ΔΕφΑθ 1382/2021- χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη για αρπαγή νεογέννητου από δημόσιο νοσοκομείο

                    Αριθμός απόφασης:1382/2021

                   ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

                          ΤΜΗΜΑ 6ο ΤΡΙΜΕΛΕΣ
[...]
  
 2. Επειδή, στο άρθρο 105 του ανωτέρω Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα ορίζεται ότι : «Για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του δημοσίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, το δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, εκτός αν η πράξη ή η παράλειψη έγινε κατά παράβαση διάταξης που υπάρχει για χάρη του γενικού συμφέροντος [...]», στο δε άρθρο 106 του ίδιου νομοθετήματος ορίζεται ότι : «Οι διατάξεις των δύο προηγούμενων άρθρων εφαρμόζονται και για την ευθύνη των δήμων, των κοινοτήτων ή των άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου από πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων που βρίσκονται στην υπηρεσία τους». Εξάλλου, στο άρθρο 932 του ανωτέρω Αστικού Κώδικα ορίζεται ότι: «Σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό ισχύει ιδίως για εκείνον που έπαθε προσβολή της υγείας, της τιμής ή της αγνείας του ή στερήθηκε την ελευθερία του. […]».

 3. Επειδή, κατά την έννοια της προαναφερόμενων διατάξεων των άρθρων 105 και 106 του Εισ.Ν.ΑΚ., ευθύνη του Δημοσίου ή ν.π.δ.δ. προς αποζημίωση γεννάται όχι μόνον από την έκδοση μη νόμιμης εκτελεστής διοικητικής πράξης ή από τη μη νόμιμη παράλειψη έκδοσης τέτοιας πράξης, αλλά και από μη νόμιμες υλικές ενέργειες των οργάνων του Δημοσίου ή ν.π.δ.δ. ή από παραλείψεις οφειλομένων νόμιμων υλικών ενεργειών αυτών, εφόσον οι υλικές αυτές ενέργειες ή παραλείψεις συνάπτονται με την οργάνωση και λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών ή των υπηρεσιών ν.π.δ.δ. και όχι με την ιδιωτική διαχείριση του Δημοσίου ή του ν.π.δ.δ., ούτε οφείλονται σε προσωπικό πταίσμα οργάνου που ενήργησε εκτός του κύκλου των υπηρεσιακών του καθηκόντων (Α.Ε.Δ. 5/1995). Εξάλλου, υπάρχει ευθύνη του Δημοσίου ή ν.π.δ.δ., τηρουμένων και των λοιπών προϋποθέσεων του νόμου, όχι μόνον όταν με πράξη ή παράλειψη οργάνου των νομικών αυτών προσώπων παραβιάζεται συγκεκριμένη διάταξη νόμου, αλλά και όταν παραλείπονται τα ιδιαίτερα καθήκοντα και υποχρεώσεις που προσιδιάζουν στη συγκεκριμένη υπηρεσία και προσδιορίζονται από την κειμένη εν γένει νομοθεσία, τα διδάγματα της κοινής πείρας και τις αρχές της καλής πίστης (ΣτΕ 1819/2018, 325/2017,  2776/2016,  3539/2015,  2669/2015, 523, 2429, 3793/2014, 1184, 1398, 1810/2013, 424, 1219/2012, 4133/2011 7μ., 1019/2008, 2741/2007, 2796/2006 7μ. κ.α.). Ο κατά τα ανωτέρω παράνομος χαρακτήρας της ζημιογόνου πράξης, παράλειψης ή υλικής ενέργειας ή παράλειψης ενέργειας αρκεί για να στοιχειοθετηθεί η ευθύνη του Δημοσίου ή του ν.π.δ.δ., χωρίς να απαιτείται και η διαπίστωση πταίσματος του οργάνου του (ΣτΕ 2432- 2433,
76/2018, 1056/2016, 4421,  4411/2015,  950/2014, 877/2013 7μ., 572/2013, 1413/2006 7μ. ). Απαραίτητη, πάντως, προϋπόθεση για την επιδίκαση αποζημίωσης είναι η ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της παρανόμου πράξης ή παράλειψης ή υλικής ενεργείας ή παράλειψης υλικής ενεργείας του δημοσίου οργάνου ή του οργάνου του ν.π.δ.δ. και της επελθούσης ζημίας. Αιτιώδης δε σύνδεσμος υπάρχει, όταν, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, η πράξη ή η παράλειψη είναι επαρκώς ικανή (πρόσφορη) και μπορεί αντικειμενικά, κατά τη συνήθη και κανονική πορεία των πραγμάτων, χωρίς τη μεσολάβηση άλλου περιστατικού, να επιφέρει τη ζημία και την επέφερε στη συγκεκριμένη περίπτωση (ΣτΕ 877/2013 7μ., ΣτΕ 2432-2433, 1581/2018, 1140, 596/2017, 2184/2015, 2271/2013, 424/2012, 322/2009, 334/2008 κ.α.). Περαιτέρω, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί, κατ' εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 932 του Α.Κ., το οποίο εφαρμόζεται αναλόγως και στην περίπτωση αστικής ευθύνης του Δημοσίου και των ν.π.δ.δ. κατά τα άρθρα 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ. (ΣτΕ  4133/2011 7μ.,  2796, 2100, 1410/2006 7μ., 4343/2009 κ.α.) να επιδικάσει στον ζημιωθέντα εύλογη, κατά την κρίση του, χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, δηλαδή χρηματική ικανοποίηση ανάλογη με τις περιστάσεις της συγκεκριμένης περίπτωσης (ΣτΕ 483/2018,
 2091/2017,  3329/2014,  1405/2013, 21/2015, 521/2006, 2736/2007, 1019/2008  κ.ά). Ειδικότερα, με την διάταξη του άρθρου 932 Α.Κ. παρέχεται στο δικαστήριο της ουσίας η εξουσία, αφού εκτιμήσει τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης (το βαθμό πταίσματος του υπόχρεου, το είδος και τη βαρύτητα της προσβολής, τις συνθήκες τέλεσης της αδικοπραξίας κλπ), να επιδικάσει χρηματική ικανοποίηση και να καθορίσει το εύλογο ποσό αυτής, αν κρίνει ότι επήλθε ηθική βλάβη (ΣτΕ 3292,  2097/2017,  2776, 710/2016,  3897/2014,  1408/2014, 523/2014, 3839/2012).

 4.Επειδή, περαιτέρω, στην παρ. 12 του άρθρου 28 του ν.2646/1998  «Ανάπτυξη του Εθνικού Συστήματος Κοινωνικής Φροντίδας και άλλες διατάξεις» (Φ.Ε.Κ. Α΄ 236), όπως η παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε με την παρ. 2α του άρθρου 13 του ν.3329/2005 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 81), ορίζεται ότι : «Οι Δ.Υ.ΠΕ., τα Νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ., […] επιτρέπεται να αναθέτουν, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, τη φύλαξη των χώρων τους, […] σε ειδικά συνεργεία παροχής τέτοιων υπηρεσιών, ανεξάρτητα του ύψους της αμοιβής του αναδόχου και της ύπαρξης κενών οργανικών θέσεων των οικείων κλάδων ή ειδικοτήτων. […]». Τέλος, στον ανωτέρω Αστικό Κώδικα ορίζεται στο μεν άρθρο 914 ότι : «Όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει», ενώ στο άρθρο 922, με τον τίτλο «ευθύνη του προστήσαντος», ότι : «Ο κύριος ή ο προστήσας κάποιον άλλον σε μια υπηρεσία ευθύνεται για τη ζημία που ο υπηρέτης ή ο προστηθείς προξένησε σε τρίτον παράνομα κατά την υπηρεσία του.». Από το συνδυασμό των προαναφερόμενων διατάξεων συνάγεται ότι το Δημόσιο ή το ν.π.δ.δ., ως προστήσας άλλον σε υπηρεσία, υπέχει αστική ευθύνη για τις ζημίες που προκαλούνται σε τρίτους, εξαιτίας της εκτέλεσης της υπηρεσίας, έστω και αν αυτή έχει ανατεθεί με σύμβαση σε ιδιώτη ανάδοχο (πρβλ. ΣτΕ 2897, 453/2013, 2279/2003). Η ευθύνη δε του Δημοσίου ή ν.π.δ.δ., όταν συντρέχει, είναι αυτοτελής, μη επηρεαζομένη από την τυχόν από άλλες διατάξεις προκύπτουσα ευθύνη του αναδόχου για την μη τήρηση των, κατά τον νόμο ή τη σύμβαση ή κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της καλής πίστης, υποχρεώσεών του (πρβλ. ΣτΕ 76/2018, 4737, 529/2014, 2897, 453/2013 καθώς και ΣτΕ 2521/2008, 347/1997 κ. ά.).

