Με την απόφαση Ε.2104/2021 κοινοποιήθηκαν οι διατάξεις των άρθρων 23 (παρ. 1), 25, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 39 και 44 του ν. 4797/2021 οι οποίες αφορούν πλήθος ρυθμίσεων για τις δηλώσεις εισοδήματος φορολογικού έτους 2020 αλλά και άλλες διατάξεις .
Αναλυτικά :
1. Άρθρο 23 «Καταργούμενες διατάξεις»
Με την παρ. 1 του άρθρου 23 καταργήθηκε το άρθρο 36 του ν. 2459/1997 (Α’ 17), περί παροχής επιχορηγήσεων για Ζημίες από πλημμύρες και λοιπές θεομηνίες.
2. Άρθρο 25 «Εξαίρεση από την υποχρέωση καταβολής του τέλους επιτηδεύματος για αγρότες και αλιείς παράκτιας αλιείας υπό όρους»
Με τις διατάξεις του άρθρου 25 τροποποιήθηκε το τελευταίο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 31 του ν.3986/2011 (Α’152) ώστε οι αγρότες κανονικού καθεστώτος για τους οποίους έχουν παρέλθει τα πρώτα πέντε (5) έτη από την ημερομηνία τήρησης βιβλίων και ένταξής τους στο κανονικό καθεστώς ΦΠΑ, καθώς και οι αλιείς παράκτιας αλιείας, που εκμεταλλεύονται, είτε ατομικά είτε με τη μορφή συμπλοιοκτησίας ή κοινωνίας αστικού δικαίου, αλιευτικά σκάφη μέχρι δώδεκα (12) μέτρων, μεταξύ καθέτων, να εξαιρούνται και για το φορολογικό έτος 2020 από την υποχρέωση καταβολής του τέλους επιτηδεύματος.
3. Άρθρο 30 «Παράταση προθεσμίας υποβολής των δηλώσεων και ρυθμίσεις καταβολής του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων φορολογικού έτους 2020-Προσθήκη παρ. 64 στο άρθρο 72 του ν. 4172/2013»
Με τις διατάξεις του άρθρου 30 προστέθηκε νέα παράγραφος 64 στο άρθρο 72 του ν. 4172/2013 με την οποία ορίζεται ότι οι δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2020, νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων του άρθρου 45, των οποίων το φορολογικό έτος λήγει την 31η Δεκεμβρίου 2020 υποβάλλονται εμπρόθεσμα μέχρι την 27η Αυγούστου 2021. Η καταβολή του φόρου για τις δηλώσεις του προηγούμενου εδαφίου πραγματοποιείται σε οκτώ (8) ισόποσες μηνιαίες δόσεις, από τις οποίες οι δύο πρώτες δόσεις καταβάλλονται μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα του μηνός Αυγούστου 2021 και η καθεμία από τις επόμενες μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα των έξι (6) επόμενων μηνών.
4. Άρθρο 31 «Παράταση προθεσμίας υποβολής των δηλώσεων και ρυθμίσεις καταβολής του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων φορολογικού έτους 2020-Προσθήκη παρ. 65 στο άρθρο 72 του ν. 4172/2013»
Με τις διατάξεις του άρθρου 31 προστέθηκε νέα παράγραφος 65 στο άρθρο 72 του ν. 4172/2013 που περιλαμβάνει ρυθμίσεις για τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων ειδικά για το φορολογικό έτος 2020. Συγκεκριμένα, ορίζεται ότι οι δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων φορολογικού έτους 2020 υποβάλλονται εμπρόθεσμα μέχρι την 27η Αυγούστου 2021. Η καταβολή του φόρου πραγματοποιείται σε οκτώ (8) ισόποσες μηνιαίες δόσεις εκ των οποίων οι δύο πρώτες καταβάλλονται μέχρι την τελευταία εργάσιμη μέρα του μηνός Αυγούστου 2021, ενώ καθεμία από τις επόμενες μέχρι την τελευταία εργάσιμη των έξι (6) επόμενων μηνών. Ιδιαίτερα η καταβολή φόρου που προκύπτει από δηλώσεις φορολογουμένων, που συμμετέχουν σε νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες που τηρούν απλογραφικά βιβλία, πραγματοποιείται σε έξι (6) ισόποσες μηνιαίες δόσεις, εκ των οποίων η πρώτη καταβάλλεται το αργότερο την τελευταία εργάσιμη του μηνός Σεπτεμβρίου 2021 και κάθε μία από τις επόμενες μέχρι την τελευταία εργάσιμη των επόμενων πέντε (5) μηνών. Τέλος, με το τελευταίο εδάφιο της παρ. 65 του άρθρου 72 του ν. 4172/2013 προβλέπεται έκπτωση τρία τοις εκατό (3%) για τις περιπτώσεις εφάπαξ καταβολής φόρου εισοδήματος φυσικού προσώπου ως την τελευταία εργάσιμη μέρα του μηνός Ιουλίου 2021, εφόσον ο οφειλόμενος φόρος και οι λοιπές συμβεβαιούμενες με αυτόν οφειλές, προκύπτουν βάσει δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων που θα υποβληθεί μέχρι την 28/7/2021.
