ΑΡΙΘΜΟΣ 185/2021
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ
– Συνεκμίσθωση. Υποχρέωση περισσοτέρων μισθωτών. Ενοχή εις ολόκληρον.
– Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 574, 489 και 495 του ΑΚ, οι οποίες, κατ’ άρθρο 44 του ΠΔ 34/1995, εφαρμόζονται και επί των εμπορικών μισθώσεων, προκύπτει ότι με τη σύμβαση της μίσθωσης πράγματος ο εκμισθωτής έχει υποχρέωση να παραχωρήσει στο μισθωτή τη χρήση του πράγματος για όσο χρόνο διαρκεί η σύμβαση και ο μισθωτής να καταβάλει το συμφωνημένο μίσθωμα. Η παροχή της χρήσης του μισθίου που οφείλεται από τη σύμβαση αυτή ως ενιαίου ακινήτου είναι αδιαίρετη, γιατί δεν επιδέχεται κατάτμηση (ΑΠ 936/2010, ΑΠ 885/2006). Έτσι, επί περισσότερων συμμισθωτών δημιουργείται, λόγω του αδιαίρετου της χρήσης, ενοχή εις ολόκληρον. Η αποχώρηση από το μίσθιο κάποιου από τους συμμισθωτές δεν ωφελεί ούτε βλάπτει αυτόν που παραμένει ούτε επηρεάζει τη θέση του εκμισθωτή, ο οποίος εξακολουθεί να έχει την υποχρέωση να παράσχει ολόκληρη τη χρήση του μισθίου στους μισθωτές που απομένουν, ενώ οι παραμένοντες στο μίσθιο θα είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν ολόκληρο το συμφωνημένο μίσθωμα (ΑΠ 1863/2006, ΑΠ 464/1998).
– Κατά το άρθρο 480 του ΑΚ, αν περισσότεροι οφείλουν διαιρετή παροχή ή αν περισσότεροι έχουν δικαίωμα σε διαιρετή παροχή, σε περίπτωση αμφιβολίας, κάθε οφειλέτης έχει την υποχρέωση να καταβάλει και κάθε δανειστής έχει το δικαίωμα να λάβει ίσο μέρος. Η παροχή του μισθώματος είναι διαιρετή τόσο ενεργητικά όσο και παθητικά. Αυτό σημαίνει ότι, αν υπάρχουν περισσότεροι μισθωτές, αυτοί, σε περίπτωση αμφιβολίας, υποχρεούνται να καταβάλουν συμμέτρως το μίσθωμα, ο δε εκμισθωτής μπορεί να απαιτήσει από το μισθωτή την αναλογία του. “Περίπτωση αμφιβολίας” που στηρίζει την υποχρέωση των περισσότερων οφειλετών να καταβάλει ο καθένας ίσο μέρος της παροχής, υπάρχει, αν δεν συνάγεται κάτι άλλο, είτε άμεσα, λόγω ρητής ρύθμισης, είτε έμμεσα, από τη δικαιοπραξία που δημιουργεί ή από το νόμο που προβλέπει την πολυπρόσωπη ενοχή (ΑΠ 526/2017, ΑΠ 235/2016).
