Η ασάφεια ως προς το εμβαδόν και τα όρια της αναδασωτέας έκτασης κλονίζει την αιτιολογία της απόφασης αναδάσωσης
Δεκτή έγινε από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών αίτηση ακύρωσης απόφασης του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, περί κήρυξης ως αναδασωτέας έκτασης, επί της οποίας η αιτούσα εταιρεία προβάλλει δικαίωμα κυριότητας, αναπέμποντας την υπόθεση στη Διοίκηση για νέα νόμιμη κρίση (ΔΕφΑθ 360/2021).
Κάθε αποψιλούμενη δασική έκταση, δημόσια ή ιδιωτική, κηρύσσεται υποχρεωτικώς αναδασωτέα, κατά τις διατάξεις των άρθρων 117 παρ. 3 του Συντάγματος, 38 και 41 του Ν.998/1989. Η απόφαση περί αναδάσωσης πρέπει να αιτιολογείται ως προς το χαρακτηρισμό της έκταση ως δάσους ή δασικής έκτασης, καθώς και ως προς το πραγματικό γεγονός της καταστροφής της δασικής βλάστησης. Η αιτιολογία αυτή, μπορεί να συμπληρώνεται και από τα λοιπά στοιχεία του φακέλου.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου, για την κήρυξη μιας έκτασης αναδασωτέας, πρέπει από την απόφαση, το συνοδευτικό αυτής διάγραμμα καθώς και όλα τα στοιχεία του φακέλου να προκύπτουν με σαφήνεια τα όρια και το εμβαδόν της έκτασης αυτής. Και τούτο, διότι από τον προσδιορισμό αυτό κρίνεται εάν η μορφή και η πυκνότητα της φυόμενης στην έκταση αυτή βλάστησης προσέδιδαν, πριν την παράνομη εκχέρσωση ή την εξ άλλου λόγους καταστροφή της, το χαρακτήρα δάσους ή δασικής έκτασης ο οποίος, αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την κήρυξη της αναδάσωσης.
Εν προκειμένω, το δικαστήριο έκρινε πως δημιουργείται ασάφεια ως προς το εμβαδόν και τα όρια της επίδικης έκτασης, γεγονός που κλονίζει την αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης ως προς τη θεμελίωση του δασικού χαρακτήρα της επίδικης έκτασης.
Λαμβάνοντας υπόψη την ασάφεια αυτή, η οποία προκύπτει από την προσκομιζόμενη από την αιτούσα έκθεση φωτοερμηνείας – πραγματογνωμοσύνης δασολόγου σε συνδυασμό με προσκομιζόμενο έγγραφο του Δασαρχείου Πεντέλης, το δικαστήριο κατέληξε πως καθίσταται άδηλο αν ο Γενικός Γραμματέας θα είχε εμμείνει στην κρίση του περί του δασικού χαρακτήρα της επίδικης έκτασης εάν είχε λάβει υπόψη του τις διαπιστώσεις ως προς το εμβαδόν και τα όρια της εν λόγω έκτασης που αναφέρονται στα προαναφερόμενα δύο έγγραφα.
Απόσπασμα απόφασης
Εν προκειμένω, η προσβαλλόμενη απόφαση αναδάσωσης εκδόθηκε σε συνέχεια της ./28-5-2009 αίτησης χαρακτηρισμού, με βάση τις διαπιστώσεις που αναφέρονται στην ΔΥ/30-10-2012 εισήγηση – έκθεση αυτοψίας και φωτοερμηνείας της δασολόγου του Δασαρχείου Πεντέλης, ., ως προς τη μορφολογία του εδάφους και το είδος της βλάστησης της προς χαρακτηρισμό έκτασης.
