Η σφράγιση του επίδικου καταστήματος καθώς και η καταβολή του καθορισθέντος ποσού του προστίμου θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη οικονομική βλάβη
Η αιτούσα υποστηρίζει ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα της προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη, συνιστάμενη, κατά τα προβαλλόμενα, στον οικονομικό κλονισμό της επιχείρησής της λόγω αδυναμίας εκπληρώσεως των ανειλημμένων οικονομικών της υποχρεώσεων και στη, συνακόλουθη, στέρηση των στοιχειωδών μέσων βιοπορισμού τόσο της ίδιας όσο και της οικογένειάς της.
Ειδικότερα, η αιτούσα εκθέτει ότι η επιχείρησή της είναι νεοσύστατη, ενώ η ίδια δεν διαθέτει ακίνητη περιουσία από την οποία να απολαμβάνει άλλα εισοδήματα, περαιτέρω δε, υποστηρίζει ότι το επιβληθέν σε βάρος της πρόστιμο παρίσταται υπέρογκο για τις περιορισμένες οικονομικές της δυνατότητες, η τυχόν δε καταβολή του καθώς και η αναστολή λειτουργίας του καταστήματός της, θα επιδεινώσουν περαιτέρω την ήδη επιβεβαρυμένη οικονομική της κατάσταση.
Εξάλλου, υποστήριξε ότι δεν συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι θα κώλυαν την αποδοχή της κρινόμενης αίτησης.
Απόσπασμα απόφασης ΤρΔΠρ (Συμβ) Λιβαδειάς 14/2021
Περαιτέρω, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη: α) την οικονομική και εν γένει περιουσιακή κατάσταση της αιτούσας, όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα από αυτήν στοιχεία, ιδίως δε τα χαμηλά φορολογητέα εισοδήματα της καθώς και το γεγονός ότι η επιχείρησή της είναι μια νεοσύστατη ατομική επιχείρηση, η οποία λειτουργεί από τον Αύγουστο του 2020, β) την υποχρέωσή της να καλύπτει τα τρέχοντα λειτουργικά έξοδα του καταστήματός της καθώς και να ανταποκρίνεται στην εξόφληση των τακτικών οφειλών της, συνεκτιμημένου και του γεγονότος ότι η ανωτέρω είναι μητέρα δύο ανήλικων τέκνων, γ) το γεγονός ότι η προαναφερθείσα δραστηριότητα της με Κ.Α.Δ. 56.30 («καφέ- μπαρ») ανήκει στις πληττόμενες από τη λήψη των προληπτικών μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας έναντι του κορωνοϊού (covid-19) δραστηριότητες, και δ) το ποσό του επιβληθέντος με την προσβαλλόμενη απόφαση προστίμου (3.000 ευρώ), το οποίο είναι υψηλό σε σχέση με τα προεκτεθέντα φορολογητέα εισοδήματα της αιτούσας και τα εν γένει οικονομικά δεδομένα της και σταθμίζοντας, περαιτέρω, την ως άνω οικονομική κατάσταση της αιτούσας με τους αναγόμενους στην προστασία της δημόσιας υγείας λόγους δημοσίου συμφέροντος (άρθρο 202 παρ. 3 παρ. β’ του Κ.Δ.Δ.), κρίνει ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης και η συνεπεία αυτής, σφράγιση του επίδικου καταστήματος για 15 ημερολογιακές ημέρες καθώς και η άμεση καταβολή του ανωτέρω ποσού του προστίμου, θα προκαλέσει στην αιτούσα ανεπανόρθωτη οικονομική βλάβη, σε περίπτωση ευδοκίμησης της προσφυγής της, συνιστάμενη στην αδυναμία της να αντεπεξέλθει στις οικονομικές της υποχρεώσεις και στις ανάγκες διαβίωσής της.
Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο κρίνει ότι συντρέχει νόμιμη περίπτωση χορήγησης της αιτούμενης αναστολής κατά το μέρος που η προσβαλλόμενη απόφαση δεν έχει, ήδη, εκτελεστεί, κατά τον βασίμως προβαλλόμενο λόγο της αιτούσας, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της προαναφερθείσας προσφυγής της, η οποία, άλλωστε, δεν παρίσταται προδήλως απαράδεκτη ή αβάσιμη. Η αναστολή χορηγείται υπό τον όρο της λειτουργίας της επίδικης επιχείρησης σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις περί αντιμετώπισης των συνεπειών της πανδημίας του κορωνοϊού (covid-19).
Η απόφαση είναι διαθέσιμη στην ΤΝΠ Ισοκράτης.