5. Άρθρο 32 «Ρυθμίσεις για τα ανείσπρακτα εισοδήματα από την εκμίσθωση ακίνητης περιουσίας, φορολογικού έτους 2020-Προσθήκη παρ. 66 στο άρθρο 72 του ν. 4172/2013»
Με το άρθρο 32 προστέθηκε νέα παράγραφος 66 στο άρθρο 72 του ν. 4172/2013, με την οποία θεσπίστηκαν ειδικές ρυθμίσεις για τα ανείσπρακτα εισοδήματα από την εκμίσθωση ακίνητης περιουσίας για το φορολογικό έτος 2020, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν από την εξάπλωση της πανδημίας του COVID-19 που σχετίζονται με την λειτουργία των δικαστηρίων, την ανάγκη περιορισμού μετακινήσεων των πολιτών και την πιθανή αδυναμία διενέργειας και προσκόμισης των προβλεπόμενων από το πρώτο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 39 του ν. 4172/2013 (διαταγής πληρωμής, διαταγής απόδοσης χρήσης μισθίου, δικαστικής απόφασης περί αποβολής από το μίσθιο ή επιδίκασης μισθωμάτων, πράξη κατάθεσης αγωγής αποβολής ή επιδίκασης μισθωμάτων κατά του μισθωτή).
Συγκεκριμένα, προβλέπεται ότι ειδικά για το φορολογικό έτος 2020 τα εισοδήματα από εκμίσθωση ακίνητης περιουσίας που δεν έχουν εισπραχθεί, δεν συνυπολογίζονται στο συνολικό εισόδημα του δικαιούχου -πέραν των αναφερόμενων στη διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 39 του ν. 4172/2013 περιπτώσεων- και στην περίπτωση που έχει κοινοποιηθεί στο μισθωτή μέχρι τη λήξη της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων, εξώδικη καταγγελία της μίσθωσης, λόγω μη καταβολής των μισθωμάτων ή εξώδικη όχληση για την καταβολή των οφειλόμενων μισθωμάτων. Επισημαίνεται ότι, με το δεύτερο εδάφιο της παρ. 66 του αρ. 72 του ν. 4172/2013 (Α’ 167) ορίζεται ότι, εφόσον έχει κοινοποιηθεί εξώδικο στο μισθωτή κατά τα ανωτέρω, ακολούθως, ο φορολογούμενος (εκμισθωτής) πρέπει να προσκομίσει μέχρι τη λήξη της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2021, (δηλαδή εντός του έτους 2022) διαταγή πληρωμής ή απόδοσης χρήσης μισθίου ή δικαστική απόφαση αποβολής ή επιδίκασης μισθωμάτων ή αντίγραφο αγωγής αποβολής ή επιδίκασης μισθωμάτων. Επομένως, βάσει των παραπάνω, εφόσον, ο φορολογούμενος (εκμισθωτής) κοινοποιήσει εξώδικο στον μισθωτή μέχρι τη λήξη της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων φορολογικού έτους 2020 και προσκομίσει τα κατά τα ανωτέρω απαιτούμενα δικαιολογητικά μέχρι τη λήξη της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2021, τα εισοδήματα αυτά θα φορολογηθούν σύμφωνα με το τρίτο εδάφιο της παρ. 66 του αρ. 72 του ν. 4172/2013 (Α’ 167) στο έτος και κατά το ποσό που αποδεδειγμένα εισπράχθηκαν κατά παρέκκλιση των διατάξεων του άρθρου 8 του ν.4172/2013. Αντίθετα, σύμφωνα με το τέταρτο εδάφιο της παρ. 66 του αρ. 72 του ν. 4172/2013 (Α’ 167), προβλέπεται ότι, στην περίπτωση που ο φορολογούμενος δεν προσκομίσει τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, οφείλει να υποβάλλει τροποιητική δήλωση φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2020 μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2022, χωρίς την επιβολή τόκων και προστίμων, δηλώνοντας τα εν λόγω μισθώματα.
Τέλος, με το πέμπτο εδάφιο της νέας παραγράφου 66 του αρ. 72 του ν. 4172/2013 (Α’ 167) προβλέπεται δυνατότητα καθορισμού κάθε αναγκαίας λεπτομέρεια σχετικά με την εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων με απόφαση Διοικητή Α.Α.Δ.Ε..
