Επιπλέον εργασία και στη μερική απασχόληση αλλά με σπαστό ωράριο φέρνει το εργασιακό νομοσχέδιο που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση. Σύμφωνα με άρθρο του νομοσχεδίου ορίζεται το εξής: αν παραστεί ανάγκη για πρόσθετη εργασία πέραν της συμφωνημένης, ο εργαζόμενος έχει υποχρέωση να την παράσχει, αν είναι σε θέση να το κάνει και η άρνησή του θα ήταν αντίθετη με την καλή πίστη.
Η πρόσθετη εργασία μπορεί να παρασχεθεί, εφόσον συμφωνεί ο εργαζόμενος, και κατά ωράριο που δεν είναι συνεχόμενο σε σχέση με το συμφωνημένο ωράριο της ίδιας ημέρας, υπό την επιφύλαξη των διατάξεων περί ημερήσιας ανάπαυσης. Αν παρασχεθεί εργασία πέραν της συμφωνημένης, ο μερικώς απασχολούμενος δικαιούται αντίστοιχης αμοιβής με προσαύξηση δώδεκα τοις εκατό (12%) επί της συμφωνηθείσας αμοιβής για κάθε επιπλέον ώρα εργασίας που θα παράσχει.
O μερικώς απασχολούμενος μπορεί να αρνηθεί την παροχή εργασίας πέραν της συμφωνημένης, όταν η πρόσθετη εργασία λαμβάνει χώρα κατά συνήθη τρόπο. Σε κάθε περίπτωση η πρόσθετη αυτή εργασία δύναται να πραγματοποιηθεί κατ’ ανώτατο όριο μέχρι τη συμπλήρωση του πλήρους ημερήσιου ωραρίου του συγκρίσιμου εργαζομένου.
Πολύ απλά αυτό σημαίνει πως για παράδειγμα εάν ένας εργαζόμενος σε ένα καφέ δουλεύει καθημερινά για 4 ώρες μπορεί να του ζητηθεί να δουλέψει υπερωρίες έως και 4 ώρες με την προϋπόθεση βέβαια πως η επιπλέον εργασία θα παρασχεθεί σε διαφορετική χρονική στιγμή μέσα στην ημέρα. Εάν ο παραπάνω εργαζόμενος δηλαδή δούλεψε 4 ώρες το πρωί μπορεί να του ζητηθεί να δουλέψει άλλες 4 ώρες το απόγευμα.
Τι ισχύει με τις υπερωρίες
Στις επιχειρήσεις στις οποίες εφαρμόζεται συμβατικό ωράριο εργασίας έως σαράντα (40) ώρες την εβδομάδα, ο εργαζόμενος μπορεί να απασχολείται πέντε επιπλέον ώρες την εβδομάδα κατά την κρίση του εργοδότη (υπερεργασία). Οι ώρες αυτές υπερεργασίας (41η, 42η, 43η, 44η, 45η ώρα) αμείβονται με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά είκοσι τοις εκατό (20%) και δεν συνυπολογίζονται στα επιτρεπόμενα, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, όρια υπερωριακής απασχόλησης. Τώρα εάν ο εργαζόμενος εργαστεί πέρα των σαράντα πέντε ωρών την εβδομάδα οι ώρες αυτές θεωρούνται υπερωριακή απασχόληση.
- Για όσους εργαζομένους ισχύει σύστημα εργασίας έξι εργάσιμων ημερών την εβδομάδα, η υπερεργασία ανέρχεται σε οκτώ ώρες την εβδομάδα (από 41η έως 48η ώρα)
- Για όσους εργαζομένους ισχύει σύστημα εργασίας έξι (6) εργάσιμων ημερών την εβδομάδα, υπερωριακή απασχόληση θεωρείται η εργασία πέραν των σαράντα οκτώ (48) ωρών την εβδομάδα.
Οι επιτρεπόμενες υπερωρίες αυξάνονται στις 150 ώρες το χρόνο σε όλους τους κλάδους των επιχειρήσεων. Όσοι απασχολούνται υπερωριακώς δικαιούνται για κάθε ώρα νόμιμης υπερωρίας και μέχρι τη συμπλήρωση των 150 ετησίως, αμοιβή ίση με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά σαράντα τοις εκατό (40%). Στην περίπτωση των υπερωριών που δεν τηρούνται οι προβλεπόμενες διαδικασίες ,η υπερωρία θα χαρακτηρίζεται ως παράνομη υπερωρία και ο εργαζόμενος θα δικαιούται αποζημίωση ίση με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 120% από 80% που ισχύει σήμερα.
Άδεια άνευ αποδοχών
Μετά από ατομική συμφωνία μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη ο εργαζόμενος μπορεί να λάβει άδεια άνευ αποδοχών για ένα έτος με δυνατότητα παράτασης της μετά από νέα συμφωνία της επιχείρησης με τον εργαζόμενο. Κατά τη διάρκεια της άδειας, η σύμβαση εργασίας τίθεται σε αναστολή και δεν οφείλονται ασφαλιστικές εισφορές από την επιχείρηση .Μετά τη λήξη της άδειας άνευ αποδοχών αναβιώνουν όλα τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τόσο του εργαζόμενου όσο και του εργοδότη. Η ρύθμιση αυτή μπορεί να εφαρμοστεί τόσο για τους εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης όσο και για μερικής απασχόλησης.
