Η «δίκη» ενός νόμου ή καλύτερα η δικαστική κρίση εν συμβουλίω του Ποινικού Τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας , που περιμένουν εκατοντάδες τραπεζικά, μεγάλα ή μεσαία στελέχη, θα είναι μακρά…
Ενας νόμος στην κρίση του Αρείου Πάγου. Ενας νόμος που δέχεται πυρά και από νομικές πηγές αλλά έχει και θερμούς υποστηρικτές στους θεσμικούς- οικονομικούς κύκλους της χώρας , που θεωρούν πως αποτελεί τη βάση για να φύγει το σύννεφο ανασφάλειας πάνω από τους αρμόδιους για τη χορήγηση δανείων στα τραπεζικά ιδρύματα: «Αν ο υπάλληλος ή το στέλεχος φοβάται, είναι σίγουρο πως πλέον δεν θα υπογράψει κανέναν δάνειο», επιχειρηματολογούν.
Είναι βέβαια ο νόμος για το ζήτημα της αυτεπάγγελτης ή όχι δίωξης των τραπεζικών στελεχών για τον οποίο υπάρχουν αντικρουόμενες δικαστικές αποφάσεις.
Ποινικό Τμήμα
Η οριστική λύση θα δοθεί από το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου που συνεδριάζει σήμερα εν συμβουλίω για να λύσει τη διχογνωμία που έχει προκύψει σε δικαστικές αποφάσεις για την εφαρμογή του νόμου που καθορίζει με νέο τρόπο την διαδικασία δίωξης κατά τραπεζικών στελεχών.
Το βούλευμα του Συμβουλίου που θα εκδοθεί το επόμενο διάστημα θα καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίζουν πλέον τις υποθέσεις τα δικαστήρια.
Το Ανώτατο Δικαστήριο θα δικάσει την υπόθεση στο αρμόδιο Ποινικό Τμήμα μετά την αναίρεση που ασκήθηκε από τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Παπαγεωργίου κατά βουλεύματος που εκδόθηκε για εκκρεμή ποινική υπόθεση από δικαστικό συμβούλιο Πλημμελειοδικών.
Η αναίρεση αφορά τον νόμο 4637/19 βάση τους οποίου:
-Για τη δίωξη των τραπεζικών στελεχών απαιτείται έγκληση που θα υποβάλλουν, όταν το κρίνουν, τα πιστωτικά ιδρύματα. Παύει δηλαδή την αυτεπάγγελτη δίωξη από εισαγγελέα.
-Το αδίκημα της απιστίας για τα στελέχη των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων από κακούργημα στο εξής θα διώκεται σε βαθμό πλημμελήματος.
Η προθεσμία
Η πρόβλεψη του νόμου όμως αφορούσε και το μεταβατικό στάδιο για τις εκκρεμείς υποθέσεις που ειχαν κινηθεί μετά από αυτεπάγγελτη δίωξη, ώστε να είναι ομαλή η μετάβαση στην επιεικέστερη διάταξη. Ορίστηκε προθεσμία τεσσάρων μηνών στα πιστωτικά ιδρύματα να υποβάλλουν μηνύσεις κατά στελεχών τους, αν ήθελαν τη διάσωση των εκκρεμών υποθέσεων αλλιώς αυτές θα έκλειναν δικαστικά, όπως συνέβη και στην υπόθεση δανειοδότησης από πιστωτικό ίδρυμα σε επιχειρηματικό όμιλο για την οποία η δίωξη έπαυσε καθώς η τράπεζα δεν κινήθηκε με έγκληση.
Αντίθετες αποφάσεις
Κατά αυτού του βουλεύματος που έπαυσε τη δίωξη τόσο κατά των τραπεζικών στελεχών όσο και κατά του ιδιώτη ασκήθηκε η αναίρεση, η οποία θα κρίνει το μείζονος σημασίας θέμα υπό μορφή πιλοτικής δίκης. ξεκαθαρίζοντας αν ο νόμος αυτός θα κριθεί η όχι συνταγματικός.
Άλλη υπόθεση με μεγάλο ενδιαφέρον που απασχόλησε ήταν αυτή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, όπου το δικαστήριο έπαυσε τη δίωξη για τραπεζικά στελέχη για το αδίκημα της απιστίας, απόφαση η οποία αναμένεται μόλις καθαρογραφεί να απασχολήσει και αυτή την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου
Πάντως τα δικαστικά συμβούλια Πλημμελειοδικών ήδη έχουν εκδώσει αντίθετες αποφάσεις με τρία βουλεύματα να έχουν παύσει τη δίωξη κρίνοντας τον νόμο συνταγματικό και άλλα τρία έχουν κρίνει το αντίθετο, δηλαδή έχουν κρίνει τον νόμο αντισυνταγματικό.
Στην εξέδρα;
Δικηγορικές πηγές επιμένουν πάντως πως υπάρχει η πιθανότητα το θέμα να μην λήξει έτσι αλλά το δικαστικό συμβούλιο να παραπέμψει την υπόθεση στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου για οριστική λύση.
Παραμένει άγνωστο βέβαια αν αυτό αποτελεί ευσεβή πόθο των προσώπων που τους αφορά η υπόθεση ή έχει νομική βάση.
Οι εισαγγελείς
Προ ημερών πάντως , όπως αποκάλυψε το dikastiko.gr η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος , με ένα πακέτο προτάσεων που απέστειλε στην Επιτροπή Παρακολούθησης Κωδίκων, του Υπουργείου Δικαιοσύνης ζήτησε να επανέλθει ο αυτεπάγγελτος χαρακτήρας στη δίωξη των τραπεζικών στελεχών. Οι εισαγγελείς διαφωνούν θεωρώντας – προφανώς- πως η νέα διάταξη που καταργεί τον αυτεπάγγελτο χαρακτήρα της δίωξης ουσιαστικά οδηγεί στο αρχείο ως ανέγκλητες σοβαρές υποθέσεις. Θεωρούν δε πως η προθεσμία εντός 3μήνου να υποβληθεί μήνυση από τον παθόντα ( δημόσιο, τραπεζικά ιδρύματα κλπ.) είναι προβληματική ως «ασφυκτική». Υπογραμμίζουν πως το αυτεπάγγελτο πρέπει να επανέλθει κυρίως όταν παθών είναι το δημόσιο.
Ενδεικτικά αναφέρουν στις παρατηρήσεις τους για το άρθρο 405 ΠΚ :
«Προβλέπεται κατ’ έγκληση δίωξη για τις αξιόποινες πράξεις των άρθρων 390 παρ.1 εδ. α, 386 παρ.1 και 386Α παρ. 1 ΠΚ. Να επανέλθει η αυτεπάγγελτη δίωξη ειδικά σε περιπτώσεις με παθόντα το δημόσιο. Η κατ’ έγκληση δίωξη δημιουργεί θέματα λόγω της ασφυκτικής 3μηνης προθεσμίας και στην νομιμοποίηση παθόντων νομικών προσώπων ή δημοσίου και στην κατ’ εξακολούθηση τέλεση με το 98 παρ.2-1 ΠΚ όταν υπάρχουν πολλοί παθόντες».