Στα διαγράμματα του μηχανικού . και της ως άνω δασολόγου, τα οποία συνοδεύουν αντίστοιχα την ./28-5-2009 αίτηση χαρακτηρισμού και την προσβαλλόμενη απόφαση αναδάσωσης, η προς χαρακτηρισμό έκταση, η οποία στη συνέχεια κηρύχθηκε αναδασωτέα, φέρεται να έχει εμβαδόν 5.131 τ.μ. και να συνορεύει με την έκταση που χαρακτηρίσθηκε τελεσίδικα ως μη δασική με την 106/1990 απόφαση της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων. Όπως όμως ισχυρίζεται η αιτούσα και αναφέρεται στην προσκομισθείσα από αυτή ιδιωτική έκθεση φωτοερμηνείας – πραγματογνωμοσύνης του δασολόγου ., κατά τη σύνταξη του διαγράμματος του μηχανικού . εφαρμόστηκαν εσφαλμένα τα όρια της έκτασης η οποία είχε χαρακτηρισθεί ως μη δασική με την 106/1990 απόφαση, όπως η έκταση αυτή αποτυπώνεται στο χωρίς ημερομηνία τοπογραφικό σχεδιάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ., με συνέπεια να περιληφθεί στην αναδασωτέα έκταση και τμήμα εμβαδού 953,71 τ.μ από την έκταση που έχει χαρακτηρισθεί τελεσίδικα ως μη δασική με την 106/1990 απόφαση. Το Δασαρχείο Πεντέλης, με το ./7-4-2016 έγγραφό του, το περιεχόμενο του οποίου λαμβάνεται υπόψη εφόσον αναφέρεται σε πραγματικά περιστατικά προγενέστερα της προσβαλλόμενης πράξης (ΣτΕ 1540/2005, 3399/2003, 934/2002 κ.ά.), ενώ δέχεται ότι «κατά την εφαρμογή των συμβολαίων της, η αιτούσα εταιρία… έχει τοποθετήσει νοτιότερα την έκταση, συνολικού εμβαδού #7.386,00# τ.μ. όπως αυτή απεικονίζεται στο χωρίς ημερομηνία τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού ., κλ. 1:500 και στην πινακίδα κλίμακας 1: 5000 … της αρ../10-7-1989 Πράξης Χαρακτηρισμού, με αποτέλεσμα να δημιουργείται επικάλυψη με την επίδικη έκταση, εμβαδού #953,71# τ.μ.», παράλληλα δέχεται ότι με βάση τις συντεταγμένες Ελληνικού Γεωδαιτικού Συστήματος Αναφοράς 1987 (ΕΓΣΑ 87) των κορυφών της επίμαχης έκτασης που αναφέρονται στο διάγραμμα του μηχανικού ., η ως άνω έκταση δεν συνορεύει με την έκταση που χαρακτηρίσθηκε τελεσίδικα ως μη δασική με την 106/1990 απόφαση, για το λόγο ότι μεταξύ των δύο αυτών εκτάσεων παρεμβάλλεται έκταση εμβαδού 679,65 τ.μ. για την οποία δεν έχει εκδοθεί πράξη χαρακτηρισμού. Ωστόσο, το Δασαρχείο, με το προαναφερόμενο έγγραφό του, δεν διευκρινίζει εάν ο προσδιορισμός του εμβαδού και των ορίων έγινε με βάση τη θέση της επίδικης έκτασης, όπως εμφανίζεται στο ενσωματωμένο στο διάγραμμα του μηχανικού . απόσπασμα πινακίδας Γ.Υ.Σ. με αριθμό . – οπότε όπως ισχυρίζεται, τίθεται ζήτημα επικάλυψης – ή με βάση τις συντεταγμένες ΕΓΣΑ 87 των κορυφών της έκτασης που αναφέρονται στο διάγραμμα του ως άνω μηχανικού – οπότε όπως ισχυρίζεται, δεν τίθεται ζήτημα επικάλυψης.
Ενόψει των ανωτέρω, από την ιδιωτική έκθεση φωτοερμηνείας – πραγματογνωμοσύνης του δασολόγου . και . και το ./7-4-2016 έγγραφο του Δασαρχείου Πεντέλης δημιουργείται ασάφεια ως προς το εμβαδόν και τα όρια της επίδικης έκτασης και κλονίζεται η αιτιολογία της 4969/πε/20-3-2013 απόφασης του Γενικού Γραμματέα ως προς τη θεμελίωση του δασικού χαρακτήρα της επίδικης έκτασης διότι καθίσταται άδηλο αν ο Γενικός Γραμματέας θα είχε εμμείνει στην κρίση του περί του δασικού χαρακτήρα εάν είχε λάβει υπόψη του τις διαπιστώσεις ως προς το εμβαδόν και τα όρια της εν λόγω έκτασης που αναφέρονται στην από 9/1/2014 ιδιωτική έκθεση φωτοερμηνείας – πραγματογνωμοσύνης του δασολόγου . και στο 1298/7-4-2016 έγγραφο του Δασάρχη Πεντέλης. Συνεπώς, πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή, η 4969/πε/20-3-2013 απόφαση του Γενικού Γραμματέα να ακυρωθεί και η υπόθεση να αναπεμφθεί στη Διοίκηση προς νέα νόμιμη κρίση.
Δείτε αναλυτικά την απόφαση εδώ.