 5. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από την επανεκτίμηση των στοιχείων της δικογραφίας, προκύπτουν τα εξής: Στις 17.2.2010 και ώρα 10.30 π.μ. περίπου γεννήθηκε στο εκκαλούν νοσοκομείο - μαιευτήριο το θήλυ τέκνο των εφεσίβλητων. Κατόπιν τούτου, η δεύτερη εφεσίβλητη μεταφέρθηκε στο .... δωμάτιο του .... Μαιευτικού Τμήματος νοσηλείας λεχωίδων του εκκαλούντος, προκειμένου να αναρρώσει μετά τον τοκετό μαζί με άλλες δύο λεχωίδες. Στο δωμάτιο δε αυτό μεταφέρθηκε, μετά από λίγη ώρα, και το νεογνό. Ακολούθως, τα ξημερώματα της 18ης.2.2010 και ώρα 5 π.μ. περίπου, η δεύτερη εφεσίβλητη αντιλήφθηκε ότι το μωρό της έλειπε. Η νοσηλεύτρια ....... κινήθηκε προς την πύλη του νοσοκομείου - μαιευτηρίου για να εμποδίσει οποιονδήποτε να εξέλθει από αυτό, ενώ η υπεύθυνη μαία της συγκεκριμένης βάρδιας ............... μετέβη στο γραφείο της και επικοινώνησε, αρχικά, με τον υπάλληλο παραλαβής, προκειμένου αυτός να κλείσει όλες τις πύλες του εκκαλούντος, και, στη συνέχεια περί ώρα 5.00 π.μ., ενημέρωσε για το περιστατικό την προϊσταμένη εφημερίας ....., η οποία με τη σειρά της κάλεσε την Ελληνική Αστυνομία (ΕΛ.ΑΣ.) κινητοποιώντας, παράλληλα, την υπηρεσία ασφαλείας του εκκαλούντος. Κατόπιν τούτων, ειδοποιήθηκαν διαδοχικά, ο φύλακας του εκκαλούντος ..., ο οποίος έκλεισε τις πύλες του νοσοκομείου, ο θυρωρός του εκκαλούντος ....., ο οποίος απουσίαζε από τη θέση του κατά το χρόνο που έλαβαν χώρα τα ως άνω περιστατικά και τον αντικαθιστούσε ο .............. Εξάλλου, από τις ένορκες καταθέσεις που ελήφθησαν προέκυψε ότι κανένα από τα όργανα του εκκαλούντος δεν είχε αντιληφθεί οποιαδήποτε ύποπτη κίνηση κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα της αρπαγής του τέκνου των εφεσίβλητων. Τελικώς, έπειτα από έρευνες της ΕΛ.ΑΣ., το νεογέννητο τέκνο των εφεσίβλητων εντοπίστηκε στην περιοχή του ....., στην κατοχή της .........., και περί ώρα 12η μεσημβρινή της ίδιας ημέρας (18.2.2010) όργανα της ΕΛ.ΑΣ. το επέστρεψαν στο εκκαλούν. Κατόπιν τούτων, ύστερα από σειρά εξετάσεων, στις οποίες υποβλήθηκε το βρέφος, προέκυψε ότι η υγεία του ήταν σε άρτια κατάσταση και πιστοποιήθηκε, από το τμήμα Ανάλυσης Βιολογικών Υλικών της ΕΛ.ΑΣ., ότι αυτό ήταν, πράγματι, το νεογνό τέκνο των εφεσίβλητων. Ειδικότερα, από την ένορκη κατάθεση της ........, καθώς και την απολογία της, οι οποίες ελήφθησαν στο πλαίσιο της ασκηθείσας σε βάρος της ποινικής δίωξης, για παράβαση του άρθρου 324 του Ποινικού Κώδικα (αρπαγή ανηλίκου), προέκυψε, μεταξύ άλλων, ότι η ανωτέρω προέβη στην ως άνω περιγραφόμενη παράνομη αρπαγή του νεογνού τέκνου τους θέλοντας να το παρουσιάσει στο σύντροφό της ........ ως το κυοφορούμενο από την ίδια δικό τους νεογέννητο τέκνο. Ειδικότερα, η ......, έχοντας συνάψει σχέση με τον ..... κατέστη έγκυος από αυτόν τον Απρίλιο του έτους 2009. Όμως, τον Ιούνιο του ίδιου έτους απέβαλε το κυοφορούμενο, γεγονός το οποίο απέκρυψε από τον τελευταίο, παρουσιάζοντας εξωτερικά εικόνα γυναίκας σε κατάσταση εγκυμοσύνης, καθώς είχε αρκετά περιττά κιλά, και εμφανίζοντάς του σειρά πλαστογραφημένων σχετικών ιατρικών εξετάσεων, οι οποίες αφορούσαν προηγηθείσα εγκυμοσύνη άλλου τέκνου της. Ακολούθως, και αφού είχε παρέλθει η ψευδώς, κατόπιν πλαστογράφησης, εμφανιζόμενη από αυτήν ως πιθανή ημερομηνία τοκετού της 5ης.2.2010, στις 17.2.2010 η ...., μετά από σειρά δικαιολογιών προς τον σύντροφό της, κατέφθασε περί ώρα 19.30 μ.μ. στο εκκαλούν νοσοκομείο - μαιευτήριο και άρχισε να περιφέρεται στους χώρους αυτού μέχρι την 5η πρωινή ώρα της 18ης.2.2010. Εξάλλου, κατά το χρόνο που η ...... βρισκόταν στο ...... Μαιευτικό Τμήμα νοσηλείας λεχωίδων του εκκαλούντος κατέστρωσε το σχέδιο να αρπάξει από το δωμάτιο ... αυτού, στο οποίο ανάρρωνε η λεχωίδα δεύτερη εφεσίβλητη μαζί με το νεογνό τέκνο της, το εν λόγω νεογνό, το οποίο ήταν τοποθετημένο στο πρώτο κρεβάτι που συναντούσε κανείς κατά την είσοδό του στο δωμάτιο αυτό. Σε εφαρμογή δε του σχεδίου της η προαναφερόμενη μετέβη στον πρώτο όροφο του ανωτέρω τμήματος του νοσοκομείου περί ώρα 4.45 πρωινή της 18ης.2.2010 και, ενώ όλες οι ευρισκόμενες σε αυτό λεχωίδες και τα νεογνά τέκνα τους κοιμόταν, άρπαξε το νεογνό βρέφος των εφεσίβλητων, το τοποθέτησε μέσα στη ζακέτα της, αποχώρησε από την κεντρική είσοδο του εκκαλούντος, χωρίς κανένας να αντιληφθεί την παράνομη πράξη της, και επέστρεψε στην οικία της στο ......., όπου ισχυρίστηκε ψευδώς στον σύντροφό της ότι είχε γεννήσει στο νοσοκομείο, αλλά αποχώρησε, διότι δεν επιθυμούσε να παραμείνει σε αυτό. Τελικά, μετά από έρευνες, οι αστυνομικοί της ΕΛ.ΑΣ. προσήλθαν στο σπίτι της ................, πήραν το μωρό και το μετέφεραν πίσω στο εκκαλούν νοσοκομείο περί ώρα 12:00 της ίδιας ημέρας (18.2.2010). Με την ως άνω αγωγή, που άσκησαν ενώπιον του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, οι εφεσίβλητοι υποστήριξαν ότι αποκλειστική ευθύνη για την παράνομη αρπαγή του νεογνού βρέφους τους από τους χώρους του ............... Μαιευτικού Τμήματος του εκκαλούντος από την .............., που, κατά τους ισχυρισμούς τους, έθεσε σε μεγάλο κίνδυνο την υγεία του, έφεραν τα όργανα του εκκαλούντος, τα οποία δεν επέδειξαν την προσήκουσα υπευθυνότητα και οργανωτικότητα, όπως όφειλαν, λόγω της ιδιότητας του εκκαλούντος, το οποίο συνιστά ν.π.δ.δ.. Σχετικώς δε υποστήριξαν ότι από τη διενεργηθείσα για το ένδικο περιστατικό, από 18.2.2010, Ένορκη Διοικητική Εξέταση (Ε.Δ.Ε.), διαπιστώθηκε σωρεία ατελειών και ελλείψεων του εκκαλούντος, τόσο στον τομέα του προσωπικού και της οργάνωσής του, όσο και του εξοπλισμού αυτού (όπως ελλιπής φύλαξη των βρεφών, έλλειψη θαλάμου νεογνών, οι δύο πόρτες που υφίστανται για την επικοινωνία του παλαιού με το νέο κτίριο δεν ελέγχονται ποτέ και μένουν πάντα ανοικτές, η κεντρική πύλη του νοσοκομείου προστατεύεται από μία μπάρα κλπ.), ενώ, κατά κοινή ομολογία τόσο των εξεταζομένων στα πλαίσια της Ε.Δ.