Η τελευταία απόφαση αφορά 2.500.000 συνταξιούχους. Η κυβέρνηση να καταβάλλει τα αναδρομικά ανεξάρτητα αν έχουν ασκήσει προσφυγές.
Απόφαση – σταθμός χαρακτηρίζεται η τελευταία που έλαβε το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, βάσει της οποίας δικαιώνονται συνταξιούχοι και καλείται η κυβέρνηση να καταβάλλει τα δώρα εορτών και το επίδομα αδείας, καθώς και τις περικοπές στις επικουρικές για 11 μήνες την περίοδο 2015 – 2016. Και μάλιστα με τόκο 6% για διάστημα πέντε ετών, δηλαδή από το 2016 μέχρι σήμερα.https://cb03d843f3e707be102bb3ca2f5f562f.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-38/html/container.html
«Οι περικοπές που επιβλήθηκαν για το χρονικό διάστημα από 11.6.2015 έως 11.5.2016, κατ’ εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων του ν. 4093/2012, δεν είναι νόμιμες» σημειώνεται στην απόφαση, όπου γίνεται ειδική αναφορά στα μέτρα που ελήφθησαν αρχικώς λόγω των πρώτων μνημονίων και οι περικοπές οι οποίες συνεχίστηκαν για κάποια χρόνια.
«Ο νομοθέτης δεν δικαιολογούταν πλέον να προχωρήσει σε σχετικές ρυθμίσεις χωρίς ειδική έρευνα του αντικειμένου αυτών, αλλά όφειλε να προβεί σε εμπεριστατωμένη μελέτη, προκειμένου να διαπιστώσει και να αναδείξει τεκμηριωμένα ότι η λήψη των συγκεκριμένων μέτρων ήταν συμβατή με τις σχετικές συνταγματικές δεσμεύσεις, τις απορρέουσες, μεταξύ άλλων, από τον θεσμό της κοινωνικής ασφάλισης, τις αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας και την προστασία της αξίας του ανθρώπου. Ειδικότερα, στο πλαίσιο της μελέτης αυτής, όφειλε, κατ’ αρχάς, ο νομοθέτης να προβεί σε συνολική εκτίμηση των παραγόντων που προκάλεσαν το πρόβλημα το οποίο επικαλείται ως προς τη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών» τονίζει το Πρωτοδικείο. 
Δεν υπήρξε μελέτη
«Τούτο δε ενόψει και της διαπίστωσής του ότι τα αντίστοιχα μέτρα που είχε λάβει μέχρι τότε (μειώσεις συντάξεων και μισθών) δεν είχαν αποδώσει τα αναμενόμενα και ότι η οικονομική ύφεση είχε ενταθεί με ρυθμούς που είχαν ανατρέψει τις αρχικές προβλέψεις. Ακόμη δε και αν τα επίδικα μέτρα κρίνονταν πρόσφορα, κατά τα ανωτέρω, ο νομοθέτης έπρεπε περαιτέρω να μελετήσει και να αποφανθεί αιτιολογημένα για την αναγκαιότητά τους, εξετάζοντας την ύπαρξη τυχόν εναλλακτικών επιλογών και συγκρίνοντας τα οφέλη και τα μειονεκτήματα της καθεμιάς για τους επιδιωκόμενους δημόσιους σκοπούς (δημοσιονομική προσαρμογή, βιωσιμότητα των ασφαλιστικών οργανισμών, διασφάλιση ικανοποιητικού, κατ’ άρθρο 22 παρ. 5 Συντ., επιπέδου ζωής των ασφαλισμένων)» προσθέτει. 
Και υπογραμμίζει επίσης πως «δεν προκύπτει ούτε ότι λήφθηκαν υπόψη οι κρίσιμες ως άνω συνταγματικές παράμετροι. Διότι, όπως συνάγεται από τις οικείες προπαρασκευαστικές εργασίες, μόνο κριτήριο για τη θέσπιση των σχετικών μέτρων αποτέλεσε η συμβολή τους στη μείωση των δημοσίων δαπανών και τη «δημοσιονομική προσαρμογή». Ακόμη δε και η αναφορά στη «δυσμενή οικονομική κατάσταση» των ασφαλιστικών οργανισμών, ως βασικής αιτίας του προβλήματος, γίνεται αορίστως, είτε για όλους τους οργανισμούς συλλήβδην, είτε για κάποιους μη κατονομαζόμενους, χωρίς να εκτιμάται συγκεκριμένα η κατάσταση καθενός από αυτούς (ενόψει της οικονομικής αυτοτέλειάς τους και των επιβαλλομένων, αναλόγως, διαφοροποιήσεων) και χωρίς να αναφέρεται αν και πώς συνέβαλε το Κράτος, κατά τη συνταγματική του υποχρέωση, στη διασφάλιση της βιωσιμότητάς τους».
Έπρεπε να εξεταστούν οι επιπτώσεις
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην απόφασή του, το Δικαστήριο επισημαίνει: «Εφόσον, πάντως, κατόπιν των ανωτέρω, ο νομοθέτης επέλεγε, όπως εν προκειμένω, να προβεί σε συγκεκριμένες περικοπές συντάξεων (επιλογή, κατ’ αρχήν, δικαστικώς ανέλεγκτη), όφειλε προηγουμένως να εξετάσει με τρόπο επιστημονικό και δικαστικά ελέγξιμο, αν οι επιπτώσεις των περικοπών τούτων στο βιοτικό επίπεδο των θιγομένων, αθροιζόμενες με τις επιπτώσεις από τα ήδη ληφθέντα γενικά μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης (όπως οι αλλεπάλληλες φορολογικές επιβαρύνσεις) και συνδυαζόμενες με τις ευρύτερες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της διανυόμενης έκτακτης περιόδου (κόστος αγαθών και υπηρεσιών, περικοπές παροχών υγείας, ανεργία και επίδρασή της στο οικογενειακό εισόδημα, έκταση και περιεχόμενο δανειοληπτικών υποχρεώσεων), οδηγούν σε ανεπίτρεπτη μείωση του επιπέδου ζωής των συνταξιούχων κάτω του ορίου εκείνου που συνιστά τον πυρήνα του κοινωνικοασφαλιστικού τους δικαιώματος. Από ουδέν, όμως, στοιχείο προκύπτει ότι, ως προς τα ανωτέρω ζητήματα, έλαβε χώρα, εν προκειμένω, τέτοια μελέτη».
Η ΕΝΥΠΕΚΚ χαιρετίζει τη σπουδαία αυτή εξέλιξη και καλεί την κυβέρνηση να καταβάλλει τα αναδρομικά Δώρων-επικουρικών και στα 2.500.000 συνταξιούχους, ανεξάρτητα αν έχουν ασκήσει προσφυγές.
