Με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών αναστέλλεται η εκτέλεση της διαταγής, μέχρι την οριστική εκδίκαση της υπόθεσης.
Πρωτοδικείο Αθηνών: Είχαν λάβει από τράπεζα στεγαστικό δάνειο ύψους άνω των 152.000 ευρώ για την αγορά πρώτης κατοικίας. Στη συνέχεια, η τράπεζα λόγω ληξιπρόθεσμων δόσεων κατήγγειλε τη σύμβαση και κήρυξε απαιτητό το σύνολο του οφειλόμενου τότε ποσού που ανερχόταν στα 116.772,40 ευρώ.
Η τράπεζα μεταβίβασε το 2020 τις απαιτήσεις από δάνεια και πιστώσεις σε ιρλανδική εταιρεία ειδικού σκοπού, η οποία με τη σειρά της λίγο αργότερα ανέθεσε σε ημεδαπή εταιρεία τη διαχείριση και είσπραξη των απαιτήσεων. Στο πλαίσιο αυτό, η τελευταία προχώρησε το 2021 σε αίτημα έκδοσης διαταγής πληρωμής.
Οι δανειολήπτες υποχρεώθηκαν βάσει της δικαστικής απόφασης που ενέκρινε τη διαταγή πληρωμής να καταβάλουν το ποσό των 116.772,40 ευρώ, πλέον τόκων και εξόδων. Μετά από αυτό, οι δανειολήπτες προσέβαλαν νομότυπα και εμπρόθεσμα την ως άνω διαταγή πληρωμής με την από 23.4.2021 ανακοπή τους ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, ενώ παράλληλα κατέθεσαν και αίτηση αναστολής.
«Με την ως άνω ανακοπή τους οι αιτούντες επικαλούνται μεταξύ άλλων, κατ’ εκτίμηση του σχετικού λόγου ανακοπής τους, ότι η καθ’ ης (σ.σ. η ημεδαπή εταιρεία που ανέλαβε την είσπραξη) δεν προσκόμισε ενώπιον του εκδόντος την ως άνω διαταγή πληρωμής έγγραφα, από τα οποία να αποδεικνύεται ότι μεταξύ των απαιτήσεων, των οποίων ανέλαβε τη διαχείριση, περιλαμβάνεται και η επίδικη, ώστε να προκύπτει η ενεργητική της νομιμοποίηση ως μη δικαιούχου διαδίκου στην υποβολή της ως άνω αίτησης για την έκδοση της εν λόγω διαταγής πληρωμής» αναφέρεται στην απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που αφορά το αίτημα αναστολής.
Πρωτοδικείο Αθηνών: Το σκεπτικό της απόφασης
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Δικαστήριο από το έγγραφο της σύμβασης διαχείρισης επιχειρηματικών απαιτήσεων προκύπτει ότι μεταξύ της αλλοδαπής εταιρία ειδικού σκοπού και της ημεδαπής εταιρείας «καταρτίστηκε σύμβαση διαχείρισης επιχειρηματικών απαιτήσεων και ότι η τελευταία ανέλαβε όλες τις υπηρεσίες είσπραξης και εν γένει διαχείρισης τιτλοποιούμενων απαιτήσεων από συμβάσεις στεγαστικών και άλλων δανείων, χωρίς όμως να γίνεται οποιαδήποτε συγκεκριμένη αναφορά στην επίδικη σύμβαση στεγαστικού δανείου, σε αντίθεση π.χ. με το επίσης προσκομισθέν απόσπασμα της υπ’ από ….7.2020 σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης επιχειρηματικών απαιτήσεων μεταξύ της Τράπεζας … και της ως άνω αλλοδαπής εταιρίας ειδικού σκοπού, που συνοδεύεται από σχετικό παράρτημα με τις μεταβιβασθείσες στην τελευταία απαιτήσεις, όπου γίνεται σαφής αναφορά στην επίδικη απαίτηση».
Και όπως επισημαίνεται στην απόφαση: «Ενώ, δηλαδή, αποδεικνύεται από τα προσκομισθέντα έγγραφα ότι η επίδικη απαίτηση πράγματι μεταβιβάστηκε στην εν λόγω αλλοδαπή εταιρία, δεν συμβαίνει το ίδιο για το ότι η καθ’ ης ανέλαβε τη διαχείριση αυτής και συνεπώς ελλείπει, σύμφωνα με τα οριζόμενα στη μείζονα σκέψη, η απαιτούμενη για την έκδοση διαταγής πληρωμής διαδικαστική προϋπόθεση απόδειξης της ενεργητικής νομιμοποίησης της καθ’ ης. Κατά συνέπεια, πιθανολογείται ότι θα ευδοκιμήσει η ως άνω ανακοπή των αιτούντων κατά της υπ’ αριθ. …… 2021 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του παρόντος Δικαστηρίου, τουλάχιστον κατά τον σχετικό ως άνω λόγο της, ενώ, επιπλέον, πιθανολογείται ότι οι αιτούντες θα υποστούν ανεπανόρθωτη βλάβη από τη εκτέλεση αυτής με κίνηση της εκτελεστικής διαδικασίας επί του βεβαρημένου με προσημείωση υποθήκης ακινήτου τους».
Για τους λόγους αυτούς, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών έκανε δεκτή την αίτηση για αναστολή εκτέλεσης της διαταγής πληρωμής μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της από 23.4.2021 ανακοπής των δανειοληπτών.