Ε. υπαλλήλων του εκκαλούντος, που είχαν βάρδια κατά το χρόνο που είχε λάβει χώρα το επίμαχο περιστατικό, όσο και της Διοικητικής του Διευθύντριας, το σύστημα ασφαλείας του νοσοκομείου ήταν αποδυναμωμένο και υπήρχε επιτακτική ανάγκη ύπαρξης καταρτισμένου προσωπικού και βελτίωσης των αντίξοων συνθηκών εργασίας, με τους υπαλλήλους του εκκαλούντος να έχουν προβεί σε επανειλημμένες προσπάθειες για τη βελτίωση της κατάστασης, χωρίς, όμως, κάποια από αυτές να τύχει της άμεσης ανταπόκρισης από την πλευρά των ιθυνόντων. Εξαιτίας δε των ανωτέρω παράνομων πράξεων και παραλείψεων των οργάνων του εκκαλούντος, και ειδικότερα της αμελούς, όπως υποστήριξαν, συμπεριφοράς τους, συνιστάμενης στη δυσλειτουργία, την έλλειψη οργανωτικότητας και την ελλιπή κατάρτισή τους, που, όπως επεσήμαναν, είχε παρατηρηθεί και στο παρελθόν, απότοκος των οποίων ήταν η αρπαγή του νεογέννητου τέκνου τους, οι εφεσίβλητοι υποστήριξαν ότι περιήλθαν σε αβεβαιότητα και ανασφάλεια και βίωσαν απεριόριστο πόνο για την υγεία και τη ζωή του μόλις λίγων ωρών τέκνου τους, αλλά και για το ενδεχόμενο να μην ξαναέβλεπαν αυτό, καθώς και προβληματισμό για την επίδραση που θα είχε το επίδικο γεγονός στην ψυχολογία του μόλις 5,5 ετών έτερου τέκνου τους, ενώ, η κατάσταση ήταν ακόμη χειρότερη για τη δεύτερη εφεσίβλητη, δοθέντος ότι ήταν ήδη ταλαιπωρημένη και καταβεβλημένη, καθώς μόλις λίγες ώρες πριν το επίδικο συμβάν είχε υποστεί τη δοκιμασία του τοκετού. Ενόψει τούτων, οι εφεσίβλητοι ισχυρίστηκαν ότι υπέστησαν ηθική βλάβη, για την αποκατάσταση της οποίας ζήτησαν, κατ’ επίκληση των διατάξεων των άρθρων 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ. και 932 του Α.Κ., να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εκκαλούντος νοσοκομείου - μαιευτηρίου να καταβάλει σε καθέναν από αυτούς, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 150.000,00 ευρώ. Προς απόδειξη των ισχυρισμών τους οι εφεσίβλητοι επικαλέστηκαν και προσκόμισαν, μεταξύ άλλων, τα εξής : α) την από 18.2.2010 «Έκθεση απόδοσης νεογέννητου βρέφους στη μητέρα του», σύμφωνα με την οποία όργανα της ΕΛ.ΑΣ., κατά την ημέρα εκείνη και περί ώρα 12.00 μεσημβρινή, παρέδωσαν, εντός των χώρων του εκκαλούντος, στη δεύτερη εφεσίβλητη το νεογέννητο θήλυ τέκνο της, το είχε απαχθεί τις πρώτες πρωινές ώρες της ίδιας ημέρας από το δωμάτιο .... του εκκαλούντος, ενώ η ανωτέρω κοιμόταν, και το οποίο βρέθηκε στην κατοχή της .............., κατοίκου .......Αττικής, που ομολόγησε ενώπιον των συνταξάντων την έκθεση αστυνομικών οργάνων την πράξη της αρπαγής του εν λόγω βρέφους, η δε δεύτερη εφεσίβλητη παρέλαβε το βρέφος και το αναγνώρισε ανεπιφύλακτα, β) την .................../22.2.2010 έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης του ......................, χημικού του Τμήματος Ανάλυσης Βιολογικών Υλικών της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ., σύμφωνα με την οποία τα στατιστικά αποτελέσματα της διενεργηθείσας ανάλυσης στα δείγματα στοματικών επιχρισμάτων του ευρεθέντος νεογέννητου θήλεος βρέφους και της δεύτερης εφεσίβλητης έδιναν πιθανότητα 99,999998% το εν λόγω βρέφος να είναι φυσικό τέκνο της δεύτερης, γ) την από 18.2.2010 απολογία κατηγορουμένου της ..........., καθώς και ένορκες καταθέσεις της τελευταίας και των εφεσίβλητων, που είχαν ληφθεί στο πλαίσιο της ποινικής προδικασίας για την υπόθεση, δ) την 1060/2015 απόφαση, μετά των οικείων πρακτικών της δίκης, του Β΄ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, με την οποία η ................. κηρύχθηκε ένοχη, μεταξύ άλλων, για την τιμωρούμενη βάσει του άρθρου 324 παρ. 2 του Ποινικού Κώδικα πράξη της αρπαγής ανηλίκου νεότερου των δεκατεσσάρων ετών και ειδικότερα, περί του ότι στην Αθήνα, στις 18.2.2010 και περί ώρα 5.00, στο εκκαλούν νοσοκομείο - μαιευτήριο και, συγκεκριμένα, στο δωμάτιο 217 αυτού, αφαίρεσε το ανήλικο τέκνο των εφεσίβλητων από αυτούς και από τους υπευθύνους για τη μέριμνά του υπαλλήλους του εκκαλούντος, ενώ δεν ήταν ανιούσα αυτού, με σκοπό τη μεταβολή της οικογενειακής τάξης του ανηλίκου. Συγκεκριμένα, με την εν λόγω απόφαση έγινε δεκτό ότι η ως άνω κατηγορουμένη, αφού εισήλθε στο εκκαλούν, χωρίς να γίνει αντιληπτή από τους υπευθύνους για τη μέριμνα του ανηλίκου νεογέννητου (γεννηθέντος στις 17.2.2010) θήλεως τέκνου των εφεσίβλητων και τους υπαλλήλους του νοσοκομείου αφαίρεσε αυτό, ενώ η μητέρα του κοιμόταν δίπλα του, χωρίς να γίνει αντιληπτή τόσο από τη λεχωίδα δεύτερη εφεσίβλητη, όσο και από το προσωπικό του εκκαλούντος, από τους χώρους του οποίου εξήλθε κρυφά, έχοντας κρύψει το βρέφος κάτω από τη ζακέτα της, μετά δε την έξοδο της από το εκκαλούν η κατηγορουμένη επιβιβάστηκε σε Ε.Δ.Χ. όχημα - ταξί και μετέφερε το βρέφος στην οικία της, επί της οδού .... αρ. .. στο ...... Αττικής, όπου βρισκόταν ο σύντροφός της ..................... ..............., στον οποίο ανέφερε ψευδώς, κατά το χρόνο άφιξής της (περί ώρα 5.30 πρωινή), ότι είχε γεννήσει εκτάκτως στο μαιευτήριο «...................» στις 17.2.2010 και περί ώρα 22.15 με καισαρική τομή. Ενόψει τούτων, επιβλήθηκε στην προαναφερόμενη κατηγορουμένη ποινή κάθειρξης εννέα (9) ετών και έξι (6) μηνών (η ποινή αφορά και άλλα αδικήματα που, όπως κρίθηκε, αυτή διέπραξε). Η απόφαση αυτή φέρει σφραγίδα ότι καταχωρίσθηκε στο ειδικό βιβλίο στις 24.4.2015, ε) την ΔΥ1α/Γ.Π./ΕΜΠ.οικ.788/18.2.2010 διαταγή της Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης περί διενέργειας Ε.Δ.Ε. για το περιστατικό της εξαφάνισης του βρέφους από το εκκαλούν νοσοκομείο, προς διαπίστωση της τυχόν τέλεσης πειθαρχικού παραπτώματος, προσδιορισμού των τυχόν ευθυνομένων προσώπων και εξακρίβωσης των συνθηκών υπό τις οποίες αυτό έλαβε χώρα, στ) το από 18.2.2010 (εμπιστευτικό) έγγραφο του διενεργήσαντος την ως άνω διαταχθείσα Ε.Δ.Ε., Προϊσταμένου της Δ/νσης ΠΑΜ-ΠΣΕΑ, ......................, σύμφωνα με το οποίο, από το σύνολο των έντεκα (11) ενόρκων καταθέσεων που ελήφθησαν στο πλαίσιο της Ε.Δ.Ε. από το προσωπικό του εκκαλούντος, τη Διοικήτρια και την Υποδιοικήτρια αυτού, καθώς και από τον πρώτο εφεσίβλητο, όπως ειδικότερα (οι καταθέσεις) απαριθμούνται στο σκεπτικό της έκθεσης, προέκυψε, αναφορικά με το ένδικο περιστατικό, ότι περί ώρα 4.40 πρωινή της 18.2.2010 χάθηκε νεογνό από την κούνια του, στο θάλαμο ... του Τμήματος ........