6. Άρθρο 33 «Παράταση της προθεσμίας επιλογής της υποβολής χωριστών δηλώσεων των συζύγων -Προσθήκη παρ. 67 στο άρθρο 72 του ν. 4172/2013»
Με το άρθρο 33 προστέθηκε νέα παράγραφος 67 στο άρθρο 72 του ν. 4172/2013, που ορίΖει την 6η Μαΐου 2021 ως νέα προθεσμία για την υποβολή της ανέκκλητης δήλωσης της περ. β’ της παραγράφου 4 του άρθρου 67, για το φορολογικό έτος 2020, με την οποία επιλέγεται από έναν τουλάχιστον εκ των συΖύγων η υποβολή χωριστών δηλώσεων φόρου εισοδήματος .
7. Άρθρο 34 «Ειδική ρύθμιση για το έτος 2021 ως προς την προθεσμία υποβολής αίτησης και την προθεσμία έκδοσης απόφασης για την εναλλακτική φορολόγηση εισοδήματος φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα κατά τα άρθρα 5Α και 5Β του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος-Προσθήκη παρ. 68 στο άρθρο 72 του ν. 4172/2013»
Με το άρθρο 34 προστέθηκε νέα παράγραφος 68 στο άρθρο 72 του ν. 4172/2013, που ρυθμίζει, ειδικά για το έτος 2021, την προθεσμία υποβολής αιτήσεων υπαγωγής στον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης εισοδήματος αλλοδαπής προέλευσης φυσικών προσώπων που μεταφέρουν την φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα άρθρα 5Α και 5Β του ν. 4172/2013. Συγκεκριμένα, η διάταξη ορίζει, την 31η Μαΐου 2021, ως καταληκτική ημερομηνία για τις αιτήσεις υπαγωγής στον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης εισοδημάτων αλλοδαπής των άρθρων 5Α και 5Β του ν. 4172/2013, που θα υποβληθούν εντός του έτους 2021. Η Φορολογική Διοίκηση αφού εξετάσει τις εν λόγω αιτήσεις, εκδίδει αποφάσεις επ’ αυτών το αργότερο μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα του μηνός Ιουνίου 2021.
8. Άρθρο 35 «Ειδική ρύθμιση για το έτος 2021 ως προς την προθεσμία υποβολής αίτησης και την προθεσμία έκδοσης απόφασης για τον ειδικό τρόπο φορολόγησης φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα κατά το άρθρο 5Γ του ν. 4172/2013-Προσθήκη παρ. 69 στο άρθρο 72 του ν. 4172/2013»
Με το άρθρο 35 προστέθηκε νέα παράγραφος 69 στο άρθρο 72 του ν. 4172/2013 που ορίζει την 30η Σεπτεμβρίου 2021 ως καταληκτική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων υπαγωγής στις διατάξεις του άρθρου 5Γ του ν. 4172/2013 (Α’ 167). Η διάταξη αφορά ειδικά στις αιτήσεις που θα υποβληθούν εντός του έτους 2021 για την υπαγωγή στον ειδικό τρόπο φορολόγησης εισοδήματος από μισθωτή εργασία και επιχειρηματική δραστηριότητα φυσικών προσώπων που μεταφέρουν την φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα και αφορούν σε ανάληψη υπηρεσίας ή έναρξη εργασιών επιχειρηματικής δραστηριότητας ως την 31η Ιουλίου 2021. Η Φορολογική Διοίκηση αφού εξετάσει τις αιτήσεις που υποβάλλονται σύμφωνα με τα ανωτέρω, εκδίδει αποφάσεις επ’ αυτών το αργότερο ως την 30η Νοεμβρίου 2021.
9. Άρθρο 36 «Ειδική ρύθμιση για το φορολογικό έτος 2020 ως προς τον εναλλακτικό τρόπο υπολογισμού της ελάχιστης φορολογίας-Προσθήκη παρ. 70 στο άρθρο 72 του ν. 4172/2013»
Με τις διατάξεις του άρθρου 36 προστέθηκε παρ. 70 στο άρθρο 72 του ν.4172/2013, με την οποία εισήχθη ειδική ρύθμιση για το φορολογικό έτος 2020, ως προς τον εναλλακτικό τρόπο υπολογισμού της ελάχιστης φορολογίας, για συγκεκριμένες κατηγορίες φορολογουμένων, οι οποίοι επλήγησαν εντός του 2020 από την πανδημία του COVID-19.
