ΑΡΙΘΜΟΣ 652/2020
ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
– Διατροφή ενήλικου τέκνου. Προϋποθέσεις αξίωσης διατροφής από τους γονείς του. Έφεση και αόριστη αγωγή που έγινε δεκτή πρωτοδίκως.
– Από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486 παρ. 1 και 1489 παρ. 2 του ΑΚ συνάγεται ότι δικαίωμα διατροφής έχει έναντι των γονέων του και το ενήλικο τέκνο, εφόσον δεν μπορεί να αυτοδιατραφεί από την περιουσία του ή από εργασία κατάλληλη για την ηλικία του, την κατάσταση της υγείας του και τις λοιπές βιοτικές του συνθήκες, ενόψει των τυχόν αναγκών της εκπαίδευσής του. Η διατροφή αυτή περιλαμβάνει σύμφωνα με το άρθρο 1493 του ΑΚ, όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση του δικαιούχου και επί πλέον τα έξοδα για την ανατροφή καθώς και την επαγγελματική και την εν γένει εκπαίδευσή του. Προϋπόθεση δηλαδή να αξιώσει διατροφή από τους γονείς του το ενήλικο τέκνο είναι η απορία του και συγκεκριμένα η έλλειψη επαρκών περιουσιακών στοιχείων ή η αδυναμία του να μετέλθει κατάλληλη εργασία (ΑΠ 471/2005, ΑΠ 1402/2005). Ειδικά δε, ως προς την περιουσία, η ύπαρξη έστω και απρόσοδης αποκλείει την αξίωση διατροφής. Δηλαδή ο εμφανιζόμενος ως δικαιούχος καλείται να ξοδέψει προηγουμένως και το κεφάλαιο της περιουσίας του, όχι βέβαια κατά τρόπο τελείως αντιοικονομικό, προκειμένου να πετύχει τη διατροφή του από τρίτο. Γενικά πρέπει πρώτα να καταναλώσει την περιουσία του και μετά να ζητήσει διατροφή. Ενόψει των ανωτέρω, για το ορισμένο (ΚΠολΔ 216) του δικογράφου της αγωγής διατροφής ενηλίκου τέκνου, πρέπει να αναφέρονται σ’ αυτό α) η συγγενική σχέση του ενάγοντος – εναγομένου κατά την ΑΚ 1485, β) ότι ο ενάγων δεν έχει εισοδήματα από περιουσία ή εργασία, γ) ότι δεν έχει την ικανότητα να εργαστεί σε εργασία κατάλληλη για την ηλικία, την κατάσταση της υγείας του και τις βιοτικές του εν γένει συνθήκες, δ) ότι δεν έχει περιουσία ή ότι έχει περιουσία αλλά δεν είναι δυνατή η ρευστοποίηση της ή είναι αυτή δυνατή αλλά με ευτελές τίμημα, ε) το απαιτούμενο για τη διατροφή ποσό με βάση τις ανάγκες του, όπως προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής του, στ) τη διάρκεια της απορίας του, εφόσον ζητείται διατροφή για μελλοντικό χρόνο και ζ) τη χρονική διάρκεια της διατροφής που ζητεί ο ενάγων να επιδικασθεί (ΕφΘεσ 102/1993, Ανδρουλιδάκη στον Αστικό Κώδικα Γεωργιάδη – Σταθόπουλου, υπ` άρθρο 1486, αριθ. 73-74, Αγωγές Οικογενειακού Δικαίου, Κ. Παπαδόπουλου, Αθήνα 2003, Τόμος Β’ παρ. 24 σελ. 55-56, Οικογενειακό Δίκαιο, Κουνουγέρη Μανωλεδάκη έκδοση Β’, Τόμος δεύτερος, σελ. 122).
– Επί εφέσεως του εναγομένου, αν η αγωγή είναι αβάσιμη κατά νόμο αόριστη ή απαράδεκτη και έγινε πρωτοδίκως δεκτή στο σύνολο ή μερικά, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο μπορεί, και χωρίς υποβολή ειδικού παραπόνου να εξετάσει αυτεπαγγέλτως τις ελλείψεις αυτές και εξαιτίας τούτων να την απορρίψει αρκεί να ζητήσει την απόρριψή της ο εναγόμενος και να μην εκδοθεί επιβλαβέστερη απόφαση γι’ αυτόν χωρίς αντέφεση του ενάγοντος (ΑΠ 1436/2002, ΑΠ 9/2005).