του εκκαλούντος, με τη μητέρα του βρέφους (δεύτερη εφεσίβλητη), που κοιμόταν δίπλα του, να είναι η πρώτη που αντιλήφθηκε το περιστατικό, ενώ, κατά το χρόνο εκείνο, στο εν λόγω τμήμα του εκκαλούντος, ευρίσκονταν οι .................................... (μαία που είχε τη νοσηλευτική επιμέλεια των νεογνών του ως άνω τμήματος) και ........................... (βοηθός νοσηλεύτρια), οι οποίες ήταν σε κλειστό χώρο του τμήματος, που συνήθως κάθονται τα όργανα του εκκαλούντος για διάλειμμα, από όπου και άκουσαν κάποιον να τρέχει και εξήλθαν, προκειμένου να εξακριβώσουν τι συμβαίνει. Κατά την έξοδό τους είδαν μόνο τη δεύτερη εφεσίβλητη, που ήταν έξω από τo δωμάτιο .. και φώναζε ότι κάποιος άρπαξε το νεογέννητο τέκνο της. Κατόπιν τούτων, η ............................. τηλεφώνησε στον υπάλληλο παραλαβής ................................. και στην προϊσταμένη εφημερίας ..........., μαζί με την οποία, όταν η τελευταία κατέφθασε στο επίμαχο τμήμα του εκκαλούντος, έλεγξαν τους θαλάμους. Εξάλλου, ο θυρωρός ............. πληροφορήθηκε το περιστατικό τηλεφωνικά από τον ........................... και τη .................... και τηλεφώνησε στην ΕΛ.ΑΣ., ενώ, ο ................ είχε ενημερωθεί και από την ..............., η οποία του ζήτησε να καλέσει το θυρωρείο του εκκαλούντος για να κλείσει την πόρτα. Ακολούθως δε ενημερώθηκαν η Προϊσταμένη του Μαιευτικού Τμήματος του εκκαλούντος .............................., η αναπληρώτρια Προϊσταμένη και Τομεάρχης του Α΄ Νοσηλευτικού Τμήματος του εκκαλούντος...................., η Υποδιοικήτρια.................... και ο υπεύθυνος της ιδιωτικής εταιρείας παροχής υπηρεσιών ασφαλείας (σεκιούριτι) στο νοσοκομείο ...., ενώ, όπως αναφέρεται στο εν λόγω έγγραφο, η Διοικήτρια του εκκαλούντος ........ ενημερώθηκε για το επίμαχο περιστατικό αρχικώς από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και, στη συνέχεια, από την Υποδιοικήτρια του εκκαλούντος. Εξάλλου, σύμφωνα με τα αναγραφόμενα στο ίδιο έγγραφο, ο διενεργήσας την Ε.Δ.Ε., από την εξέταση των μαρτύρων, καθώς και από την επίσκεψή του στους χώρους του συμβάντος, κατέληξε στις εξής διαπιστώσεις : «1) Η φύλαξη των βρεφών κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο νοσοκομείο είναι ελλιπής. Μπορεί με ευκολία να επαναληφθεί η εγκληματική ενέργεια. Το παλαιό κτίριο, όπου και το συμβάν, έχει την πίσω πόρτα πάντοτε ανοικτή, ακόμη και κατά τη διάρκεια της νύχτας. Το νέο κτίριο έχει πάντοτε ανοικτή την πόρτα του και επικοινωνεί με το παλαιό κτίριο, έτσι υπάρχουν, κατά τη διάρκεια της νύχτας, δύο πόρτες χωρίς έλεγχο. 2) Υπάρχει πρόβλημα με την κεντρική πύλη που εδώ και χρόνια (πριν το 2008 που καταστράφηκε) δεν έχει αντικατασταθεί. Μια απλή μπάρα θεωρείται ως πόρτα. Δεν υπάρχει σύστημα ελέγχου εισόδου και εξόδου που να ακολουθείται πιστά. Ο υπεύθυνος των σεκιούριτι έχει κάνει υπομνήματα στο νοσοκομείο επισημαίνοντας την ανάγκη για εξώθυρα και επιπλέον άτομα, γιατί ζητείται από αυτούς να καλύψουν ανάγκες που δεν προβλέπονται στη σύμβαση με την εταιρεία. Ο θυρωρός βάρδιας σήμερα ολοκλήρωσε την υπηρεσία του και συνταξιοδοτείται, το νέο προσωπικό πρέπει να είναι εκπαιδευμένο. 3) Απαιτείται νέα σύμβαση με την εταιρεία σεκιούριτι, να τεθούν αυστηρές προδιαγραφές και να γίνει αύξηση του αριθμού των ατόμων τουλάχιστον κατά 3 ακόμη, αλλά με συγκεκριμένη εκπαίδευση για τόσο ευαίσθητη εργασία σε μαιευτήριο. 4) Το περιβάλλον (κτιριακή υποδομή, εξοπλισμός) στο Τμήμα ΒΒ είναι άθλιο […] το προσωπικό δεν διαθέτει ούτε τουαλέτα. Σε περίπτωση ανάγκης πηγαίνει σε άλλο χώρο και απομακρύνεται από το Τμήμα. Υπάρχει ανάγκη διαμόρφωσης ανοικτού χώρου «στάση αδελφής». Οι ανοικτοί χώροι «στάση αδελφής» βοηθούν στο συνεχή έλεγχο του χώρου. Δεν επιτρέπεται κατά τη βάρδια να βρίσκονται όλοι σε δωμάτια με κλειστές πόρτες. […] 5) Στο νοσοκομείο χρειάζεται καλύτερη οργάνωση και συντονισμός σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης […] 6) Στο Τμήμα ΒΒ υπάρχει θάλαμος με οκτώ κλίνες που δεν είναι σε άμεσο έλεγχο λόγω απόστασης και μεσολάβησης τζαμόπορτας που πρέπει να μετακινηθεί […] 8) Από την εξέταση μάρτυρα, ο οποίος εργάζεται πολλά χρόνια στο νοσοκομείο σε θέση κλειδί, που βοήθησε τους αστυνομικούς στο ψάξιμο εντός του νοσοκομείου (υπάλληλος παραλαβής και τα τελευταία 28 χρόνια νυκτερινός) εφόσον κατά το συμβάν όλοι απευθύνονταν σε αυτόν, προέκυψε ότι δεν έχει συναντήσει τη Διοικήτρια, ούτε κλήθηκε ποτέ να την ενημερώσει για τις δυσκολίες που υπάρχουν στη νυχτερινή βάρδια. 9) Από τα λεγόμενα της Διοικήτριας προκύπτει ότι το Τμήμα ΒΒ δεν είναι στις άμεσες προτεραιότητες, και, ως εκ τούτου, οι μητέρες και τα νεογνά που εξυπηρετούνται σε αυτό θα εξακολουθούν να θεωρούνται πολίτες άλλης κατηγορίας. Είναι επιεικώς απαράδεκτη η απάντηση της Διοικήτριας ότι έχουν απευθυνθεί στις τεχνικές υπηρεσίες του Νοσοκομείου για το θέμα της εξώθυρας και περιμένουν (από το 2008…), όπως επίσης η άποψή της ότι όσα μέτρα και να ληφθούν πάντα θα υπάρχει η πιθανότητα κάτι να μη δουλέψει σωστά. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πληροφορείται την εξαφάνιση του νεογνού από ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό, πριν το μάθει από τον αρμόδιο του Νοσοκομείου […]» και ζ) τις ληφθείσες στα πλαίσια της ανωτέρω Ε.Δ.Ε. ένορκες εκθέσεις εξέτασης των προαναφερόμενων οργάνων του εκκαλούντος και του πρώτου εφεσίβλητου. Εξάλλου, το εκκαλούν νοσοκομείο - μαιευτήριο, με την .../12.3.2018 έκθεση απόψεων και το υπόμνημα, που κατέθεσε πρωτοδίκως, ζήτησε την απόρριψη της αγωγής ως αβάσιμης. Ειδικότερα, το εκκαλούν υποστήριξε, μεταξύ άλλων, ότι στο ....... Τμήμα του, στο οποίο και έλαβε χώρα το επίδικο συμβάν, νοσηλεύονται, κατά κύριο λόγο, λεχωίδες, επίτοκες και εγκυμονούσες, ανήκουσες σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (όπως αθίγγανες, μετανάστριες, πρόσφυγες, χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών), ωστόσο, όπως ισχυρίστηκε, παρά τις δυσκολίες, που οι ως άνω ιδιάζουσες συνθήκες συνεπάγονται για το νοσηλευτικό προσωπικό, κατά την άσκηση των σχετικών καθηκόντων του (όπως δυσκολία συνεννόησης λόγω μη γνώσης της ελληνικής γλώσσας), αυτό καταβάλλει υπέρμετρη προσπάθεια για την επίτευξη ικανοποιητικής επικοινωνίας και φροντίδας για τις νοσηλευόμενες γυναίκες παρέχοντας το καλύτερο και ανώτερο δυνατό επίπεδο νοσηλείας. Περαιτέρω, η παραμονή των νεογνών δίπλα στις μητέρες τους (rooming-in, κατά το διεθνή όρο), η οποία εφαρμόζεται σε αυτό (νοσοκομείο-μαιευτήριο) από την αρχή της λειτουργίας