Ειδικότερα, με την περίπτωση α’ της παραγράφου αυτής ορίζεται ότι για το φορολογικό έτος 2020 για τα φυσικά πρόσωπα που σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία:
i. ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα η οποία βάσει κανονιστικών πράξεων της διοίκησης, εντός του 2020 χαρακτηρίστηκε ως πληττόμενη, λόγω της εμφάνισης και διάδοσης του κορωνοϊού COV1D-19 ή ανεστάλη η λειτουργία της, ανεξαρτήτως χρονικού διαστήματος αναστολής,
ii. η σύμβαση εργασίας, ανεστάλη για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του έτους 2020 λόγω των μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας COVID -19,
iii. η σύμβαση ναυτολόγησης, ανεστάλη κατά τη διάρκεια οποιουδήποτε διαστήματος εντός του 2020,
iv. εντάχθηκαν στον μηχανισμό ενίσχυσης «ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ» ανεξαρτήτως χρονικού διαστήματος εντός του 2020,
v. είναι ιδιοκτήτες ακινήτων, που έλαβαν μειωμένο μίσθωμα εντός του 2020, για το οποίο έχει υποβληθεί έστω και μία εγκεκριμένη δήλωση COVID -19, κατόπιν σχετικής επεξεργασίας από την ΑΑΔΕ
και προκύπτει διαφορά μεταξύ του τεκμαρτού και του συνολικού εισοδήματος κατά την παρ. 1 του άρθρου 30, δεν εφαρμόζεται το άρθρο 31 (αντικειμενικές δαπάνες και υπηρεσίες), εφόσον σωρευτικά:
(αα) τουλάχιστον σε ένα από τα δύο (2) προηγούμενα φορολογικά έτη δεν έτυχε εφαρμογής ο εναλλακτικός τρόπος υπολογισμού της ελάχιστης φορολογίας σύμφωνα με τα άρθρα 30, 31, 32, 33, 34,
(ββ) δεν υπήρξε αύξηση των αντικειμενικών δαπανών και υπηρεσιών του άρθρου 31 του φορολογικού έτους 2020 σε σχέση με το φορολογικό έτος 2019 και,
(γγ) σε περίπτωση δαπάνης απόκτησης περιουσιακών στοιχείων του άρθρου 32, η εν λόγω δαπάνη δικαιολογείται από τα αναγραφόμενα στη δήλωση χρηματικά ποσά, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 34 του ν. 4172/2013.
Σύμφωνα με την περ. β’ της νέας παραγράφου 70 του άρθρου 72 του ν. 4172/2013 (Α’ 167) χωρίς να επηρεάζεται η εφαρμογή του άρθρου 32 (δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων), εάν το εισόδημα των φορολογουμένων της ανωτέρω περίπτωσης α’ (i έως v) και για τα δυο προηγούμενα φορολογικά έτη, προσδιορίστηκε κατόπιν εφαρμογής του εναλλακτικού τρόπου υπολογισμού της ελάχιστης φορολογίας, σύμφωνα με τα άρθρα 30, 31, 32, 33, 34 και για το φορολογικό έτος 2020 προκύπτει προστιθέμενη διαφορά τεκμηρίων, τότε ως δαπάνη του άρθρου 31 για το φορολογικό έτος 2020, λαμβάνεται υπόψη το μικρότερο ποσό αντικειμενικών δαπανών και υπηρεσιών του άρθρου 31 μεταξύ των φορολογικών ετών 2018, 2019 και 2020, υπό τον όρο ότι δεν υπήρξε αύξηση των αντικειμενικών δαπανών και υπηρεσιών του άρθρου 31 του φορολογικού έτους 2020 σε σχέση με το φορολογικό έτος 2019. Η διαφορά που προκύπτει στην περίπτωση αυτή, θα φορολογηθεί κατά τα οριζόμενα στην παρ.1 του άρθρου 34, λαμβανομένων υπόψη των κατηγοριών των επιμέρους εισοδημάτων του φορολογικού έτους 2020.
Τέλος, με το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου αυτής προβλέπεται η έκδοση κοινής απόφασης του Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων για τον καθορισμό του χρόνου κατά τον οποίο λαμβάνονται υπόψη οι εγκεκριμένες δηλώσεις COVID – 19, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας.
10. Άρθρο 37 «Απαιτούμενο ποσό δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής-Τροποποίηση της παρ.6 του άρθρου 15 και προσθήκη παρ.71 στο άρθρο 72 του ν. 4172/2013»
Με τις διατάξεις του άρθρου 37 ρυθμίζονται Ζητήματα που αφορούν στην υποχρέωση πραγματοποίησης δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, ανερχόμενων σε ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%) του πραγματικού εισοδήματος που προέρχεται από μισθωτή εργασία -συντάξεις και επιχειρηματική δραστηριότητα, που προβλέπονται στις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013.
