Καταγγελία πρώην εργαζομένου για παραβίαση των δικαιωμάτων πρόσβασης και διαγραφής από τον πρώην εργοδότη του (ΑΠΔΠΧ 33/2020)
Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα ανήρτησε στην ιστοσελίδα της την απόφαση 33/2020, η οποία αφορά σε ζητήματα ικανοποίησης των δικαιωμάτων πρόσβασης και διαγραφής του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων.
Σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης, δύο σπουδάστριες του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος κατήγγειλαν μέλος του προσωπικού, για αναρτήσεις του στο Facebook, με περιεχόμενο ομοφοβικό και ρατσιστικό.
Η Διεύθυνση του Κολλεγίου, διαπιστώνοντας ότι οι αναρτήσεις αυτές έρχονταν σε αντίθεση, μεταξύ άλλων, με τις Πολιτικές και τους Κανόνες Δεοντολογίας του Κολλεγίου, αποφάσισε τη μετακίνηση του καταγγελλομένου σε άλλη θέση, μέχρι τη λήξη της σύμβασης εργασίας του, ως μέτρο ηπιότερο της καταγγελίας της σύμβασης.
Παρά το γεγονός μάλιστα, ότι ο καταγγελλόμενος δεν δέχθηκε να αναλάβει τα νέα του καθήκοντα, το Κολλέγιο συνέχισε να του καταβάλει τις συμφωνημένες αποδοχές μέχρι τη λήξη της σύμβασης.
Μετά τη λήξη της σύμβασης, ο καταγγελλόμενος ζήτησε αφενός την πρόσβαση στα προσωπικά του δεδομένα, συμπεριλαμβανομένων και των στοιχείων που σχετίζονταν με την καταγγελία, αφετέρου τη διαγραφή όλων των δεδομένων αυτών.
Το Κολλέγιο, ως υπεύθυνος επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων αυτών, καθυστέρησε να ενεργήσει επί των αιτημάτων, επικαλούμενο προβλήματα υγείας του αρμοδίου υπαλλήλου, εν τέλει όμως χορήγησε τα δεδομένα που ζητήθηκαν και διέγραψε όσα δεδομένα δεν έκρινε αναγκαίο να διατηρήσει.
Μεταξύ των δεδομένων που χορηγήθηκαν ήταν τα στοιχεία της μιας εκ των σπουδαστριών, όχι όμως και της δεύτερης, η οποία εξέφρασε επιφυλάξεις για την προσωπική της ασφάλεια. Για τη σπουδάστρια αυτή, το Κολλέγιο προτίμησε να απευθύνει αρχικώς ερώτημα προς την Αρχή και τελικά να αρνηθεί την πρόσβαση στη βάση του άρθρου 15 παρ.4 ΓΚΠΔ, ήτοι της επίδρασης στα δικαιώματα και τις ελευθερίες άλλων.
Ο καταγγελλόμενος απευθύνθηκε στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων, ζητώντας την παρέμβασή της για τη μη ικανοποίηση των δύο δικαιωμάτων του.
Η απόφαση της Αρχής
● Το κύριο ζήτημα που απασχόλησε την Αρχή είναι το κατά πόσο το Κολλέγιο έπρεπε να χορηγήσει στον αιτούντα την καταγγελία και τα στοιχεία της δεύτερης σπουδάστριας ή ενήργησε σωστά εξαιρώντας αυτά από το δικαίωμα πρόσβασης.
Η Αρχή, επικαλούμενη την απόφαση 73/2010, σημείωσε ότι «όσον αφορά τη μη χορήγηση στον Α της δεύτερης καταγγελίας που υποβλήθηκε από έτερη σπουδάστρια του Κολλεγίου και του ονόματος της καταγγέλλουσας, η Αρχή κρίνει, κατά πλειοψηφία, ότι η μη ικανοποίηση του δικαιώματος πρόσβασης κατά το σκέλος αυτό, παραβιάζει τις προαναφερόμενες διατάξεις του ΓΚΠΔ και του νόμου 4624/2019, καθόσον το Κολλέγιο εξαρτά την ικανοποίηση του προαναφερόμενου δικαιώματος πρόσβασης του Α στη δεύτερη καταγγελία από την παροχή της συγκατάθεσης της καταγγέλλουσας συγκεκριμένης σπουδάστριας, κατά παράβαση του άρθρου 15 του ΓΚΠΔ, και δεν εξετάζει τη συνδρομή των προϋποθέσεων εφαρμογής των περιορισμών που εισάγονται στο δικαίωμα πρόσβασης με τη διάταξη του άρθρου 33 του νόμου 4624/2019.
Εξάλλου, από τα στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης δεν προκύπτει ότι υπήρξε κίνδυνος για τη συγκεκριμένη καταγγέλλουσα – σπουδάστρια του Κολλεγίου των ατομικών εννόμων αγαθών της ζωής και της ακεραιότητάς της, ούτε γίνεται επίκληση τέτοιου κινδύνου από το Κολλέγιο, το οποίο δεν κίνησε πειθαρχική διαδικασία σε βάρος του εργαζομένου του Α, επιπλέον δε, εξακολούθησε να του καταβάλει τον συμφωνημένο μισθό, παρά την από μέρους του καταγγέλλοντος άρνηση παροχής εργασίας μετά την μετακίνηση του σε έτερη θέση, ή από την καταγγέλλουσα, η οποία απλώς εξέφρασε απλώς επιφυλάξεις και ζήτησε τη γνώμη του Κολλεγίου.