του, και, μάλιστα, αποτέλεσε απαραίτητη προϋπόθεση, προκειμένου αυτό να λάβει την πιστοποίηση ως νοσοκομείο φιλικό προς τα βρέφη (Baby Friendly Hospital) το Νοέμβριο του έτους 2011, αποτελεί πρακτική που εφαρμόζεται σε πλήθος μαιευτηρίων παγκοσμίως, στα δημόσια μαιευτήρια της χώρας μας, αλλά και σε κάποια ιδιωτικά, καθόσον έχει αποδειχθεί ότι προάγει το μητρικό θηλασμό, συμβάλλοντας στην ψυχική και σωματική υγεία του βρέφους και της μητέρας. Στα πλαίσια της πρακτικής αυτής, όπως υποστήριξε, στις ελάχιστες περιπτώσεις που η λεχωίδα παραμένει μόνη της και χρειάζεται, ως εκ τούτου, τη συνδρομή του νοσηλευτικού προσωπικού, διατίθεται ειδικός θάλαμος, όπου, για σύντομο μόνο χρονικό διάστημα, μπορούν να φιλοξενηθούν τα βρέφη, κάτι, όμως, που εφαρμόζεται ελάχιστα, συνεπεία ακριβώς της ανωτέρω πιστοποίησης του εκκαλούντος μαιευτηρίου ως φιλικού προς τα βρέφη και της αυστηρής τήρησης των όρων που απορρέουν από αυτή. Επίσης, το εκκαλούν προέβαλε ότι οι επίτοκες μητέρες που επιλέγουν να γεννήσουν σε αυτό γνωρίζουν εξαρχής τους ανωτέρω όρους και τους αποδέχονται, με αποτέλεσμα να αναλαμβάνουν οι ίδιες (με τη βοήθεια των μαιών) τη φροντίδα των βρεφών τους και να έχουν την πλήρη ευθύνη αυτών, διατηρώντας, σε κάθε περίπτωση, το δικαίωμα να έχουν δίπλα τους συγγενικά τους πρόσωπα, κατά τη διάρκεια της νύχτας, κατόπιν ειδικής άδειας, προκειμένου τα τελευταία να επιβλέπουν, επικουρικά, τα νεογνά. Ενόψει δε τούτων, το εκκαλούν υποστήριξε αναφορικά με το επίδικο περιστατικό, αφενός ότι τους όρους νοσηλείας σε αυτό όφειλε να γνωρίζει η δεύτερη εφεσίβλητη και να έχει λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του νεογέννητου βρέφους της, το οποίο βρισκόταν δίπλα της όλο το 24ωρο, και αφετέρου ότι σε κάθε βάρδια νοσηλευτικής υπηρεσίας υπηρετούν περισσότεροι του ενός υπάλληλοι, προκειμένου τα τμήματα να μην μένουν χωρίς φύλαξη, σε περίπτωση απομάκρυνσης ενός εκ των δύο υπαλλήλων, περαιτέρω δε ότι το νοσηλευτικό προσωπικό, παρά τις αντιξοότητες, επισκέπτεται συνεχώς τους θαλάμους του νοσοκομείου, προκειμένου να επιβλέπει την ομαλή πορεία της νοσηλείας των γυναικών. Συνεπώς, το εκκαλούν ισχυρίστηκε ότι είχαν ληφθεί εκ μέρους του όλα τα απαραίτητα μέτρα φύλαξης του θαλάμου, στον οποίο βρισκόταν η δεύτερη εφεσίβλητη, ενώ, το νοσηλευτικό προσωπικό του επέδειξε τη μέγιστη προσοχή και επιμέλεια, κατά την άσκηση των καθηκόντων του, με αποτέλεσμα να μην στοιχειοθετείται ευθύνη του για το επίδικο, πρωτοφανές για το νοσοκομείο συμβάν, λαμβανομένων, μάλιστα, υπόψη των συνθηκών υπό τις οποίες αυτό έλαβε χώρα (η ...................είχε καταφέρει να εισχωρήσει στους πολυσύχναστους διαδρόμους του εκκαλούντος υποδυόμενη την μητέρα κάποιας επίτοκης, ενώ, ήταν αδύνατο για το νοσηλευτικό προσωπικό να συγκρατεί τόσες φυσιογνωμίες και, μάλιστα, σε ένα πολύβουο τμήμα, όπως το αναφερόμενο, καθώς οιαδήποτε λεχωίδα έχει δικαίωμα να κατέβει στον προαύλιο χώρο του εκκαλούντος επί 24ώρου βάσεως). Περαιτέρω, το εκκαλούν ισχυρίστηκε ότι ευθύνη για το επίδικο συμβάν είχαν οι υπάλληλοι της ιδιωτικής εταιρείας παροχής υπηρεσιών ασφαλείας με την επωνυμία «.........», η οποία είχε αναλάβει, δυνάμει σχετικής έγγραφης σύμβασης, τη φύλαξη τόσο των εσωτερικών όσο και των εξωτερικών χώρων του νοσοκομείου κατά την επίδικη χρονική περίοδο. Ειδικότερα, ισχυρίστηκε ότι οι υπάλληλοι της ανωτέρω ιδιωτικής εταιρείας - στην οποία, επιδεικνύοντας τη μέγιστη επιμέλεια, είχε αναθέσει το εκκαλούν τη φύλαξη των χώρων του - όφειλαν, λόγω του προχωρημένου της ώρας, κατά την οποία έλαβε χώρα το επίδικο συμβάν, να υποπτευθούν την ...................... και να της απαγορεύσουν την έξοδο από το νοσοκομείο - μαιευτήριο, ενώ, όσα αναφέρονται στην αγωγή περί δήθεν στοιχειοθέτησης ευθύνης του λόγω της απομάκρυνσης από το πόστο του, κατά τον κρίσιμο χρόνο, του ......................., θυρωρού - υπαλλήλου του νοσοκομείου, ήταν απορριπτέα ως αβάσιμα, καθόσον το καθήκον του εν λόγω υπαλλήλου εξαντλείτο στην παροχή πληροφοριών και όχι στη φύλαξη των χώρων του νοσοκομείου. Επίσης, ισχυρίστηκε ότι δεν ασκούσε καμία επιρροή το γεγονός ότι η κεντρική πύλη του νοσοκομείου ήταν κατεστραμμένη. Και τούτο, διότι η πύλη αυτή εξυπηρετεί μόνο την είσοδο και έξοδο οχημάτων στο νοσοκομείο, παραμένοντας, ως εκ τούτου, και λόγω των καθημερινών εφημεριών αυτού, υποχρεωτικά ανοικτή επί 24ώρου βάσεως, με αποτέλεσμα το ενδεχόμενο κλείσιμο της πύλης να δημιουργούσε προβλήματα στα ασθενοφόρα και τα Ι.Χ.Ε. οχήματα που θα επιθυμούσαν να εισέλθουν επειγόντως στο χώρο του νοσοκομείου. Συναφώς προέβαλε ότι οι δύο πόρτες μέσω των οποίων επικοινωνούν το παλαιό με το νέο κτίριο του εκκαλούντος συνιστούν διάδρομο επικοινωνίας, προς εξυπηρέτηση των χειρουργείων και της, εν γένει, λειτουργικότητας και επικοινωνίας των τμημάτων και όχι πύλη εισόδου και εξόδου από το νοσοκομείο, ώστε να χρήζουν φύλαξης. Συνεπεία δε των ανωτέρω, το εκκαλούν υποστήριξε ότι δεν υφίστατο καμία παρανομία, αλλά και υπαιτιότητα των οργάνων του αναφορικά με την επέλευση του επίδικου συμβάντος, και, ως εκ τούτου, δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις αδικοπρακτικής ευθύνης του, κατά τα άρθρα 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ., ενώ, σε κάθε περίπτωση, προέβαλε ότι το ύψος του αιτούμενου από τους εφεσίβλητους ποσού της χρηματικής ικανοποίησης για την ηθική βλάβη που υπέστησαν λόγω του επισυμβάντος περιστατικού της αρπαγής της νεογέννητης θυγατέρας τους από τους χώρους του νοσοκομείου ήταν τεράστιο. Εξάλλου, στα στοιχεία του διοικητικού φακέλου, ο οποίος απεστάλη στο Δικαστήριο από το εκκαλούν για την ως άνω αγωγή, περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: α) απόσπασμα των πρακτικών της, από 9.10.2003, 76ης τακτικής συνεδρίασης του Συμβουλίου Διοίκησης του εκκαλούντος κατά την οποία, αναφορικά με το 11ο θέμα αυτής υπό τον τίτλο «υπ’ αριθ...../4-9-03 εισήγηση της Διεύθυνσης Ιατρικής Υπηρεσίας, σχετικά με το ωράριο του επισκεπτηρίου», ομόφωνα αποφασίσθηκε και εγκρίθηκε, μεταξύ άλλων : 1. το ωράριο του επισκεπτηρίου στους ασθενείς να είναι τις καθημερινές ώρες 17.00-20.00 και τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες 10.00-12.00 π.