Έρχεται task force δικαστών για τη συνεπιμέλεια που προβλέπει το νομοσχέδιο του νέου Οικογενειακού Δικαίου. Οι βασικές άξονες.
Ομάδα δικαστικής κρούσης ετοιμάζει το υπουργείο Δικαιοσύνης στο πλαίσιο του νέου θεσμικού πλαισίου για το Οικογενειακό Δίκαιο και τη συνεπιμέλεια.
Στόχος είναι μέχρι τον Ιούνιο, όπως ανέφερε ο υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας, να έχουν εκπαιδευτεί περίπου 900 δικαστές πρώτης γραμμής, που θα αναλάβουν την επίλυση οικογενειακών διαφορών.
Όπως προβλέπει και το νομοσχέδιο θα γίνουν ειδικά επιμορφωτικά προγράμματα μέσω της Εθνικής Σχολής Δικαστών για την επιμόρφωση των δικαστικών λειτουργών, που θα δικάζουν τις οικογενειακές διαφορές, από εξειδικευμένους ψυχολόγους, κοινωνιολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, καθηγητές ΑΕΙ και δικαστικούς λειτουργούς.
«Το ισχύον νομικό πλαίσιο που αφορά στις σχέσεις μεταξύ γονέων και παιδιού έχει αναφορά τέσσερις δεκαετίες, στο 1983. Αντιλαμβάνεστε ότι έχει παρέλθει πολύς χρόνος έχει αλλάξει σημαντικά ο ρόλος του πατέρα ο ρόλος της μητέρας σε σχέση με τα στερεότυπα εκείνης της δεδομένης χρονικής στιγμής όπως επίσης και το ίδιο το παιδί άλλαξε από τότε μέχρι σήμερα» σημείωσε ο κ. Τσιάρας.
«Επιχειρούμε λοιπόν ένα πραγματικά ισορροπημένο μεταρρυθμιστικό βήμα με γνώμονα το πραγματικό συμφέρον για το καλό του παιδιού. Προφανώς στην πρόθεση μου προσωπικά ή γενικότερα της κυβέρνησης δεν είναι να πάρει τη μία την άλλη πλευρά. Αυτό το οποίο επιχειρούμε έχει ως τελικό στόχο το να αλλάξουμε την κουλτούρα που υπάρχει μεταξύ των δύο γονέων που κάποια στιγμή στη ζωή τους αποφασίζουν να μην είναι μαζί» υπογράμμισε ο υπουργός.
«Πρέπει να δημιουργήσουμε μια διαφορετική κουλτούρα. Και το λέω αυτό γιατί είναι εργαλείο πίεσης των παιδιών ή αν θέλετε η χρήση τους εντός εισαγωγικών χρήση. Σε αυτή τη διένεξη η διαμάχη που μπορεί να έχουν οι δύο γονείς μετά το χωρισμό» πρόσθεσε. 
Οι πέντε άξονες – καινοτομίες του νομοσχεδίου
Αναφερόμενος στο προωθούμενο θεσμικό πλαίσιο ο υπουργός Δικαιοσύνης εστίασε σε πέντε άξονες – καινοτομίες που περιλαμβάνει.
«Ο πρώτος άξονας αφορά στην καθιέρωση της εξίσου και από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας. Εδώ δεν μιλάμε για την επιμέλεια. Στην επιμέλεια ο όρος γονική μέριμνα είναι ευρύτερος και περιλαμβάνει την επιμέλεια, τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων που περιλαμβάνει την εκπροσώπηση του παιδιού και βεβαίως αφορά στη λήψη των κρίσιμων αποφάσεων που μπορεί να ενδεχομένως να έχουν ως λόγο την παιδεία, τα θέματα υγείας του παιδιού» ανέφερε ο κ. Τσιάρας.
«Για αυτά τα θέματα θα αποφασίζει ο γονιός και η μάνα ο πατέρας. Για το πού θα πάει το παιδί στο σχολείο ως σχολείο ή πώς θα αντιμετωπιστεί ένα πρόβλημα της υγείας του εμφανώς δεν πρέπει να αποφασίζουν και οι δύο γονείς;» αναρωτήθηκε.
Ο δεύτερος άξονας αφορά «στην ουσία στην ένταξη ενός εναλλακτικού τρόπου επίλυσης διαφορών στη διαμεσολάβηση η οποία θα είναι ένα στάδιο πριν προσφύγουν στο φυσικό δικαστή δηλαδή στη δικαιοσύνη.
Η τρίτη καινοτομία αφορά στη θέσπιση ενός μαχητικού τεκμηρίου επικοινωνίας κατά το ένα τρίτο. Όταν οι δύο γονείς χωρίζουν πρέπει να ξέρουμε ότι είναι διασφαλισμένο το ένα τρίτο του χρόνου επικοινωνίας με το παιδί και θα πρέπει είτε να συμφωνήσουν οι ίδιοι μεταξύ τους είτε στο επίπεδο μεσολάβησης είτε τελικά να αποφασίσει ως δικαστής που θα πρέπει να την και θα πρέπει να κινηθούν.
Η τέταρτη καινοτομία αφορά στη «θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων μέσω των οποίων o δικαστής αποφασίζει το πού θα δώσει και με ποιον τρόπο τη γονική αν δεν πρέπει να είναι εξίσου για κάποιο λόγο» συμπλήρωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης.
Τέλος, ως προς τον πέμπτο άξονα του νομοσχεδίου ανέφερε: «Η μη καταβολή της διατροφής είναι ένα θέμα το οποίο νομίζω απασχολεί πάρα πολύ. Βασικό είναι η μη τήρηση των δικαστικών αποφάσεων και αποφάσεων επικοινωνίας επειδή ο ένας γονέας δεν τηρεί αυτή τη δικαστική απόφαση».
Και όπως κατέληξε ο κ. Τσιάρας: «Είναι βεβαίως και η διάρρηξη των σχέσεων του ενός γονέα με το παιδί κάτι το οποίο πολλές φορές έχουμε ως φαινόμενο. Κάποιοι το περιγράφουν ως αποξένωση. Η διάρρηξη όμως των σχέσεων είναι ένα τεράστιο ζήτημα το οποίο απασχολεί πολλές φορές γονείς οι οποίοι δεν ζουν μαζί με τα παιδιά τους».
