ΔΠρΑθ 18322/2020, 25ο Τμήμα: Ακύρωση κατάσχεσης εις χείρας τρίτου βάσει τελολογικής συστολής του άρθρου 47 παρ. 2 του Κωδικα Φορολογικής Διαδικασίας
Με δεδομένη τη χρονολογία των από 10.6.2015 διορθωτικών πράξεων προσδιορισμού φόρου, οι νόμιμοι τίτλοι των προς είσπραξη φορολογικών οφειλών είναι μεταγενέστεροι της 1.1.2014, οπότε, εν προκειμένω, τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 47 του, κυρωθέντος με τον ν. 4174/2013 (Α΄ 170), Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔιαδ), με βάση το άρθρο 66 παρ. 13 αυτού.
(…) Ο ανακόπτων ισχυρίζεται ότι δεν του είχε αποσταλεί ατομική ειδοποίηση καταβολής- υπερημερίας πριν από την έκδοση του προσβαλλόμενου κατασχετηρίου. Επί του ισχυρισμού αυτού το καθ’ ου ΚΕΦΟΜΕΠ, με την έκθεση απόψεών του, αντιτείνει ότι με βάση το άρθρο 47 παρ. 2 του, εν προκειμένω, εφαρμοστέου ΚΦΔιαδ, εφόσον πρόκειται για κατάσχεση εις χείρας τρίτου, δεν απαιτείτο η προηγούμενη αποστολή ατομικής ειδοποιήσεως. Ωστόσο, υπό το πρίσμα του, κατ’ άρθρον 20 παρ. 1 του Συντάγματος, δικαιώματος για παροχή έννομης προστασίας, η εν λόγω διάταξη είναι ερμηνευτέα συσταλτικώς, με την έννοια ότι το πεδίο εφαρμογής της αφορά στη μη απαίτηση, κατά την αμέσως προηγούμενη σκέψη, για κοινοποίηση μιας «ενδιάμεσης» ατομικής ειδοποιήσεως (προ κατασχέσεως), μετά από την αρχική ατομική ειδοποίηση (καταβολής- υπερημερίας) και πριν από την επιβολή της κατασχέσεως εις χείρας του τρίτου. Η τελολογική αυτή συστολή της εν λόγω διατάξεως εναρμονίζεται και με τη συστηματική ερμηνεία των λοιπών διατάξεων του ΚΦΔιαδ και, ιδίως, με την κατάργηση της προηγούμενης διαδικασίας για την ταμειακή βεβαίωση των οφειλών και τη φύση της ατομικής ειδοποιήσεως καταβολής- υπερημερίας, που, στο νέο αυτό σύστημα, αποτελεί, πλέον, τη μόνη εκτελεστή πράξη στο αρχικό στάδιο της διαδικασίας περί την εκτέλεση (βλ. ΣτΕ ΕΑ 215- 7/2016). Συνεπώς, αντίθετη εκδοχή θα οδηγούσε σε απώλεια δικαστικής προστασίας για το στάδιο αυτό, ακόμη και ως προς χρέη φυσικών προσώπων, καταλείποντας, εν τέλει, τον οφειλέτη τους σε πλήρη άγνοια, χωρίς καμία κοινοποίηση στην όλη διαδικασία, με δεδομένο ότι, κατά τα ανωτέρω, δεν του κοινοποιείται ούτε ατομική ειδοποίηση προ κατασχέσεως ούτε και το ίδιο το κατασχετήριο. Υπό τα δεδομένα αυτά, ο συγκεκριμένος λόγος του ανακόπτοντος παρίσταται νόμω, αλλά και ουσία βάσιμος. Όσα δε περί του αντιθέτου προβάλλει το καθ’ ου ΚΕΦΟΜΕΠ είναι απορριπτέα, καθώς η μεν επίδοση των οικείων καταλογιστικών πράξεων είναι άνευ νομικής επιρροής στο πλαίσιο του λόγου αυτού, όπως άνευ νομικής επιρροής είναι και η επικαλούμενη από 19.1.2016 επίδοση ατομικής ειδοποιήσεως με θυροκόλληση, στον βαθμό που αυτή έλαβε χώρα μετά από το προσβαλλόμενο κατασχετήριο και, μάλιστα, μετά και από την άσκηση της κατ’ αυτού ανακοπής. Περαιτέρω, όσα αναφέρονται σχετικά με την αποστολή της ίδιας ατομικής ειδοποιήσεως πριν από τη λήψη του ένδικου μέτρου, με συστημένη επιστολή που επεστράφη στην υπηρεσία από τα ΕΛΤΑ ως αζήτητη, είναι αναπόδεικτα, καθώς δεν προσκομίσθηκε σχετικά κανένα στοιχείο και, ιδίως, το προβλεπόμενο από το άρθρο 5 του ΚΦΔιαδ συνοδευτικό κείμενο, που απαιτείται για την πλασματική κοινοποίηση εντός 15 ημερών.