μ. και 17.00 - 20.00, 2. οι εσωτερικές είσοδοι των κλιμακοστασίων από το ........... Νοσηλευτικό Τμήμα προς το .... Νοσηλευτικό Τμήμα και από το ισόγειο προς το...... τμήμα του παλαιού κτιρίου να παραμένουν κλειδωμένες, τα δε κλειδιά να τοποθετηθούν παραπλεύρως των εισόδων σε κλειδοθήκες, για να χρησιμοποιούνται σε περίπτωση ανάγκης, οι κύριες εξωτερικές είσοδοι του παλαιού κτιρίου να συνεχίσουν να παραμένουν ανοικτές, για να εξυπηρετείται το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό καθώς και τα Εξωτερικά ιατρεία που λειτουργούν στο ισόγειο, 3. να τυπωθούν κάρτες επισκεπτηρίου με ταυτόχρονο ορισμό του τρόπου διανομής τους, 4. η παραμονή ενός μόνο συνοδού για κάθε ασθενή να ισχύει κατόπιν ειδικής, έγγραφης άδειας από όργανα του εκκαλούντος, 5. να βελτιωθεί το σύστημα κλήσης αδελφής νοσοκόμας, που είχε προσφάτως εγκατασταθεί στο παλαιό κτίριο του εκκαλούντος, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα ομιλίας της Προϊσταμένης με την ασθενή και 6. μετά το πέρας του επισκεπτηρίου να κλείνει η πόρτα της κεντρικής πύλης του εκκαλούντος για τους επισκέπτες, το δε προσωπικό ασφαλείας να διέρχεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα από τους θαλάμους των ασθενών για το σχετικό έλεγχο της παραμονής ή μη των συνοδών, β) ακριβές απόσπασμα των πρακτικών της από 12.9.2012, 22ης τακτικής συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) του εκκαλούντος και των διασυνδεόμενων με αυτό νοσοκομείων «........» και «....................», σύμφωνα με το οποίο αναφορικά με το 66ο θέμα της εν λόγω συνεδρίασης, που αφορούσε τη διερεύνηση του ενδίκου περιστατικού της εξαφάνισης του βρέφους των εφεσίβλητων, το ως άνω Δ.Σ. αποφάσισε ομόφωνα να τεθεί το ζήτημα στο αρχείο, καθόσον δεν προέκυψε τέλεση πειθαρχικού παραπτώματος από υπηρεσιακό παράγοντα. Για την εν λόγω απόφαση, το Δ.Σ. έλαβε υπόψη τα πορίσματα των διενεργηθεισών Ε.Δ.Ε. και τις καταθέσεις των εξετασθέντων μαρτύρων, τις απολογίες των παραπεμφθέντων για πειθαρχικά παραπτώματα υπαλλήλων, την εφαρμοζόμενη μαιευτική πολιτική του νοσοκομείου (rooming -in) και τις ιδιαιτερότητες του ελέγχου που προκύπτουν από αυτή, τη, λόγω διαρκούς εφημερίας, συνεχή ροή περιστατικών καθ’ όλο το 24ωρο, σε συνδυασμό με τις ανακύπτουσες δυσχέρειες λόγω των ιδιαιτεροτήτων της σύνθεσης του εξυπηρετούμενου από το εκκαλούν πληθυσμού, αλλά και της δομής και της κατάστασης των συγκεκριμένων κτιριακών υποδομών που δυσκολεύουν το έργο του νοσηλευτικού προσωπικού, αλλά και του προσωπικού φύλαξης, συνεκτίμησε δε και την άμεση κινητοποίηση του προσωπικού (νοσηλευτικού και τεχνικής υπηρεσίας) και την άμεση λήψη περαιτέρω μέτρων ασφαλείας, καθώς και την μοναδικότητα του συγκεκριμένου περιστατικού, γ) τη, συναφθείσα μεταξύ της Διοικήτριας του εκκαλούντος και του εκπροσώπου της ιδιωτικής εταιρείας παροχής υπηρεσιών ασφαλείας με την επωνυμία «....», ../1.2.2010 σύμβαση ανάθεσης φύλαξης του εκκαλούντος χρονικής διάρκειας από 1.2.2010 έως και 28.2.2010. Σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 2 (υπό τον τίτλο «περιγραφή έργου - υποχρεώσεις αναδόχου) το εν λόγω ανατεθέν έργο αφορά την ασφάλεια όλων των χώρων, του προσωπικού και των νοσηλευομένων στο εκκαλούν, καθ΄ όλο το 24ωρο, περιλαμβανομένης και της τήρησης από τον προσερχόμενο πληθυσμό των κανόνων λειτουργίας του νοσοκομείου και της τήρησης των εντολών, συναφών με το αντικείμενο ασφάλειας, που θα χορηγούνται εγγράφως από το Γραφείο Επιστασίας του νοσοκομείου, εφόσον υπάρξει ανάγκη, μεταξύ δε των καθηκόντων του προσωπικού του αναδόχου, περιλαμβάνεται η απαγόρευση εισόδου συγγενών και συνοδών των ασθενών κατά τις μη επιτρεπόμενες ώρες επισκεπτηρίου, εξαιρουμένων όσων έχουν ειδική άδεια, ο περιοδικός έλεγχος όλων των χώρων του νοσοκομείου και η αισθητή παρουσία του προσωπικού του αναδόχου, κυρίως, στις εισόδους του νοσοκομείου και στο θυρωρείο, η επιτήρηση και ο προσεκτικός οπτικός έλεγχος των εισερχομένων, η παρεμπόδιση εξόδου και διαφυγής υπόπτου, η ειδοποίηση των αρχών και η καταστολή, ενώ, τέλος, αναφορικά με τη κατανομή του προσωπικού του αναδόχου σε βάρδιες ορίζεται ότι καθημερινώς (συμπεριλαμβανομένου Σαββάτου - Κυριακής και αργιών) θα διατίθενται προς φύλαξη των χώρων του εκκαλούντος οκτώ (8) υπάλληλοι και, ειδικότερα, τέσσερις (4) εξ αυτών σε πρωινό ωράριο, τρείς (3) σε απογευματινό και ένας (1) σε βραδινό ωράριο για τη φύλαξη όλων των χώρων του εκκαλούντος, το δε ωράριο όλων των υπαλλήλων προβλέπεται ότι θα καθορίζεται από το Γραφείο Επιστασίας του νοσοκομείου, το οποίο έχει το δικαίωμα να ζητεί και την αντικατάσταση υπαλλήλων της φύλαξης που κρίνει ότι δεν καλύπτουν τις απαιτούμενες ανάγκες, δ) το ../13.3.2018 έγγραφο της Προϊσταμένης του Τμήματος Επιστασίας - Ιματισμού του εκκαλούντος, στο οποίο αυτή αναφέρεται στις συνθήκες φύλαξης του εκκαλούντος από το χρόνο ανάληψης των καθηκόντων της, τον Οκτώβριο του έτους 2014 και έπειτα, δηλαδή σε χρονικό διάστημα μεταγενέστερο του επίδικου και ε) το από 24.4.2018 έγγραφο της επιστημονικά υπεύθυνης Δ/ντριας του Νεογνολογικού Τμήματος του εκκαλούντος ................... αναφορικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις λειτουργίας του εκκαλούντος ως νοσοκομείου, στο οποίο το έτος 2011 χορηγήθηκε πιστοποίηση με την ένδειξη «Μαιευτήριο φιλικό προς τα βρέφη (Baby Friendly Hospital)», στο οποίο αναφέρεται, ειδικότερα, ότι, προκειμένου να λάβει την εν λόγω πιστοποίηση το εκκαλούν είχε διανύσει ήδη χρονικό διάστημα προετοιμασίας, τουλάχιστον, ενός έτους με την εφαρμογή, μεταξύ άλλων, της παραμονής του βρέφους δίπλα στη μητέρα καθ’ όλο το 24ωρο, της τοποθέτησης της κούνιας του μωρού δίπλα στο κρεβάτι της μητέρας, καθώς η απομάκρυνση του νεογνού από τη μητέρα, έστω και για λίγες ώρες, δυσχεραίνει την επίτευξη του μητρικού θηλασμού, ενώ, περαιτέρω, επισημαίνεται ότι στις ελάχιστες περιπτώσεις που μια λεχωίδα είναι μόνη της και θα χρειαστεί τη βοήθεια του νοσηλευτικού προσωπικού υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένοι χώροι, όπου είναι δυνατό να φιλοξενηθούν τα νεογνά για μικρό μόνο χρονικό διάστημα, καθώς και ότι η πρακτική της φύλαξης των νεογνών για εξαιρετικούς λόγους έχει εφαρμοστεί μεν κατά περίπτωση, αλλά δεν αποτελεί πάγια πρακτική του εκκαλούντος.