Κατά την άποψη, όμως, του μέλους της Αρχής Χαράλαμπου Ανθόπουλου, σύμφωνα με τις προαναφερόμενες διατάξεις των άρθρων 15 ΓΚΠΔ και 33 του νόμου 4624/2019, καθώς και τη διάταξη του άρθρου 25 παρ. 1 τελευταίο εδάφιο του Συντάγματος, και δοθέντος ότι η συγκεκριμένη καταγγέλλουσα – σπουδάστρια του Κολλεγίου εξέφρασε τις επιφυλάξεις της αναφορικά με τα ατομικά έννομα αγαθά της ζωής και της ακεραιότητάς της, η δίκαιη εξισορρόπηση του δικαιώματος στην προστασία των προσωπικών δεδομένων έναντι των εννόμων συμφερόντων του ήδη καταγγέλλοντος, που συνίσταται, ιδίως, στην αναγνώριση, άσκηση ή υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ενώπιον των αρμοδίων Αρχών και Δικαστηρίων, επιβάλλει, εν προκειμένω, τη χορήγηση σ’ αυτόν του σώματος της καταγγελίας με απάλειψη των σχετικών προσδιοριστικών στοιχείων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ταυτοποίηση του υποκειμένου των δεδομένων (καταγγέλλουσα – σπουδάστρια).»
● Ως προς την εξαίρεση συγκεκριμένων δεδομένων από το δικαίωμα διαγραφής, η Αρχή δικαίωσε το Κολλέγιο, κρίνοντας ότι: «συντρέχει νόμιμη περίπτωση εξαίρεσης από το δικαίωμα διαγραφής για τη διατήρηση των προσωπικών δεδομένων του Α που αφορούν στην εργασιακή του σχέση (συμβάσεις εργασίας, έντυπα αναγγελίας πρόσληψης, εκκαθαριστικά μισθοδοσίας κλπ) και τα οποία οφείλει να τηρεί το Κολλέγιο, ως εργοδότης, προεχόντως σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 17 παρ. 3 στοιχ. β΄ του ΓΚΠΔ και δευτερευόντως για την τυχόν άσκηση νομικών αξιώσεων, σύμφωνα με τα οριζόμενα του άρθρου 17 παρ. 3 στοιχ. ε΄ του ΓΚΠΔ. Και ναι μεν εν προκειμένω, το Κολλέγιο, ως υπεύθυνος επεξεργασίας, παρέλειψε να θεμελιώσει τη διατήρηση των προαναφερόμενων προσωπικών δεδομένων του Α κατά παρέκκλιση του δικαιώματος διαγραφής, στην προαναφερόμενη προέχουσα νομική βάση, ως όφειλε συμφώνως προς την αρχή της λογοδοσίας που εισάγεται με το άρθρο 5 παρ. 2 του ΓΚΠΔ, η παράλειψη, όμως αυτή εν προκειμένω θεραπεύεται λόγω παράλληλης συνδρομής και επίκλησης εκ μέρους του υπευθύνου επεξεργασίας της νομικής βάσης του άρθρου 17 παρ. 3 στοιχ. ε΄ του ΓΚΠΔ.
Η Αρχή, περαιτέρω, κρίνει ότι συντρέχει νόμιμη περίπτωση διατήρησης των δεδομένων των σε βάρος του Α καταγγελιών των δύο σπουδαστριών, συμφώνως προς τις διατάξεις των άρθρων 17 παρ. 3 στοιχ. ε΄ του ΓΚΠΔ και 34 παρ. 1 του νόμου 4624/2019, προς υποστήριξη νομικών αξιώσεων ιδίως λόγω του ότι οι καταγγελίες αυτές αποτέλεσαν την γενεσιουργό αιτία για τη (μονομερή) μεταβολή της από … σύμβασης εργασίας».
● Τέλος, ως προς την καθυστέρηση στην ικανοποίηση των δύο δικαιωμάτων, η Αρχή έκρινε ότι: «ουδεμία επίδραση ασκεί στην υποχρέωση του Κολλεγίου να ανταποκριθεί στο αίτημα πρόσβασης του καταγγέλλοντος ο ισχυρισμός του ότι παρέλαβε την από … εξώδικη δήλωση – αίτηση του Α το πρώτον με το υπ’ αρ. πρωτ. Γ/ΕΞ/5322-1/10.09.2019 έγγραφο της Αρχής, διότι «παρέπεσε» λόγω της κατάστασης υγείας του αρμοδίου εργαζομένου και τον αυξημένο φόρτο εργασίας, λόγω λήξης της διαχειριστικής χρήσης του Κολλεγίου, καθόσον η δραστηριότητα ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος, κατά την κοινή γνώση του επιμελούς πολίτη, δεν εξαντλείται στην υπηρεσιακή κατάσταση και διαθεσιμότητα ενός εργαζομένου, οι δε κατά τον ΓΚΠΔ υποχρεώσεις δεν περιορίζονται σε περιόδους αυξημένου όγκου εργασιών του υπευθύνου επεξεργασίας».
Το διατακτικό της απόφασης
Υπό τις διαπιστώσεις αυτές, η Αρχή αποφάσισε:
Α. Να δώσει εντολή στο Κολλέγιο όπως χορηγήσει την καταγγελία της δεύτερης σπουδάστριας, συμπεριλαμβανομένου του ονόματος αυτής,
Β. Να επιβάλει στο Κολλέγιο διοικητικό πρόστιμο 1.000 ευρώ για την καθυστερημένη εκπλήρωση του δικαιώματος πρόσβασης,
Γ. Να επιβάλει στο Κολλέγιο διοικητικό πρόστιμο 1.000 ευρώ για την καθυστερημένη εκπλήρωση του δικαιώματος διαγραφής.
Η απόφαση είναι διαθέσιμη στο dpa.gr
