Δικαίωση δανειολήπτη του Ταμείου από το Μονομελές Πρωτοδικείο Κορίνθου. Κούρεμα πάνω από 21.800 ευρώ των οφειλών του.
Ανοίγει ο δρόμος για ρύθμιση δανειακών υποχρεώσεων και προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων βάσει των ευνοϊκών όρων του νόμου Κατσέλη. Με την πρόσφατη απόφαση μειώθηκαν σχεδόν στο μισό οι οφειλές, και ορίστηκε ορίζοντας πενταετίας για την αποπληρωμή, ενώ εξαιρέθηκε από εκποίηση το ποσοστό συνιδιοκτησίας του οφειλέτη σε αγροτεμάχιο και το αυτοκίνητό του.
«Προκύπτει ότι στη ρύθμιση του Ν. 3869/2010 υπάγονται και οφειλές από στεγαστικά δάνεια, τα οποία το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων χορήγησε σε υπαλλήλους που συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις της κείμενης νομοθεσίας και τα οποία δάνεια οι δανειολήπτες εξοφλούν με επιτρεπόμενη κατά νόμο προεκχώρηση του οριζομένου ποσοστού των μηνιαίων απολαβών τους. Ο νόμος με την άνω ρύθμιση θέλησε να υπαχθούν στις ρυθμίσεις του χρηματικές οφειλές από δάνεια προς όλους τους πιστωτές (ιδιώτες και μη), στην περίπτωση δε που ήθελε να εξαιρέσει από το νόμο τις εκ δανείων οφειλές προς το ανωτέρω πιστωτικό ίδρυμα θα το είχε πράξει ρητά» επισημαίνεται στην απόφαση.
«Σε κάθε περίπτωση, η εξαίρεση των δανείων του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων από τη ρύθμιση του Ν. 3869/2010, θα προσέκρουε στην αρχή της ισότητας, που προβλέπεται από το άρθρο 4 του Συντάγματος, διότι οι δανειολήπτες του εν λόγω Ταμείου, σε σχέση με τους δανειολήπτες των υπολοίπων πιστωτικών ιδρυμάτων, θα στερούνταν των ευνοϊκών διατάξεων του Ν. 3869/2010» προστίθεται και διευκρινίζεται πως διατάξεις άλλου νόμου για τα δάνεια του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων προβλέπουν μεν όρους διευκόλυνσης και εξυπηρέτησης των δανείων όχι όμως και απαλλαγή από μέρος αυτών.
Πραγματική αδυναμία πληρωμών
Σύμφωνα με τα οριζόμενα στην απόφαση «κατά την κατάθεση της αιτήσεως του ο αιτών βρισκόταν σε αδυναμία πληρωμών δεδομένου ότι το ετήσιο εισόδημα του ανερχόταν στο ποσό των 16.026,09 και το μηνιαίο σε 1.335,50 € μηνιαίως, επομένως με το εν λόγω εισόδημα αδυνατούσε να καλύψει το μηνιαίο οικογενειακό κόστος διαβίωσης, ήτοι το μηνιαίο κόστος διαβίωσης του ίδιου, της συζύγου του και της κόρης τους, ανερχόμενο στο ποσό των 1.100 € περίπου, αλλά και τις υποχρεώσεις του προς τους καθ’ ων – πιστωτές του, οι οποίες ανέρχονταν στο ποσό των 830 € περίπου μηνιαίως, ενώ κατά την συζήτηση της αιτήσεως ο αιτών εξακολουθεί να βρίσκεται σε αδυναμία πληρωμών, καθόσον με το εισόδημα του, ποσού 1.564,60 € περίπου μηνιαίως και την οικονομική βοήθεια που λαμβάνει από συγγενικά του πρόσωπα (γονείς αιτούντος και γονείς συζύγου αιτούντος), συνολικού ποσού 114 € περίπου μηνιαίως, αδυνατεί να καλύψει το μηνιαίο οικογενειακό κόστος διαβίωσης του, το οποίο ανέρχεται στο ανωτέρω ποσό των 1.100 € αλλά και τις ανωτέρω υποχρεώσεις του προς τους καθ’ ων – πιστωτές του, ποσού 830 € περίπου μηνιαίως».
