ΑΡΙΘΜΟΣ 137/2021
ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
– Ιδιόγραφη διαθήκη. Ακυρότητα.
– Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1718 και 1721 παρ. 1 εδ. α ΑΚ. σαφώς συνάγεται ότι είναι άκυρη η ιδιόγραφη διαθήκη εφόσον αυτή δεν έχει γραφεί ολόκληρη με το χέρι του διαθέτη και δεν έχει χρονολογηθεί και υπογραφεί απ` αυτόν. Ο νόμος απαίτησε την καθ` ολοκληρίαν γραφή της ιδιόγραφης διαθήκης από το χέρι του ίδιου του διαθέτη προς διασφάλιση της γνησιότητας και του περιεχομένου της τελευταίας βούλησης του διαθέτη, μη επιτρέποντας την επέμβαση ξένης χειρός σ` αυτήν και, εφόσον δεν διακρίνει, απαιτείται να είναι ιδιοχείρως γραμμένη ολόκληρη η διαθήκη απ` αρχής μέχρι τέλους, το οποίο επισημαίνεται με την, επίσης, ιδιοχείρως γραμμένη υπογραφή του διαθέτη (ΑΠ 463/2019, ΑΠ 807/2018, ΑΠ 579/2016). Ο επικαλούμενος τη διαθήκη δεν αρκεί να αποδείξει μόνο τη γνησιότητα της υπογραφής σ` αυτήν, αλλά πρέπει να αποδείξει ότι, και όλο το περιεχόμενό της γράφτηκε ιδιοχείρως από το διαθέτη (ΑΠ 155/2019). Προσβολή συγχρόνως της διαθήκης ως πλαστής δεν είναι αναγκαία, αφού αυτή είναι εξίσου άκυρη και όταν δεν είναι πλαστή, όπως συμβαίνει όταν γράφηκε από τρίτο με υπαγόρευση του διαθέτη, οπότε, χωρίς να είναι πλαστή, είναι άκυρη (ΕφΠατρ 208/2019).