Πιο συγκεκριμένα, με την παρ. 1 του άρθρου 37, προστίθεται νέα περίπτωση γ1′ στην παρ. 6 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013, ώστε για εισοδήματα που αποκτώνται και δαπάνες που πραγματοποιούνται από 1.1.2020 και μετά (παρ. 2 άρθρου 37), πέραν των αναφερόμενων στο δεύτερο εδάφιο της περ. β’ της παραγράφου 6 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013 (Α’ 167) ποσών, να μην περιλαμβάνονται στον υπολογισμό του πραγματικού εισοδήματος από μισθωτή εργασία, συντάξεις και επιχειρηματική δραστηριότητα επί του οποίου υπολογίζονται οι απαιτούμενες δαπάνες με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, εισοδήματα με έκτακτο χαρακτήρα, καθώς και έκτακτες αποζημιώσεις, αμοιβές, επιχορηγήσεις και οικονομικές ενισχύσεις που δόθηκαν στα πλαίσια αντιμετώπισης των συνεπειών εξάπλωσης της πανδημίας. Τα εισοδήματα έκτακτου χαρακτήρα που περιλαμβάνονται στην νέα περ. γ1’της παρ. 6 του άρθρου 15 είναι τα ακόλουθα:
i. Τα εισοδήματα των παρ. 3 και 4 του άρθρου 15, δηλαδή οι εφάπαξ αποζημιώσεις λόγω διακοπής σύμβασης εργασίας ή άλλης σύμβασης (παρ. 3) και το καταβαλλόμενο ασφάλισμα στα πλαίσια ομαδικών ασφαλιστηρίων συνταξιοδοτικών συμβολαίων (παρ. 4).
ii. Το επίδομα εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης ανέργων, καθώς και το επίδομα αναζήτησης εργασίας στο πλαίσιο δράσεων συμβουλευτικής (παρ. 5 του άρθρου 64 του ν. 4756/2020 [Α’235]).
iii. Η αγροτική επιδότηση πρόωρης συνταξιοδότησης.
iv. Η είσπραξη ασφαλιστικής αποζημίωσης ή οικονομικής ενίσχυσης, λόγω διάλυσης αλιευτικού σκάφους.
ν. Έκτακτες αποζημιώσεις, αμοιβές, επιχορηγήσεις και οικονομικές ενισχύσεις που χορηγήθηκαν στο πλαίσιο αντιμετώπισης των συνεπειών του κινδύνου διασποράς του κορωνοϊού COVID-19 και αποτελούν εισόδημα.
Με την παρ. 3 του άρθρου 37 προστίθεται νέα παράγραφος 71 στο άρθρο 72 του ν. 4172/2013 (Α’ 167), με την οποία θεσπίζονται, ειδικά για το φορολογικό έτος 2020, ρυθμίσεις σχετικές με την πραγματοποίηση δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, κατά παρέκκλιση της περ. β’ της παρ. 6 του άρθρου 15 του ίδιου νόμου.
Ειδικότερα, με την περ. α’ της νέας παραγράφου 71 του άρθρου 72 του ν. 4172/2013 (Α’ 167), αφενός επαναλαμβάνεται η ρύθμιση των δύο πρώτων εδαφίων της περ. γ’ της παρ. 6 του άρθρου 15 του ίδιου νόμου, ως προς το απαιτούμενο ποσό δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής και τον μη συνυπολογισμό στο πραγματικό εισόδημα του ποσού της εισφοράς αλληλεγγύης του άρθρου 43Α και του ποσού της διατροφής που δίδεται στον/στην διαζευγμένο/-η σύζυγο ή σε μέρος συμφώνου συμβίωσης ή εξαρτώμενο τέκνο, εφόσον καταβάλλεται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής και αφετέρου, θεσπίζονται ειδικές ρυθμίσεις για το φορολογικό έτος 2020, για τις περιπτώσεις που το δηλωθέν ποσό δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής υπολείπεται του απαιτούμενου, ως εξής:
i. Για τις περιπτώσεις που το δηλωθέν ποσό δαπανών που πραγματοποιήθηκαν εντός του φορολογικού έτους 2020 με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής είναι μεν χαμηλότερο του απαιτούμενου 30% του πραγματικού εισοδήματος από μισθωτή εργασία, συντάξεις και επιχειρηματική δραστηριότητα, όπως αυτό προσδιορίζεται με την περ. β’ σε συνδυασμό με την περ. γ1′ της παρ. 6 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013, αλλά είναι υψηλότερο του 20% αυτού, ο φόρος που προκύπτει κατά την εφαρμογή της κλίμακας της παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013, προσαυξάνεται κατά έντεκα τοις εκατό (11%) επί της διαφοράς μεταξύ απαιτούμενου και του δηλωθέντος ποσού δαπανών που πραγματοποιηθήκαν με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής.
