξύ άλλων προβλέπεται:
Άρθρο 15 Ηλεκτρονικά ιδιωτικά έγγραφα
1. Ηλεκτρονικά ιδιωτικά έγγραφα που εκδίδονται από φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες με χρήση εγκεκριμένης ηλεκτρονικής υπογραφής ή εγκεκριμένης ηλεκτρονικής σφραγίδας, γίνονται υποχρεωτικά αποδεκτά από τους φορείς του δημόσιου τομέα, από τα δικαστήρια όλων των βαθμών και τις εισαγγελίες όλης της χώρας και από φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες κατά την ηλεκτρονική διακίνησή τους.
2. Εκτύπωση των ηλεκτρονικών εγγράφων της παρ. 1 γίνεται υποχρεωτικά αποδεκτή από τους φορείς του δημόσιου τομέα, από τα δικαστήρια όλων των βαθμών και τις εισαγγελίες όλης της χώρας και από φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες, εφόσον φέρει επικύρωση από οποιαδήποτε διοικητική αρχή ή ΚΕΠ ή δικηγόρο, η οποία γίνεται μέσω της διαπίστωσης της ταύτισης του περιεχομένου του εκτυπωμένου εγγράφου με το ηλεκτρονικό ιδιωτικό έγγραφο.
Άρθρο 16 – Δικονομικές ρυθμίσεις για τα ηλεκτρονικά έγγραφα
1. Ηλεκτρονικό έγγραφο που φέρει απλή ή προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή ή προηγμένη ηλεκτρονική σφραγίδα του εκδότη του αποτελεί μηχανική απεικόνιση, κατά την έννοια του άρθρου 444 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Στην περίπτωση του άρθρου 160 του Αστικού Κώδικα και του Άρθρου 443 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας απαιτείται εγκεκριμένη ηλεκτρονική υπογραφή ή εγκεκριμένη ηλεκτρονική σφραγίδα.
2. Ηλεκτρονικά έγγραφα με απλή ή προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή εκτιμώνται ελεύθερα ως νόμιμα αποδεικτικά μέσα κατά τις ισχύουσες δικονομικές διατάξεις.
Άρθρο 100 Βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής – Επικύρωση των αντιγράφων Τροποποίηση του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας
1. Στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 11 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (ν. 2690/1999, Α΄ 45) προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Στις περιπτώσεις που ο νόμος απαιτεί βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής του ενδιαφερομένου, αρκεί η εγκεκριμένη ηλεκτρονική υπογραφή ή η εγκεκριμένη ηλεκτρονική σφραγίδα του ενδιαφερομένου, εφόσον το έγγραφο διακινείται ηλεκτρονικά.»
2. Στο άρθρο 11 του ν. 2690/1999 προστίθεται παρ. 3 ως εξής: «3. Τα ηλεκτρονικά έγγραφα υποβάλλονται και γίνονται υποχρεωτικά αποδεκτά, σύμφωνα με τα οριζόμενα στα άρθρα 13 έως 15 του νόμου για την Ψηφιακή Διακυβέρνηση.».
Άρθρο 101 Αποδεικτική ισχύς ηλεκτρονικών δημόσιων εγγράφων Τροποποίηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας
1. Στο άρθρο 438 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (π.δ. 503/1985, Α΄ 182) προστίθεται τρίτο εδάφιο ως εξής: «Την ίδια ισχύ έχουν και τα ηλεκτρονικά δημόσια έγγραφα των παρ. 3 και 6 του άρθρου 13 του νόμου για την Ψηφιακή Διακυβέρνηση.».
2. Στο άρθρο 449 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται παρ. 3 ως εξής: «Τα ακριβή ηλεκτρονικά αντίγραφα, τα ψηφιοποιημένα ηλεκτρονικά αντίγραφα και οι εκτυπώσεις αυτών έχουν αποδεικτική δύναμη ακριβούς αντιγράφου, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 14 του νόμου για την Ψηφιακή Διακυβέρνηση.».
Άρθρο 102 Αποδεικτική ισχύς ηλεκτρονικών δημόσιων εγγράφων Τροποποίηση του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας
1. Στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 171 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν. 2717/1999, Α΄ 97) προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής:
«Την ίδια ισχύ έχουν και τα ηλεκτρονικά δημόσια έγγραφα των παρ. 3 και 6 του άρθρου 13 του νόμου για την Ψηφιακή Διακυβέρνηση.».
2. Στο άρθρο 173 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας προστίθεται παρ. 3 ως εξής:
«3. Τα ακριβή ηλεκτρονικά αντίγραφα, τα ψηφιοποιημένα ηλεκτρονικά αντίγραφα και οι εκτυπώσεις αυτών έχουν αποδεικτική δύναμη ακριβούς αντιγράφου, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 14 του νόμου για την Ψηφιακή Διακυβέρνηση.».
Δείτε αναλυτικά το Νόμο 4727/2020, όπως δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