 6. Επειδή, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο αφού έλαβε υπόψη του το σύνολο των προσκομισθέντων, από αμφότερα τα διάδικα μέρη, στοιχείων και ιδίως τα πορίσματα του διενεργήσαντος τη σχετική Ε.Δ.Ε. ............, όπως αυτά αναγράφονται στο από 18.2.2010 έγγραφό του, και κατόπιν συνεκτίμησης της 1060/2015 απόφασης του Β΄ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, η οποία δεν προέκυπτε ότι είχε καταστεί αμετάκλητη, έκρινε αναφορικά με τις συνθήκες επέλευσης του ενδίκου περιστατικού, ότι τα όργανα του εκκαλούντος υπέπεσαν σε σειρά παρανομιών. Περαιτέρω, έκρινε ότι και οι υπάλληλοι της ως άνω ιδιωτικής εταιρείας παροχής υπηρεσιών ασφαλείας «..........» υπέπεσαν σε σειρά παρανόμων παραλείψεων, κατά παράβαση των όρων της προαναφερόμενης ../1.2.2010 σύμβασης. Ενόψει αυτών, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι το εκκαλούν υπέχει αυτοτελή αστική ευθύνη για τις προκληθείσες ζημίες σε τρίτους, εξαιτίας της παράνομης συμπεριφοράς των υπαλλήλων της εταιρείας αυτής, κατά την εκτέλεση των σχετικών συμβατικών τους υποχρεώσεων, δεδομένου ότι οι αναφερόμενες στην εκκαλούμενη απόφαση παράνομες ενέργειες και παραλείψεις των οργάνων του εκκαλούντος, που τελέσθηκαν στο πλαίσιο άσκησης των υπηρεσιακών τους καθηκόντων, καθώς και των υπαλλήλων της προστηθείσας σε αυτό, ως προς την παροχή υπηρεσιών ασφαλείας, προαναφερόμενης ιδιωτικής εταιρείας καθιστούσαν ελλιπή τη φύλαξη των νεογνών κατά τη διάρκεια παραμονής τους στο εκκαλούν, και, ως εκ τούτου, συνδέονταν αιτιωδώς με το ζημιογόνο αποτέλεσμα της αρπαγής του νεογέννητου βρέφους των εφεσίβλητων από την ....................... Έτσι, έκρινε ότι από την ως άνω παράνομη συμπεριφορά τους προκλήθηκε στους εφεσίβλητους ψυχικός πόνος και ταλαιπωρία, αισθήματα φόβου και ανασφάλειας ως προς την υγεία και τη σωματική ακεραιότητα του μόλις λίγων ωρών τέκνου τους, καθώς και ως προς το ενδεχόμενο να μην το ξαναδούν ποτέ και, συνακόλουθα, οι εφεσίβλητοι υπέστησαν ηθική βλάβη, με αποτέλεσμα να δημιουργείται, εν προκειμένω, υποχρέωση του εκκαλούντος νοσοκομείου - μαιευτηρίου προς αποζημίωσή τους, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ., προσδιόρισε δε το ποσό των 15.000,00 ευρώ, ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη, που υπέστη ο καθένας από τους εφεσίβλητους. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή και αναγνώρισε ότι το εκκαλούν υποχρεούται να καταβάλει, νομιμοτόκως, από την επίδοση της αγωγής σε αυτό (16.12.2011) και έως την εξόφληση, σε καθέναν από αυτούς το ποσό των 15.000 ευρώ.

 7.Επειδή, με την κρινόμενη έφεση, όπως οι λόγοι αυτής αναπτύσσονται με το υπόμνημα που κατατέθηκε νομίμως, προβάλλεται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο κατά μη ορθή εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών της υπό κρίση υπόθεσης έκρινε ότι οι παράνομες ενέργειες και παραλείψεις των οργάνων του εκκαλούντος, που τελέσθηκαν στα πλαίσια άσκησης των υπηρεσιακών τους καθηκόντων, συνδέονται αιτιωδώς με το ζημιογόνο αποτέλεσμα της αρπαγής του νεογέννητου βρέφους των εφεσίβλητων από την ........., αφού διευκόλυναν την είσοδο αυτής στο εκκαλούν, την πολύωρη παραμονή της σε αυτό και την αρπαγή του νεογνού, καθώς και την έξοδό της με το νεογνό από τους χώρους του εκκαλούντος. Ειδικότερα, προβάλλεται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν έλαβε υπ’ όψιν του το γεγονός ότι στο .... Μαιευτικό Τμήμα, όπου έλαβε χώρα το επίδικο συμβάν, νοσηλεύονται κατά κύριο λόγο λεχωίδες και επίτοκες, οι οποίες ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (όπως αθίγγανες, πρόσφυγες, μετανάστριες, χρήστριες ουσιών), εξαιτίας δε των ιδιαίτερων αυτών συνθηκών καθίσταται ιδιαίτερα δύσκολο το έργο του προσωπικού του Νοσοκομείου λόγω δυσκολίας συνεννόησης, περιστατικών βίας και μεγάλου αριθμού συγγενών και φίλων που έρχονται στα επισκεπτήρια. Συνεπώς, όπως προβάλλει, το προσωπικό του Νοσοκομείου δεν μπορούσε να αποτρέψει οποιαδήποτε παραβατική συμπεριφορά, ανεξαρτήτως των ελέγχων που έκανε, καθώς το συγκεκριμένο έργο το είχε αναλάβει η ιδιωτική εταιρία παροχής υπηρεσιών ασφαλείας με την επωνυμία «.................». Ο ανωτέρω λόγος είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθώς ανεξαρτήτως της συνδρομής των ιδιαίτερων αυτών συνθηκών του εν λόγω μαιευτικού τμήματος στο οποίο νοσηλεύονται κατά κύριο λόγο λεχωίδες και επίτοκες, οι οποίες ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (όπως αθίγγανες, πρόσφυγες, μετανάστριες, χρήστριες ουσιών), με συνέπεια να καθίσταται δύσκολο το έργο του προσωπικού του Νοσοκομείου λόγω δυσκολίας συνεννόησης, περιστατικών βίας και μεγάλου αριθμού συγγενών και φίλων που έρχονται στα επισκεπτήρια και ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι τη φύλαξη του εκκαλούντος την είχε αναλάβει η ως άνω ιδιωτική εταιρία, ωστόσο συνέβησαν σωρεία παράνομων παραλείψεων, που συνίστανται στη μη λήψη εκ μέρους των αρμοδίων οργάνων του εκκαλούντος των απαραίτητων μέτρων, ούτως ώστε να αποφευχθεί η είσοδος και παραμονή της............. στο χώρο του ... δωματίου του εν λόγω τμήματος, με αποτέλεσμα την αρπαγή του βρέφους των εφεσίβλητων. Ειδικότερα τα όργανα του εκκαλούντος υπέπεσαν σε σειρά παρανομιών, όπως αυτές προκύπτουν από το περιεχόμενο της διενεργηθείσας, στο πλαίσιο απόδοσης ευθυνών για επίδικο συμβάν, Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης (Ε.Δ.Ε.), στην οποία περιλαμβάνονται έντεκα (11) συνολικά ένορκες καταθέσεις που ελήφθησαν από το προσωπικό του εκκαλούντος, τη Διοικήτρια και την Υποδιοικήτρια αυτού, καθώς και από τον πρώτο εφεσίβλητο, και συγκεκριμένα : α) η μαία .........................., που είχε τη νοσηλευτική επιμέλεια των νεογνών του ως άνω τμήματος, και η ..................., βοηθός νοσηλεύτρια, οι οποίες είχαν βάρδια στο επίμαχο Μαιευτικό Τμήμα νοσηλείας του εκκαλούντος κατά τον κρίσιμο χρόνο, ενημερώθηκαν δε από την εφεσίβλητη, για την αρπαγή του βρέφους της, βρίσκονταν κατά το χρόνο αρπαγής του νεογνού των εφεσίβλητων σε κλειστό χώρο του τμήματος (δωμάτιο με κλειστές πόρτες), ο οποίος, όμως, ήταν προορισμένος για να παραμένουν σε αυτόν τα όργανα του νοσοκομείου μόνον κατά τη διάρκεια του διαλείμματος, με συνέπεια να μην αντιληφθούν την είσοδο της ................... στο δωμάτιο ........ του εκκαλούντος και την αρπαγή του τέκνου τους, β) κατά παράβαση των οριζομένων στην προαναφερθείσα .../4.9.2003 εισήγηση της Διεύθυνσης Ιατρικής Υπηρεσίας του εκκαλούντος, η οποία εγκρίθηκε ομοφώνως κατά την 76η Τακτική Συνεδρίαση του Συμβουλίου Διοίκησης του εκκαλούντος της 9ης.10.2003, η πόρτα της κεντρικής πύλης του εκκαλούντος, η οποία είχε καταστραφεί από το έτος 2008, χωρίς να έχει αντικατασταθεί μέσα στο χρονικό διάστημα των δύο ετών που μεσολάβησε μέχρι την επέλευση του ένδικου περιστατικού (2010), ήταν ανοικτή, κατά το χρόνο που έλαβε χώρα το επίδικο συμβάν, ενώ μια απλή μπάρα θεωρείτο ως εξώθυρα, δόθηκε δε διαταγή προς το θυρωρό του εκκαλούντος να κλείσει, τη βραδιά εκείνη, την εξώθυρα μόνο μετά την αρπαγή του τέκνου των εφεσίβλητων, γ) δεν υπήρχε σύστημα ελέγχου εισόδου και εξόδου που να ακολουθείται πιστά και δ) οι δύο θύρες μέσω των οποίων επικοινωνούν το παλαιό με το νέο κτίριο του εκκαλούντος συνιστούν διάδρομο επικοινωνίας, προς εξυπηρέτηση της λειτουργικότητάς του με συνέπεια να μην μπορούν να κλειδωθούν, ωστόσο απαιτείτο, προς το σκοπό άμεσου ελέγχου όσων εισέρχονται και εξέρχονται στο εκκαλούν, η ύπαρξη ειδικής πρόβλεψης περί ελέγχου, κυρίως κατά τη διάρκεια της νύκτας, των κεντρικών θυρών τόσο του παλαιού όσο και του νέου κτιρίου του εκκαλούντος, πρόβλεψη, όμως, που από κανένα από τα προσκομισθέντα στοιχεία δεν προκύπτει ότι είχε ληφθεί. Συνεπώς, η κρίση της εκκαλουμένης απόφασης είναι νόμιμη και ορθή.