Για παράδειγμα, φορολογούμενος με πραγματικό εισόδημα από μισθωτή εργασία, συντάξεις και επιχειρηματική δραστηριότητα ίσο με 15.000€, απαιτείται να δηλώσει πραγματοποιηθείσες εντός του φορολογικού έτους 2020 δαπάνες με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής ποσού τουλάχιστον 4.500€ (15.000*30%=4.500). Εάν αυτός δηλώσει δαπάνες με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής που ανέρχονται στο 25% (ανώτερο του 20%, αλλά υπολειπόμενου του απαιτούμενου 30%) του πραγματικού τους εισοδήματος (15.000*25%=3.750€), τότε η προσαύξηση του φόρου της κλίμακας της παρ. 1 του άρθρου 15 θα είναι ίση με 82,5€ [(4.500-3.750)*11%=82,5].
ii. Για τις περιπτώσεις, όπου το δηλωθέν ποσό δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής έτους 2020, υπολείπεται του 20% του πραγματικού εισοδήματος από μισθωτή εργασία, συντάξεις και επιχειρηματική δραστηριότητα, όπως αυτό προσδιορίζεται με την περ. β’, σε συνδυασμό με την περ. γ1′ της παρ. 6 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013, τότε η προσαύξηση του φόρου που προκύπτει από την εφαρμογή της κλίμακας της παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013, αποτελείται από το άθροισμα δύο επί μέρους ποσών (α+β) και υπολογίζεται α) ως το ποσό που προκύπτει από τη θετική διαφορά μεταξύ του είκοσι τοις εκατό (20%) του πραγματικού εισοδήματος που προέρχεται από μισθωτή εργασία, συντάξεις και επιχειρηματική δραστηριότητα και του δηλωθέντος ποσού δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, πολλαπλασιαζόμενη με συντελεστή είκοσι δύο τοις εκατό (22%) και, επιπροσθέτως, β) από το ποσό που προκύπτει από τη θετική διαφορά μεταξύ του απαιτούμενου ποσού δαπανών και του είκοσι τοις εκατό (20%) του πραγματικού εισοδήματος που προέρχεται από μισθωτή εργασία, συντάξεις και επιχειρηματική δραστηριότητα, πολλαπλασιαζόμενη με συντελεστή έντεκα τοις εκατό (11%).
Για παράδειγμα, φορολογούμενος με πραγματικό εισόδημα ίσο με 19.000 ευρώ και δηλωθείσες δαπάνες με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής έτους 2020 ίσες με 1.850 ευρώ (οι απαιτούμενες δαπάνες είναι 19.000*30% = 5.700€), θα επιβαρυνθεί με προσαύξηση του φόρου που προκύπτει από την εφαρμογή της κλίμακας της παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013 ίση με 638€ (429€+209€). Το πρώτο μέρος της προσαύξησης των 429€ αντιστοιχεί στο 22% της διαφοράς που προκύπτει μεταξύ του 20% του πραγματικού εισοδήματος και του δηλωθέντος ποσού δαπανών {[(20%*19.000)-1850]*22% = 429€}. Το δεύτερο μέρος της προσαύξησης των 209€ αντιστοιχεί στο 11% της διαφοράς που προκύπτει μεταξύ του απαιτούμενου ποσού δαπανών και του 20% του πραγματικού εισοδήματος {[(30%*19.000)-(20%*19.000)]*11%=209€}.
Σε συνέχεια των παραπάνω , ορίζονται, ειδικά για το φορολογικό έτος 2020, περιπτώσεις φορολογουμένων που εξαιρούνται από την προσαύξηση του φόρου της κλίμακας της παρ. 1 του άρθρου 15 του ίδιου νόμου, σε περίπτωση που δεν πραγματοποίησαν εντός του έτους 2020 το απαιτούμενο ποσό δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Ο φόρος που προκύπτει κατά την εφαρμογή της κλίμακας της παρ. του άρθρου 15 δεν προσαυξάνεται για τις εξής κατηγορίες φορολογουμένων:
i. Για τα φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, η οποία, σύμφωνα με τις κανονιστικές πράξεις που εκδόθηκαν για τον προσδιορισμό των πληττόμενων επιχειρήσεων από την εξάπλωση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID – 19, θεωρήθηκε ως πληττόμενη για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του έτους 2020.
