Από 35 έως 40 έτη ασφάλισης, διατηρώντας την ίδια κατηγορία ασφάλισης, η ωφέλεια στην σύνταξη είναι 188 ευρώ, από 40 έως 45 έτη ασφάλισης, η αντίστοιχη ωφέλεια είναι 36 ευρώ μόνο
Η νομοθετημένη, για ελεύθερους επαγγελματίες και επιστήμονες, δυνατότητα συνταξιοδότησης με συνέχιση της επαγγελματικής δραστηριότητας, θέτει ένα σοβαρό προβληματισμό που συχνά διατυπώνουν, αναφορικά με το τι συμφέρει να πράξουν.
Να συνταξιοδοτηθούν συνεχίζοντας την δραστηριότητά τους ή να μην προχωρήσουν σε συνταξιοδότηση, προκειμένου να επεκτείνουν τον ασφαλιστικό τους βίο, ώστε να επιτύχουν έτσι ένα υψηλότερο ποσό σύνταξης.
Από πρώτη προσέγγιση λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε ότι στο τιθέμενο ερώτημα δεν υπάρχει μονολεκτική απάντηση, αλλά κατά περίπτωση εξέταση του θέματος. Ας δούμε με παραδείγματα τι εννοούμε για να γίνει πιο κατανοητή η επισήμανση που κάνουμε. Ενας που καταβάλει εισφορές στην 4η ασφαλιστική κατηγορία, θα λάβει τα εξής ποσά σύνταξης, ανάλογα με τα έτη ασφάλισης.
- Με 35 έτη ασφάλισης ποσό σύνταξης 948 ευρώ
- Με 38 έτη ασφάλισης ποσό σύνταξης 1.060 ευρώ
- Με 39 έτη ασφάλισης ποσό σύνταξης 1.098 ευρώ
- Με 40 έτη ασφάλισης ποσό σύνταξης 1.136 ευρώ
- Με 41 έτη ασφάλισης ποσό σύνταξης 1.143 ευρώ
- Με 42 έτη ασφάλισης ποσό σύνταξης 1.150 ευρώ
- Με 45 έτη ασφάλισης ποσό σύνταξης 1.172 ευρώ
Είναι προφανές ότι από τριάντα πέντε μέχρι σαράντα έτη ασφάλισης, η παραμονή στην ασφάλιση προσφέρει μια σχετικά ελκυστική αύξηση του ποσού της χορηγούμενης σύνταξης. Από 40 έτη ασφάλισης και πέρα όμως, η βελτίωση στο ποσό της σύνταξης είναι ελάχιστη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ από 35 έως 40 έτη ασφάλισης, διατηρώντας την ίδια κατηγορία ασφάλισης, η ωφέλεια στην σύνταξη είναι 188 ευρώ, από 40 έως 45 έτη ασφάλισης, η αντίστοιχη ωφέλεια είναι 36 ευρώ μόνο. Αν επανέλθουμε λοιπόν στο αρχικό ερώτημα, είναι προφανές ότι η κλιμάκωση του ισχύοντος συστήματος συντελεστών αναπλήρωσης δεν προσφέρει κίνητρο παραμονής στην ασφάλιση, πέραν των σαράντα ετών για όσους έχουν συμπληρώσει τον χρόνο ασφάλισης αυτόν.
Με δεδομένο δε ότι σημαντικός αριθμός ασφαλισμένων πλέον συνταξιοδοτείται και θα συνταξιοδοτείται με σαράντα έτη ασφάλισης, καταλήγει κάποιος στο συμπέρασμα ότι αναμφίβολα τον συμφέρει η συνταξιοδότηση και η συνέχιση της επαγγελματικής δραστηριότητας παρ΄ ότι αυτό συνεπάγεται μείωση της καταβαλλόμενης σύνταξης κατά 30% και υποχρέωση καταβολής μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς.
Αποψή μου είναι ότι η κλιμάκωση των συντελεστών αναπλήρωσης πρέπει να επανεξετασθεί, σε μια λογική παροχής ισχυρού κινήτρου παραμονής και συνέχισης της ασφάλισης, πέραν των σαράντα ετών, προκειμένου με αυτόν τον τρόπο και ο μέλλων συνταξιούχος να προσδοκά παραμένοντας, υψηλότερο ποσό αναπλήρωσης του εισοδήματός του και το ασφαλιστικό σύστημα να αποσυμφορηθεί από συρροή αιτήσεων συνταξιοδότησης.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΘ. ΜΠΟΥΡΛΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ – τ. ΕΚΔΟΤΗΣ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΙΚΑ»