Και όπως τονίζεται: «Οι ως άνω απαιτήσεις των πιστωτών του αιτούντος, καίτοι δεν είναι μεγάλου ύψους, συνδυαζόμενες με την προσωπική του κατάσταση, το εισόδημα του και το μηνιαίο οικογενειακό κόστος διαβίωσης του, υποδηλώνουν ότι αυτός βρίσκεται σε μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμών. Το δε ατομικό εισόδημα του αιτούντος, αποτελούμενο αποκλειστικά από το μισθό του, δεν αναμένεται να αυξηθεί σε ορίζοντα πενταετίας, δεδομένου και του γεγονότος ότι ο αιτών είναι δημοτικός υπάλληλος κατ’ επάγγελμα και δεδομένης της οικονομικής κρίσης που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα, ενώ η σύζυγος του δεδομένης της ηλικίας της, της έλλειψης εξειδίκευσης της και της μακρόχρονης αποχής της από την αγορά εργασίας δεν αναμένεται να βρει εργασία εντός του ανωτέρω χρονικού διαστήματος, παρότι καταβάλλει προσπάθειες προς εύρεση εργασίας».
Δεν υφίσταται δόλος από τον αιτούντα
Στην απόφαση του το Μονομελές Πρωτοδικείο αντέκρουσε και τους ισχυρισμούς του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων περί πιθανού δόλου, καθώς θα έπρεπε να γνωρίζει πως δεν μπορεί να καλύψει τις οφειλές.
Το Δικαστήριο, όμως, ανέφερε πως «τα γεγονότα στα οποία οφείλεται η περιέλευσή του αιτούντος σε αδυναμία πληρωμών κατά τα ανωτέρω, αποτελούν γεγονότα τα οποία ο αιτών δεν μπορούσε να προβλέψει κατά το χρόνο κατάρτισης των ένδικων συμβάσεων δανείου (τα έτη 2002, 2004, 2006 και 2007), κατά τα οποία οι μηνιαίες αποδοχές του αιτούντος δεν είχαν υποστεί περικοπές, η σύζυγος του αποκόμιζε ατομικό εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες και γεωργικές δραστηριότητες κατά περίπτωση και βεβαίως δεν καλείτο να καλύψει τα έξοδα διαμονής της κόρης του στην Αθήνα, αφού η τελευταία εγγράφηκε στην πανεπιστημιακή σχολή την οποία παρακολουθεί το ακαδημαϊκό έτος 2013-2014 και όχι νωρίτερα. Εξάλλου, το μεγαλύτερο μέρος των χρεών του αιτούντος προέρχεται από δάνεια στεγαστικά / επισκευαστικά / μικροεπισκευών, τα οποία δεν έλαβε για να ικανοποιήσει καταναλωτικές του ανάγκες αλλά για τις ανάγκες στέγασης του στην κύρια κατοικία της οικογένειας του». Για το λόγο απέρριψε την ένσταση του Ταμείου Παρακαταθηκών Δανείων περί δόλιας περιέλευσης του αιτούντος σε αδυναμία πληρωμής.
Τι προβλέπει για την αποπληρωμή
Το Δικαστήριο κατέληξε πως συντρέχουν οι προϋποθέσεις για υπαγωγή στο νόμο Κατσέλη. «Έτσι η ρύθμιση των χρεών του θα γίνει κατά πρώτο λόγο με μηνιαίες καταβλητέες εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός καταβολές στους μετέχοντες στη δίκη πιστωτές, από τα εισοδήματα του επί πενταετία, οι οποίες θα αρχίζουν την πρώτη ημέρα του επόμενου μήνα της δημοσίευσης της παρούσας απόφασης. Όσον αφορά το ειδικότερο περιεχόμενο της ρύθμισης αυτής, το προς διάθεση στις πιστώτριες ποσό, λαμβανομένων υπόψη των εισοδημάτων και των βασικών προσωπικών και οικογενειακών αναγκών του αιτούντος, για τα οποία έγινε λόγος παραπάνω, ανέρχεται στο ποσό των 300 ευρώ μηνιαίως» υπογραμμίζεται.