Δεν υπάρχει καμία νομοθετημένη ή έστω θεσμοθετημένη διαδικασία «κατοχύρωσης» δικαιώματος που πρέπει να ακολουθηθεί μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους
Πολλοί είναι ακόμη αυτοί που πιστεύουν ότι αν δεν συνταξιοδοτηθούν μέχρι 31-12-2021 θα χάσουν το δικαίωμα συνταξιοδότησης και πλέον θα μπορούν να συνταξιοδοτηθούν μόνο αφού συμπληρώσουν το 67ο έτος της ηλικίας.
Όπως έχουμε τονίσει, αυτό είναι απόλυτα ανακριβές, αφού όποιος μπορεί να συνταξιοδοτηθεί μέχρι 31-12-2021, όποιος δηλαδή έχει ήδη θεμελιωμένο δικαίωμα, διατηρεί το δικαίωμα αυτό και μετά την 1-1-2022 και μπορεί οποτεδήποτε να το ασκήσει χωρίς κανένα περιορισμό. Πέραν αυτού, ακόμη και γι’ αυτούς που δεν έχουν θεμελιώσει το συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι 31-12-2021, το νέο ηλικιακό όριο δεν είναι το 67, όπως ανακριβώς λέγεται, αφού υπάρχει δυνατότητα συνταξιοδότησης στα 62 με 40 έτη ασφάλισης, όπου μπορούν να αναγνωρισθούν έως 7 πλασματικά έτη, καθώς και στα 62 με μειωμένη σύνταξη, όπου το ασφαλιστικό μας σύστημα αναγνωρίζει δικαίωμα χορήγησης μειωμένης σύνταξης.
Πέραν αυτών, γι’ αυτούς που έχουν κατοχυρώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης μέχρι 31-12-2021, σύμφωνα και με τη δήλωση στη Βουλή του αρμόδιου υφυπουργού Εργασίας κ. Τσακλόγλου, διατηρούνται τα λεγόμενα ενδιάμεσα ηλικιακά όρια, όπως αυτά αποτυπώνονται στους σχετικούς πίνακες 1 και 2 του νόμου του 2015.
Κάνουμε αυτές τις επισημάνσεις διότι έχουμε αντιληφθεί ότι είναι πολλοί αυτοί που σπεύδουν εσπευσμένα να συνταξιοδοτηθούν φοβούμενοι απώλεια δικαιωμάτων. Εμείς προφανώς δεν αποτρέπουμε από τη συνταξιοδότηση, αν αυτό αποτελεί την ώριμη και ισορροπημένη απόφαση ενός ασφαλισμένου. Ενημερώνουμε ακριβώς προσπαθώντας να προστατεύσουμε όποιον παρακινούμενος από διακινούμενη φημολογία οδηγείται εκών άκων σε συνταξιοδότηση, σε μια προσπάθεια διατήρησης δικαιωμάτων που δεν κινδυνεύουν.
Τέλος, πρέπει να επισημάνουμε ότι δεν υπάρχει καμία νομοθετημένη ή έστω θεσμοθετημένη διαδικασία «κατοχύρωσης» δικαιώματος που πρέπει να ακολουθηθεί μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους. Και γι’ αυτό η φημολογία είναι ιδιαίτερα έντονη, χωρίς, όπως προείπαμε, να υπάρχει καμία βάση σε σχέση με αυτήν. Με τη σύνταξη που θα πάρει κάποιος ασφαλισμένος θα αναπληρώσει το εισόδημα που χάνει από τη διακοπή της εργασίας ή της δραστηριότητάς του. Είναι το εισόδημα που θα τον συνοδεύει μελλοντικά στη ζωή του.
Κατ’ επέκταση, η επιλογή του χρόνου που θα λάβει χώρα η συνταξιοδότηση πρέπει να είναι αποτέλεσμα ώριμης, προσεκτικής και ανεπηρέαστης απόφασης για την οποία θα πρέπει να εξετάζει όλες τις παραμέτρους.
