Με απόφασή του το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών (ΠΠρΑθ 1025/2021) έκρινε ότι η χρήση μιας ένδειξης σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν συνιστά κατ’ ανάγκη χρήση στις συναλλαγές, ούτε προσβολή όμοιου ή παρόμοιου προγενέστερου σήματος.
Σύμφωνα με την απόφαση, η οποία δημοσιεύεται με σχόλιο στη sakkoulas-online.gr, χρειάζεται να πρόκειται για χρήση που εξυπηρετεί τη διάθεση ή τη διαφήμιση προϊόντων.
Το ύψος του ανταλλάγματος μιας υποθετικής άδειας χρήσης δεν αποδεικνύεται με βάση τα διδάγματα κοινής πείρας.
Απόσπασμα της απόφασης
Εξάλλου, από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν προέκυψε ότι το αντάλλαγμα για την συγκεκριμένη χρήση των σημάτων, ήτοι την αναγραφή τους σε πινακίδα στην πρόσοψη καταστήματος, που θα συνομολογούσε ο μέσος συνετός δικαιούχος με τον μέσο συνετό αδειούχο, εάν είχαν έλθει σε διαπραγματεύσεις, θα ήταν πάγιο, ανερχόμενο σε ποσό 1.000.000 ευρώ ετησίως.
Τούτο δε, ανεξαρτήτως του εάν η αξία των καταχωρισμένων σημάτων ανέρχεται στο ποσό των 2.000.000 ευρώ, διότι πρόκειται για ένα υποκειμενικό και όχι αντικειμενικό κριτήριο υπολογισμού, που δεν μπορεί να ληφθεί μεμονωμένα υπόψη.
Σε κάθε περίπτωση, το ύψος του ανταλλάγματος χρήσης (royalties) δεν είναι, ως προελέχθη, δίδαγμα της κοινής πείρας (βλ. σκέψη V.1) και, συνεπώς, το Δικαστήριο δεν δύναται να προβεί στην επιδίκασή του, στηριζόμενο στα λοιπά αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά.
Συνακόλουθα, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο στην ουσία του το αίτημα περί επιδίκασης χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης.
Η απόφαση είναι διαθέσιμη στο sakkoulas-online.gr
