Συμψηφισμός αποζημίωσης απόλυσης λόγω κατάργησης θέσης με τις αποδοχές διαθεσιμότητας του ν. 4172/2013. Απορρίπτει αγωγή.
ΔΠΑ 1947/2020, 26ο Τμήμα
Οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι παρανόμως τα όργανα του εναγομένου Ελληνικού Δημοσίου κατέβαλαν μειωμένο το ποσό της αποζημίωσης απόλυσης λόγω κατάργησης θέσης, συμψηφίζοντάς το, με βάση τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 41 του ν. 4262/2014, με τις αποδοχές που έλαβαν κατά την οκτάμηνη παραμονή τους σε καθεστώς διαθεσιμότητας.
Εφόσον όμως δεν επικαλούνται αντίθεση των εν λόγω διατάξεων με υπερκείμενους κανόνες δικαίου, αλλά μόνον την αντισυνταγματικότητα των διατάξεων με τις οποίες προβλέφθηκε το μέτρο της διαθεσιμότητας και δεδομένου ότι η επικαλούμενη από αυτούς ζημία, ήτοι αυτή της καταβολής μειωμένης αποζημίωσης απόλυσης, δεν συνδέεται αιτιωδώς με την εφαρμογή των διατάξεων με τις οποίες τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, δεν θεμελιώνεται κατ’ άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα, ευθύνη του εναγομένου προς αποζημίωση.