Ο ρόλος των διαχειριστών μη εξυπηρετούμενων δανείων και οι λύσεις που επεξεργάζονται
Στη δημιουργία βιώσιμων και ανταγωνιστικών σχημάτων μέσω συγχωνεύσεων και στρατηγικών συνεργασιών μεταξύ υπερδανεισμένων εταιρειών, που υπό μία νέα ομπρέλα θα μπορέσουν να σταθούν ξανά στα πόδια τους και ενδεχομένως να πρωταγωνιστήσουν στον τομέα τους, στοχεύουν οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις (ΕΔΑΔΠ).
Όπως επισημαίνουν στελέχη τους σε κάθε ευκαιρία, αυτός είναι ο τρόπος για τη μεγιστοποίηση των ανακτήσεων από τις επισφάλειες και όχι οι πλειστηριασμοί. Οι σχετικές διεργασίες έχουν ήδη ξεκινήσει σε ορισμένους κλάδους και δεν αποκλείεται πολύ σύντομα να ανακοινωθούν οι πρώτες συμφωνίες.
Το μοντέλο είναι συγκεκριμένο. Δύο ή περισσότερες ομοειδείς επιχειρήσεις που κινδυνεύουν με λουκέτο λόγω χρεών, συγχωνεύονται ή συνεργάζονται.
Έτσι, είτε συνενώνονται για τη δημιουργία ενός μεγαλύτερου σχήματος, στο οποίο μπορεί να συμμετέχει και ένας επενδυτής με πλειοψηφικό ποσοστό ή συνεργάζονται στρατηγικά για να εκμεταλλευτούν οικονομίες κλίμακος και να συνεχίσουν, όπως και προηγούμενους, τη δραστηριότητά τους.
Από την άλλη, ο διαχειριστής κάνει την κατάλληλη προεργασία για την προσέλκυση επενδυτών που θα τοποθετηθούν στο νέο εγχείρημα, εξασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό τα απαραίτητα καύσιμα για την εφαρμογή του σχεδίου επιστροφής στην κανονικότητα. Φυσικά, ρυθμίζουν στο βαθμό που χρειάζεται τις υφιστάμενες οφειλές.
Σύμφωνα με πληροφορίες, δεν είναι λίγοι οι επιχειρηματίες που δέχονται ακόμη και να χάσουν τον έλεγχο των εταιρειών τους, προκειμένου να συνεχίζουν τη δουλειά που κάνουν και να μην χρεοκοπήσουν ή χάσουν περιουσιακά τους στοιχεία. Κι αυτό διότι πλέον αν δεν βρεθεί λύση, ο πλειστηριασμός είναι μονόδρομος.
Τραπεζική πηγή αναφέρει πως σε πρόσφατο κάλεσμα από διαχειριστή προς εταιρείες από τον κλάδο των οινοποιείων, οι μισές περίπου δέχθηκαν να συζητήσουν τη νέα προοπτική. Σημειώνει δε πως είναι πολύ κοντά η συμφωνία για την ένωση 5 εταιρειών, με συμμετοχή και επενδυτή στο όλο εγχείρημα.
Το μικρό μέγεθος
Η επιλογή των συνενώσεων από τους διαχειριστές δεν είναι τυχαία, με δεδομένο ότι προτιμούν τις υγιείς αναδιαρθρώσεις σε σχέση με τις αναγκαστικές εκτελέσεις που είναι χρονοβόρες και πιο ακριβές.
Κι αυτό διότι το μεγαλύτερο μέρος των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων προέρχεται από μικρότερες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Υπολογίζεται ότι το 25% των επισφαλειών, εντός και εκτός τραπεζικών ισολογισμών, αφορά ελεύθερους επαγγελματίες και πολύ μικρές επιχειρήσεις και το 35% μικρού και μεσαίου μεγέθους εταιρείες.
Αυτό σημαίνει ότι ένα μεγάλο ποσοστό των εταιρειών που θα διαπραγματευτούν το μέλλον τους με τις εταιρείες διαχείρισης δεν θα έχει καμία τύχη αν δεν αλλάξει ή μετασχηματιστεί.
Στο πλαίσιο αυτό, οι διαχειριστές λειτουργούν ως σύμβουλοι, προσελκύοντας επενδυτές και βοηθούν στη σχεδίαση του πλάνου ανάκαμψης και στην εξασφάλιση πόρων από ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα, συμπεριλαμβανομένου του Ταμείου Ανάκαμψης.