 8. Επειδή, περαιτέρω, προβάλλεται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του το γεγονός ότι η εφεσίβλητη είχε η ίδια επιλέξει, στο πλαίσιο του προγράμματος rooming-in, να έχει δίπλα της το νεογέννητο μωρό της, έχοντας αποδεχθεί τους όρους του συγκεκριμένου προγράμματος, που είναι να έχει κάποιος τη φροντίδα του τέκνου και την πλήρη ευθύνη αυτού. Προς ενίσχυση μάλιστα της ευθύνης αυτής που αναλαμβάνει η μητέρα παρέχεται η δυνατότητα από το Νοσοκομείο να παραμένουν δίπλα στη λεχωίδα, κατά τη διάρκεια της νύχτας, συγγενικά της πρόσωπα, προκειμένου να περιποιούνται μαζί και να επιβλέπουν τα βρέφη. Τους ανωτέρω λόγους νοσηλείας όφειλε να γνωρίζει η εφεσίβλητη και να έχει λάβει τα απαραίτητα μέτρα έχοντας δίπλα της ενδεχομένως και δεύτερο συγγενικό πρόσωπο, όπως, άλλωστε, είχε δικαίωμα. Ο λόγος αυτός περί ευθύνης της δεύτερης εφεσίβλητης να λάβει, εν προκειμένω, όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του νεογέννητου βρέφους της, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθώς στην προκειμένη περίπτωση ναι μεν εφαρμοζόταν η πρακτική της παραμονής του βρέφους δίπλα στη μητέρα του, καθ’ όλο το 24ωρο, με την τοποθέτηση της κούνιας του δίπλα στο κρεβάτι αυτής, πρακτική, η οποία οδήγησε μάλιστα στην πιστοποίηση του εκκαλούντος, το έτος 2011, ως Μαιευτηρίου φιλικού προς τα βρέφη (Baby Friendly Hospital), ωστόσο, οι εν λόγω συνθήκες όχι μόνο δεν αναιρούσαν την υποχρέωση του εκκαλούντος να λαμβάνει μέτρα για τη σωματική ακεραιότητα και ασφάλεια τόσο των λεχωίδων όσο και των νεογνών, αλλά, αντιθέτως, απαιτούσαν αυξημένη εποπτεία εκ μέρους των οργάνων του εκκαλούντος  για την επίτευξη των ανωτέρω στόχων, ενόψει ιδίως και των δυσλειτουργιών και προβλημάτων φύλαξης και προστασίας του χώρου του νοσοκομείου, όπως αυτές έχουν εκτεθεί στην προηγούμενη σκέψη (ελλιπές έως ανύπαρκτο σύστημα ελέγχου εισόδου και εξόδου στις πύλες του νοσοκομείου, κατεστραμμένη πόρτα της κεντρικής πύλης του εκκαλούντος, ήδη από το έτος 2008, χωρίς να έχει αντικατασταθεί μέσα στο χρονικό διάστημα των δύο ετών που μεσολάβησε μέχρι την επέλευση του ένδικου περιστατικού). Συνεπώς, η υποχρέωση λήψης όλων εκείνων των μέτρων που είναι απαραίτητα για την προστασία της σωματικής ακεραιότητας και της ασφάλειας των νεογνών, εντός των χώρων του νοσοκομείου, από εξωτερικούς παράγοντες (όπως κακόβουλες κινήσεις παρανόμως ευρισκομένων στους χώρους αυτούς προσώπων), εμπίπτουν στην αποκλειστική ευθύνη του εκκαλούντος, όπως νόμιμα και ορθά κρίθηκε και με την εκκαλουμένη απόφαση.

 9. Επειδή, περαιτέρω, προβάλλεται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εσφαλμένα έκρινε ότι η ιδιωτική εταιρεία παροχής υπηρεσιών ασφαλείας και φύλαξης με την επωνυμία «..............» και συνακόλουθα οι υπάλληλοι αυτής τελούσαν σε σχέση πρόστησης με το νοσοκομείο και δέχθηκε ότι συντρέχει αστική ευθύνη του τελευταίου για τις προκληθείσες ζημίες σε τρίτους, δεδομένου ότι κατά την κρίση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου οι υπάλληλοι της εταιρείας αυτής ήταν οι μόνοι αρμόδιοι για τη φύλαξη των εγκαταστάσεων του νοσοκομείου, ενώ υπέπεσαν σε σειρά παράνομων παραλείψεων, κατά παράβαση των όρων της συναφθείσας μεταξύ του νοσοκομείου και του εκπροσώπου της εταιρίας σύμβασης. Ειδικότερα, το εκκαλούν προβάλλει ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις της πρόστησης, καθώς δεν υφίσταται το στοιχείο της εξάρτησης μεταξύ της εταιρείας και του εκκαλούντος. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθώς στην προκειμένη περίπτωση, ανεξαρτήτως του ότι η φύλαξη των εγκαταστάσεων του εκκαλούντος ανατέθηκε στην ως άνω εταιρεία φύλαξης και οι υπάλληλοι αυτής υπέπεσαν σε σειρά παράνομων παραλείψεων, ωστόσο από το περιεχόμενο της ως άνω σύμβασης ανάθεσης, και ειδικότερα από το άρθρο 2 αυτής προκύπτει ότι το εκκαλούν επεφύλαξε για τον εαυτό του το δικαίωμα να δίδει εντολές και να επιβλέπει την αντισυμβαλλόμενή του ιδιωτική εταιρεία, κατά την εκτέλεση της ανατεθείσας σε αυτήν υπηρεσίας, με αποτέλεσμα να υπάρχει εξάρτηση (έστω και χαλαρή) μεταξύ αυτών (πρβλ. ΑΠ 374/2018). Συνεπώς, η εν λόγω εταιρεία και, συνακόλουθα, οι υπάλληλοι αυτής τελούσαν σε σχέση πρόστησης με το εκκαλούν, κατά την έννοια του άρθρου 922 του Α.Κ.. Ως εκ τούτου, το εκκαλούν υπέχει αυτοτελή αστική ευθύνη για τις προκληθείσες ζημίες σε τρίτους, εξαιτίας της παράνομης συμπεριφοράς των υπαλλήλων της εταιρείας αυτής, κατά την εκτέλεση των σχετικών συμβατικών τους υποχρεώσεων. Συνεπώς, η κρίση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που με την εκκαλούμενη απόφασή του έκρινε ομοίως είναι νόμιμη και ορθή.

 10.Επειδή, τέλος, προβάλλεται ότι τα επιδικασθέντα υπέρ των εφεσίβλητων ποσά είναι υπερβολικά σε σχέση ιδίως και με την εν γένει δυσμενή οικονομική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθώς στην προκειμένη περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη το είδος της παρανομίας των οργάνων του εκκαλούντος και των υπαλλήλων της προστηθείσας ιδιωτικής εταιρείας, τις συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα το επίδικο περιστατικό, όπως αυτές εκτίθενται ανωτέρω, καθώς και τη χρονική εγγύτητα αυτού με τη γέννηση του βρέφους, το βαθμό του πταίσματος των οργάνων του εκκαλούντος και των υπαλλήλων της προστηθείσας εταιρείας, το στενό συγγενικό δεσμό των εφεσίβλητων με το νεογνό, το είδος και τη βαρύτητα της προσβολής, συνεκτιμώντας δε και το γεγονός της εύρεσης και παράδοσης του βρέφους στους εφεσίβλητους κατόπιν λίγων ωρών (περί ώρα 12η μεσημβρινή της ίδιας ημέρας), το Δικαστήριο κρίνει ότι το ποσό των 15.000 ευρώ που επιδικάστηκε σε καθένα από τους εφεσίβλητους, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστησαν, είναι εύλογο και ανάλογο με τις περιστάσεις.

[..]

https://www.ddikastes.gr/node/8017