ii. Για τα φυσικά πρόσωπα των οποίων η σύμβαση εργασίας ανεστάλη για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του έτους 2020 λόγω των μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID – 19, σύμφωνα με το άρθρο δέκατο τρίτο της από
14.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α’ 64), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 3 του ν. 4682/2020 (Α’ 76), το άρθρο 11 της από 20.3.3020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α’ 68), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 1 του ν. 4683/2020 (Α’ 83) και το άρθρο 68 του ν. 4756/2020 (Α’ 235),
iii. Για τα φυσικά πρόσωπα των οποίων η σύμβαση ναυτολόγησης ανεστάλη κατά τη διάρκεια οποιουδήποτε διαστήματος εντός του 2020 με βάση το άρθρο εξηκοστό τρίτο της από
30.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α’ 75), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 1 του ν. 4684/2020 (Α’ 86), όπως αυτό τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με την από 1.5.2020 Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (Α’ 90), η οποία κυρώθηκε με τον ν. 4690/2020 (Α’ 104),
iv. Για τα φυσικά πρόσωπα τα οποία εντάχθηκαν στον μηχανισμό ενίσχυσης «ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ» ανεξαρτήτως χρονικού διαστήματος εντός του 2020, σύμφωνα με το άρθρο 31 του ν. 4690/2020 και το άρθρο 123 του ν. 4714/2020 (Α’ 148), όπως τα πρόσωπα αυτά θα αποσταλούν στη Φορολογική Διοίκηση από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων,
ν. Για τα φυσικά πρόσωπα τα οποία είναι ιδιοκτήτες ακινήτων, που έλαβαν μειωμένο μίσθωμα εντός του 2020, για το οποίο έχει υποβληθεί έστω και μία εγκεκριμένη δήλωση COVID – 19, κατόπιν σχετικής επεξεργασίας από την ΑΑΔΕ, σύμφωνα με το άρθρο δεύτερο της από
20.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 1 του ν. 4683/2020, όπως διαμορφώθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 33 του ν. 4753/2020 (Α’ 1227) και την παρ. 2 του άρθρου 13 του ν. 4690/2020 (Α’ 104), όπως ισχύουν μετά και την τροποποίησή τους με το άρθρο 54 του ν. 4758/2020 (Α’ 242),
vi. Για τους φορολογούμενους που είχαν συμπληρώσει το εξηκοστό (60ό) έτος της ηλικίας τους στις 31 Δεκεμβρίου 2019.
Τέλος, με την περ. β’. της νέας παραγράφου 71 του άρθρου 72 του ν. 4172/2013, ορίζεται πως, ειδικά για το φορολογικό έτος 2020, οι διατάξεις της περ. α’, εφαρμόζονται αναλόγως για τα εισοδήματα από ακίνητη περιουσία, που φορολογούνται με την κλίμακα της παραγράφου 4 του άρθρου 40 του ίδιου νόμου.
11. Άρθρο 39 «Παράταση υποβολής αίτησης για την άρση της ευθύνης και των μέτρων σε βάρος των αλληλεγγύως ευθυνόμενων διοικούντων νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες για φορολογικές οφειλές-Τροποποίηση των παρ. 28 και 29 του άρθρου 66 του ν. 4646/2019»
Με τις διατάξεις του άρθρου 39 τροποποιήθηκαν η παρ. 28 και η παρ. 29 του άρθρου 66 του ν. 4646/2019 ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στους φορολογούμενους που δικαιούνται να υπαχθούν σε αυτές να υποβάλουν τη σχετική αίτηση αντιστοίχως, έως την 30η Ιουνίου 2021, καθώς η προβλεπόμενη προθεσμία έληξε την 31η Δεκεμβρίου 2020.
Τυχόν αιτήσεις που είχαν υποβληθεί μετά τις 31 Δεκεμβρίου 2020 και εκκρεμούν ενώπιον των Δ.Ο.Υ. ή εκκρεμεί κατά της τυχόν σιωπηρής ή ρητής απόρριψής τους ενδικοφανής προσφυγή ενώπιον της Δ.Ε.Δ., θεωρούνται εμπρόθεσμα ασκηθείσες.
Οι διατάξεις των παρ. 28 και 29 του άρθρου 66 του ν. 4646/2019 διαμορφώνονται μετά την τροποποίηση με το άρθρο 39 ως εξής:
«28. Οι διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 46 του ν. 4174/2013, όπως αντικαθίστανται με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 33 του παρόντος, ισχύουν από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου και εφαρμόζονται για μέτρα της παρ. 5 του άρθρου 46 του ν. 4174/2013, που κατά τη θέση σε ισχύ του παρόντος νόμου, έχουν ληφθεί σύμφωνα με τα οριζόμενα στις παρ. 5 και 6 του άρθρου 46 του ν. 4174/2013, όπως οι παράγραφοι αυτές ίσχυαν πριν την τροποποίησή τους, αίρονται ή περιορίζονται, ανά περίπτωση, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις παρ. 5 και 6 του άρθρου 46 του ν. 4174/2013, όπως ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 33 του παρόντος.
Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου, υποβάλλεται αίτηση στην αρχή που προέβη στις σχετικές ενέργειες λήψης των μέτρων έως τις 30 Ιουνίου 2021.
Ποσά που έχουν χρησιμοποιηθεί για την ικανοποίηση απαιτήσεων της Φορολογικής Διοίκησης κατά την παρ. 7 του άρθρου 46 του ν. 4174/2013 δεν επιστρέφονται. Η αίτηση μπορεί να υποβληθεί και για εκκρεμείς υποθέσεις οφειλών κατά την έννοια του άρθρου 72 παρ. 50 του ν. 4174/2013, όπως ισχύει.
29. Οι παρ. 1 και 2 του άρθρου 50 του ν. 4174/2013, όπως αντικαθίστανται με τις διατάξεις του άρθρου 34 του παρόντος, ισχύουν από τη δημοσίευση του παρόντος και εφαρμόζονται και για οφειλές, οι οποίες έχουν βεβαιωθεί πριν από τη θέση σε ισχύ του παρόντος σε βάρος νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων για τις οποίες ευθύνονται αλληλεγγύως και προσωπικά τα φυσικά πρόσωπα κατ’ εφαρμογή του άρθρου 50 παρ. 1 και 2, όπως ίσχυε πριν την τροποποίησή του με τις διατάξεις του άρθρου 34 του παρόντος, του άρθρου 115 του ν. 2238/1994 (Α’ 151), της παρ. 7 του άρθρου 22 του ν. 2648/1998 (Α’ 238), της περ. β’ του άρθρου 55 του ν. 2859/2000 (Α’ 248), καθώς και κάθε άλλης διάταξης με την οποία θεσπίζεται αλληλέγγυα ευθύνη για οφειλές για τις οποίες εφαρμόζεται ο Κώδικας. Οι οφειλές αυτές παύουν να βαραίνουν τα αλληλεγγύως ευθυνόμενα πρόσωπα, εφόσον τα τελευταία δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις, που τίθενται με τις παρ. 1 και 2 του άρθρου 50 του ν. 4174/2013, όπως αντικαθίστανται με τις διατάξεις του άρθρου 34 του παρόντος για τη θεμελίωση της αλληλέγγυας ευθύνης και αίρονται τα σε βάρος τους ληφθέντα μέτρα. Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου, υποβάλλεται αίτηση στην Υπηρεσία της Φορολογικής Διοίκησης που είναι αρμόδια για την επιδίωξη της είσπραξης των οφειλών μέχρι τις 30 Ιουνίου 2021. Η αίτηση μπορεί να υποβληθεί και για εκκρεμείς υποθέσεις οφειλών κατά την έννοια της παρ. 50 του άρθρου 72 του ν. 4174/2013, όπως ισχύει, καθώς και για εκκρεμείς υποθέσεις οφειλών ενώπιον των αρμόδιων δικαστηρίων μετά από άσκηση ανακοπής.
Η Φορολογική Διοίκηση εκδίδει αιτιολογημένη πράξη, με την οποία αποδέχεται ή απορρίπτει την αίτηση. Κατά της τυχόν απορριπτικής απόφασης ή της σιωπηρής απόρριψης της αίτησης μπορεί να ασκηθεί ενδικοφανής προσφυγή κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 63 του ν. 4174/2013. Ποσά που έχουν εισπραχθεί από τα πρόσωπα της παρ. 1 του άρθρου 50 του ν. 4174/2013 δεν επιστρέφονται.»
12. Άρθρο 44 «Επέκταση της απαλλαγής μισθώματος επαγγελματικών μισθώσεων – Τροποποίηση του άρθρου δεύτερου της από 20.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου»
Με τις διατάξεις του άρθρου 44 τροποποιήθηκε η παρ. 10 του άρθρου δευτέρου της από 20.3.2020 Π.Ν.Π. (Α’ 68), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 1 του ν.4683/2020 (Α’ 83), έτσι ώστε, ο μισθωτής επαγγελματικής μίσθωσης προς εγκατάσταση επιχείρησης, για την οποία έχουν ληφθεί ειδικά και έκτακτα μέτρα περί αναστολής ή προσωρινής απαγόρευσης λειτουργίας για προληπτικούς ή κατασταλτικούς λόγους που σχετίζονται με τον κορωνοϊό COVID-19 ή η οποία πλήττεται οικονομικά λόγω της διάδοσης του κορωνοϊού COVID-19 και ανήκει σε συγκεκριμένους κλάδους επιχειρήσεων, πέραν των αναφερόμενων στις αποφάσεις που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 8α, να απαλλάσσεται από την υποχρέωση καταβολής του συνολικού μισθώματος και για τον μήνα Απρίλιο 2021.
